Jullie ervaring uitspraak rechter
Hoi, ik ben nieuw op dit forum. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen bij uitspraak van de kinderrechter.
Sinds enkele jaren loopt het co-ouderschap tussen mij en mijn ex niet goed. 50/50 verdeling, geen alimentatie. Hij is verhuisd 35 min verderop. Beiden andere relatie. Zoon zit bij mij in Utrecht op school en is dit jaar naar de middelbare school gegaan. Heeft hier alles aan vrienden en sport. Ons eerste ouderschapsplan stamt uit 2014, maar is in de praktijk overschreven door veranderingen, ouder worden zoon en de verhuizing van vader. Mondeling en per mail zijn er wat afspraken vastgelegd maar ex wilde
deze niet officieel vastleggen in een plan. En in 2020 ging het mis. Meneer gebruikt weer het ouderschapsplan van 2014. Wanneer dat hem uitkomt. Hij ging eigenhandig een eigen draai geven aan afspraken. Zoon werd soms uren te laat teruggebracht, langer op vakantie meegenomen, niet op Moederdag teruggegeven. Anyway.. voldoende voorbeelden waar ik niet zo fijn vond.
Na stuklopen mediation heb ik een verzoekschrift ingediend. Netjes gehouden en gevraagd om vastlegging van de afspraken zoals ze al jaren worden uitgevoerd. Geen moddergooien maar een feitelijk verhaal.
Verweer stond vol beschuldigingen zonder bewijzen, en hij ging voor volledige aanpassen voor feestdagen, vakantieregeling en het halen en brengen.
Tijdens de zitting ben ik kalm gebleven. Met name ook omdat ik denk dat met modder gooien niet de route is wat de rechter waardeert. Maar ik heb met name belang van onze zoon, zijn stem, duidelijke afspraken kenbaar gemaakt. Een schikking waarbij ik akkoord ben gegaan met 4 van de 7 punten volgens zijn wensen wees hij af, het moest alles of niets zijn. Ok in gesprek met de rechter ben ik ook alsnog gaan meebuigen. Hij 0.
Ik ben benieuwd wat ervaringen zijn van andere ouders. Ik ben zelf van mening dat wanneer ik een boekje over hem had opengedaan, had makkelijk gekund, dat dit juist tegen mij gebruikt zou worden. Mijn ex is een vervelend mannetje, liegt en afspraken zijn niets waard in zijn ogen. Mijn beeld is dat hij juist in de zitting heeft laten zien 0 mee te buigen en zijn beargumentatie alleen in het teken stond van zijn wensen. “ ik wil uit eten, ik wil een borreltje drinken, ik wil dit, mijn gezin wil dat”…
Hoe is jullie ervaring met de uitkomst?
Belangrijkste voor mij is dat er zo min mogelijk contact is. Het is schadelijk en vervelend voor onze zoon. Maar om nu te zien dat alle punten straks in zijn voordeel worden uitgesproken ( incl het halen en brengen omdat hij verhuisd is, ik geen auto heb) zou ik wel zuur vinden.
ik zeg niet dat wettelijke regels niet van belang zijn, maar er zijn geen wettelijke regels over: je mag niet liegen om iemand te framen (bijvoorbeeld). Of: er is wel een wteelijke regel dat je als ouder toestemming moet geven en dus ook kunt weigeren, dat mag wettelijk gezien. Daar is niets mis mee. Maar het is niet wettelijk geregeld wanneer dat terecht als pestgedrag ervaren wordt. Hooguit als iets een kind schaadt, maar dan gaat het daarover en niet over de vraag of iemand een goede partner is.
tsjor
Het verzamelen van bewijzen over hoe erg die ander wel niet is is meestal niet zinvol en beschadigend, ook omdat je in je hoofd alle ellende vannde ander op elkaar gaat stapelen om maar te bewijzen dat die ander echt heel erg is. En daar gaat een rechter niet over. Het is dus contraproductief.
tsjor
Het is ook allemaal heel contra productief als het constant over twee volwassenen gaat en het kind komt daar soort van klem te zitten. Dat laatste is dus reden om dan daar iets mee te moeten.
