Geen geld om te scheiden
Mijn man en ik zijn beiden niet meer gelukkig in ons huwelijk. We zijn gestart met relatietherapie, maar ik denk dat dat vooral nuttig gaat zijn voor onze manier van communiceren, niet om ons huwelijk te redden. We hebben twee jonge kinderen, dus moeten nog lange tijd samen door een deur.
Nu lees ik dat een scheiding tussen de 2.500 euro en 3.000 euro kost. Dat geld hebben we geen van beiden. We verdienen allebei boven de norm voor subsidie, maar onze vaste lasten zijn zodanig hoog dat we geen cent spaargeld hebben. een paar flinke financiële tegenvallers op een rij hebben daar ook aan bijgedragen.
Kortom: geen geld, geen subsidie. Nu schijnt online scheiden ook te kunnen, en dat ziet er een stuk goedkoper uit. Maar dan moet je wel met je partner een ouderschapsplan en alle andere zaken zelf opstellen. Dat zie ik ons nog niet doen, het is niet voor niets dat we gaan scheiden. Ik hoop dat de relatietherapie in ieder geval helpt in onze manier van communiceren, anders zou ik niet weten hoe we hier ooit uit gaan komen zonder een enorme strijd, waar vooral onze kindjes de dupe van worden.
Hoe gaan we dit ooit voor elkaar krijgen?
Die scheiding zijn toch niet de kosten? De kosten komen als je allebei apart gaat wonen. Of ga jij of je man met de kinderen onder een brug slapen? Een eenvoudige eengezinswoning kost al 3 ton, een eenvoudig appartement is vaak nog duurder. Eenvoudige vrije sector huurwoning is 1200 euro. Voor een sociale huurwoning heb je minimaal 12 jaar inschrijving nodig.
Misschien is er een tussenweg mogelijk. Je maakt het convenant en het ouderschapsplan zo goed mogelijk. Eerst beiden apart en dan kijk je wat je nog naar elkaar toe kunt formuleren en dan zie je daarna wat over blijft voor de rechter.
Dat kan schelen in advocatenkosten als dat al klaar is.
En helpt het proces sowieso.
En probeer anders een lening of gift van familie? of een fundraising van familie.
En houd het kort. In het ouderschapsplan alleen alimentatie en een heel precies gedefinieerde omgangsregeling. Google anders even op OOL want er zijn meer draadjes geweest hoe je een ouderschapsplan geen bron voor ruziezoekers maakt.
Want als je toch wel tot afspraken kunt komen heb je dat plan niet nodig en als alles een bron van conflict is heb je hier ook een goeie aan als je ruzie zoekt.
Wel heel goed weekenden rondom vakantie en feestdagen definiëren.
Ik wens je heel veel sterkte.
Zoek met Ouders.nl ouderschapsplan
Ik zou inzetten om proberen met elkaar samen te kunnen blijven leven, goede afspraken en ieder je eigen leven leiden. De relatietherapie kan daar bij helpen. Even volhouden tot de woningmarkt veranderd.
Ik begreep dat dit de kosten zijn voor advocaat, mediator, griffierechten etc.
Verhuizen komt daar nog bij ja. Maar waar wij wonen zijn nog redelijk betaalbare woningen te vinden, en als we dit op goede voet kunnen doen, kunnen we nog wel een tijdje in één huis blijven wonen. Anders is bird nesting met verblijf bij vrienden/ouders tijdelijk een optie.
Bolleke, Anne, dank voor jullie reacties! Samen blijven wonen moet lukken als we beter communiceren. En wellicht een ouderschapsplan ook. Mijn man wil dagelijks een contactmoment met de kinderen, en ik zie daar wel mogelijkheden in als we bij elkaar in de buurt kunnen blijven wonen. Als ik hem duidelijk maak dat ik de kinderen echt niet bij hem weg wil houden, lukt het misschien om er zonder teveel ruzie uit te komen. Met hulp van de relatietherapeut.
Als jullie inkomen voldoende is om straks twee huizen en huishoudens te financieren, dan zou je nu (met 2 huis en huishouden) een forse hoeveelheid geld over moeten kunnen houden. Spaar dat bedrag een paar maanden op.
'Mijn man wil dagelijks een contactmoment met de kinderen, en ik zie daar wel mogelijkheden in als we bij elkaar in de buurt kunnen blijven wonen.'
Het gaat niet om 'contact', maar om 'zorg voor kinderen'. Hoe ga je die zorg verdelen? Denk aan de praktische dingen: naar school brengen/van school halen, eten, naar bed brengen, vrije tijdsbesteding.
'Contact' is inhoudsloos. Ook de insteek 'Als ik hem duidelijk maak dat ik de kinderen echt niet bij hem weg wil houden,' is inhoudsloos.
Het gaat erom hoe je op een andere manier inhoud gaat geven aan beider ouderschap en wat daarvoor nodig is.
