Ex wil ontmoeting kinderen met nieuwe partner tegenhouden.
Ik zit dus met het volgende. Mijn ex-partner en ik zijn sinds 6 maanden uit elkaar. De breuk komt van mijn kant, voor hem hoefde het niet zo. Hij vond de relatie prima zoals hij was, terwijl ik het gevoel had dat mijn leven stil stond. Mijn gevoelens naar hem toe waren eigenlijk compleet verdwenen, behalve dan dat hij de vader is van onze twee zoontjes en ik hem respecteer. Ik hou van hem om wie hij is, maar niet op de juiste manier om nog bij hem te willen blijven. Hij snapt dit niet en denkt dat we het met relatietherapie wel kunnen fixen. Daarvoor is het mijns inziens te laat.
Maar goed, ik heb iemand leren kennen(nu 4mnd) die heel goed voor mij is. Wij vullen elkaar aan en hij wil graag mijn kinderen leren kennen. Hij heeft zelf geen kinderen en had eigenlijk ook geen kinderwens. Toch wil hij graag met mij zijn en accepteert hij de kinderen. Hij wil ze dolgraag ontmoeten. Sterker nog, onze relatie heeft bij hem iets aangewakkerd wat hij niet eerder gehad heeft. Namelijk een kinderwens. Niet nu direct al, maar over een jaar of wat als alles stabiel is. We hebben nog geen samenwoon plannen e.d., maar dromen wel al voorzichtig over de toekomst.
Het probleem in deze toekomst is eigenlijk mijn ex. Hij is niet over ons heen, wat ik enerzijds kan begrijpen na zo'n tijd. Maar gunt mij ook mijn nieuw gevonden geluk niet.
Ik wil mijn vriend graag voorstellen aan de kinderen en andersom, maar ex weigert. Hij wil bepalen wanneer de tijd rijp is om mijn vriend bij de kinderen toe te laten. Het enige dat ik vraag is een middagje uit naar een park oid en hem dan te introduceren als een vriend van mama die mee is. De jongens zijn nog jong, dus zullen niet direct aan relatie van mama denken.
Kan een ex eisen dat ik hem niet bij de kinderen introduceer? Ze zullen hem niet direct dagelijks of wekelijks zien. Ik ben van mening dat ik ergens het recht heb om dit voor mijzelf in te vullen. Het is voor mij ook een aanvulling op mijn relatie zodat ik een beeld heb hoe de kinderen op hem reageren en andersom.
Ex zegt dat hij het doet omwille van de veiligheid van de kinderen.. Want die heeft de nieuwe vriend zelf niet, dus wat weet hij er nou van. Maar ik ben zelf ook mee, dus dat gaat niet op. Anderzijds zou ex het geen probleem vinden als ik een kinderloze bekende vriend mee vraag op een dag uitje.
Dit doet mij vermoeden dat hij mijn relatie probeert te dwarsbomen en enorm jaloers is.
Ex weet vanaf het eerste begin van de nieuwe relatie af, heb hem vrijwel direct geïnformeerd dat ik iemand zag.
Hoe kan ik dit nu het beste aanpakken zonder dat er onderling strijd ontstaat? De afspraak is dat we niets doen om de kinderen te schaden en ervoor te zorgen dat zij zo min mogelijk meekrijgen van het scheiden. Maar waar ik probeer conflicten te mijden, zoekt hij steeds de confrontatie op en wordt aggressief waar de kinderen bij zijn.
Leeuwin1988 schreef op 12-09-2021 om 22:42:
Ik ben eigenlijk wel blij met jullie reacties. Zal ze onder haar neus schuiven, dan weet ze hoe anderen erover denken. Misschien dat ze dan inziet dat het blijkbaar toch geen goed idee is om een andere man bij onze kinderen te laten.
Wat?? Jij bent de man van haar??
Ja, maar ik dring blijkbaar niet tot haar door. Dus misschien als ze ziet wat anderen vinden dat ze dan wel beseft dat het verkeerd is.
Heb het expres niet over mezelf geschreven, zodat ze niet kan zeggen dat men medelijden met mij heeft.