Alleen maar goed van je Pawnee dat je die kans ook niet hebt gekregen geeft de rechter minder ruis en meer reden te kijken wateventueel onderliggende problematiek is en daar zeggen ze echt wel wat over als het opvalt. Maar jij hebt je ingehouden en dat is goed 👍🏾
Zoals ikschreef in het begin kon ik dat echt moeilijk, de pijn en dingen die ex aan het bekokstoven was, was te vers en geldde wat mij betreft ook. Mijn advocate zei (weet ik nog heel goed, ene oor in en andere uit bij alles wat je denkt dit is de grootste onzin en leugens. Dat heeft dus ook niet in mijn voordeel gewerkt de eerste 5 zittingen en daarna was het nog elke x oefenen. Ik was gewoon zo boos enkel bij het idee dat ik met twee kinderen op straat stond etc. En hij in zijn eentje die plek nooit had gekregen zonder mijn krabbel. En zo kan ik een heel boek schrijven maar het telt niet. Het was niet makkelijk maar ik heb ondanks een hoop bereikt en geleerd.
Dat parallel ouderschap de enige optie was is hier zo vaak benoemd door mij. Omgangshuis kwam daarmee en dat was ruim voor de ots en grotere problemen in aantocht waren. De gezinsvoogden hebben daar niets mee gedaan en kwamen in de derde verlenging nog met een traject aankakken en dat was toen al helemaal geen optie meer. Omgang was stop gezet.
Zoals met jouw ex, laat elkaars manier van opvoeding voor wat het is en bemoei je er niet mee. Richt je op jezelf en de insteek is regel voor kinderen wat twee ex-partners echt moeten na uit elkaar gaan. Dat gaat duidelijk niet zonder gezeik.
Bij ons heeft de rechter wel (zonder dwang) gezegd zoek zelf hulp ouders. Ik deed dat dan maar wel, hoe oneerlijk ik het vond, het kon me immers toch iets geven. Vader heeft keer op keer gezegd dat heb ik niet nodig ik mankeer niets en hij zoekt gewoon geen hulp en dwingen kunnen ze niet. Ook toen rechter heel sterk aangaf in de uitspraken dat vader dat steeds niet deed maar rechtbank dat wel nodig leek. Dus zo zeker kunnen ze zich wel gaan richten op de storende partij. Let maar op, als kind er geen doekjes om heeft gewonden wordt hoe dan ook een vertaling naar jullie gemaakt en diegenes gedrag dat niet helpend is.
Ik ben allang blij met 1 zinnetje in de laatste uitspraak dat kind en moeder last hebben van houding vader. En ook pijnlijk is te lezen want het is nog maar makkelijk samengevat en gezien in ieder geval. Dat het wordt opgemerkt.
Heb nog steeds lichamelijke klachten. Na bloedonderzoek ben ik nu doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hopelijk komt daar wat uit en valt het mee. Mijn idee is dat alle opgekropte emoties toch echt loskomen maar ja toch maar even uitsluiten dat ik niet weer de Sjaak ben.
tsjor schreef op 16-01-2023 om 10:17:
Het verzamelen van bewijzen over hoe erg die ander wel niet is is meestal niet zinvol en beschadigend, ook omdat je in je hoofd alle ellende vannde ander op elkaar gaat stapelen om maar te bewijzen dat die ander echt heel erg is. En daar gaat een rechter niet over. Het is dus contraproductief.
tsjor
Dat denk ik ook. Omdat een rechterlijke gang mij onbekend is ben ik blij dat mijn advocate zich strikt aan de hoofdlijnen heeft gehouden. Niets moddergooien. Maar op het aantonen dat wij afspraken/overeenkomst hebben, dus bewijslast waar de afspraken worden benoemd over en weer en bewijs dat et naar is gehandeld. Onder aanbod en aanvaarding. Wij hadden namelijk ons ouderschapsplan tussentijds aangepast bijna 4 jaar geleden ivm zijn verhuizing en aan het ouder worden van ons kind ( OP een levend document) en daar handelden wij naar. Het vorige OP was gebaseerd op de baby situatie, wonend op fietsafstand van elkaar, oude zorgregelingen. Alles was inmiddels al achterhaald. Maar was tevens een heel uitgekleed plan.
Wij zijn samen om tafel in 2018 gegaan en alles goed overeengekomen. Die beloftes die hij heeft gedaan heb ik in het verzoekschrift toegevoegd. Net voor de verhuizing. Alleen vertikte hij het OP te ondertekenen. Eenmaal verhuisd was hij het niet eens met de inhoud. Maar handelde er wel naar. Mediation nog ingezet en daar is hij mee gestopt inclusief bevestigende mail zich aan de afspraken te houden en sindsdien doet hij eigen interpretaties van afspraken uit het plan toen onze zoon een baby was. Dat levert onnodige ruis op bij mij en onze zoon. Maar ik moest mij wel aan alle afspraken houden zoals door de laatste jaren gemaakt tussen ons. Opeens was er volgens ex geen Moederdag afspraak gemaakt, geen tijden met de feestdagen. Om maar iets te noemen.
