Jullie ervaring uitspraak rechter
Hoi, ik ben nieuw op dit forum. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen bij uitspraak van de kinderrechter.
Sinds enkele jaren loopt het co-ouderschap tussen mij en mijn ex niet goed. 50/50 verdeling, geen alimentatie. Hij is verhuisd 35 min verderop. Beiden andere relatie. Zoon zit bij mij in Utrecht op school en is dit jaar naar de middelbare school gegaan. Heeft hier alles aan vrienden en sport. Ons eerste ouderschapsplan stamt uit 2014, maar is in de praktijk overschreven door veranderingen, ouder worden zoon en de verhuizing van vader. Mondeling en per mail zijn er wat afspraken vastgelegd maar ex wilde
deze niet officieel vastleggen in een plan. En in 2020 ging het mis. Meneer gebruikt weer het ouderschapsplan van 2014. Wanneer dat hem uitkomt. Hij ging eigenhandig een eigen draai geven aan afspraken. Zoon werd soms uren te laat teruggebracht, langer op vakantie meegenomen, niet op Moederdag teruggegeven. Anyway.. voldoende voorbeelden waar ik niet zo fijn vond.
Na stuklopen mediation heb ik een verzoekschrift ingediend. Netjes gehouden en gevraagd om vastlegging van de afspraken zoals ze al jaren worden uitgevoerd. Geen moddergooien maar een feitelijk verhaal.
Verweer stond vol beschuldigingen zonder bewijzen, en hij ging voor volledige aanpassen voor feestdagen, vakantieregeling en het halen en brengen.
Tijdens de zitting ben ik kalm gebleven. Met name ook omdat ik denk dat met modder gooien niet de route is wat de rechter waardeert. Maar ik heb met name belang van onze zoon, zijn stem, duidelijke afspraken kenbaar gemaakt. Een schikking waarbij ik akkoord ben gegaan met 4 van de 7 punten volgens zijn wensen wees hij af, het moest alles of niets zijn. Ok in gesprek met de rechter ben ik ook alsnog gaan meebuigen. Hij 0.
Ik ben benieuwd wat ervaringen zijn van andere ouders. Ik ben zelf van mening dat wanneer ik een boekje over hem had opengedaan, had makkelijk gekund, dat dit juist tegen mij gebruikt zou worden. Mijn ex is een vervelend mannetje, liegt en afspraken zijn niets waard in zijn ogen. Mijn beeld is dat hij juist in de zitting heeft laten zien 0 mee te buigen en zijn beargumentatie alleen in het teken stond van zijn wensen. “ ik wil uit eten, ik wil een borreltje drinken, ik wil dit, mijn gezin wil dat”…
Hoe is jullie ervaring met de uitkomst?
Belangrijkste voor mij is dat er zo min mogelijk contact is. Het is schadelijk en vervelend voor onze zoon. Maar om nu te zien dat alle punten straks in zijn voordeel worden uitgesproken ( incl het halen en brengen omdat hij verhuisd is, ik geen auto heb) zou ik wel zuur vinden.
belangrijke aanvulling; zoon is een sociale vrolijke jongen, zit op het vwo, sport en veel vriendjes maar heeft in de praktijk op momenten een mening over zijn vader. Heeft bij het kindgesprek aangegeven dat vader weer in Utrecht moest komen wonen. Verdere inhoud kindgesprek is geheim. Zoon merkt spanningen op, vader valt mij af, schreeuwt op momenten tegen mij, belast hem met uitspraken dat ik een slechte moeder ben en ons contact valt op de beperkte schermtijd.
Dit in een verzoekschrift benoemen kon ik niet bewijzen en is daarom niet opgenomen.
Heb je een advocaat? Wat zegt die?
Die zegt dat ik kan aantonen dat er afspraken zijn en dat de tegenpartij met opzet zijn eigen regels en interpretaties is gaan uitvoeren. Maar het wel aan de rechter is hoe dit wordt beoordeeld. Ik lees online in uitspraken van de rechtbank dat een rechter zelf ook bepaald om eerdere afspraken te vernietigen.
En de meest gangbare afspraken bepaald.
Mijn advocaat verwacht niet dat ik straks met gaan brengen want ik heb geen auto.
