Nieuwe parter
Hallo, ik ben een alleenstaande moeder van 2 meisjes. Ze zijn 6 en bijna 8. We hebben een heel fijn en goed leven samen, ze zijn mijn leven. De vader is sinds een jaar wat meer in hun leven gelukkig. Ik heb in die 5 en half jaar dat ik alleen met ze ben 1 keer een relatie gehad van een jaar. Hele lieve man maar wel met problemen uit de vorige relatie, door mij zo slecht te behandelen en te controleren ben ik er toen mee gestopt. Diezelfde man is nu sinds een half jaar terug bij ons, heeft duidelijk aan zijn problemen gewerkt. Hij is altijd erg goed voor mijn kinderen maar is het alleen vaak niet eens met mijn opvoeding, ik ben er makkelijk met ze. Hij heeft pas erg geïrriteerd de tablet uit de handen van mijn oudste getrokken omdat ze niet naar mij luisterde en heeft toen de oudste hem pas sloeg wat natuurlijk ook niet mag, maar toen duwde Hij haar met veel kracht om als reactie en daarop volgend werd hij boos op mij. Ik heb hem weggestuurd en ben iets gaan doen met mijn kinderen. Ik zou het heel fijn vinden om te horen wat anderen ervan vinden.
ik denk dat je het antwoord zelf wel weet. Dit is een enorme rode vlag . Ik denk dat je je relatie met deze man nog even serieus moet overwegen . Wil je dat deze man op deze manier met jou en je kinderen gaat ? Het is mooi dat hij zichzelf gewerkt heeft Maar volgens mij is hij nog niet helemaal klaar met dit proces .
Je zegt dat hij goed is voor jouw kinderen, maar dat laat hij door zijn gedrag niet echt zien . Soms zeggen daden meer als woorden.
Ja dit soort dingen zijn nooit eerder gebeurd, en ik ben ervan beschermend over mijn kinderen en ga dan twijfelen na 1 keer zoiets of ik zelf overdrijf. Maar ik wil idd dit soort situaties niet in ons leven. Hij is nu weg dus kan misschien beter uit voorzorg het ook zo laten
Als nieuwe partner je op die manier bemoeien met de opvoeding vind ik echt niet kunnen. Dan bedoel ik het uit handen trekken van de tablet.
Dat hij vervolgens een duw geeft als het meisje hem slaat vind ik niet zo heel erg gek; dat kan een reactie zijn. Maar het feit dat hij dan ook boos wordt op jou is waarschijnlijk veroorzaakt doordat jij te weinig reageert op het gedrag van je kinderen. Dus als jij zelf al zegt dat je makkelijk bent, dan vraag ik me af 'hoe makkelijk'. Een kind van 8 die de ouder slaat: ik vind dat behoorlijk heftig brutaal gedrag.
Als een kind erg vervelend is en een ouder zit er passief bij, dan ga ik me ook irriteren. Als het dan vervolgens slaat zou ik ook reageren. Niet met een duw maar wel door bijv. de polsen te pakken en 'nee' te zeggen of zo. Ik bedoel: Je vraagt er op die manier wel om dat hij gaat reageren.
Ik begrijp dat je dit zegt maar zo gemakkelijk ben ik ook weer niet. Mijn manier van reageren is mijn dochter eveb apart nemen en er een gesprekje over te voeren met haar dat ze begrijpt waarom dit niet mag en daarna biedt zij haar excuses netjes aan. Het is ook niet iets wat ze heel vaak doen. Hij zei tegen haar als je zo blijft zeuren dan zal ik dat eens tegen je vader gaan zeggen, en daarop sloeg zij hem. Ik kreeg niet de kans om op mijn kind te reageren omdat hij haar meteen omduwde en boos werd op ons beide hierover. Ik moest hierdoor mezelf gaan verdedigen tegenover hem, inplaats van mijn kind hierop aan spreken. Heb hem meerdere keren gevraagd om even op te houden zodat ik kon oplossen wat ik moest doen
Dus: misschien is deze man niet geschikt. Maar trek je wel de feedback aan die hij je gegeven heeft over je opvoeding.