Of ik accepteer dat dit zo gaat en alles naar zijn hand wordt gezet of ik pak zelf de controle en dan via de rechter.
De huidige afspraken vond de rechter heel netjes en gelijkwaardig. “ niets mis mee, waar is dit dan mis gegaan” vroeg zij zich hardop af. Ook de raad van kinderbescherming gaf dit aan.
Ik vraag mij alleen af wanneer de tegenpartij wijzigingen met name in eigen belang opnoemt en daar niet van wil afwijken dat dit genoeg is voor een rechter om dit te honoreren. Ik heb nergens gehoord dat dit in het belang van onze zoon zou zijn… benieuwd hoe deze afweging eventueel nog gemaakt wordt.
'Dat parallel ouderschap de enige optie was is hier zo vaak benoemd door mij.' Het klinkt nu alsof parallel ouderschap een zwaktebod is, maar dat vind ik niet. Ik vind het een gezonde basis van gescheiden ouderschap. Het uitgangspunt dat gescheiden ouders goed met elkaar moeten kunnen overleggen en afspraken maken vind ik vreemd.
Tsjor
kleinejongen schreef op 16-01-2023 om 13:38:
Het is ook allemaal heel contra productief als het constant over twee volwassenen gaat en het kind komt daar soort van klem te zitten. Dat laatste is dus reden om dan daar iets mee te moeten.
Alleen maar goed van je Pawnee dat je die kans ook niet hebt gekregen geeft de rechter minder ruis en meer reden te kijken wateventueel onderliggende problematiek is en daar zeggen ze echt wel wat over als het opvalt. Maar jij hebt je ingehouden en dat is goed 👍🏾
Zoals ikschreef in het begin kon ik dat echt moeilijk, de pijn en dingen die ex aan het bekokstoven was, was te vers en geldde wat mij betreft ook. Mijn advocate zei (weet ik nog heel goed, ene oor in en andere uit bij alles wat je denkt dit is de grootste onzin en leugens. Dat heeft dus ook niet in mijn voordeel gewerkt de eerste 5 zittingen en daarna was het nog elke x oefenen. Ik was gewoon zo boos enkel bij het idee dat ik met twee kinderen op straat stond etc. En hij in zijn eentje die plek nooit had gekregen zonder mijn krabbel. En zo kan ik een heel boek schrijven maar het telt niet. Het was niet makkelijk maar ik heb ondanks een hoop bereikt en geleerd.
Dat parallel ouderschap de enige optie was is hier zo vaak benoemd door mij. Omgangshuis kwam daarmee en dat was ruim voor de ots en grotere problemen in aantocht waren. De gezinsvoogden hebben daar niets mee gedaan en kwamen in de derde verlenging nog met een traject aankakken en dat was toen al helemaal geen optie meer. Omgang was stop gezet.
Zoals met jouw ex, laat elkaars manier van opvoeding voor wat het is en bemoei je er niet mee. Richt je op jezelf en de insteek is regel voor kinderen wat twee ex-partners echt moeten na uit elkaar gaan. Dat gaat duidelijk niet zonder gezeik.
Bij ons heeft de rechter wel (zonder dwang) gezegd zoek zelf hulp ouders. Ik deed dat dan maar wel, hoe oneerlijk ik het vond, het kon me immers toch iets geven. Vader heeft keer op keer gezegd dat heb ik niet nodig ik mankeer niets en hij zoekt gewoon geen hulp en dwingen kunnen ze niet. Ook toen rechter heel sterk aangaf in de uitspraken dat vader dat steeds niet deed maar rechtbank dat wel nodig leek. Dus zo zeker kunnen ze zich wel gaan richten op de storende partij. Let maar op, als kind er geen doekjes om heeft gewonden wordt hoe dan ook een vertaling naar jullie gemaakt en diegenes gedrag dat niet helpend is.
Ik ben allang blij met 1 zinnetje in de laatste uitspraak dat kind en moeder last hebben van houding vader. En ook pijnlijk is te lezen want het is nog maar makkelijk samengevat en gezien in ieder geval. Dat het wordt opgemerkt.