Geen ervaring. Ik kan je verhaal ook niet heel goed volgen. De punten waar het om gaat, noem je ook niet. Maar in zijn algemeenheid lijkt het mij beter om bij zulke strijd zoveel mogelijk expliciet af te spreken. Dus niet onderling afspraken te gaan maken, want dat is kennelijk voer voor conflict. Als ik een rechter was, zou ik het denk ik zoveel mogelijk dichttimmeren zodat helemaal duidelijk is wat wordt verwacht.
Kind zo weinig mogelijk contact, dat zal niet onmiddellijk de insteek van een rechter zijn. Tenzij kind hier duidelijke uitspraken over heeft meegegeven, valt dat buiten zo’n zaak, lijkt mij.
Zou je niet zo druk om maken maar dat is makkelijk gezegd, heb net ook jarenlang procedures gehad en echt absurd veel. Dat is nu wennen ineens dat dat afgelopen is.
Je hebt niet met modder willen gooien, meegebogen en ja geen auto, hij is verhuisd. Denk dat het wel goed komt. Hooguit neem jij de helft op je maar gezien zoon ook zegt laat vader maar terug komen, rechter luistert en kijkt naar het kind. Hij is niet echt positief over vader, zolang dat oprecht is en niet omdat ouders slecht over de ander praten dan. Is het zeker iets dat kan worden meegenomen in de uitspraak.
Het blijft afwachten maar veel meer kun je niet. Hoe lang duurt de uitspraak nog?
Het probleem bij ons is geweest dat zijn vader zo min mogelijk wilde vastleggen op papier want afspraken wil hij wanneer het hem uitkomt anders interpreteren. Maar we hebben wel afspraken gemaakt en daar naar gehandeld. Dat was de strekking van mijn verzoekschrift. Deze vastleggen om te voorkomen dat het alsmaar uit de hand loopt en er meer conflicten ontstaan.
We hebben wel een poging gewaagd. Hij is gestopt met mediation, gestopt met een eerder traject om tot afspraken te komen. Bemoeilijkt het contact tussen mijn zoon en mij ( pakt zijn telefoon af) geeft hem uren later terug dan is afgesproken. Het is eenzijdig. Hij wil niet afstemmen over de middelbare school tot mij voor slechte moeder uitmaken in een mail naar mij maar ook bij onze zoon. En daar krijgt zoon een mening over. Zoon wilde ook niet dat zijn vader zou weten dat hij het kindgesprek ging doen. Recent stond vader nog te schreeuwen tegen zoon en mij.
Ik heb deze voorbeelden niet eens kunnen benoemen. Je krijgt weinig spreektijd tijdens een zitting en als ik dit soort zaken wel had aangekaart en bespreekbaar maak kan de ander daar met leugenaar of ze is rancuneus op antwoorden. Ik heb het beperkt tot de feiten en wat ik kon bewijzen.
Ik heb de focus gelegd op de stem en behoefte van onze zoon en wel aangegeven dat er onrust is voor ons en zijn vader over mijn grenzen gaat. Zoon wil dat vader dichterbij komt wonen en heeft dit gezegd tegen de kinderrechter. Tijdens de zitting Is vader niet gaan afwijken van zijn zelfstandige verzoeken in zijn verweerschrift. Daar zitten geen vreemde verzoeken tussen hoor, hij vind alleen dat alleen dat hij op sommige dagen wat meer recht heeft op onze zoon. Waarvan ik heb aangegeven dat het gelijk getrokken moet worden.
Halen of brengen is wel een ding. Die afspraak stond ook zwart op wit. Hij heeft beloofd op schrift dat hij dit door zijn keuze om te verhuizen voor zijn rekening zal blijven nemen. Ik heb geen auto en brengen betekent dat zoon 70 min met het OV moet. Terwijl vader een auto heeft en dit al sinds de verhuizing zo is geregeld.
De rechter heeft mij ook niet gevraagd om mijn werkuren op de dag waarop wij wisselen.
@kleinejongen.
Je bent ervaren begrijp ik? Hoe heb jij de gesprekken met een kinderrechter ervaren. Ik heb opmerkingen naar mijn hoofd gekregen dat ik mijn zoon beïnvloed ( terwijl dit juist andersom is) en de rechter heeft mij niet gevraagd wat ik hiervan vond. Ook in het verweerschrift stonden beschuldigen zonder bewijs. Vader van mijn zoon is zielig gaan doen en details in zijn voordeel gaan verdraaien. Dit bewijs heb ik allemaal aangeleverd om hem te ontkrachten. Mijn advocaat had aan dat het niet relevant is, je kan dus zomaar ongefundeerd een hoop beweren?