Jullie hebben nu hoge lasten, terwijl in jullie omgeving wel nog betaalbare woningen zijn. Is het wellicht mogelijk dat je straks lagere lasten kunt hebben met een goedkopere woning, ook al zal ieder die lasten zelf moeten dragen?
Tsjor
Helaas kun je niet verwachten dat zorg door vader niet verleend wel gaat worden verleend na de scheiding. Je kunt het wel proberen maar dan zelf achterwacht zijn, een tweede scenario, lijkt mij vereist.
" zonder een enorme strijd, waar vooral onze kindjes de dupe van worden."
Ga na hoe je aanstaande exman nu al bijdraagt en zet dat voort in het convenant waar mogelijk en wenselijk.
Mijn ex betaalde bijvoorbeeld geen alimentatie, maar nam de kinderen tot in hun jongvolwassenheid mee om te winkelen voor kleding en schoenen of hij bracht spullen voor ze mee als rugtassen, portemonnees, zonnebrillen of laptoptassen. Wat hij mankeerde vulde ik aan, maar het was een goede bijdrage.
Ex ging met de kinderen mee naar sport en muziek, dat hadden we verdeeld. En dat zette hij voort na de scheiding. Als hij het af liet weten, deed ik het zelf, dat wel. Er was iets met zijn innerlijke dynamiek - bij autisme - waardoor het soms niet ging.
Ik zou eerst eens kijken naar wat nou precies wat kost. Die 2.500 euro die je ergens hebt gelezen is waarschijnlijk maar een richtlijn. En bovendien hoef je die niet direct morgen te hebben.
Als je het leven na de scheiding financieel wel ziet zitten, dus met twee huizen, dan gaan die paar duizend euro voor de scheiding zelf niet je grootste probleem zijn denk ik.
Een goed geregelde scheiding voor relatief lage kosten doe je zo.
Kijk wie van jullie tweeën het laagste inkomen heeft. Statistisch gezien is de kans groot dat jij dat bent. Kijk dan op www.rechtsbijstand.nl of dat inkomen, als je het ziet als gezinsinkomen (kijk bij de tabel voor eigen bijdrage dus niet naar de alleenstaandentabel, maar naar de gezinstabel), maakt dat je in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand. Je moet kijken naar de gezinstabel omdat een eenoudergezin als gezin wordt beoordeeld, en dus niet naar de normen voor alleenstaanden.
Als je weet of je in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand (toevoeging) dan zoek je een advocaat die verstand heeft van echtscheidingen en die zaken op toevoegbasis doet. Het is helemaal mooi als die echtscheidingsadvocaat ook als mediator werkt. Kijk of je een advocaat kan vinden die aan inloopspreekuren of gratis kennismakingsgesprekken doet. Ook als ze dat niet doen, kan je eigenlijk altijd gewoon bellen en vragen hoe e.e.a. financieel zit.
Wat vaak gebeurt, en ook heel goed kan werken, is dat degene die voor een toevoeging in aanmerking komt een advocaat in de arm neemt. Vervolgens wordt gekeken in hoeverre de echtscheiding kan worden geregeld op een manier waar beide partners het mee eens zijn. Zolang dat goed gaat, lift de andere partner mee. Is die het op een gegeven moment niet meer eens met de ingezette koers, dan moet die persoon een eigen advocaat in de arm nemen. Een andere mogelijkheid is om gezamenlijk éen advocaat in te huren, maar als er dan een onoverbrugbaar verschil van mening ontstaat dan moet die advocaat de zaak neerleggen en moeten beide partners een eigen advocaat inhuren. De door mij geschetste route is goedkoper.
Hou wel in de gaten dat toevoegingen in echtscheidingszaken vaak voorlopig zijn: blijkt na afloop van de zaak dat je toch meer geld hebt dan aanvankelijk gedacht, dan kan het zijn dat de je kosten alsnog moet voldoen. Iedere advocaat die dit soort zaken doet, kan je daar over informeren.
Wie een echtscheidingsprocedure doet op basis van een toevoeging krijgt ook korting op het griffiegeld (al zijn dat uiteindelijk niet de grootste kosten).
Ik zou me overigens niet zonder meer vastleggen op dagelijks een contactmoment tussen man en kinderen, ik denk dat je daar op termijn gillend gek van wordt. Komt je ex weer langs aan het einde van de werkdag omdat hij de kinderen wil zien. Wat in eerste instantie nog wel meevalt, maar steeds meer gaat tegenstaan - en helemaal gezellig wordt als je een nieuwe vriend krijgt. Of je moet je kinderen weer die kant opsturen voor hun dagelijkse contactmomentje terwijl ze eigenlijk net wat anders wilden doen. En jij alles maar regelen, vermoed ik zomaar. Ik zou gaan voor een omgangsregeling/gedeelde zorg, hoe je het ook noemt: vaste tijden bij hem, vaste tijden bij jou. Kan je altijd nog zien in hoeverre afwijkingen in de praktijk mogelijk zijn.