Nu vinden jullie mij waarschijnlijk een eikel, maar dit is voor nu misschien het beste. Ik wil gewoon niet dat die kerel in de buurt van mijn kinderen komt. Hoe goed hij ook voor haar lijkt te zijn.
Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je je vrouw na jaren weer oprecht ziet lachen. Dat ze weer moeite doet om er goed uit te zien.
Maar dat hij haar gelukkig maakt, geeft haar nog niet het recht om de kinderen hierin mee te nemen.
Leeuwin1988 schreef op 13-09-2021 om 00:47:
Ja, maar ik dring blijkbaar niet tot haar door. Dus misschien als ze ziet wat anderen vinden dat ze dan wel beseft dat het verkeerd is.
Heb het expres niet over mezelf geschreven, zodat ze niet kan zeggen dat men medelijden met mij heeft.
Nu vinden jullie mij waarschijnlijk een eikel, maar dit is voor nu misschien het beste. Ik wil gewoon niet dat die kerel in de buurt van mijn kinderen komt. Hoe goed hij ook voor haar lijkt te zijn.
Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je je vrouw na jaren weer oprecht ziet lachen. Dat ze weer moeite doet om er goed uit te zien.
Maar dat hij haar gelukkig maakt, geeft haar nog niet het recht om de kinderen hierin mee te nemen.
En gelijk heb je maat! Ik zou dat ook niet op prijs stellen.
"Nu vinden jullie mij waarschijnlijk een eikel, maar dit is voor nu misschien het beste. Ik wil gewoon niet dat die kerel in de buurt van mijn kinderen komt."
Nee hoor, je hebt nu eerlijke, voornamelijk vrouw-tot-vrouw-antwoorden gekregen.
Ik heb wel wat moeite met die tweede zin. Niemand zegt dat ze hem nooit aan de kinderen zou moeten voorstellen, wel dat ze moet wachten tot de eerste verliefdheid voorbij is en ze dan zeker weet dat hij een blijvertje is.
Hopelijk heeft ze een goede smaak in mannen (tenslotte heeft ze jou ooit ook gekozen).
Leeuwin1988 schreef op 13-09-2021 om 00:47:
Ja, maar ik dring blijkbaar niet tot haar door. Dus misschien als ze ziet wat anderen vinden dat ze dan wel beseft dat het verkeerd is.
Heb het expres niet over mezelf geschreven, zodat ze niet kan zeggen dat men medelijden met mij heeft.
Nu vinden jullie mij waarschijnlijk een eikel, maar dit is voor nu misschien het beste. Ik wil gewoon niet dat die kerel in de buurt van mijn kinderen komt. Hoe goed hij ook voor haar lijkt te zijn.
Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je je vrouw na jaren weer oprecht ziet lachen. Dat ze weer moeite doet om er goed uit te zien.
Maar dat hij haar gelukkig maakt, geeft haar nog niet het recht om de kinderen hierin mee te nemen.
Dat het volgens de meeste te vroeg is en ze beter kan wachten, neemt niet weg dat jij er niets meer over te zeggen hebt. Wat zij doet als de kinderen bij haar zijn is haar verantwoordelijkheid en niet aan jou.
Libertine schreef op 13-09-2021 om 07:27:
[..]
Dat het volgens de meeste te vroeg is en ze beter kan wachten, neemt niet weg dat jij er niets meer over te zeggen hebt. Wat zij doet als de kinderen bij haar zijn is haar verantwoordelijkheid en niet aan jou.
Dus als hij zijn kinderen elke week aan een nieuwe liefde van zijn leven voorstelt heeft de moeder daar niks over te zeggen.
BlueHeart schreef op 13-09-2021 om 07:30:
[..]
Dus als hij zijn kinderen elke week aan een nieuwe liefde van zijn leven voorstelt heeft de moeder daar niks over te zeggen.
Ze kan er wat over zeggen, maar ze kan het niet tegenhouden.