Ik begin bij je laatste zin. Ja dat kan. Maar werkt echt niet in voordeel. Mijn ex heeft laatste zitting waarbij hij kwam opdagen 55 min van het uur volgeluld, met onzin, modder gooien, geen fatsoenlijk antwoord geven op vraag uit procedure. Het voordeel was die keer, dat ik mijn zegje al in de eerste datum zitting waarbij hij niet kwam opdagen na aangetekende post rechtbank te hebben genegeerd, had gedaan op mijn verzoek. De stukken kwamen retour en de rechtbank vond dat meneer nog een x via reguliere post kans mocht krijgen. Ik was digitaal aanwezig en mijn advocate live. Ik heb 55 min vriendelijk gelachen in de camera en nog iets verduidelijkt wat in tussentijd aanvullend nog mee spoed vroeg voor kind. Het heeft 8 jaar aan procedures gekost, en de eerste jaren kon ik er niet tot moeilijk mee omgaan, ik kon het nu wel. Daarna is er nog 1 procedure geweest en nu is er naast geen omgang ook geen gezag meer bij vader. Even mijn geschiedenis met de vader icm rechtbank in een notendop.
Je kunt beter niets zeggen, hetgeen wat je zegt bij kind houden en dat heb je volgens mij gedaan. De vader is zelf rancuneus (ik noem dit projectie en heel herkenbaar) dat snappen rechters over het algemeen wel als een partij zo over de ander moet giffen dat die niet in staat is de strijd neer te leggen. Hij is zelf verhuisd zou dit op zich nemen maar blijkbaar moet kind nu zelf de trein maar pakken. Dit zegt zo veel meer dan vader zelf in woorden uitbrengt.
Wat ik eerder las is dat kind zelf een hoop heeft aangegeven. Vertrouw daar maar op. Trouwens heel fijn dat hij zijn eigen woordje heeft kunnen en mogen doen. Hij had het ook niet kunnen durven of loyaal blijven naar beide ouders. Ik denk dat wat hij heeft aangegeven een groot goed gaat zijn in wat de rechter gaat uitspreken, het is geen kindje van 5 meer.
Of duidelijke afspraken en nieuwe gaan helpen is maar de vraag. Stel alles wat jullie de laatste jaren hebben gedaan en wat je nu graag wil staat straks op papier. Jouw ex is van het kaliber ik doe toch wat ik wil. Daar mee omgaan is heel lastig. Het is natuurlijk fijn als het allemaal wordt toegekend maar er moet al bijna een consequentie bij als ik dat zo begrijp. Heel lastig allemaal. Maar ik zou eerder gaan voor een tweede telefoon voor kind, type Nokia 0 waarmee hij nog kan bellen of sms’en wanneer de afspraak om naar jou te gaan weer wordt gerekt zodat hij zelf iets kan ondernemen of desnoods een instantie kan bellen of jou appen. Dit is dan maar weer bewijs voor de volgende stap.
Maar zover is het nog niet. Ik denk dat je redelijk veel kans hebt op wat je vraagt ook krijgt, alleen hoeft die rechter niet te handhaven dat is dan weer van latere zorg.
Ik begrijp je wel ja. Heb nu eindelijk rust maar het heeft wat mij betreft veel te lang geduurd dat ik er geestelijk en lichamelijk een tik van heb. Ben nu aan het wennen van wat er al die tijd allemaal is gebeurd ondernomen en gedaan aan, uit zich in buikpijn vermoeidheid. En ik kon ook vooral niet wachten op die uitspraak. En nu is ie er en geeft dat de conclusie hoe vervelend de jaren hiervoor zijn geweest en hoe naar is het dat je zo ver moet laten komen om voor kind en jezelf ergens te komen.
Hi kleine jongen
8 jaar! Dat is veel tijd en veel geld. Ook wat je beschrijft hoe het dan is gegaan klinkt niet zo handig van hem. De vader van mijn zoon is heel geraffineerd. Liegt makkelijk en legt de schuld bij een ander. Leek mij verstandig om dit niet aan te kaarten en het bij de feiten te houden. Ik had zelfs zijn zusje als getuige. Maar mijn advocaat heeft aangegeven dat de hoofdzaken van belang zijn. Veel bewijslast was niet nodig om in te brengen.
