Omgangsregeling voor baby?
Ik lig momenteel in scheiding, voor zoon van 9 hebben we een regeling afgesproken maar voor de jongste wil zij niks afspreken omdat ze haar daar te klein voor vind.
Hoe doen anderen met een baby die gaan scheiden dat?
Panama831 schreef op 21-01-2024 om 20:19:
[..]
Dat is vaak een welles-nietes spelletje. Waar er twee vechten hebben meestal allebei in elk geval wel een beetje schuld.
Verder dient het belang van het kind voorop te staan. Vervreemden van één ouder is niet in het belang van het kind.
Nick zegt zelf dat het aan hem lag, dat is eerlijk en dat siert hem. Het ligt niet altijd aan beide partijen.
Kinderen onder de 4 jaar hebben voor de hechting beter geen co-ouderschap daar dit de hechting aan beide zijdes kan beïnvloeden. Beter is korter en regelmatig contact, dat komt het hechtingproces en band aan beide zijdes ten goede. Dan krijg je dus geen vervreemding maar een betere hechting, daar heeft iedereen baat bij.
Dan maar een voorbeeld. Wij zijn uit elkaar gegaan toen zoon 11 maanden was. Co-ouderschap ging niet ivm werk van vader al wilde hij dat wel graag. Wij wisselden via het kinderdagverblijf of vader bracht zoon bij mij.
Om en om het weekend, van vrijdag middag vanuit het kinderdagverblijf tot maandag na het avondeten (zoon is nooit een vroege slaper geweest) toen zoon 4 werd het maandagochtend naar school. En elke week de nacht van woensdag op donderdag. En elk jaar 2x een week en 1x 3 weken achterelkaar bij vader.
Herzienings momenten bij naar school gaan, bij naar de middelbare school gaan en zo nidig bv bij verhuizingen of andere baan.
Omdat vader vrijwillig verhuisde uit de stad waar we woonden moest hij rijden.
Verder waren we wederzijds de eerste oppas als de ander niet kon. Kon de andere ouder ook niet dan moest de ouder waar zoon zou zijn zelf iets anders zoeken.
Toen vader verhuisde is het bv de nacht van donderdag op vrijdag geworden ivm de files en optijd op school moeten zijn. Omdat zoon op vrijdag ging trainen heb ik 'm daarna naar vader gebracht omdat dat de enige dag was dat vader met zijn vrouw en andere kinderen kon eten door de week.
Toen zoon 14/15 was en zoon zijn eigen leven kreeg en de relatie met stiefmoeder bedoelde heeft vader zoon losgelaten en ging zoon wanneer hij wilde. Dat heeft de band tussen vader en zoon alleen maar versterkt.
Misschien kun je hier iets mee
Wat verdrietig dat jullie uit elkaar gaan. Ik vind het sympathiek van je dat je zelf tijdelijk naar je pa bent gegaan zodat zij en de kinderen niet op straat staan. De kinderen staan dat sowieso niet, want ze kunnen immers ook bij jou wonen.
Het is wel in het belang van de kinderen dat er omgang is met beide ouders. Hoe boos ze ook is, de omgang met de baby is in ieders belang. Je hoeft verder geen contact te hebben bij de overdracht, maar het is in mijn ogen ook niet nodig dat dat per se telkens door jouw pa gebeurt. Dat maakt de omgang heel afhankelijk van derden.
Een andere optie is dat jij de baby af en toe ophaalt bij de opvang of brengt. Dat is weer een opdraafmoment minder voor je pa.
Uiteindelijk ben jij wettelijk gezien wel de vader van de kinderen en zal zij zich neer moeten leggen bij feit dat kinderen en hun vader recht hebben op omgang met elkaar, ook als je als ouders niet meer samen bent en ongeacht wat jullie elkaar als partners hebben aangedaan (hele zware delicten uitgezonderd).
Voor co-ouderschap is het wel wenselijk dat zij in de buurt blijft wonen. Voor de oudste lijkt het me niet wenselijk om weer te moeten verhuizen en naar een nieuwe school. Die heeft in zijn leven al meer dan genoeg voor zijn kiezen gehad, ik heb met hem te doen hoor.
Max88 schreef op 21-01-2024 om 20:43:
[..]
Nick zegt zelf dat het aan hem lag, dat is eerlijk en dat siert hem. Het ligt niet altijd aan beide partijen.
