Omgangsregeling voor baby?

Nick90 schreef op 03-02-2024 om 09:23:

[..]

Als je had gelezen wist je dat ik die al ingeschakeld heb.

Wat is nu zijn advies om te doen, zodat het contact van beide kinderen met allebei hun ouders hersteld wordt?

Anoniemvoornu schreef op 03-02-2024 om 11:19:

dan is het wijs om de reactie van haar advocaat af te wachten . Als je dit in je op had vermeld zou je ook de reacties krijgen die je nu krijgt , laat je ex even met rust , je hebt zo weinig zelf inzicht dat ik soms denk dat je topics puur om te rellen zijn want ik kan me gewoon niet voorstellen dat iemand echt zo weinig inlevensvermogen heeft in anderen

Als je niet het geduld hebt om dit draadje te lezen reageer dan niet. Tijdens de openingspost hadden beiden nog helemaal geen advocaat.

, Vaasje helemaal gelijk , helemaal overheen gelezen, ik heb dit topic wel gevolgd maar sommige dingen waren alweer zo lang geleden, ik heb het net even weer allemaal doorgelezen en het blijft gewoon me zo raken dat deze to zo ontzettend hardvochtig is naar en over zijn exvrouw al voor de relatie voorbij was, ik heb gelukkig een hele fijne relatie en ik voelde me al zo ongelukkig soms met mijn veranderende zwangere lichaam en dan denk ik aan deze vrouw wat zal zij zich kapot voelen van binnen, echt alles was verkeerd in de ogen van to en dan heeft ze eindelijk de kracht om eruit te stappen ook voor hun kinderen en dan is de strijd (want to maakt er een strijd van )voor haar nog maar net begonnen 

Anoniemvoornu schreef op 03-02-2024 om 08:04:

Ben ik de enige die ook andere topics van deze to heeft gelezen en ontzettend medelijden heeft met zijn ex , wat er ook in hun verleden allemaal is voorgevallen , die vrouw heeft me toch een hoop voor haar kiezen gehad tijdens en na de zwangerschap, niets was goed wat ze deed in de ogen van deze to , haar eetpatroon niet , haar omgeving niet enz en dan zo hardvochtig zijn naar haar

Nee je bent niet de enige. Vorige berichten gepaard met zijn erkenning dat de schuld bij hem ligt, heb ik hetzelfde. 

Maar iemand steunen of meedenken in dat het goed geregeld wordt, betekent natuurlijk niet dat je zijn ex afvalt.

Het lastige is dat je in dit geval niet met zekerheid kunt zeggen dat geduld hebben echt beter is voor de kinderen, ook gezien de toestand waarin Nick zijn huis aantrof nadat zijn aanstaande ex daar een paar weken alleen geleefd had.

Nick is zeker geen heilige en hij heeft af en toe best wat empathische uitdagingen om het even netjes te zeggen, maar zijn ex is ook zeker niet heilig. 
Het verhaal gaat langer terug dan dit draadje en die vrouw is zeker niet alleen maar zielig en slachtoffer. 

Hoe dan ook; de kinderen hebben beiden recht op contact met zowel hun vader als hun moeder. Wat ze elkaar ook hebben aangedaan en hoe diep de haat ook zit, Nick en zijn ex zijn wel nog steeds samen ouders. Nog heel lang. 

MamaE schreef op 03-02-2024 om 12:26:

Nick is zeker geen heilige en hij heeft af en toe best wat empathische uitdagingen om het even netjes te zeggen, maar zijn ex is ook zeker niet heilig.
Het verhaal gaat langer terug dan dit draadje en die vrouw is zeker niet alleen maar zielig en slachtoffer.

Hoe dan ook; de kinderen hebben beiden recht op contact met zowel hun vader als hun moeder. Wat ze elkaar ook hebben aangedaan en hoe diep de haat ook zit, Nick en zijn ex zijn wel nog steeds samen ouders. Nog heel lang.

Die verhalen ken ik, dat is ook niet wat ik zeg. Dat ze nog lang ouders zijn is een feit, maar als ze zo verder gaan wordt het geen succesvol nahuwellijk en wie zijn daar de dupe van, 2 onschuldige kinderen die heen en weer geslingerd worden tussen de gebreken door. 

Gingergirl schreef op 01-02-2024 om 20:44:

[..]