En de focus gewoon houden waar het hoort; mijn zoon. En duidelijke afspraken in een beschikking om verdere escalaties rondom dit gedrag te voorkomen.
Stukje wat je zegt over projectie, KLOPT!, de vader van mijn zoon heeft mij van dingen beschuldigd die hij juist doet. Heel bijzonder allemaal. Jaren zelfs erg frustrerend en ik was bang dat andere het zouden geloven. Zelfs tegen de politie en veilig thuis is hij gaan liegen. Zo heeft hij verkondigd dat ik agressief ben geweest, schreeuwen in zijn straat en onze zoon wilde ontvoeren. Dit heeft mij zelfs ook in een e-mail aan mij gestuurd om mij hiervan te overtuigen. ( I know, ziek.) zelfs deze mail zat ook in zijn productie, allemaal onwaarheden en dat alleen om eerder met vakantie te kunnen gaan. De realiteit was dat hij onze zoon niet heeft teruggegeven ( elders al had ingebracht en zijn telefoon had afgenomen) ik ben naar zijn huis gegaan, niemand deed open en ik daar een opname van heb gemaakt ( ik wist dt hij iets anders zou verkondigen) en deze heb ik als productie nog bijgevoegd, ik bleef juist heel kalm. Hij heeft het ook niet kunnen bewijzen, maar wel dat hij onze zoon heeft ondergebracht elders, zijn telefoon heeft afgenomen etc. Ik had een mail bijgevoegd waarin ik heb gewacht na hun vakantie en daarin aangaf dat het verkondigen van deze onwaarheden laster zijn en ik mij totaal niet herken ik dit beeld en dit alles behalve constructief co-ouderschap is.
Zelfs tijdens de zitting nog deed hij en zijn advocaat aan beeldvorming.
Ik had makkelijk alles kunnen weerleggen. Moddergooien is not done, dus focus op afspraken en mijn zoon. En dat heb ik gedaan.
De uitspraak bij ons zal alleen om een paar details gaan. Ik ben met zijn andere verzoeken tijdens de zitting al akkoord gegaan want deze zijn voor mijn zoon prima.
Wat nog open staat en waar ik niet mee akkoord ben gegaan: wisselmoment tijdens de kerstdagen, kerstvakantie verdeling, wisselmoment Pasen en Pinksteren en het halen en brengen (30min afstand). Wij hadden namelijk al hele mooie gelijkwaardige afspraken maar deze passen niet meer in zijn gezinssituatie. Ben dan benieuwd of een rechter volledig zal meegaan in de wensen van de vader van mijn zoon. Zijn beargumentatie was o.a dat met de huidige afspraken zijn gezin wordt opengebroken, hij wil drinken met kerst en niet wil rijden en hij vind dat hij 1.5e dag langer recht heeft op een viering met Pasen en Pinksteren t.o.v. van mij. Halen en brengen is nooit tussen ons besproken dat dit niet meer werkbaar zou zijn. Zijn advocaat had tegen mijn advocaat gezegd op de gang dat hij dit nu had ingebracht als een principe ding omdat ik deze zaak heb gestart. Echter zijn er geen andere omstandigheden.
Ik ben er wel achtergekomen dat jaren van zijn pestgedrag, eenzijdig handelen, afspraken maken en niet naleven uiteindelijk niet van belang zal zijn. Ik dacht lange tijd van wel. Maar je komt hier dus doodleuk mee weg. En je kan het leven van de andere erg lastig maken. Wel merk ik dat mijn zoon zich meer uitspreekt over zijn vader. En uiteindelijk hoe verdrietig ik dit vind voor mijn zijn is dit wel wat gebeurt. Zowel ik als mijn zoon hebben beiden een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Zijn vader zal hem verder onder druk zetten, uithoren, mij onze scherm/game tijd zetten, slecht over mij praten etc.
Ben er wel een sterke vrouw door te worden. Maar mijn leven zou een stuk makkelijk zijn geweest wanneer ik een leuke, eerlijke en gelijkwaardige co ouder had gehad. Hij zat er overigens tijdens de zitting als een negatieve zoutzak bij in een slachtofferrol.
