Kinderen en nieuwe partner
Ik ben een vrouw van 41 en sinds 5 jaar gescheiden.
Geen vechtscheiding gehad en daarna alles goed op orde, eigen huisje en gelukkig met mijn 2 kinderen.
Nu bijna een jaar heb ik een nieuwe relatie en heel graag zou ik daar nu mijn kinderen meer in betrekken.
Echter mijn zoon van 10 reageert heel heftig en na een paar pogingen om elkaar te onmoeten gaat dit nog steeds niet soepel. Uiteraard neem ik mijn zoon zeer serieus en praat met hem erover maar hij accepteert totaal mijn nieuwe partner niet en het is bij elke poging voorafgaand drama. Hij wordt heel boos en wil niet mee, hem niet zien.
Ik begrijp uiteraard dat hij het lastig vind dat ik als zijn moeder een nieuwe relatie ben begonnen. Ik probeer er met hem over te praten maar hij is dan totaal niet benaderbaar en wordt alleen maar heel boos en ik krijg de ergste verwijten naar mijn hoofd.
Hoe kan ik dit toch doorbreken en zorgen dat er uiteindelijk toch een fijnere situatie ontstaat? Voor iedereen. Ik zou heel graag mijn vriend meer willen zien maar merk dat ik nu ontwijk om elkaar te zien met mijn kinderen erbij. Ik sta echt vaak in tweestrijd. Tips zijn heel erg welkom.
Swaen
"Qua mening van lanza en andere mensen die zelf niet gescheiden zijn:"
Ik ben gescheiden en mijn kinderen zijn 24/7 bij mij. Mag ik dan wel een mening hebben?
swaen
En ik ben ook gescheiden. En heb een opvatting over nieuwe partners en betrekken kinderen. Ik zie ook verschillende ervaringen omdat mijn kinderen twee gescheiden ouders hebben die hierin niet helemaal zelfde ideeën over hebben.
en swaen
Jouw kinderen hadden waarschijnlijk geen moeite met nieuwe partner betrekken in hun leven. TS heeft een kind die daar wel moeite mee heeft. Dan vind ik dat je daar wel degelijk rekening mee zult moeten houden.
Alkes
Je doet allemaal aannames. Vind ik ook best lastig in de communicatie.
swaen
Ik doe inderdaad de aanname dat jouw kinderen er geen moeite mee hadden, omdat je nu samenwoont met partner. Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je wel gaat samenwonen als je kinderen daar echt moeite mee hebben. Ook niet omdat ik in nabije omgeving heb gezien dat het dan binnen bepaalde tijd toch misloopt en daar is niemand bij gebaat. Maar het is inderdaad niet meer dan een aanname. Excuses
ik had ook zeker nog niet...
gaan samenwonen, wanneer de kinderen aangeven er nog moeite mee te hebben.
Dit was echter niet het geval.
Samen op cursus/coach/psycholoog
Tashi ik heb niet alle reactie gelezen dus misschien herhaal ik iets.
Maar ik zou op zoek gaan naar een coach of cursus mindfullness oid en dat samen met je zoon gaan doen. Kennelijk begrijpen jullie elkaar onvoldoende en kennelijk voelt hij zich te zeer bedreigd in het leven dat hij heeft.
Misschien is het wel zo simpel dat hij niet wéér alles wil veranderen. Of heeft hij altijd diepe hoop gehouden dat papa toch weer terug komt.
Het is wel belangrijk om nu iets met de relatie en communicatie met je zoon te doen. Nog even en hij is puber. Als hij daar met de bokkenpruik op in gaat, dan is er helemaal geen land meer te bezeilen.
Bestaat dat, relatietherapie met je kind? Zoiets moet het zijn.
En in essentie: Ja, jij moet je nieuwe liefde kunnen introduceren en dat moet veilig kunnen gebeuren. Hoe geduldig en succesvol je daarin bent, zal hem helpen om in de toekomst zijn relatie te introduceren.
Leef hem voor.
M. Lavell
Goed voorstel van je. Ik heb dit destijds ook met mijn oudste dochter besproken om naar een psycholoog te gaan, alleen al om je verhaal kwijt te kunnen aan een onafhankelijk iemand, in de hoop voor haar dat ze het een plek zou kunnen geven/enigszins meer rust te vinden rondom de echtscheiding. Los van het hebben van een nieuwe partner of niet.