Dat gaat niet werken hoor. In dat geval heb jij van alles voor haar ingevuld (=verzonnen) en daar hebben wij antwoord op gegeven. Je hebt ons ook door een negatieve, niet-ontvankelijke toon tegen haar opgezet. Als zij dit leest, wordt ze alleen maar boos dat je op zo’n manipulatieve manier je gelijk probeert te halen. Bovendien ga ik er bij de beantwoording van een vraag altijd vanuit dat ik alleen de vraagsteller kan aanraden verantwoordelijkheid te nemen in plaats van verandering te eisen van anderen. Als jij de moed zou hebben gehad de vraag voor jezelf te stellen, zou je heel andere antwoorden hebben gekregen. Ik zou ook maar uitkijken met dit soort fratsen. Als je je ex nog verder van je wil vervreemden, moet je dit soort dingen uithalen. Het is in de meeste gevallen beter conflicten te de-escaleren. Je zegt bezorgd te zijn over je kinderen? Ik denk dat je vooral jaloers en boos bent omwille van jezelf. Dat is goed te snappen hoor maar besef dat het altijd aan jezelf is om de vraag te stellen: gooi ik nog meer olie op het vuur of probeer ik de relatie met de moeder van mijn kinderen te verbeteren? Daar sta je echt zelf voor aan de lat. En dat doe je niet primair voor je ex maar voor je kinderen. Dus van mij krijg je inderdaad geen bijval. Want dat gelijk wat jij met deze actie probeert te halen, is niks waard als je er de relatie tussen de ouders van je kinderen mee naar de filistijnen helpt. Ik zou me dus maar eens achter mijn oren krabben of je dit wel moet doen.
Leeuwin1988 schreef op 13-09-2021 om 00:47:
Ja, maar ik dring blijkbaar niet tot haar door. Dus misschien als ze ziet wat anderen vinden dat ze dan wel beseft dat het verkeerd is.
Heb het expres niet over mezelf geschreven, zodat ze niet kan zeggen dat men medelijden met mij heeft.
Nu vinden jullie mij waarschijnlijk een eikel, maar dit is voor nu misschien het beste. Ik wil gewoon niet dat die kerel in de buurt van mijn kinderen komt. Hoe goed hij ook voor haar lijkt te zijn.
Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je je vrouw na jaren weer oprecht ziet lachen. Dat ze weer moeite doet om er goed uit te zien.
Maar dat hij haar gelukkig maakt, geeft haar nog niet het recht om de kinderen hierin mee te nemen.
Nu is het te vroeg ja. Maar op termijn, als deze relatie blijft duren en ze willen bijvoorbeeld gaan samenwonen, komt 'n keer het moment dat het wel het moment is. Dat zul je dan toch moeten accepteren.
Ze is nu weer verliefd. Dan lacht ze, doet ze weer moeite, etc. Zo gaat dat meestal na een scheiding als iemand weer vrijgezel is of weer iemand heeft leren kennen. Hoeveel mensen staan dan niet ineens weer wat langer voor de spiegel, gaan dan netjes gekleed op pad i.p.v. in een joggingbroek en gaan dan opeens naar de sportschool.
Zoals ik eerder al schreef: ja, het is veel te snel. Maar de argumenten die je gebruikt zijn niet de goede. Lees amper wat over de kinderen. Het gaat vooral veel over (naar nu blijkt) jezelf.
Ik voel me nu wel genept eerlijk gezegd. Ik vind nog steeds dat het te vroeg is en je ex verkeerd bezig is als zij nu persé door wil drammen met een ontmoeting regelen tussen nieuwe vriend en kinderen, dat vind ik absoluut. ( als het tenminste zo absoluut ligt als je zegt want ik vraag me tegelijk af of de woorden haar woorden zijn maar goed kan me voorstellen dat in vlagen van verliefdheid ze te positief denkt over die ontmoeting )
Maar wat nog zorgelijker is mijns inziens is dat jullie beiden je gelijk willen halen, dit belooft niet veel goeds voor het "nahuwelijk" en niet voor je kinderen.
Ik snap dat het heel pijnlijk is voor je zeker als de scheiding onverwachts komt.
Maar linksom of rechtsom zul jij dit moeten verwerken en ik heb oprechte twijfels of je dat gaat doen door haar deze antwoorden onder haar neus te schuiven. Waarschijnlijk wordt ze alleen maar woester en onverzettelijker en jij nog alleen maar bozer. Denk je dat dat in het belang van de kinderen is?
