Omgangsregeling voor baby?

tsjor schreef op 27-01-2024 om 11:10:

Tot voor de geboorte van de baby was er helemaal geen band en baby zal zich niet zoveel herinneren van de eerste 2, 3 jaar.

Tsjor

Je stapt nu wel héél gemakkelijk over de verschillende hechtingsfasen heen!

Voorlopige voorzieningen zijn altijd onzeker. Je weet nooit zeker wat een rechter gaat besluiten. Dat kan ook een besluit zijn wat je niet wilt. In dit geval verwacht ik ook dat als er een vechtscheiding komt dat dan gezien de  diagnoses van de ouders je grote kans hebt dat de kinderbescherming zich er ook opnieuw mee gaat bemoeien.

Arme kinderen. Is jullie jongste wel veilig bij haar moeder als ze opnieuw is gaan drinken? Fijn dat je zoon bij jou is, die heeft nu echt stabiliteit nodig.

Triest verhaal Nick, en fijn dat jij er nu voor de jongen bent. Het zal voor hem niet erg rustig geweest zijn. Zijn  moeder klinkt niet als een erg stabiele factor in zijn leven. Als zij de baby nu heeft, zou ze daar geen genoegen mee nemen? Haar ouders zitten misschien ook niet op nog een extra kind in huis te wachten. 
Ik weet hoe het in veel huishoudens toe kan gaan maar toch verbaast het me altijd weer.

Vaaas schreef op 27-01-2024 om 12:20:

Voorlopige voorzieningen zijn altijd onzeker. Je weet nooit zeker wat een rechter gaat besluiten. Dat kan ook een besluit zijn wat je niet wilt. In dit geval verwacht ik ook dat als er een vechtscheiding komt dat dan gezien de diagnoses van de ouders je grote kans hebt dat de kinderbescherming zich er ook opnieuw mee gaat bemoeien.

Waarbij het altijd zo jammer is dat veel hulpverleners nog automatisch denken autisme=Rainman=ongeschikt terwijl dat zo vaak helemaal niet waar is. En ik verdenk VT er ook wel eens van dat ze borderliner moeders hun zin maar geven omdat ze gek worden van alle soesa, maar dat terzijde.

Nick90 schreef op 27-01-2024 om 19:19:

[..]

Ja ik heb Asperger maar ik was wel intelligent genoeg voor havo en om dat af te maken, ook ben ik slechthorend maar dat stond me niet echt in de weg ofzo. Maar ik ben inderdaad bang dat deze scheiding met veel modder gooien gepaard zal gaan

Niks mis met Aspergers hoor. Jij lijkt het hart best op de goede plek te hebben en dat is het belangrijkste.

Ik weet dat heel wat mislukte huwelijken hier geweten worden aan “hij is autist” (niet altijd met een diagnose trouwens) maar je hoort nooit de andere kant of de huwelijken waarbij het wel goed gaat. En jij klinkt wel als een stabiele factor voor het kind.

'Maar ik ben inderdaad bang dat deze scheiding met veel modder gooien gepaard zal gaan.' Ik hoop echt dat je dat kunt voorkomen. Je hebt niet in de hand wat zij gaat doen, maar wel hoe je eigen reactie zal zijn. Er zijn waarschijnlijk maar heel weinig punten waar je nu nog echt ruzie over kunt gaan maken. Probeer je te beperken tot die paar punten die echt belangrijk zijn. De meeste punten kun je regelen op basis van vaststaande regels (zoals zaken rond geld). Beperk een ouderschapsplan tot het minimum, zo min mogelijk dingen 'in overleg' gaan doen, als de kans groot is dat er dan conflicten komen. Als er geen conflicten komen of zijn kun je altijd nog dingen in overleg doen, dat hoef je dan niet vast te leggen.

Tsjor

IMI-x2 schreef op 27-01-2024 om 12:07:

[..]

Je stapt nu wel héél gemakkelijk over de verschillende hechtingsfasen heen!

De beschrijvingen die Gorden Neufeld geeft lijken voorschriften te zijn (zo hoort het), maar in feite zijn het beschrijvingen van de wijze waarop een kind contact maakt met de omgeving.

