Ik wil geen stiefmoeder zijn
Hier mijn dilemma.
Ik ben nu 5 jaar samen met mijn man, we hebben samen een zoontje van 3 en hij een oudere zoon Mark van 16. Zijn zoon woont bij zijn moeder (kind komt voort uit een one night stand en mijn man heeft meer een rol als oom Ipv vader) mijn man en de moeder van zijn zoon zijn nooit samen geweest en mijn man wist pas na 2 jaar van het bestaan van zijn zoon af en heeft hem voor het eerst gezien toen ie 4 werd want mijn man was het niet eens met de alimentatie die moeders eiste (uiteindelijk wel akkoord gegaan) Mijn man heeft jaren in het buitenland gewerkt en zag zijn zoon Mark daarom meestal alleen met z’n verjaardag en kerst.
Toen ik 5 jaar geleden samen ben gaan wonen met mijn man in Nederland (we woonden in het buitenland) en ik in verwachting was kwam ineens de moeder van Mark om de hoek kijken en eiste dat vanaf toen Mark om de week en in de vakanties bij ons moest zijn. Ze heeft vanaf het begin mij heel erg in de rol van stiefmoeder gepusht en benoemde dit ook steeds naar Mark. Mijn man was het ook niet eens met het om de week hier komen wonen want het is dus niet zo dat er een heel sterke band is tussen vader/zoon, de situatie is altijd een beetje apart geweest. Het is meer moeders die uit wil gaan met haar nieuwe vriend en al haar 3 kinderen met verschillende mannen ergens anders probeert te droppen.
Ik heb vanaf het begin duidelijk tegen mijn man gezegd dat ik dus geen stiefmoeder rol op me wil nemen en ook weinig behoefte heb aan contact met Mark. Ik zie het als iets waar ik gewoon niks mee te maken heb. Lange tijd hebben we het zo gedaan dat mijn man Met Mark een weekendje weg ging, soms ook met ons zoontje. En soms naar de bios etc. Met kerst zijn we met de hele familie van mijn man samen incl. Mark. Ik houd me op de achtergrond. Eerlijk gezegd ben ik gewoon echt geen stiefmoeder type, ik kan er niet veel mee andermans kind en ook nog zo’n puber.
Nu gaat Mark binnenkort stagelopen Hier in de buurt en heeft moeders gezegd Dat ie dan hier wel kan wonen doordeweeks. Mijn man vindt dit opeens wel een goed idee want hij is nu ouder meer zelfstandig etc. maar ik ga hier echt heel erg van steigeren. Ik zie het echt niet zitten, het voelt als zo’n inbreuk op mijn privacy. Ik voel me ook echt belazerd door mijn man omdat we aan het begin van onze relatie hier uitgebreid over gesproken hebben en ik heel duidelijk heb gesteld dat een stiefzoon in huis voor mij geen optie is. Het klinkt heel egoïstisch, dat weet ik, maar ik ken mezelf, en het zou sneu voor hem zijn omdat hij bij zijn moeder ook een heel ander leven heeft. Ik ben meer van de rust en regelmaat en ja, duidelijke regels en dat is hij echt niet gewend. Daarbij drinkt hij zeer regelmatig (veel te veel in mijn ogen) en rookt als en ketter en dat vind ik een slecht voorbeeld voor mijn eigen zoontje.
Ik denk er heel erg over om met mijn zoon bij een vriendin in te trekken tot die hele stage afgerond is... mijn man is het hier natuurlijk ook niet mee eens maar dat kan me eigenlijk weinig schelen. Wat vinden jullie?