Kinderen onder de 4 jaar hebben voor de hechting beter geen co-ouderschap daar dit de hechting aan beide zijdes kan beïnvloeden. Beter is korter en regelmatig contact, dat komt het hechtingproces en band aan beide zijdes ten goede. Dan krijg je dus geen vervreemding maar een betere hechting, daar heeft iedereen baat bij.
Niet altijd, maar vaak wel. Het maakt op zich ook niet uit. Dat iemand een relatie heeft verknald, maakt diegene nog niet per definitie een slechte ouder.
Ouderschapsplan- en afspraken zijn niet bedoeld voor geneuzel over waarom de relatie ten einde is. Die is klaar, daarna moet je in het belang van het kind denken.
Over dat laatste verschillen de meningen wel. Hangt ook af van de ouders natuurlijk. Fatsoenlijk hechten, waarbij het kind vooral bij één ouder is en korte maar frequente contactmomenten met de ander heeft, vereist wel dat je met elkaar door een deur kunt.
Ze wil nu helemaal niets afspreken zegt hij ook.
MamaE schreef op 21-01-2024 om 20:49:
Wat verdrietig dat jullie uit elkaar gaan. Ik vind het sympathiek van je dat je zelf tijdelijk naar je pa bent gegaan zodat zij en de kinderen niet op straat staan. De kinderen staan dat sowieso niet, want ze kunnen immers ook bij jou wonen.
Het is wel in het belang van de kinderen dat er omgang is met beide ouders. Hoe boos ze ook is, de omgang met de baby is in ieders belang. Je hoeft verder geen contact te hebben bij de overdracht, maar het is in mijn ogen ook niet nodig dat dat per se telkens door jouw pa gebeurt. Dat maakt de omgang heel afhankelijk van derden.
Een andere optie is dat jij de baby af en toe ophaalt bij de opvang of brengt. Dat is weer een opdraafmoment minder voor je pa.
Uiteindelijk ben jij wettelijk gezien wel de vader van de kinderen en zal zij zich neer moeten leggen bij feit dat kinderen en hun vader recht hebben op omgang met elkaar, ook als je als ouders niet meer samen bent en ongeacht wat jullie elkaar als partners hebben aangedaan (hele zware delicten uitgezonderd).
Voor co-ouderschap is het wel wenselijk dat zij in de buurt blijft wonen. Voor de oudste lijkt het me niet wenselijk om weer te moeten verhuizen en naar een nieuwe school. Die heeft in zijn leven al meer dan genoeg voor zijn kiezen gehad, ik heb met hem te doen hoor.
Ja het doet ook wel zeer.
Sterkte Nick!!
Misschien klinkt het rottig wat ik nu ga schrijven maar het is niet rottig bedoeld. De baby is niet je biologische kind en er is ook nog geen sprake van een band. Zou je daar afstand van kunnen nemen en je alleen richten op de 9 jarige, daar heb je een band mee en je bent zijn/haar pappa.
Bolmieke schreef op 22-01-2024 om 15:11:
Misschien klinkt het rottig wat ik nu ga schrijven maar het is niet rottig bedoeld. De baby is niet je biologische kind en er is ook nog geen sprake van een band. Zou je daar afstand van kunnen nemen en je alleen richten op de 9 jarige, daar heb je een band mee en je bent zijn/haar pappa.
Die van 9 is biologisch ook niet van Nick. En hoezo heeft de moeder wel een band met de baby en de vader niet? Nick zag het meisje tot de scheiding dagelijks, houdt van haar, zorgt voor haar. En juridisch gezien is hij wel degelijk de vader, dus hij heeft wel zijn verplichtingen. Dan zou hij 18 jaar lang moeten gaan betalen voor een kind waar hij geen band mee mag opbouwen. En hoe leg je dat uit aan de broer van negen?
Bolmieke schreef op 22-01-2024 om 15:11:
Misschien klinkt het rottig wat ik nu ga schrijven maar het is niet rottig bedoeld. De baby is niet je biologische kind en er is ook nog geen sprake van een band. Zou je daar afstand van kunnen nemen en je alleen richten op de 9 jarige, daar heb je een band mee en je bent zijn/haar pappa.
Hij heeft toch een band met de baby sinds ze geboren is.
MamaE schreef op 22-01-2024 om 15:21:
[..]