Groeten,
Temet
Dank voor de reacties.
zoals eerder omschreven hebben we veel financiële tegenslagen gehad waardoor er geen buffer is, en verdienen we beiden teveel voor subsidie. De kogel is nog niet helemaal door de kerk, en een andere woning is er dan ook niet direct, dus we hebben nog wel even om wat geld opzij te zetten. Maar het is geen vetpot, en dat geld gaan we ook nodig hebben voor de (her)inrichting van de woningen. En ja, ik maak me zorgen om onze financiële situatie als het eenmaal zo ver is. Maar dat is natuurlijk geen reden om samen te blijven.
wat betreft die dagelijkse contactmomenten: mijn man moet zo vroeg naar zijn werk, dat hij de kinderen nooit naar school/bso kan brengen. Ik wilde zelf voorstellen dat ik ze dagelijks breng, en hij ze haalt. En dat ze dan een x aantal keer bij hem eten voor hij ze naar mij brengt, de andere dagen eten ze gewoon bij mij. En dan nog een weekend- en vakantieverdeling erbij, waarbij ze wel bij hem kunnen slapen. Ik geloof best dat dat pittig is, maar ik geloof ook dat het voor de kinderen fijn is om beide ouders dagelijks te zien en niet steeds met slaapspullen te hoeven zeulen. Overigens zijn ze nu heel klein, dus misschien kan ik in het plan meenemen dat het na zoveel jaar wordt herzien.
@Tsjor met betaalbare woningen, bedoel ik woningen die nog net binnen de grens van sociale huurwoningen vallen. Onze huidige woning valt daar ook onder. Bij de woningbouw hebben we alleen recht op een woning in het duurste segment (maar nog wel binnen de grenzen voor huurtoeslag). Dus veel goedkoper dan dit, gaat het niet worden. En ja, dat is spannend met een scheiding in het vooruitzicht.
'Ik wilde zelf voorstellen dat ik ze dagelijks breng, en hij ze haalt. En
dat ze dan een x aantal keer bij hem eten voor hij ze naar mij brengt,
de andere dagen eten ze gewoon bij mij.' Dat lijkt mij een mooie regeling, waardoor jij aan het einde van de dag meer ruimte hebt voor werk en ontspanning.
Als jullie het samen eens kunnen worden over een ouderschapsplan (inderdaad, regel zo weinig mogelijk, maar wel de basisstructuur, zie het advies van AnneJ) en over de boedelscheiding en eventuele alimentatie, dan kunnen de kosten van een advocaat erg meevallen.
Wat betreft herinrichtingskosten, dat zal ook veel liggen aan je wensen. Meubels etc. zijn overal wel gratis verkrijgbaar.
Tsjor
MevrouwKrul schreef op 26-06-2021 om 22:56:
@Tsjor met betaalbare woningen, bedoel ik woningen die nog net binnen de grens van sociale huurwoningen vallen. Onze huidige woning valt daar ook onder. Bij de woningbouw hebben we alleen recht op een woning in het duurste segment (maar nog wel binnen de grenzen voor huurtoeslag). Dus veel goedkoper dan dit, gaat het niet worden. En ja, dat is spannend met een scheiding in het vooruitzicht.
Eigenlijk ben ik wel erg benieuwd waar dat ongeveer in Nederland is. Ik heb een vriendin die al anderhalf jaar dakloos is na de scheiding samen met haar 13 jarige dochter. Tot nu toe woont ze buiten het seizoen op een vakantiepark en verder steeds een week bij vrienden en kennissen. We zijn allemaal al een tijd op zoek naar een woning om haar te helpen, qua inkomen komt ze in aanmerking voor sociale huur maar qua punten komt ze nog lang niet in aanmerking. Ze kan verhuizen en heeft een beroep waarmee ze wel overal makkelijk aan de slag komt. Ik begrijp dat je niet je woonplaats wil prijsgeven maar als je zegt welke provincie en of het een grote, middelgrote of kleine plaats is dan zou dat heel fijn zijn!
Mevrouw Krul, toch maar even voor de zekerheid: de grens voor gefinancierde rechtshulp voor een gezin ligt op een verzamelinkomen (dat is vziw na aftrek van hypotheekrente) van 40.400. Je komt dus alleen zeker niet in aanmerking als ieder van jullie meer dan dat inkomen had in 2019 (dat laatste vanwege het peiljaarbeginsel).
Want bij scheiding wordt niet naar het gezamenlijke inkomen gekeken maar naar het individuele inkomen, maar je kan dan wel de gezinsnorm daarop loslaten als je ervan uitgaat dat je eenoudergezin wordt.
Misschien wist je dat allemaal al, maar toch.
Groeten,
Temet