Als alleen staande moeder(ook als vader) krijg je weinig feedback in het algemeen. Dat kan heel fijn zijn; er zijn dan ook geen conflicten over, maar het kan ook zo zijn dat je opvoeding de ene of de andere kant uitvliegt en dat is niet in het belang van je kinderen. Dus zou ik toch eens ernstig overwegen of je niet wat consequenter/strenger op je kinderen moet reageren om te voorkomen dat het ongeleide projectielen worden die altijd hun zinnen moeten hebben en door roeien en ruiten gaan zoals volwassenen/anderen slaan.
Zo. Die zou er bij mij meteen uitgevlogen zijn.
Sowieso tolereer ik geen fysieke handelingen jegens mijn kinderen maar bemoeien met mijn opvoeding vind ik al heel onprettig, tenzij in een gesprek waarin ik raad vraag. Eigen grenzen aangeven (bv "ik wil graag mijn verhaal even afmaken" als een kind er doorheen praat) is een ander verhaal. Maar voor de rest een hele gepaste afstand houden. Deed ik zelf ook als stiefmoeder.
Ben je ook niet te makkelijk met hem? Ik zou heel duidelijk mijn grenzen aangeven hierin. Wonen jullie samen?
Ik voed mijn kinderen netjes en rustig op. Ze krijgen het altijd van mij te horen als ze dingen doen die niet mogen. Mijn kinderen begrijpen dit na een gesprekje ook altijd. Dus ik ben gemakkelijk in de zin van dat ze veel van mijkrijgen altijd en ik rustig op ze reageer maar ze weten wel heel goed als er iets niet mag. Ik denk zelf dat het slaan van mijn dochter naar hem toe misschien komt door hoe hij weleens vaker tegen mij gemeen heeft gedaan. Ze slaan verder helemaal nooit een volwassenen en hem eigenlijk ook verder niet.Heb met hem afspraken dat hij net zo goed de kinderen mag corrigeren op een normale manier en is nooit een probleem geweest
Het feit dat hij zegt dat hij het tegen haar vader zal gaan zeggen is natuurlijk wel superraar als jij erbij bent. Maar dat zegt wel dat hij er al vanuit gaat dat hij in dat opzicht niets van jou verwacht. Ik weet het niet hoor, maar is dit soms een hele ouderwetse man? Dat hij ervan uitgaat dat alleen vaders dit soort overwicht hebben?
Ik denk dat het goed is dat je deze relatie stopt.
Maar ik moet je ook zeggen dat ik het erg mild vind klinken dat je haar even apart neemt en een gesprekje met haar aangaat. In gedachte hoor ik je dan zeggen; 'Nou, dat mag je niet meer doen ,hoor'.... Terwijl ik vind dat dit een situatie is dat je wel even je verontwaardiging mag laten blijken. Of voel je die niet?
Mmarloes schreef op 17-03-2024 om 10:44:
Ik begrijp dat je dit zegt maar zo gemakkelijk ben ik ook weer niet. Mijn manier van reageren is mijn dochter eveb apart nemen en er een gesprekje over te voeren met haar dat ze begrijpt waarom dit niet mag en daarna biedt zij haar excuses netjes aan. Het is ook niet iets wat ze heel vaak doen. Hij zei tegen haar als je zo blijft zeuren dan zal ik dat eens tegen je vader gaan zeggen, en daarop sloeg zij hem. Ik kreeg niet de kans om op mijn kind te reageren omdat hij haar meteen omduwde en boos werd op ons beide hierover. Ik moest hierdoor mezelf gaan verdedigen tegenover hem, inplaats van mijn kind hierop aan spreken. Heb hem meerdere keren gevraagd om even op te houden zodat ik kon oplossen wat ik moest doen
1 Ik denk dat jouw manier heel goed en respectvol is naar je kinderen toe.
2 Hij gaat dus ook nog eens over jouw grenzen heen. Nogmaals: dit is zijn plaats niet. Het is niet alleen die duw, het is het hele bemoeien met jouw manier van opvoeden. Heeft hij zelf kinderen?
