Moeizame communicatie.
Hallo allemaal,
Ik zie zoveel topics. Ze lijken veelal op mijn verhaal maar toch net allemaal even wat anders. En ik dacht... ik open maar een nieuwe topic. Ik zal proberen mijn verhaal zo kort en bondig te vertellen. Wat misschien wat moeilijk gaat aangezien het verhaal inmiddels groter is dan de bijbel. Ik vind het fijn als mensen met reacties komen, maar zit niet te wachten op afbrandingen of als opmerkingen met laat het los. Die opmerking komt te vaak voorbij en als ik het zou loslaten zou er alleen maar verslechtering optreden.
Anyway. Ik ben nu ruim 4 jaar moeder. Waarvan sinds een jaar of 2 geen alleenstaande moeder meer. Ik ben na een heel diep dal gegaan ( door mijn ex ) en weer opnieuw gelukkig in de liefde, waarvan ik 4 jaar terug niet had gedacht dat dit nog mogelijk zou zijn. 4 jaar geleden beviel ik van een prachtige dochter. Vaders was bij de bevalling enkelt lichamelijk aanwezig. Geestelijk was hij ergens anders. En eigenlijk is het daar allemaal al begonnen. Eerlijk gezegd al vanaf het begin van onze relatie maar dat wist ik natuurlijk lekker niet. Mijn ex had een dubbelleven met zijn ex. Heeft mij 2 jaar voorgelogen en ook zijn ex. Speelde gezinnetje met mij maar speelde ook gezinnetje met zijn ex. In december 2017 werd onze roze wolk geboren. Een zware tijd. Een vader die lichamelijk aanwezig is en alleen maar aan de playstation zit gekluisterd en dus 0,0 initiatief toont. Op wat enkele momenten na zodat het niet zo opvalt. Dan staat in maart zijn ex voor de deur, met de mededeling dat hij dus ook een relatie heeft met haar. Zij heeft dit moment natuurlijk in allerlei kleuren zitten afwachten want zij wist wel al 2 jaar van mij af. Hij was op uitzending voor 4,5 maand en heeft dus de confrontatie met alle liefde overgelaten aan iemand anders. Want dat is iets waar ik inmiddels na 6 jaar wel achter ben. Confrontatie ( in negatieve zin ) is niet aan hem besteed en vlucht dan dus liever. Zaken bespreken is niet mogelijk. Uiteindelijk na veel gelieg en verdraaiingen en zijn terugkomst van uitzending is de scheiding in werking gezet ( we waren net 2 weken geregistreerd partners voor hij wegging ). We zetten een OSP op. Meneer wilde alleen maar tekenen en snel wegwezen want had eigenlijk nergens zin in en zag alles als een moetje. ( ik toen 24 met 0 ervaring zat daar bij de mediator ). met de bagage die ik nu heb, had ik daar toen liever met deze kennis willen zitten ). Na het OSP tekenen is mijn ex zo'n 3 jaar niet in het leven ( of eigenlijk amper ) in het leven van onze dochter geweest. Hij had geen huis/woning om haar fatsoenlijk te kunnen ontvangen. Dus werd er bezoekrecht opgestart. In principe om de week op vrijdag bij mij thuis. Wat al een hele grote stap is en geen fijn gevoel is kan ik je vertellen na wat er gebeurt is. Maargoed alles in het belang van het kind zodat zij toch haar vader kan zien. Dat ik me opgelaten voel zet ik maar opzij. Regelmatig kon hij niet. Altijd smoesjes, last minute afzeggen, moest altijd met hem meedenken want hij was zo zielig want hij moest op oefening. Gaf al deze afspraken tevens ook veel te laat door. Soms pas een dag ervoor waardoor ik weer met problemen zat. Uiteindelijk heb ik door noodzaak onze dochter nog een dag op het kinderdagverblijf moeten laten verblijven omdat ik door hem in de problemen kwam. Hier was hij het niet mee eens want ( je kent het wel. Grootse woorden maar geen daden ). Rook regelmatig naar alcohol als hij er was, was ook zichtbaar aan zijn ogen, rood doorlopen. Nadien heeft hij eindelijk een appartement gevonden. en heeft mij daar ook pas achteraf van op de hoogte gesteld dat dit maarliefst 109km verderop was. 1,5 uur rijden zonder