Ja je hebt gelijk dat een ontmoeting tussen haar nieuwe vriend en kinderen te vroeg is, zeker als jij er ook nog niet aan toe bent. Maar op den lange duur ga je dit toch niet tegenhouden.
Probeer nog eens heel rustig met haar te praten over wanneer en hoe ze heeft besloten dat het voor haar niet meer hoeft, jullie relatie. Geef aan dat het je heel veel pijn doet, dat je het voor nu echt niet ziet zitten dat jullie kinderen haar nieuwe vriend ontmoeten, maar dat je begrijpt dat dit een keer gaat gebeuren als de relatie langer gaat duren. Dan bereik je meer dan deze antwoorden, via een slinkse weg verkregen, haar "voor te zetten"
Zoals ik dat nu lees ga jij echt dit huwelijk niet meer redden. Zoek hulp voor jezelf, vraag bij je huisarts na waar je het beste hulp kan krijgen, laat je niet verblinden door haat naar haar of jezelf. Ga een andere kant op, lees eens iets over vergeving van mijn part boeken van Ghandi. Doe iets met je negatieve gevoelens. Probeer de wijste te zijn ook al word je onrecht aangedaan. Dat groei je meer en heb je zelf uiteindelijk ook meer kans op een betere en sterkere relatie dan nu je boosheid te laten voort etteren. Doe het in ieder geval voor je kinderen.
" Zoals ik dat nu lees ga jij echt dit huwelijk niet meer redden"
Nee, daar heb je gelijk in, maar ik lees nergens dat dat is wat hij wil.
Hij is boos en hij wil gelijk krijgen.
TS, begrijpelijk dat je niet blij bent, maar dit is niet alleen niet productief, het staat ook bepaald zielig. Is dat hoe je wil overkomen?
Groeten,
Temet
Temet schreef op 13-09-2021 om 09:08:
" Zoals ik dat nu lees ga jij echt dit huwelijk niet meer redden"
Nee, daar heb je gelijk in, maar ik lees nergens dat dat is wat hij wil.
Hij is boos en hij wil gelijk krijgen.
TS, begrijpelijk dat je niet blij bent, maar dit is niet alleen niet productief, het staat ook bepaald zielig. Is dat hoe je wil overkomen?
Groeten,
Temet
Hij is wel jaloers. Dat zijn ex zo snel een ander heeft, weer lacht, weer moeite doet om er leuk uit te zien.
Over een verbroken relatie praten heeft geen enkel nut als de ander ermee gestopt is en nog steeds hotel-de-botel is van een ander. Een ander waar ze nota bene serieuze plannen mee heeft.
Hij wil haar dwars zitten en grijpt daarvoor alle munitie aan die voor handen is. Persoonlijk zou ik gewoon verder gaan met mijn leven. Om die nieuwe vlam nu te betrekken bij de kinderen, dat is te vroeg. Maar het ligt er dik op dat het hem daar niet zo zeer om te doen is, maar vooral om haar dwars te zitten.
Daar gaat hij niks mee bereiken. Alleen maar dat hij haar steeds bevestigt dat hij gewoon een vervelende vent is en dat een op zich rustig verlopen 'scheiding', alsnog ruzie over en weer gaat worden.
Leeuwin1988, ik ben blij dat jij de ex bent. Dan kan ik mijn eerdere bericht beter herhalen. Dit zei ik toen ik dacht dat jij de vrouw van was: 'Je hebt je vorige relatie nog niet goed afgerond. Je ex heeft niet de tijd gekregen om te begrijpen, dat de
relatie voorbij is. Dat wreekt zich nu. '
Nu naar jou toe vertaald: jij hebt nog niet door, nog niet begrepen dat de
relatie voorbij is. Dat blokkeert jouzelf vooral en vanuit die blokkade
probeer je ook je ex te blokkeren. De kinderen zet je daarbij in als
wapen en dat is kwalijk. Je ex zal daar echter rekening mee moeten
houden en de kinderen moeten beschermen (tegen jouw handelen dus).