Die van 9 is biologisch ook niet van Nick. En hoezo heeft de moeder wel een band met de baby en de vader niet? Nick zag het meisje tot de scheiding dagelijks, houdt van haar, zorgt voor haar. En juridisch gezien is hij wel degelijk de vader, dus hij heeft wel zijn verplichtingen. Dan zou hij 18 jaar lang moeten gaan betalen voor een kind waar hij geen band mee mag opbouwen. En hoe leg je dat uit aan de broer van negen?
Mee eens, en dat laatste lijkt me op termijn nog wel het grootste probleem. Daarbij: hoe leg je dat later ook aan haar uit? Ik hoefde jou niet, maar je broer wel?
En moet gewoon een gedegen omgangsregeling voor beide kinderen komen.
IMI-x2 schreef op 22-01-2024 om 15:35:
[..]
Mee eens, en dat laatste lijkt me op termijn nog wel het grootste probleem. Daarbij: hoe leg je dat later ook aan haar uit? Ik hoefde jou niet, maar je broer wel?
En moet gewoon een gedegen omgangsregeling voor beide kinderen komen.
Inderdaad, In de toekomst gaat dat ook problemen opleveren maar binnen paar jaar ook. Hoe zou dat eruit moeten zien, nick90 belt aan bij ex-vrouw, zoon en dochter doen open, uh jij mag wel mee maar jij niet.
Ja zoals jullie het stellen is ook wel weer zo. Ik dacht de baby erg vers was.
Ik vraag mij toch af vraag waar de biologische vader in dit verhaal is, is die helemaal uit beeld?
Bolmieke schreef op 22-01-2024 om 15:43:
Ja zoals jullie het stellen is ook wel weer zo. Ik dacht de baby erg vers was.
Ik vraag mij toch af vraag waar de biologische vader in dit verhaal is, is die helemaal uit beeld?
Die is nooit in beeld geweest, was een donor.
Nick, wat een narigheid. Is er echt geen kans meer dat het goed komt? Want jullie zitten in nogal een ingewikkelde situatie als jullie echt uit elkaar zouden gaan. Even een afkoelperiode afspreken, zou dat wat zijn? Voor mijn gevoel gaat het allemaal ook wel heel erg snel nu. Nog niet zo lang geleden kregen we hier heppie-de-peppie berichten over hoe goed het allemaal ging. Kan me zo slecht voorstellen dat er zo plotseling geen gesprek meer mogelijk is. Voor alle partijen lijkt het me het beste als er eerst héél erg goed wordt nagedacht over hoe nu verder. Omdat jullie samen de (juridische) ouders zijn komt ze toch niet onder (zeer regelmatig) contact met jou uit. En dat kan maar beter ook in goede sfeer zijn, zeker met zo'n kleintje waarover je toch echt nog allerlei details moet uitwisselen. Het duurt nog heel erg lang voordat jullie wat dat betreft wat meer afstand kunnen nemen. En terugverhuizen naar haar oude woonplaats kan ze de oudste niet aandoen.
Pfff, jullie zijn wel heel erg goed in er een puinhoop van maken hoor...
Jonagold schreef op 22-01-2024 om 16:04:
Nick, wat een narigheid. Is er echt geen kans meer dat het goed komt? Want jullie zitten in nogal een ingewikkelde situatie als jullie echt uit elkaar zouden gaan. Even een afkoelperiode afspreken, zou dat wat zijn? Voor mijn gevoel gaat het allemaal ook wel heel erg snel nu. Nog niet zo lang geleden kregen we hier heppie-de-peppie berichten over hoe goed het allemaal ging. Kan me zo slecht voorstellen dat er zo plotseling geen gesprek meer mogelijk is. Voor alle partijen lijkt het me het beste als er eerst héél erg goed wordt nagedacht over hoe nu verder. Omdat jullie samen de (juridische) ouders zijn komt ze toch niet onder (zeer regelmatig) contact met jou uit. En dat kan maar beter ook in goede sfeer zijn, zeker met zo'n kleintje waarover je toch echt nog allerlei details moet uitwisselen. Het duurt nog heel erg lang voordat jullie wat dat betreft wat meer afstand kunnen nemen. En terugverhuizen naar haar oude woonplaats kan ze de oudste niet aandoen.
Pfff, jullie zijn wel heel erg goed in er een puinhoop van maken hoor...
Ik denk niet dat dit nog goed komt, deze situatie duurt nu al 3 weken, al een paar dagen nadat ik vertrokken ben had ze al een afspraak bij een mediator gepland, ik vind dit ook allemaal veel te snel gaan en ik wil niet scheiden.