Van een beschrijving een voorschrift maken is een klassieke fout, die een ongestoorde ontwikkeling belemmert.

Een ander voorbeeld zijn de rouwfases van Kübler Ross: ze heeft beschrijvingen gegeven van gedrag wat ze zag, maar vervolgens zijn mensen dit als voorschriften gaan zien: je moet eerst....

Dan gaan die hechtingsverhalen vooral over de relatie ouder (verzorger) - kind en niet zozeer over kinderen onderling. Iedereen met meer kinderen of met broers en zussen zal kunnen bevestigen dat kinderen onder dezelfde omstandigheden en met dezelfde primaire verzorgers kunnen opgroeien, zonder dat ze onder elkaar een hechte band opbouwen. Al zien ze elkaar elke dag.

Het is inderdaad belangrijk om te kijken naar de behoeften van het kind op dit moment, niet naar een theorie over hechting. 

De behoefte van de zoon is duidelijk, hij geeft dat zelf helder aan: hij wil stabiliteit, vindt dat (nu) niet bij zijn moeder, maar zoekt dat in zijn huidige woning, school en (als gevolg daarvan) bij zijn vader.

Een baby kan zich nog niet uiten. Meestal telt dan vooral de behoefte van de moeder om bij de baby te zijn, soms ook door praktische problemen, zoals borstvoeding en voldoende tijd. In dit geval was het voorstelbaar dat zij de baby mee zou nemen. Terwijl het toch de vraag is of deze primaire hechting voor het kindje wel het beste is, gezien het verhaal van Nick90.

Hopelijk komt er nu even wat rust, voor iedereen. En kunnen daarna dingen geregeld worden op een rustige manier.

Tsjor

Ik houd mijn hart vast voor de baby bij een moeder met borderline en een alcoholverslaving; maar goed, daar is nu weinig aan te doen. Wie weet kunnen haar ouders dat een beetje begeleiden. En de jongen is nu hopelijk in goede handen.

AnnaPollewop schreef op 28-01-2024 om 16:42:

Ik houd mijn hart vast voor de baby bij een moeder met borderline en een alcoholverslaving; maar goed, daar is nu weinig aan te doen. Wie weet kunnen haar ouders dat een beetje begeleiden. En de jongen is nu hopelijk in goede handen.

Dit zou ik zo spoedig mogelijk met de advocaat bespreken. Zeker omdat Nick volgens mij eerder al schreef dat de moeder van zijn vrouw ook niet zo stabiel is. Dus dat ze daar nu verblijft zal niet helpen.

In het kader van een echtscheiding dergelijke informatie via een advocaat op tafel leggen is vragen om grote problemen. 'Plotseling' is de andere partij ongeschikt voor het ouderschap, want alcohol, borderline. Maar als je iemand de kinderen wil afnemen (want daar zou het toe leiden) dan gaat iemand vechten als een leeuw.
Op dit moment is de zus van moeder blijkbaar in beeld en de ouders, verblijven moeder en kind bij de ouders. Hopelijk gaat dat goed.
Dan is het tijd om nu even tot rust te komen. Even weinig communicatie, weinig regelen, weinig dingen doen die spanningen oproepen.
Meestal helpt het daarna het beste als je laat zien dat je de ander tegemoet wil komen. Dus bijvoorbeeld over een paar weken contact opnemen om te kijken of de zoon een weekend naar moeder kan komen. En dan aankaarten of de baby een weekend naar vader kan komen. Zo langzaam een patroon opbouwen.
Zij  heeft nu geen huis, dat is voor hem geen probleem, maar voor haar natuurlijk wel en dus ook voor de kinderen. Daar kun je over een tijdje naar informeren hoe het gaat.
En dan langzamerhand de gesprekken over de scheiding opstarten.
Als zij een alcoholprobleem heeft en borderline dan kun je heel wat ruzies en scheldpartijen verwachten. Het is aan ju hoe je daarmee omgaat. Ik zou zeggen: zoveel mogelijk negeren en de communicatie op een laag pitje houden.
Maar nu eerst: rust. Niet bellen, appen, schrijven, gewoon even niet. Er is genoeg gebeurt.

Tsjor