"Hij zei tegen haar als je zo blijft zeuren dan zal ik dat eens tegen je vader gaan zeggen, en daarop sloeg zij hem"
Dat is echt een hele gemene opmerking van hem. Misschien zou ik ook wel gaan slaan, maar je zegt zelf ook wel dat je haar liever eerst daarop had aangesproken.
Deze meneer is nog niet helemaal klaar met werken aan zichzelf (zoals iemand al noemde). Ik zou dat niet afwachten maar hem meteen de deur wijzen. Geweld is echt een no go.
Ik heb met hem idd gesprekken gehad over het feit dat ik zelf wat strenger zou moeten zijn en daar ben ik het wel mee eens en is al heel wat verbeterd omdat ik me er van bewust ben. Mijn manier zal wel rustig blijven als ze dingen maar begrijpen en er zelf iets mee doen. Dit is ook wel het geval, heb wel vaak commentaar van hem hierover, wat de laatste tijd minder leek te worden maar nu gebeurde dit ineens. Waarop ik hem heb weggestuurd en heb aangegeven dit nooit te kunnen accepteren. Hij zelf vind het wel meevallen omdat zij hem eerst sloeg. Ik heb wel een excuses gekregen hiervoor en zegt het nooit meer te doen. Echter durf ik dat niet zomaar te geloven omdat het er toch ineens uitkwam
Oeps. We schrijven een beetje langs elkaar heen, maar als je nu vertelt dat die man dus ook gemeen tegen je deed en je dochter o.a. daarom misschien zo reageerde denk ik: Mooi dat ie dan nu weg is. Lekker weg blijven!
Mmarloes schreef op 17-03-2024 om 10:55:
Ik heb met hem idd gesprekken gehad over het feit dat ik zelf wat strenger zou moeten zijn en daar ben ik het wel mee eens en is al heel wat verbeterd omdat ik me er van bewust ben. Mijn manier zal wel rustig blijven als ze dingen maar begrijpen en er zelf iets mee doen. Dit is ook wel het geval, heb wel vaak commentaar van hem hierover, wat de laatste tijd minder leek te worden maar nu gebeurde dit ineens. Waarop ik hem heb weggestuurd en heb aangegeven dit nooit te kunnen accepteren. Hij zelf vind het wel meevallen omdat zij hem eerst sloeg. Ik heb wel een excuses gekregen hiervoor en zegt het nooit meer te doen. Echter durf ik dat niet zomaar te geloven omdat het er toch ineens uitkwam
Maar waarom dan? Ik bedoel, je schrijft hierboven dat ze niet vaak dit soort gedrag vertonen en na een gesprekje netjes hun excuses aanbieden. Vertrouwen en respect werkt vaak beter bij kinderen dan streng dingen opleggen ihkv 'mijn wil is wet'. Sta pal voor jouw manier van opvoeden hoor. Tenzij ze over je heen lopen? Maar dat hoor ik niet. Meer dat je zijn zienswijze overneemt.
Oké dank je wel voor jullie reacties. Ik ben idd altijd te mild geweest naar mijn kinderen omdat ik alles zielig vind maar sinds een jaar daar mee aan de slag gegaan en dat gaat heel erg goed. Het zijn hele lieve kinderen en doen niks anders verkeerd als andere om het zo maar te zeggen. Ik als persoon zal ze altijd op een rustige manier dingen zeggen als ze iets doen wat niet mag. Het is hier echt niet zo dat de kinderen de baas zijn. Ze hebben respect voor mij en als ik het echt meen dan weten ze het ook. Dat is voor ons allemaal een fijne verbetering. Hij is wel ouderwets in opvoeden maar heeft altijd gezegd ik ga me er niet mee bemoeien en zeg alleen iets tegen ze als ze iets doen wat niet mag. Het lijkt er voor mij zelf meer op dat hij het inhoudt vor een lange tijd en dan ineens zo eruit komt. En ik ga niet wachtten op weer zo'n reactie.
" Hij zelf vind het wel meevallen omdat zij hem eerst sloeg. Ik heb wel een excuses gekregen hiervoor en zegt het nooit meer te doen"
Als hij het zelf maar overdreven vindt zijn die excuses dus nooit oprecht. Het is wachten op de volgende keer. Je hebt er goed aan gedaan hem weg te sturen. Laat dat maar zo.