Heb nog steeds lichamelijke klachten. Na bloedonderzoek ben ik nu doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hopelijk komt daar wat uit en valt het mee. Mijn idee is dat alle opgekropte emoties toch echt loskomen maar ja toch maar even uitsluiten dat ik niet weer de Sjaak ben.
Echt bizar wat je hebt meegemaakt. ❤️ Ik hoop dat je vlot in goede gezondheid zal verkeren en na het bloedonderzoek en de afspraak in het ZH niets geks oplevert. Je hebt een behoorlijke weg afgelegd met veel stress. Maar er voor jullie gezonde en rustige normaal mag ontstaat. Echt een bikkel ben je! Heel knap.
Ik denk zelf dat mijn zoon zich niet heeft uitgelaten over zijn vader in het kindgesprek want hij is soms wel bang voor het uithoren en de gevolgen aan straf wat hij krijgt. Hij was huiverig dat deze informatie elders zou belanden en zijn vader teleurgesteld zou zijn in hem. Ik sluit mij ook aan bij jouw woorden, beiden huizen moeten los invulling geven aan de opvoeding en laat elkaar daarin los. Ik ben ook voorstander, als het echt niet anders kan, van parallel ouderschap.
tsjor schreef op 16-01-2023 om 15:28:
'Dat parallel ouderschap de enige optie was is hier zo vaak benoemd door mij.' Het klinkt nu alsof parallel ouderschap een zwaktebod is, maar dat vind ik niet. Ik vind het een gezonde basis van gescheiden ouderschap. Het uitgangspunt dat gescheiden ouders goed met elkaar moeten kunnen overleggen en afspraken maken vind ik vreemd.
Tsjor
Helaas is dat een opvatting die niet per se wordt gedeeld door de Raad voor de Kinderbescherming en dergelijke clubs, zodat er dus eerst tot het bittere eind - en daar voorbij - wordt ingezet op het vlottrekken van de communicatie, eventueel met (dreiging van) inzet van een ots, waarna men pas na jaren de conclusie trekt dat parallel ouderschap misschien een beter idee is.
Misschien iets voor een brief aan Franc Weerwind: als we nou eens na scheiding standaard inzetten op parallel ouderschap in al die zaken waarin ouders niet verklaren nog goede maatjes te zijn, dan spaart dat enorm veel tijd en energie uit aan vruchteloze inzet van hulpverlening die gericht is op fijne communicatie tussen de exen.
Je vraagt naar ervaringen met uitspraken van een rechter. Helaas niet zo goed eerlijk gezegd. Het hangt echt heel erg af van welke rechter je treft. De goede rechters kijken werkelijk naar de bewijsstukken en maken een gedegen afweging. Als jij zo'n rechter hebt getroffen dan heb jij het goed gedaan.
Helaas zijn er ook rechters die het liefst niet kijken naar bewijzen, maar uitgaan van hun instinct, hun eigen gevoel en dus beslissingen nemen die mijns inziens niet correct zijn. Natuurlijk kun je dan in hoger beroep gaan, maar de meeste rechters vallen hun collega's niet af. Ik zal je niet vermoeien met allerlei details.
Kortom, ik hoop voor jou op een van de goede rechters.
Verder denk ik dat er veel zou moeten veranderen op het gebied van scheidingen. Dat is een andere discussie.
'Helaas is dat een opvatting die niet per se wordt gedeeld door de Raad voor de Kinderbescherming en dergelijke clubs, zodat er dus eerst tot het bittere eind - en daar voorbij - wordt ingezet op het vlottrekken van de communicatie, eventueel met (dreiging van) inzet van een ots, waarna men pas na jaren de conclusie trekt dat parallel ouderschap misschien een beter idee is.'
Ik begrijp dat ook niet, vooral omdat het megaveel tijd kost in de jeugdzorg, terwijl de resultaten echt niet goed zijn.
En de scheidingen waarbij men wel goed communiceert en goede afspraken maakt, die lopen vanzelf wel goed, daar heb je niets mee van doen als hulpverleners.
Ik heb helaas niet de illusie dat een brief van mij aan de minister enige invloed zal hebben.
Tsjor
Pawnee schreef op 16-01-2023 om 15:34:
[..]