Aanvulling
Mijn man heeft vanaf het begin (dus vanaf het moment dat hij van Marks bestaan af wist) absoluut meegewerkt en zijn verantwoordelijkheid genomen, echter is er vanaf dag 1 bepaald dat Mark meer binding had met moeder (tenslotte kwam ze zelf pas na een aantal jaar met het nieuws dat man vader was) en vervolgens jarenlang elke vorm van betrokkenheid van mijn man tegengewerkt.Zij wilde zelf Mark opvoeden en dulde geen enkele inbreng van mijn man en daar kreeg ze dus gewoon de kans voor. Dat is zeker ook een reden dat er nu dus amper een band is met Mark en na zoveel jaar strijd, is de koek ook op voor mijn man. Dat kun je harteloos vinden maar zeker niet alleen de schuld van mijn man.
Aanvulling
Om nog even terug te komen op het feit dat een ieder van jullie van mening is dat we de situatie omtrent Mark los moeten zien van moeder/financiële plaatje; mee eens, zowel mijn mans mening en die van mij is erg gekleurd door de situatie, daar moeten we zeker iets aan doen. Er hebben hier, naar aanleiding van dit topic, talloze gesprekken plaatsgevonden over hoe dat (los van de stage) en n na al die jaren beperkt contact, in te vullen en daar gaat mijn man (en ik deels ook) mee aan de slag. Dank voor alle positieve en opbouwende feedback en tips. Soms blijf je inderdaad erg hangen in je eigen wrok, ongelijkheid etc. en dat is inderdaad niet goed voor alle betrokken partijen.
Ook wil ik nog even toevoegen dat ik en mijn man inderdaad vooral wrok voelen tegenover Marks moeder. De manier waarop ze de situatie omtrent het vaderschap van mijn man heeft aangepakt, haar financiële puinhoop en het feit dat ze alle eerdere pogingen tot samenwerking heeft afgeketst. Echter heeft ze niet voor niks, zelfs na een OTS etc, nog wel het gezag over Mark en doet ze dus van alles wel goed wat betreft de opvoeding van Mark. Nu ken ik haar dus vooral op een negatieve manier en wil ze zelf geen enkel contact met mij. En minimaal en vooral via een derde partij, met mijn man. Via haar eigen moeder weet ik dat ze ondanks haar problemen wel een betrokken moeder is, ik wil dan ook niet beschuldigd blijven worden dat ik haar volledig als misbaksel afschilder.
financieel
'Maar moeder kan toch niet vrijelijk beschikken over die alimentatie? Zie de reacties over bijstand en alimentatie. Ik denk zomaar dat dat ook geldt voor kinderbijslag en kindgebonden budget. Dat geld zal door de bewindvoerder of wie haar zaken dan ook maar behartigt meegenomen worden in het financiële plaatje... Ik denk niet dat op kamers er financieel in zit, tenzij de vader die extra kosten op zich wil nemen.'
De alimentatie is bedoeld voor het kind, als het kind bij vader is hoeft vader aan moeder toch geen alimentatie te betalen? Tenzij het partneralimentatie is, dat is een ander verhaal. Idem voor kinderbijslag en kindgebonden budget.
Het zou mooi zijn als vader, moeder en Mark in gezamenlijk overleg zo'n plaatje zouden kunnen maken: hoeveel geld is er beschikbaar, hoeveel kost een kamer en is er wel een kamer te vinden?
een andere optie is dat het kind dan uitgeschreven wordt bij moeder en ingeschreven bij vader. Dan komt de kinderbijslag en het kindgebonden budget (afhankelijk van het inkomen van vader) automatisch bij vader terecht.
Voor meer info over schuldhulpverlening en kindgebonden regelingen: http://www.schuldengids.nl/schulden/beslaglegging-op-kinderbijslag/
Overigens: op MBO's is het niet ongebruikelijk dat stageplaatsen ver verwijderd zijn van de scholen; het bezoek van de scholen aan de stageplaatsen is, voor zover ik het heb meegemaakt, vrij minimaal.
Tsjor
Wat verdrietig
Hoe erger kan je een kind afwijzen.
Geen enkel begrip voor de drie volwassenen in dit verhaal. Alle drie stellen ze zich op als slachtoffer.
Maar het grootste slachtoffer is het kind: Mark.
Jullie moeten je alle drie de ogen uit de kop schamen.