Zij zat alleen al in een behoorlijke puberteit, dus een pscyholoog?? ik ben toch niet gek. Vaak associeren ze het vaak daarmee, terwijl het juist fijn is om je verhaal kwijt te kunnen. Ik zelf ben destijds ook naar een psycholoog gegaan, want je zit in een achtbaan qua gevoelens.
Jouw kind is in de leeftijd van 10, dus dan is het wellicht nog gemakkelijker.
Heel veel succes... ik hoop dat er voor zowel jou als je kind meer rust in komt, maar bovenal het jullie relatie moeder/kind weer versterkt.
Coach
Upate ben inderdaad met mijn zoon gaan praten met een coach! Dit was zeer verhelderend en ik moet zeggen een plannetje uitgezet voor het intruduceren. Nu nog dit zien toe te passen in ons drukke leven maar waar een wil is.....
Ik heb medelijden
met al die kinderen die de dupe zijn van ouders die zonodig uit elkaar moeten gaan.
Er zou een wet moeten komen die zegt dat je niet mag scheiden als je kinderen hebt.
Dat zou een heel interessant tafereel op gaan leveren. Ofwel zouden er veel minder kinderen op de wereld gezet gaan worden, óf er zou veel minder getrouwd worden, óf men zou selectiever zijn in het uitzoeken van een partner waarmee nazaten gecreëerd zouden worden.
Scottsdale
"Dat zou een heel interessant tafereel op gaan leveren. Ofwel zouden er veel minder kinderen op de wereld gezet gaan worden, óf er zou veel minder getrouwd worden, óf men zou selectiever zijn in het uitzoeken van een partner waarmee nazaten gecreëerd zouden worden."
Vierde mogelijke tafereel: er zouden veel kinderen opgroeien in een liefdeloze, onveilige, van bovenaf opgelegde, stiekeme omgeving vol geheimen en (kans op) geweld. Dat lijkt me een stuk realistischer en heel erg onwenselijk.
Zou het
In de jaren 70 scheidde 15% van de getrouwde stellen, tegen 40% nu.
Gebeurde dat toen veel?
ja, scottsdale
Heel veel.
Mijn opa en oma hadden een liefdeloos huwelijk. Ik hoorde van mijn ooms en mijn moeder dat dat eigenlijk altijd al zo was. Ze moesten ooit trouwen. Als kinderen hoopte mijn moeder al dat ze uit elkaar zouden gaan. Toen ik een kind was en bij mijn opa en oma was kon ik zelfs voelen dat de sfeer om te snijden was. Mijn opa zat de hele dag in zijn stoel te mopperen en schelden. Praten tegen elkaar deden ze niet. Wij werden als kleinkinderen gebruikt om berichten door te geven. Zoals opa het eten is klaar.
Mijn oma zei ook altijd dat ze hoopte dat hij snel dood zou gaan want dan kon ze tenminste nog een aantal jaren een goed leven hebben. Helaas ging zij eerder dood.
natuurlijk waren zij niet de enige. Vroeger gingen mensen niet uit elkaar omdat vrouwen vaak geen opleiding hadden en geen baan. Wat moesten ze dan gaan doen?
Toch
ben ik van mening dat er te snel uit elkaar wordt gegaan. 40% kan echt niet waar zijn.
Waren
Waren mijn ouders maar gescheiden, dat had mij een stuk prettiger jeugd gegeven. Bovendien zijn ze nu nog steeds samen en doen niks anders dan de ander overal de schuld van gegeven en elkaar naar beneden helpen, al 50 jaar. Nu wachtend tot 1 van de 2 doodgaat. Wat zonde ook van hun eigen leven.
Wellicht bleef de oude stempel tegen heug en meug bijelkaar omdat scheiden not done was....
Discussie
Laten we verder ontopic blijven. Deze discussie is eerder gevoerd in een andere draad door iemand die ook vindt dat iedereen er tegenwoordig maar op los scheidt.
Het is niet relevant voor het onderwerp en de situatie van degene die het topic startte.