file. Waarop bepaalde afspraken van het OSP al niet meer kunnen gewaarborgd worden. Omdat het probleem toen niet al te groot was hebben we dit verder even zo gelaten. ( in mijn naiviteit, helaas is dat allemaal achteraf ). Sinds 2020 gaat onze dochter om de week op zaterdag naar haar vader. Zoals ook hij niet alle weekenden ( de even/oneven ) weekenden kan waarborgen en ook ik niet door werk ging dit over het algemeen in goed overleg. Totdat hij een nieuwe vriendin kreeg. Zij was nog maar heel kort in beeld en begon zich al heel vlot met van alles te bemoeien. Onze communicatie was al niet zo best omdat hij mij gewoon heel erg belazerd heeft. Ik heb geprobeerd om daarom een communicatie schrift in te zetten zodat wij misschien wat minder fysiek in gesprek zouden hoeven. De keren dat hij zelf schreef ging dit ook nog goed en was dit een korte overdracht en tekst met uitleg hoe de dag was gegaan. En de bijzonderheden mbt dochter in de aanloop naar school etc. Na korte tijd begon zij dat schrift te schrijven ( zichtbaar aan handschrift maar ook het verkeerd schrijven van namen en het niet weten hoe verhalen in elkaar steken ). Zo begon zij zich ook te mengen en bemoeien in het ouderschapsplan. En eigenlijk is toen de bom gebarsten. Dit heeft onze toch al minimale communicatie nog moeizamer gemaakt. Sinds januari 2022 slaap dochter om het weekend 1 nacht bij hem. Meneer stond hierop want dit stond immers in het inmiddels al 4 jaar oude ouderschapsplan. Helemaal ermee eens ben ik het niet. Maargoed ook voor ons is het wel gemakkelijk als ze in het weekend daar is als wij moeten werken en haar dus niet weer overal naar toe hoeven brengen. En een bijkomstigheid, zij bouwt een band op met haar vader. Vooraf is hij wel al voor de 2e keer 4,5 maand naar het buitenland geweest en is zij dus een hele periode niet geweest hierdoor. Rond maart hebben wij vernomen dat zijn vriendinnetje alweer de deur uit is. Nikki zegt altijd als zij terug komt dat zij er weer niet was. En ze waren bij een andere vrouw ( zijn ex waarmee hij mij bedrogen heeft en zo ook zijn dochter ). Nog niet zo erg dat dat meisje de deur weer uit is, maar hij liegt al ruim 2 maanden tegen zijn dochter. Maar is ook niet eerlijk naar ons toe dat het over is. Ik vind dit wel zo netjes om dit soort zaken aan elkaar te melden. Of het er nou toe doet of niet. Want de afspraak geld een half jaar nadat het uit is mag er pas weer iemand geintroduceerd worden. Eigenlijk heb ik dit liever op een jaar. Omdat het toch wel merkbaar is dat onze dochter hier erg mee zit. Zo gaf zij ook aan dat papa en zijn vriendin erge ruzie hadden. Wat het verhaal voor mij nog belastender maakt. Zo wordt er ook steeds meer door hem geeist uit zijn oogpunt uit wat hij wil en niet vanuit het oogpunt wat goed is voor onze dochter. Ik heb toen der tijd al eens aangegeven dat het haar heel veel energie kost om om de week bij hem te zijn en maandag weer naar school te moeten. Ze is KAPOT. Maandag ochtend al heel veel moeite met opstaan en tussen de middag zakt zij zowat in elkaar. Uit ervaring weet ik dat zij daar dus te laat op bed gaat. In combinatie met alleen maar drek als eten. ( en ja ik ken de meeste reacties nou wel met laat het los wat daar gebeurt moet je lekker laten ). Alleen het punt is dus dat ze thuis niet meer wil eten, behalve snoep. En hierdoor dus afvalt. Ze keert zich ontzettend af tegen ons terwijl dit hiervoor dus niet was. Ze is boos op mij, boos op mijn nieuwe vriend en vreselijk opstandig. Het lijkt wel alsof alle normen en waarden verdwenen zijn en er ineens geen regels meer zijn. Er valt geen land mee te bezeilen. Ze komt ook nooit vrolijk terug. Is altijd in tranen en daarbij dan ook nog doodmoe.