Echt bizar wat je hebt meegemaakt. ❤️ Ik hoop dat je vlot in goede gezondheid zal verkeren en na het bloedonderzoek en de afspraak in het ZH niets geks oplevert. Je hebt een behoorlijke weg afgelegd met veel stress. Maar er voor jullie gezonde en rustige normaal mag ontstaat. Echt een bikkel ben je! Heel knap.
Ik denk zelf dat mijn zoon zich niet heeft uitgelaten over zijn vader in het kindgesprek want hij is soms wel bang voor het uithoren en de gevolgen aan straf wat hij krijgt. Hij was huiverig dat deze informatie elders zou belanden en zijn vader teleurgesteld zou zijn in hem. Ik sluit mij ook aan bij jouw woorden, beiden huizen moeten los invulling geven aan de opvoeding en laat elkaar daarin los. Ik ben ook voorstander, als het echt niet anders kan, van parallel ouderschap.
En toch denk ik dat je je kunt verbazen over wat kind wel heeft aangegeven en welke vertaalslag de rechtbank daar aan zal geven. Wat ik zei over parallel ouderschap, daar was ik ook echt gelijk voorstander van, toen ik dat uitgelegd kreeg. En daarom heb ik dat steeds aangegeven tijdens zittingen. Als beide ouders ook kunnen loslaten hoe de ander oudert. En tenzij het dus zaken zijn die kind echt benadelen want die zou je wel moeten kunnen delen met je ex. Als je constant bot vangt en dus procedures nodig hebt is dat al nadelig op zich.
Ik heb de raad en rechters zo vaak gewezen op dat dezelfde rechter en betrokken onderzoekers zich weer op ons zouden moeten richten. Dat is ook afgesproken binnen de rechtbank gebied waar ik toe behoor. Kan je zeggen dat ik in die zoveel jaar en >10 zittingen misschien 1-2 x zelfde rechter heb gezien. Bij de raad ook steeds een ander. Vind dit echt slecht dus ik benoem dat wel maar snel veranderen zal het niet. Bovendien ben je wel blij soms dat je een ander krijgt, die werpt misschien eens een ander licht op de zaak.
Ik herken dat, veel onderbuik gevoel en hoe ze doorgaans altijd zo werken. En nu laatste keren pas naar de bijgevoegde stukken goed te vragen en te concluderen. Heb een rechter gehad die echt wel foutje maakte en die zaak staat nu ook online als jurisprudentie. Kind stond wel onder toezicht maar dat had ze op die wijze niet mogen doen maar t gebeurde wel. Dat is dus ook destijds wel teruggedraaid omdat het gewoon ambtshalve niet kon. Maargoed even later deed de volgende het alsnog.
Bloed is goed. Nu nog even door de mangel van het specialisme. Ik denk dat ik psychisch nu zoveel van al die jaren kan loslaten dat ik daar nu even van leegloop. Maar ben wel blij dat ik verder serieus wordt genomen want alleen al die klachten die ik heb zijn vervelend. Dat daar even aandacht voor is.
Dank je voor je compliment, ik heb het gered! Zo voelt het ook. Maar ik had liever een schouderklopje voor een echte marathon of mega goeie daad gekregen. Ik besef maar al te goed hoe naar het is als dit met iemand speelt waar je de rest van je leven mee moet dealen. Want ook blijf je tot je einde beide ouders.
Ik ben er bijna wel van overtuigd dat jouw zaak zin heeft. Ook al is het maar op de grote lijnen. Het blijft afwachten, je wilt gewoon weten waar je aan toe bent. Hoe wenselijk is dat? 😉
Schouderklopje voor jou, omdat je deze weg hebt bewandeld. Ook een soort Marathon en dat dit ook de finish blijft.
Helaas komen er mensen op je pad en dat pakt niet uit zoals het zou moeten maar drukken je met de neus de feiten, ik zelf was te lief en stelde geen grenzen en achteraf kan je concluderen dat het je sterk heeft gemaakt. Fijn dat je bloed goed zit! Ik heb last van haaruitval, stress… tussentijds voelt het werkelijk als een verschrikking zo’n slechte destructieve relatie ( en co ouder relatie) toen ik mijn ex in 2019/2020 parallel ouderschap voorlegde wees hij dit af en vond het falen. Om elk wissewasje hing hij in de mail om mij als slechte moeder te bestempelen. Wanneer zoon 1 x per 2 dagen doucht ipv elke dag of wanneer hij een half uur later naar bed is gegaan. Ik was daar zo klaar mee. Zoon wordt dan uitgehoord. Er worden aannames gedaan en beschuldigende mailtjes volgen. Ik heb dit niet kunnen aanhalen in mijn verzoekschrift. Omdat mijn ex zou ontkennen, moddergooien en het een wellis - nietes discussie zou worden. Overigens is mijn ex met meerdere mensen in zijn leven op slechte voet. Hoe denigrerend hij mij behandeld gebeurt ook bij zijn eigen familieleden.