Je kunt trouwen of niet trouwen, een samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap, samenwonen, LAT relatie, keuzes zat. Een stukje zelfbescherming bij vermogen is niet meteen dat je niet het beste met elkaar voor hebt. Het voorkomt ook weer dat mensen puur willen trouwen vanwege de rijkdom/ bezit van de ander. Dat je bij een scheiding kijkt wat de ander nodig heeft gaat 2 kanten op; helaas is PA voor velen nog steeds een verdienmodel om vooral niet zelf te gaan werken/ meer te gaan werken en de ander mag jaren krom liggen. Is ook niet netjes en ook niet wat de ander nodig heeft. Ik vind dat je er veel te romantisch naar kijkt. Maar goed dat moet je natuurlijk zelf weten als dat voor jou werkt, misschien ook een generatiedingetje, ik vind het echt iets van vroegertijden. Ben blij dat wij er wat realistischer in staan dat werkt voor ons beter.

Het stamt een beetje uit de tijd dat de vrouw thuis bleef, minder vaak studeerde en niet na 25 jaar thuisblijven opeens een baan moest gaan zoeken (die er niet was) als manlief er vandoor ging met de buurvrouw of zo.

Nu liggen de kaarten wel anders. Vrouwen studeren even vaak als mannen. Werken ook. Banen zijn er genoeg. 

Maar huizen niet. Tsjor

tsjor schreef op 04-02-2024 om 07:59:

Maar huizen niet. Tsjor

Klopt. Maar huizen zijn er ook niet als je het huis op beider naam zet Tsjor. En dat is niet de schuld van degene die het huis bezit, dat komt door wanbeleid van de overheid dat er nu zo weinig betaalbare woningen zijn. 

Zelfs al zou je het koophuis bij aanvang huwelijk op beider naam zetten hou je dat probleem. Sterker nog dan vergroot je vaak het probleem; dan moet je elkaar uitkopen omdat beiden recht hebben op een bedrag uit de woning. Hierdoor kunnen beiden er vaak niet blijven wonen en zijn er 2 mensen op zoek naar een eigen huis. Wat ook niet te doen is want ook al krijgen beiden een bedrag uit de echtelijke woning, het is vaak te weinig om zelf wat te kopen en huren is ook niet bepaald makkelijk. Hierdoor zie je wel dat stellen die willen scheiden nu vaak langer toch een huis blijven delen of dat een van de 2 bij familie gaat wonen. 

Ik denk dat je er echt te negatief over denkt en te veel in zwakste/ sterkste; neem mij en mijn man maar als voorbeeld; het is mijn huis, dus bij een scheiding heb ik een huis en Gingerman niet. Maar is hij de zwakste? Nee want hij heeft nooit woonlasten gehad dus een flink vermogen op kunnen bouwen . Waardoor hij zelf iets kan kopen of vrije sector huren zonder van mij afhankelijk te zijn. Of de vrouw van Nick eigen vermogen heeft weten wij niet, zij zijn ook nog niet zolang getrouwd. Zij is echter niet de zwakste want het is haar eigen keuze geweest op deze manier te huwen.

Ik heb het vroeger meegemaakt in mijn familie; oom met bezit trouwde, zijn vrouw wilde na zoveel jaar scheiden en kreeg niet alleen overal de helft van maar ook jarenlang PA. Zelf werken? Nee natuurlijk niet, ze kreeg gratis geld, schepte daar zelfs over op. En oom, die kon amper rondkomen en nauwelijks een eigen leven opbouwen. Niks eerlijks aan.

Klopt, maar jij bent te negatief over de effecten van uitkopen en delen. Sparende man zou dan wel genoeg geld hebben?
Ik zie toch wel relaties veranderen van een relatie waarin een soort commitment is naar elkaar toe, nog steeds vastgelegd in de wet over zorg voor elkaar, naar eigen ontworpen akkoorden, waarin het steeds meer op een atomaire relatie lijkt: twee atomen die elkaar tegenkomen, maar verder niet versmelten met elkaar (angst voor onderlinge afhankelijkheid). Alsof in die contracten vooral geregeld moet worden dat je verder niets met elkaar te maken hebt, tenzij het niet anders kan.
Ik kom niet uit familie met bezit, dus daar weet ik niet zoveel van. Bij scheiding heb ik partner uitgekocht, hij kon daarmee een eigen woning kopen; allebei uiteindelijk kleinere woningen, geen probleem. Ik zie genoeg ontwikkelingen bij mijn kinderen en ook hun goede argumenten om te doen zoals ze het doen. Dus naief ben ik zeker niet.
Dit gaat verder dan de situatie van Nick90.

Tsjor