Gezien het feit dat hij verhuisd is, hij deels ander werk heeft wil ik het OSP graag aanpassen. Hij wil dit ook wel. Alleen op 1 voorwaarde en dat is zijn manier. Bij een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator. En dat terwijl we er eentje hebben waar ook voor getekend is dat als er problemen zijn we ons tot haar wenden. Zijn dreigement is als ik niet naar een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator wil blijven de afspraken van 4 jaar geleden zo staan zoals ze staan. ( afspraken waar van beide kanten niet meer aan gehouden kan worden ). Er valt met deze jongen niet te communiceren. Het gaat alleen maar goed als het goed in zijn straatje past en hij zijn zin krijgt. Zijn houding maakt communicatie onmogelijk. Alles is kritiek in zijn ogen. En kan niet bedenken dat er misschien zaken zijn die spelen waar wat mee gedaan moet worden. Of dit nou leuke onderwerpen zijn of niet. Er zullen vast nog wel grotere zaken gaan spelen wanneer zij een oudere leeftijd bereikt. Inmiddels heb ik een (kinder)psycholoog gemaild en de hele vraagstelling uitgezet. Wat wij hiermee moeten doen. Het eerste gesprek is voor mezelf ook om te kijken of het klikt. Mocht zij vinden dat onze dochter hier toch wel baat bij gaat hebben moet hij toestemming geven. En je raad het al, dit gaat hij niet geven.
Helaas heb ik me dus weer moeten wenden aan de advocaat om bij haar de vraagstelling neer te leggen of ik via haar het OSP kan aanpassen omdat hij niet mee wil naar de mediator die het heeft opgesteld. Ik zie geen noodzaak om redenloos naar een andere mediator te gaan. Terwijl de huidige het verhaal kent en het plan ook heeft opgesteld.
* ik zal wel niet het hele verhaal getypt hebben. Het is teveel om het allemaal te typen. En zal soms misschien wat omslachtig staan beschreven. Mocht er onduidelijkheid zijn kan ik bij vragen wel toelichting geven.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 12:45:
[..]
Het klinkt vooral als niet heel veel omkijken naar het kind. Laat op laten blijven, omdat hij zit te gamen of zo, geen zin heeft om zijn dochter op tijd naar bed te doen en maar wacht tot ze zelf in slaap valt. En te beroerd is om ontbijt op tafel te zetten en dan maar kant-en-klare donuts aan laat rukken.
Over een paar jaar is het vast een feestje voor d'r omdat ze hele dagen op een telefoon of spelcomputer mag rommelen. Het heeft allemaal met elkaar gemeen dat hij er weinig moeite voor hoeft te doen.
Ik zie een betrokken ouder toch wel iets anders. En bijdragen aan opvoeding ook. Dat is toch wat anders dan kinderen voortdurend maar hun zin geven of het allemaal vooral zo te regelen dat je er zelf weinig omkijken naar hebt.