Pawnee, houd goed voor ogen dat een familie-zaak bij de rechter een civiele zaak is, dus een probleem tussen twee burgers. Dat is iets anders dan een strafzaak. In een strafzaak praat je over schuld, getuigen, waarheid, bewijzen etc. Maar in een civiele zaak is dat niet zo. Twee mensen hebben twee verschillende meningen en ze komen er samen niet uit, de rechter moet dan de knoop doorhakken. De rechter is niet vóór de een of tegen de ander, de rechter zoekt een oplossing voor een probleem waar twee mensen samen niet uitkomen. Dat is een heel andere insteek.
Tsjor
“Stukje wat je zegt over projectie, KLOPT!, de vader van mijn zoon heeft mij van dingen beschuldigd die hij juist doet. Heel bijzonder allemaal. Jaren zelfs erg frustrerend en ik was bang dat andere het zouden geloven. Zelfs tegen de politie en veilig thuis is hij gaan liegen. Zo heeft hij verkondigd dat ik agressief ben geweest, schreeuwen in zijn straat en onze zoon wilde ontvoeren. Dit heeft mij zelfs ook in een e-mail aan mij gestuurd om mij hiervan te overtuigen. ( I know, ziek.) zelfs deze mail zat ook in zijn productie, allemaal onwaarheden en dat alleen om eerder met vakantie te kunnen gaan. De realiteit was dat hij onze zoon niet heeft teruggegeven ( elders al had ingebracht en zijn telefoon had afgenomen) ik ben naar zijn huis gegaan, niemand deed open en ik daar een opname van heb gemaakt ( ik wist dt hij iets anders zou verkondigen) en deze heb ik als productie nog bijgevoegd, ik bleef juist heel kalm. Hij heeft het ook niet kunnen bewijzen, maar wel dat hij onze zoon heeft ondergebracht elders, zijn telefoon heeft afgenomen etc. Ik had een mail bijgevoegd waarin ik heb gewacht na hun vakantie en daarin aangaf dat het verkondigen van deze onwaarheden laster zijn en ik mij totaal niet herken ik dit beeld en dit alles behalve constructief co-ouderschap is.”
Nou ik denk dat we op veel voorbeelden de hand kunnen schudden. Ben ook bang geweest en van veel beschuldigd. Mocht geen identificatie middel voor kind want ik zou naar buitenland vluchten. Het nare is dat door er eerder wel tegenin te gaan en door zorgen over zoon en de juiste hulp mijn ex een ots in de hand heeft gespeeld, wat totaal niet hielp maar averechts werkt en zelfs minder werd voor alle gedoe. Alles wordt moeizamer en degene die dat veroorzaakte was hij. Daarbinnen heb ik dan toch na zes of zeven jaar die id gekregen met hulp van gezinsvoogd en rechter. En nu dus zover.
Jawel uiteindelijk gaat het wel parten spelen, zoon heeft er last van. Het gaat niet om jou maar om een oplossing voor zoon. Wat tsjor zegt klopt wel alleen gaat het inderdaad niet om een strafzaak maar een hoop producties bijvoegen wat getuigt van wat anders dan vader of moeder zegt helpt wel. In het geval van geen fatsoenlijk antwoord op toestemming voor iets krijgen stelde de rechter toch wel vragen nav van mailtjes. En als iemand dat ontwijkt of keihard ontkent maar wel ellenlang met de vinger naar de ander wijst houdt het een keer op.
De insteek is wat goed voor kind is.
Mijn ex dook ook met kind uit eerdere relatie. Daar was ik zelf getuige van. Moeder maar zoeken en bij mij was hij hetzelfde van plan. Alleen was hij zo dom om zelf die ots zo graag te willen vanwege ik de verschrikkelijke moeder. Maar als je je dan zelf steeds niet aan afspraken houdt en de hulpverlening constateert dat het niet lekker loopt wordt het genoteerd en gebeurt er iets.
In jullie geval is het natuurlijk deels ene woord tegen andere woord. Daarom is het wel handig zo veel mogelijk schriftelijk bij te houden en dat zoon hier zelf ook vooral bij er tegen aan lopen dit ergens rapporteert. Steeds gedoe en ergens neer geplant worden door een ouder om iets af te dwingen lijkt me niet iets waar een kind blij van wordt.