Scottsdale
Ik snap Scottsdale wel. Die vindt dat vrouwen ook beter thuis kunnen blijven - en zich uitleven op boodschappen doen en koken - en zich niet zo druk moeten maken over wat hij noemt "hun baantjes"
In die denkwereld is scheiden echt een dure zaak voor een man.
Variant
Scottsdale is de mannelijke variant van Lanza 
Pluk
Behalve dat Scottsdale nog niet weet dat de jaren 50 inmiddels geweest zijn
Hij heeft een totaal andere
mening over gelijkheid tussen man en vrouw, maar over 1 punt zijn we het wel eens: mensen gaan tegenwoordig veel te snel scheiden.
In relatietherapie
met je kind, omdat hij niet staat te springen om je nieuwste scharrel. Welkom in 2019.
Het is je plicht om een stabiele en veilige thuissituatie voor je kind te scheppen met inachtneming van zijn behoeften en grenzen. Ga je nu echt samen met een psycholoog op hem inpraten om daarover heen te gaan? Ongelooflijk dit.
Alkes
"met je kind, omdat hij niet staat te springen om je nieuwste scharrel. Welkom in 2019.
Dus toch terug naar de jaren 50, net als Scottsdale 😂
hee wat leuk we zijn weer terug bij af
Lanza: mensen scheiden te snel.
anderen: maar er...
Lanza: mensen scheiden te snel
anderen: in geval van...
Lanza: mensen scheiden te snel
anderen: ik had destijds....
Lanza: mensen scheiden te snel
etc etc
Lanza, het is me duidelijk dat je niet een al te hoge pet op hebt van de verstandelijke vermogens van de gemiddelde forummer hier, maar deze boodschap heb je inmiddels ook bij ons luid en duidelijk overgebracht
maar toch
Ik vind niet dat mensen te snel scheiden maar ik vind het wel goed voor een forum dat iemand stelling neemt.
Hier op het forum heerst wel een beetje een soort van consensus over wat politiek correct is en dat is dan de standaard. Toch is het goed als er mensen zijn die duidelijk een andere mening zijn toegedaan. Je kunt het gebruiken om je eigen overtuigingen tegen het licht te houden en dat kan je soms ook sterken in je eigen gelijk maar kan er ook voor zorgen dat je soms tegen dingen anders gaat aankijken.
Kortom een geluid als dat van Lanza kan zorgen voor de nuance.
Miekemieke
De term politiekcorrect vind ik nogal badinerend. Alsof mijn opvattingen niet mijn opvattingen zijn maar ideeen die ik uit omdat ik niet afwijkend durf te zijn.
En ander geluid
Een ander geluid is altijd nuttig. Discussie is zeker nuttig. Maar louter zenden van je eigen opvattingen zonder iets van ander te lezen vind ik persoonlijk weinig interessant.
Reactie
Dank allen....voor jullie meningen en ervaringen! Uiteraard zitten er tussen waar ik echt niks mee kan (scheiden zou verboden moeten worden..echt alsjeblieft je hebt geen benul) zitten er genoeg bij welke ik echt met aandacht gelezen heb..dank dank. Fijn te lezen dat ik niet alleen sta in zo'n situatie als de mijne en de ervaringen te kunnen lezen.
Intussen heeft het gesprek met de coach echt heel goed geholpen hier. Het heeft echt het gesprek met mijn zoon geopend. En niet alleen op het vlak van mijn nieuwe partner.
Ik kan het dan ook zeker aanraden als de communicatie op een moment in je leven gewoon lastig verloopt tussen jezelf en je kind.
Scheiden
Om toch nog 1 ding hierover kwijt te raken.. geloof me men gaat echt niet over 1 nacht ijs als het over een scheiding gaat. Erg jammer en nogal kortzichtig dat dit door buitenstaanders zo gezien wordt. Zij weten vaak totaal niet wat er vooraf aan gaat. Men hangt nu eenmaal niet snel de vuile was buiten als het niet goed gaat in een relatie en daardoor komt het op buitenstaanders soms over alsof het een plotsklapse beslissing is.
Ben blij dat ik zelf niet zo kortzichtig ben. Nogmaals dank voor alle reacties!
goed gedaan Tashi!
Mensen die klaar staan met hun oordeel maken het taboe (en het probleem) alleen maar groter. Het gaat om jouw kind.