Ik zie het meer als zorgen dat dochter het leuk heeft in die korte tijd bij hem, met zo weinig tijd kun je niet echt verwachten dat hij de strenge pa uit gaat hangen. Dat het kind bij moeder onhandelbaar is kun je niet afschuiven op twee korte bezoekjes per maand, dan is er heus wel meer aan de hand, ze brengt de meeste tijd bij haar moeder door dus dan lijkt het verstandig dat die moeder toch ook even naar haar eigen aandeel in dit geheel kijkt. Een betrokken ouder is er ook een die niet zijn/haar eigen boosheid richting de andere ouder over de rug van het kind uitspeelt en met allerlei onredelijke eisen komt, blijkbaar haar kind uithoort over hoe het bij papa was en daar dan nog iets van vind ook. Het lijkt me niet dat dit kindje geen last heeft van het gedrag van de ouders. Goed dus dat er therapie is opgestart maar ik zou me dan toch voorbereiden om ook naar het eigen aandeel te kijken in deze shitstorm.
Jonagold schreef op 06-05-2022 om 13:10:
Dat is jouw/jullie interpretatie. En misschien terecht. Maar dat weten we dus niet, we hebben alleen de nogal gekleurde mening van TO.
En hoe graag ze het ook zou willen, ze verandert (het gedrag van) haar ex niet. Sterker nog, hoe harder zij dat probeert, hoe minder hij zich waarschijnlijk van haar aan zal trekken. Dat is wat iedereen in dit draadje haar duidelijk probeert te maken. Hoe terecht haar oorlog misschien ook is, ze gaat hem niet winnen. En door in die oorlog te blijven hangen maakt ze de zaken alleen maar erger. Zeker voor haar dochter.
Ik hoop voor iedereen dat ze zo wijs kan zijn om het zoveel mogelijk los te laten. Ongezond eten, laat naar bed, tja, als dat een of twee weekenden per maand is krijgt een kind daar heus niets van.
Onveilig in de auto zou wel een grens kunnen zijn, maar ik zie ook niet hoe je die grens dan kunt trekken. Het enige dat ze zou kunnen doen is op de een of andere manier ‘regelen’ dat hij betrapt wordt door de politie en een flinke bekeuring oploopt. Rijbewijs inleveren hoop ik dan weer niet want dan kan hij zijn dochter niet ophalen. Ze zou eens kunnen informeren bij de politie of ze iets kan met deze informatie. Maar ik denk het niet. Ook daarom is het wijs om op andere fronten uit de strijd te blijven, des te meer kans maakt ze om haar ex op dit punt bij te kunnen sturen.
Of ze geeft haar eigen zitje mee. Had ook nog gekund, zit je kind in elk geval wel veilig.
Dat vervoer en appen achter het stuur zou ik wel een punt van maken. Als meneer zichzelf en het kind met auto en al om een boom vouwt is het te laat.
Pick your battles, maar veiligheid staat wel voorop.
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 13:11:
[..]
Ik zie het meer als zorgen dat dochter het leuk heeft in die korte tijd bij hem, met zo weinig tijd kun je niet echt verwachten dat hij de strenge pa uit gaat hangen. Dat het kind bij moeder onhandelbaar is kun je niet afschuiven op twee korte bezoekjes per maand, dan is er heus wel meer aan de hand, ze brengt de meeste tijd bij haar moeder door dus dan lijkt het verstandig dat die moeder toch ook even naar haar eigen aandeel in dit geheel kijkt. Een betrokken ouder is er ook een die niet zijn/haar eigen boosheid richting de andere ouder over de rug van het kind uitspeelt en met allerlei onredelijke eisen komt, blijkbaar haar kind uithoort over hoe het bij papa was en daar dan nog iets van vind ook. Het lijkt me niet dat dit kindje geen last heeft van het gedrag van de ouders. Goed dus dat er therapie is opgestart maar ik zou me dan toch voorbereiden om ook naar het eigen aandeel te kijken in deze shitstorm.
Hij zou ook wat leuks met haar kunnen gaan doen.
Of bedenken dat ze maandag naar school moet, zondag nog een flinke autorit voor de boeg heeft en dus het beste niet al te laat naar bed gaat.