ik heb het boekwerk aan incidenten niet eens in mijn verzoekschrift vermeld. Ik heb het gehouden bij het laatste jaar, het ouder worden van zoon, zijn behoefte en stem en de onrust wat gaande is voor onze zoon.
Ex heeft verschrikkelijke dingen over mij beweerd bij veilig thuis, politie en in zijn verweerschrift. Dat zijn zijn leugens, ik vertik het om deze energie over te nemen, hij loopt telkens vast in zijn leugens en uiteindelijk valt hij toch door de mand. Bij mij al jaren geleden. Steeds vaker hoor ik mijn zoon dat hij vraagtekens plaatst.
Ik heb deze claims dat ik onze zoon heb proberen te kidnappen, agressief ben etc met bewijslast ( geluidsopname en mail dat ik hem aanspreek op laster) nog kunnen bijvoegen de dag voor de zitting. Wel ben ik de gene geweest die de politie had ingeschakeld, telefonisch, toen zoon niet werd teruggebracht. Zijn telefoon werd afgenomen en wij elkaar bijna een maand niet hebben gezien. Hij zat in het buitenland. Ex loog zelfs tegen de politie. En de politie heeft het laten gaan. Dat is uiteindelijk de reden van mijn verzoekschrift geweest. Dit gedrag moet stoppen.
Echter is door de rechter hier ook niet op ingegaan in de zitting. Als ik werkelijk zo had gehandeld ( dat ik onze zoon wilde kidnappen) dan was ik het proces niet gestart dan had hij dit wel gedaan. Dan had hij wel de politie gebeld oid. Ik hoop dat een rechter dit ook ziet.
Pawnee, ik herhaal het toch maar: de rechter gaat niet over de vraag hoe erg je ex is. Je zegt het zelf: 'Echter is door de rechter hier ook niet op ingegaan in de zitting.' Dus de vraag of de beschuldiging van ex dat jij je kind zou willen kidnappen wel of niet terecht is is voor de rechter geen onderwerp van een rechtszaak.
Tsjor
" Echter is door de rechter hier ook niet op ingegaan in de zitting"
Rechters gaan niet overal op in op een zitting.
Het kan gebeuren dat er bijvoorbeeld 5 redenen worden aangevoerd waarom een bepaalde beslissing moet worden genomen. Als die rechter aan 3 ervan al voldoende heeft en daar voldoende over is geïnformeerd, hoeft er niet per se nog aandacht aan die andere 2 te worden besteed.
Zo'n procedure is geen detectiveroman waarin alle losse draadjes aan het eind allemaal netjes moeten worden afgehecht en alles bijdraagt aan het plot. Als die rechter heeft gehoord en gelezen wat nodig is voor het nemen van een beslissing, kan de rest in principe onbesproken blijven (tenzij een van de partijen het punt zelf op die zitting nog expliciet aan de orde stelt, dan moet die rechter daar wel op reageren).
Zeker in familiezaken wordt er enorm veel beweerd en geroepen en de rechter zal vaak maar een aantal punten echt feitelijk helder willen/moeten krijgen.
Maar die paar punten gaan meestal niet over de vraag of de een de ander wel of niet terecht een **&^% vindt. Het gaat vaak om feitelijke zaken. Wat is echt het probleem, met het oog op het kind.
Tsjor
Mijn verzoekschrift ging erom dat de afspraken zoals deze door ons zijn gemaakt en naar zijn gehandeld officieel worden vastgelegd in een beschikking om verdere conflicten te voorkomen.
Dat heb ik hopelijk met voldoende bewijs kunnen onderbouwen en dat mijn ex eenzijdig anders is gaan handelen niet in het belang van onze zoon. De voorbeelden van eenzijdig handelen ( met productie) is hij met leugens gaan beantwoorden en moddergooien. Dat heb ik niet gedaan.
Nu blijkt voor ex dat de afspraken niet meer haalbaar zijn voor hem en zijn gezin. Niets in zijn onderbouwing ging over onze zoon.