Goed dat je dit zegt Tsjor, wellicht had mijn advocaat dit nog even kunnen aangeven, ik heb mij namelijk juist op het bewijslast gericht.
Kleinejongen, pfoeee heftig allemaal. En dat het meer een parallel ouderschap is. De vader van mijn zoon heeft ook een zondebok nodig in zijn leven. Wanneer ik het niet ben is het iemand anders, zijn vader zijn zus…al hoop ik dat het mijn zoon bespaard blijft. Want ik heb dit, net als jij, echt als slopend ervaren. De relatie was erg ongezond. Ook toen was er sprake van projectie. En dat iemand zo bewust handelt om je klein te houden is echt vreselijk. Maar ik heb daar zelf ook aandeel in. Ik was naïef. Maar net als jij vormt je dit en maakt het je ook sterk.
Gaat het goed met die van jou? Die van mij gaat heel goed, mooi schooladvies, sociaal, hij is heel open, sterk rechtvaardigheidsgevoel.
Ik nag straks een nieuwe hobby zoeken wanneer de uitspraak er is. Achteraf gesproken: ik had dit eerder moeten doen, afspraken met hem zijn niets waard. En als persoon heb ik wel behoefte aan duidelijkheid.
Pawnee, je hebt er goed aan gedaan om niet in te gaan op alle beschuldigingen van je ex.
Ik heb zelf ook meerdere rechtszaken meegemaakt waarbij mijn ex- vrouw pagina's vol beschuldigingen, valse aangiftes en een hoop commentaar op RvK, VT en jeugdzorg had. Hoe moeilijk het ook was, maar in alle rechtbankstukken heb ik geen enkel negatief woord over haar vermeld. Voor mijn gevoel werd dit zeer gewaardeerd door de rechtbank.
Met alle beschuldigingen, onder andere over ouderverstoting, is niets gedaan. De rechter heeft twee maal met mijn beide kinderen gesproken en hun wens overgenomen. Deze gesprekken met mijn eigen ervaring erbij heeft er toe geleid dat het OTS naar een jaar al werd opgeheven. Door de hele omgangsregeling is op verzoek van de kinderen een streep gehaald.
Ik denk dat de rechter, gezien de leeftijd van jou zoon, zeker luistert naar zijn mening en daar waar mogelijk er ook iets mee doet. De rechter nam in mijn geval mee dat de oudste al bijna 17 was. Die dwing je nergens meer toe. De jongste was toen 14 en die gaf volgens de rechter heel duidelijk aan wat hij wilde en dit heeft ze meegenomen in haar beslissing.
”Ik denk dat de rechter, gezien de leeftijd van jou zoon, zeker luistert naar zijn mening en daar waar mogelijk er ook iets mee doet. De rechter nam in mijn geval mee dat de oudste al bijna 17 was. Die dwing je nergens meer toe. De jongste was toen 14 en die gaf volgens de rechter heel duidelijk aan wat hij wilde en dit heeft ze meegenomen in haar beslissing”
dit wat zoem zegt denk ik ook, voor jouw kind geldt. En jouw versie zal meer een bevestiging zijn van wat kind zelf zegt. Probeer nu achterover te leunen en je op het hier en nu te richten.
Ik herken echt verdomd veel. Ik was ook te afhankelijk (gemaakt) en ik wist diep van binnen wel, in ruzies had hij nooit schuld, ook al was hij de aanleiding. Ik denk dat hij nooit had gedacht dat ik zou gaan en ik me af zou sluiten voor zijn plan en voor mezelf te kiezen. Wat er persoonlijk door hem bij mij is aangericht daar hebben we het al jaren niet meer over maar dat zal ik ooit nog moeten verwerken want dat is zo diep weggestopt. En zoals veel slachtoffers doen, Victim blame ik mezelf, en bij absurde reacties werd ik ook boos op hem. Maar hij is ziek. Gaf ook iedereen de schuld, ik denk dat jouw ex dus al kind er een onderdeel van maakt en hem ook schuld neigt te geven.
Nee mijn zoon is er door beschadigd, gezien er niet tijdig de juiste hulp kon worden ingezet, op school. Is verkeerd gehecht (was nog geen jaar toen ik vertrok) heb toen zelf veel ingezet maar werd ik zelf ook ziek (kanker) en ik had juist kind en mezelf weer op orde toen er die ots kwam en toen werd er wederom meermaals toestemming geweigerd door vader voor medicatie, identiteitsbewijs. En de omgang werd op de spits gedreven wat leidde tot stopzetting en schooluitval.