Ik schreef eerder ook al dat niet alle problemen met het kind afgeschoven kunnen worden op die bezoekjes aan vader, omdat die vrij beperkt zijn.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 13:30:
[..]
Hij zou ook wat leuks met haar kunnen gaan doen.
Of bedenken dat ze maandag naar school moet, zondag nog een flinke autorit voor de boeg heeft en dus het beste niet al te laat naar bed gaat.
Ik schreef eerder ook al dat niet alle problemen met het kind afgeschoven kunnen worden op die bezoekjes aan vader, omdat die vrij beperkt zijn.
Ik dacht dat hij haar zondag om 17.00 terugbracht? Lijkt mij vroeg genoeg om nog op tijd in bed te liggen voor maandag. En wie zegt dat hij niks leuks met haar doet? Hij betrekt haar toch ook in zn sociale leven door haar mee te nemen naar zn ex en haar kindje. Blijkbaar staat ie op zaterdag al om 9.00 voor de deur om haar op te halen, klinkt dat als iemand die er weinig om geeft?
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 13:36:
[..]
Ik dacht dat hij haar zondag om 17.00 terugbracht? Lijkt mij vroeg genoeg om nog op tijd in bed te liggen voor maandag. En wie zegt dat hij niks leuks met haar doet? Hij betrekt haar toch ook in zn sociale leven door haar mee te nemen naar zn ex en haar kindje. Blijkbaar staat ie op zaterdag al om 9.00 voor de deur om haar op te halen, klinkt dat als iemand die er weinig om geeft?
Ja, om 17:00 uur is ze weer terug na 'n rit van iets meer dan 100 kilometer. Als je weet dat ze moe is, kun je daar met bedtijden rekening mee houden als ouder. Idem dito met wat ze daar te eten en te drinken krijgt.
Lees hier weinig over leuke dingen doen. Krijg de indruk, maar dat kan een verkeerde zijn omdat we het moeten doen met beperkte informatie, dat ze daar maar 'n beetje de hele dag op de bank ligt te snoepen.
9 uur is de afspraak. Lijkt me normaal dat hij er dan om 9 uur is.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 13:42:
[..]
Ja, om 17:00 uur is ze weer terug na 'n rit van iets meer dan 100 kilometer. Als je weet dat ze moe is, kun je daar met bedtijden rekening mee houden als ouder. Idem dito met wat ze daar te eten en te drinken krijgt.
Lees hier weinig over leuke dingen doen. Krijg de indruk, maar dat kan een verkeerde zijn omdat we het moeten doen met beperkte informatie, dat ze daar maar 'n beetje de hele dag op de bank ligt te snoepen.
9 uur is de afspraak. Lijkt me normaal dat hij er dan om 9 uur is.
Die informatie is nogal gekleurd omdat TO nog steeds boos is op hem. En dat maakt verder ook niet uit, de vader mag zijn eigen invulling aan die tijd geven. Jij kunt niet voor een ander bepalen hoe die zijn tijd moet invullen of wat hij op tafel zet.
Ik val toch een beetje over: 's ochtends brood met hagelslag en dan 's avonds ook nog pannenkoeken eten.
Waar gaat dat over, hier hoeven de alarmbellen toch niet meteen van te gaan rinkelen? En dat dan 1x per week? Als dat nou het probleem is, dan heb je toch nog 6 dagen om gezond te eten?
Ik heb het gevoel dat je in je razernij van álles een punt maakt en dat zou nog wel eens tegen je kunnen gaan werken, met name wat betreft je geloofwaardigheid als je het wilt uitspelen via advocaten en rechters. Hij doet het misschien niet goed, maar jij bent helemaal niet meer in staat om nog enigszins objectief te kijken naar wat belangrijk is en wat niet.