Vandaar het advies aan je ex, om eerst tijd te nemen om de vorige
relatie goed af te wikkelen. Dus dat jij een beetje meer tijd krijgt om
te begrijpen dat de relatie voorbij is, want blijkbaar heb je die tijd
nog nodig. Maar de uitkomst staat vast: de relatie is voorbij. Jullie
krijgen ieder een eigen leven. Je hebt geen invloed meer op haar leven
en je mag de kinderen daar ook niet voor gebruiken.
Ik heb er alleen een pleidooi voor gehouden om jou wat meer tijd te geven, omdat je er blijkbaar nog niet aan toe bent om te begrijpen dat de relatie voorbij is. Maar die tijd is niet eindeloos. Ik zou haar adviseren om eerst het eerste jaar met de nieuwe relatie door te komen. Als het dan bestendig blijkt te zijn, om dan pas de nieuwe relatie meer
in haar leven in te bouwen. Dat zou dan betekenen dat jij nog 8 maanden de tijd hebt om eraan te wennen dat zij verder zal gaan met haar leven, zonder jou. In die 8 maanden zou je moeten gaan beseffen, dat haar geluk (zonder jou) ook jouw geluk zou moeten zijn.
'Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je je vrouw na jaren weer oprecht ziet lachen. Dat ze weer moeite doet om er goed uit te zien.' Dat is jouw pijn en daar zul je doorheen moeten komen. Het is niet zo dat je ex die pijn voor jou kan gaan oplossen. En het is zeker niet zo dat je de kinderen daarin mee mag gaan slepen.
Ooit zal ze ook in de relatie met jou oprecht gelachen hebben en moeite gedaan om er goed uit te zien. Dat is voorbij. Hoe, waar en waarom het verloren is gegaan, dat is soms moeilijk te achterhalen. Mijn ex kon het accepteren met een zin van Rowwen Heze: '"Soms is 't beater iets moeis te verleeze. Beater verleeze dan dat ge 't noeit het gehad". Voor de vertaling: https://songtekstvertalen.nl/rowwen-heze-heilige-anthonius/. Ik hoop dat je zover komt dat je dat gaat begrijpen. Je zou van mij nog een paar maanden de tijd krijgen.
Tsjor
Goede post Tsjor.
Ik heb het draadje gelezen en ben nu ook enigszins in verwarring. Je vult dan bijvoorbeeld in dat de nieuwe vriend van je ex zelf geen kinderen heeft, maar nu hij jouw ex heeft ontmoet ‘opeens’ wel een kinderwens heeft. Je deelt gesprekken over intenties voor de toekomst van hen samen, terwijl jij geen deel hebt uitgemaakt van dat gesprek. Een emotionele sidestep (overigens begrijpelijk, gezien de rollercoaster waar je doorheen gaat) die niks afdoet aan de situatie, maar is om ons te laten geloven dat er iets niet in de haak is. Deze man moet nog even afstand houden in het belang van jullie kinderen.
Om die reden ben ik het eens met Mija en de rest en zou ik ook zeker niet de uitkomst van de reacties laten lezen om je gelijk te halen.
Hoe dan ook, de beslissing ligt bij haar.
In mijn geval was de relatie van mijn ex begonnen als buitenechtelijke relatie, dus werd ik ook sneller dan me lief was met een ander geconfronteerd. Ik heb wel geleerd, je komt verder met stroop dan met azijn, bijvoorbeeld: ‘Het zou mij erg helpen in de verwerking als jullie nog een paar maanden met de introductie willen wachten.’ Dan houd je het bij jezelf. En wees eerlijk naar jezelf. Wat is de reden dat je daar zo’n behoefte aan hebt. 'Ik wil niet dat zij gelukkig is' – als je dat in je diepste wezen vindt, dan zul je daarmee aan de slag moeten. 'Ik vind het moeilijk dat zij met onze kinderen het gezin vormen waar ik ooit onderdeel van uitmaakte' – daar kan je ex rekening mee houden.
Het is heel moeilijk om je zo kwetsbaar op te stellen, maar je neemt je ex daarmee wind uit de zeilen. Als het dus eigenlijk zo is dat jij degene bent die de confrontatie opzoekt (omdat je je openingspost schrijft vanuit je ex), dan zal dat zeker respect afdwingen en mogelijkheden tot overleg.