Hij heeft vorig jaar praktisch heel schooljaar thuisgezeten, toen vader weer weigerde mee te werken. Aan begeleiding en andere medicatie. Zoon zit nu op een school plaats verderop met de nieuwe medicatie en gaat vier halve dagen naar school. Er is nu wel rust en het gaat goed. Heeft zoals in de decembermaand zeer last van de drukte van de feesten (ass en adhd) dus voor nu hebben we niet verder uitgebreid. Ik hoop natuurlijk dat hij na het volgende overleg weer een dag langer mag proberen. Maar het is dus flink uit de hand gelopen doordat er niet doorgepakt kon worden toen hij dat nodig had. Er werd steeds op overhalen van vader gericht en die kwam niet over de brug. Had maar 1 plan voor ogen, zolang moeder en kind de hulp niet krijgen heb ik reden kind op te eisen. Dat zei hij dus voor kort nog dat kind bij hem moest wonen en ik was slecht. Kind is zelf gehoord en wil wel contact met vader maar daar niet slapen.
Daar is gelukkig dus door de raad wat mee gedaan.
Vandaar ik echt wel denk dat je zoon zelf nu heel veel waarde geeft in deze zaak.
kleine jongen, een hele dikke knuffel. Wat heb jij allemaal meegemaakt! Hoe is je gezondheid nu? Wat heb een een weg afgelegd. 😢
Na de zitting dacht ik; ik had moeten zeggen dat hij mij telkens aan het koeioneren is. Door de jaren heen heb ik veel gedacht aan hét moment dat je dan met je ex voor de rechter staat. En ik dacht altijd “ dan valt hij wel door de mand” Er zijn zoveel voorbeelden. Hij roept over mij ook altijd dat hij een boekwerk heeft over mij. Enige wat hij heeft zijn leugens om mij te framen. Maar wat jullie zeggen is het idd goed dat ik dit niet erbij heb gehaald, in mijn aanvullende producties die hij had bijgevoegd voor zijn verweer ( vol met beweringen over mij) Ga ik niet in verder in op de inhoud maar benoem ik dat ik zijn gedrag storend vind, hij onze afspraak niet nakomt en mij intimideert en dit niet constructief is voor het co-ouderschap. Waar ik beschuldigd ben van agressief gedrag, dat ik boos zou zijn en labiel. Heb ik een opname gedeeld waar ik juist rustig en constructief klonk.
Besef met ook nu pas met de opmerking van Tsjor dat dit geen strafrecht is. Dus die bewijsplicht is anders.
Maar ik tevreden kan zijn met een rustige kant die ik heb laten zien. In het belang van zoon. Nu met jullie reacties denk ik ook dat het niet slim van hem was om de mailtjes met beschuldigingen toe te voegen. Ook wat Zoem opsomt in zijn situatie. Dit kan zo tegen je gebruikt worden en je eigen beeldvorming. Mijn advocaat is ook niet met modder gaan gooien. Is ook niet op de beschuldigen ingegaan. Ook geen loze opmerkingen.
Na de zitting stormde ex ook zo snel mogelijk de ruimte uit.
Ik kijk heel erg uit naar de rust.
mensen van het caliber als onze exen zullen altijd negatief en ongelukkig zijn. Zielig, het is eigenlijk heel erg zielig.
Tsjor: " De rechter is niet vóór de een of tegen de ander, de rechter zoekt een oplossing voor een probleem waar twee mensen samen niet uitkomen. Dat is een heel andere insteek."
Ik ben het niet helemaal met je eens. Je hebt wel gelijk dat bewijs in het familierecht iets anders werkt dan bewijs in het strafrecht en het is niet zo dat elke bewering door bewijsmiddelen ondersteund moet zijn. Het is ook zo dat civiele rechters, zeker in het familierecht, vaak streven naar een praktische oplossing om een concreet probleem tussen 2 partijen op te lossen. Maar door de manier waarop je het formuleert zou je bijna de indruk krijgen dat wettelijke regels etc niet of nauwelijks van belang zijn en dat is nu ook weer niet waar.