De woede spat van het scherm en ik kan me haast niet voorstellen dat je dochter niets meekrijgt van je frustratie. Heeft ze lekker pannenkoeken gegeten bij papa, ziet ze het gezicht van mama als die daar achter komt. Misschien zit je kind wel in een ernstig loyaliteitsconflict en is haar gedrag daar deels uit te verklaren.
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 13:49:
[..]
Die informatie is nogal gekleurd omdat TO nog steeds boos is op hem. En dat maakt verder ook niet uit, de vader mag zijn eigen invulling aan die tijd geven. Jij kunt niet voor een ander bepalen hoe die zijn tijd moet invullen of wat hij op tafel zet.
Dat is natuurlijk standaard op dit forum dat je het moet doen met informatie die van één partij komt en ook nog wel gekleurd zal zijn.
Maar ook dat meewegende krijg ik nu niet de indruk van een vader die heel erg veel bij wil dragen in de opvoeding of er een leuke dag voor het kind van wil maken. Hij lijkt vooral te kiezen voor gemak.
Als ik TO was, zou ik informeren bij een advocaat wat er mogelijk is en verder me vooral focussen op de dochter. Ze mag blij zijn van haar ex-partner af te zijn. Omdat ze samen een kind hebben, is beperkt contact nog wel noodzakelijk. Door echter meer dan 100km verderop te gaan wonen, heeft hij zichzelf wel redelijk buitenspel gezet voor een grotere rol in het leven van hun dochter.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 14:15:
[..]
Dat is natuurlijk standaard op dit forum dat je het moet doen met informatie die van één partij komt en ook nog wel gekleurd zal zijn.
Maar ook dat meewegende krijg ik nu niet de indruk van een vader die heel erg veel bij wil dragen in de opvoeding of er een leuke dag voor het kind van wil maken. Hij lijkt vooral te kiezen voor gemak.
Als ik TO was, zou ik informeren bij een advocaat wat er mogelijk is en verder me vooral focussen op de dochter. Ze mag blij zijn van haar ex-partner af te zijn. Omdat ze samen een kind hebben, is beperkt contact nog wel noodzakelijk. Door echter meer dan 100km verderop te gaan wonen, heeft hij zichzelf wel redelijk buitenspel gezet voor een grotere rol in het leven van hun dochter.
Wat zou er mogelijk moeten zijn? Een nog beperktere regeling? Omgang onder toezicht? Of waar dacht je precies aan?
En die 100 km verderop gaan wonen zou ik ook gedaan hebben als de moeder van mn kind zo toxisch is, zo ver mogelijk uit de buurt van blijven.
Thy schreef op 06-05-2022 om 13:58:
Ik val toch een beetje over: 's ochtends brood met hagelslag en dan 's avonds ook nog pannenkoeken eten.
Waar gaat dat over, hier hoeven de alarmbellen toch niet meteen van te gaan rinkelen? En dat dan 1x per week? Als dat nou het probleem is, dan heb je toch nog 6 dagen om gezond te eten?
Ik heb het gevoel dat je in je razernij van álles een punt maakt en dat zou nog wel eens tegen je kunnen gaan werken, met name wat betreft je geloofwaardigheid als je het wilt uitspelen via advocaten en rechters. Hij doet het misschien niet goed, maar jij bent helemaal niet meer in staat om nog enigszins objectief te kijken naar wat belangrijk is en wat niet.
De woede spat van het scherm en ik kan me haast niet voorstellen dat je dochter niets meekrijgt van je frustratie. Heeft ze lekker pannenkoeken gegeten bij papa, ziet ze het gezicht van mama als die daar achter komt. Misschien zit je kind wel in een ernstig loyaliteitsconflict en is haar gedrag daar deels uit te verklaren.
Nee blijkbaar moet je ook verplicht iets leuks gaan doen wat dan het liefst ook nog educatief verantwoord is. En een verslag in 3voud voor de moeder maken zodat die precies weet wat kind gedaan en gegeten heeft.
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 15:12:
[..]
Wat zou er mogelijk moeten zijn? Een nog beperktere regeling? Omgang onder toezicht? Of waar dacht je precies aan?
En die 100 km verderop gaan wonen zou ik ook gedaan hebben als de moeder van mn kind zo toxisch is, zo ver mogelijk uit de buurt van blijven.
Dat de regeling het eindpunt is i.p.v. een opbouw naar weet-ik-wat. Misschien dat de uren nog wat worden aangepast, zodat ze zondag eerder bij moeder is. Verder zou ik in elk geval wat afspreken over veilig vervoer. Een kind van vier hoort gewoon in een kinderstoeltje. Niet voorin.
Dat is dan zijn keuze. Op termijn zal z'n dochter andere dingen te doen hebben in het weekend dan bij papa de hele dag op te telefoon zitten te kloten onder het genot van donuts en drankjes waar ze buikpijn van krijgt.
De kans dat de regeling nog beperkter wordt lijkt mij verwaarloosbaar. Om de week van zaterdagochtend tot zondagmiddag is natuurlijk al zeer minimaal.
Ik denk dat een deel van het probleem ook zeker de houding van moeder is. Dat het kind al buikpijn heeft bij vader: niet vanwege de Pannekoeken maar omdat ze al weet hoe mama straks weer gaat reageren daarop. Dat ze weet dat de vraag gaat komen, wat ze allemaal gegeten heeft en ze zich afvraagt: zal ik het wel vertellen? Kan/mag/wil ik liegen tegen mijn moeder? Leuk dilemma voor een 4 jarige....
Vandaar mijn vraag eerder of je je dochter ook echt oprecht gunt om het ook leuk te hebben bij haar vader.
En nogmaals de vraag: breng je haar wel eens daarheen? zo nee: doen!
A12345 schreef op 06-05-2022 om 15:39:
[..]
Dat de regeling het eindpunt is i.p.v. een opbouw naar weet-ik-wat. Misschien dat de uren nog wat worden aangepast, zodat ze zondag eerder bij moeder is. Verder zou ik in elk geval wat afspreken over veilig vervoer. Een kind van vier hoort gewoon in een kinderstoeltje. Niet voorin.
Dat is dan zijn keuze. Op termijn zal z'n dochter andere dingen te doen hebben in het weekend dan bij papa de hele dag op te telefoon zitten te kloten onder het genot van donuts en drankjes waar ze buikpijn van krijgt.
Als dochter nu al constant boos is op moeder en vriend en zich onhandelbaar gedraagt vraag ik me af wat het nog verder inperken dan moet brengen? En dan straks een boos en onhandelbaar kind en een baby? Lijkt mij echt niet leuk.
Jippox schreef op 06-05-2022 om 16:39:
De kans dat de regeling nog beperkter wordt lijkt mij verwaarloosbaar. Om de week van zaterdagochtend tot zondagmiddag is natuurlijk al zeer minimaal.
Ik denk dat een deel van het probleem ook zeker de houding van moeder is. Dat het kind al buikpijn heeft bij vader: niet vanwege de Pannekoeken maar omdat ze al weet hoe mama straks weer gaat reageren daarop. Dat ze weet dat de vraag gaat komen, wat ze allemaal gegeten heeft en ze zich afvraagt: zal ik het wel vertellen? Kan/mag/wil ik liegen tegen mijn moeder? Leuk dilemma voor een 4 jarige....
Vandaar mijn vraag eerder of je je dochter ook echt oprecht gunt om het ook leuk te hebben bij haar vader.
En nogmaals de vraag: breng je haar wel eens daarheen? zo nee: doen!
Dat ze buikpijn heeft van de reactie van de moeder is ook maar een aanname die jij doet en niet echt ergens op is gebaseerd.
En waarom zou zij haar moeten brengen? Hij koos ervoor ver weg te gaan wonen. Is verder niet iets waar zij om gevraagd heeft of wat haar probleem zou moeten zijn.