Ex wil ontmoeting kinderen met nieuwe partner tegenhouden.
Ik zit dus met het volgende. Mijn ex-partner en ik zijn sinds 6 maanden uit elkaar. De breuk komt van mijn kant, voor hem hoefde het niet zo. Hij vond de relatie prima zoals hij was, terwijl ik het gevoel had dat mijn leven stil stond. Mijn gevoelens naar hem toe waren eigenlijk compleet verdwenen, behalve dan dat hij de vader is van onze twee zoontjes en ik hem respecteer. Ik hou van hem om wie hij is, maar niet op de juiste manier om nog bij hem te willen blijven. Hij snapt dit niet en denkt dat we het met relatietherapie wel kunnen fixen. Daarvoor is het mijns inziens te laat.
Maar goed, ik heb iemand leren kennen(nu 4mnd) die heel goed voor mij is. Wij vullen elkaar aan en hij wil graag mijn kinderen leren kennen. Hij heeft zelf geen kinderen en had eigenlijk ook geen kinderwens. Toch wil hij graag met mij zijn en accepteert hij de kinderen. Hij wil ze dolgraag ontmoeten. Sterker nog, onze relatie heeft bij hem iets aangewakkerd wat hij niet eerder gehad heeft. Namelijk een kinderwens. Niet nu direct al, maar over een jaar of wat als alles stabiel is. We hebben nog geen samenwoon plannen e.d., maar dromen wel al voorzichtig over de toekomst.
Het probleem in deze toekomst is eigenlijk mijn ex. Hij is niet over ons heen, wat ik enerzijds kan begrijpen na zo'n tijd. Maar gunt mij ook mijn nieuw gevonden geluk niet.
Ik wil mijn vriend graag voorstellen aan de kinderen en andersom, maar ex weigert. Hij wil bepalen wanneer de tijd rijp is om mijn vriend bij de kinderen toe te laten. Het enige dat ik vraag is een middagje uit naar een park oid en hem dan te introduceren als een vriend van mama die mee is. De jongens zijn nog jong, dus zullen niet direct aan relatie van mama denken.
Kan een ex eisen dat ik hem niet bij de kinderen introduceer? Ze zullen hem niet direct dagelijks of wekelijks zien. Ik ben van mening dat ik ergens het recht heb om dit voor mijzelf in te vullen. Het is voor mij ook een aanvulling op mijn relatie zodat ik een beeld heb hoe de kinderen op hem reageren en andersom.
Ex zegt dat hij het doet omwille van de veiligheid van de kinderen.. Want die heeft de nieuwe vriend zelf niet, dus wat weet hij er nou van. Maar ik ben zelf ook mee, dus dat gaat niet op. Anderzijds zou ex het geen probleem vinden als ik een kinderloze bekende vriend mee vraag op een dag uitje.
Dit doet mij vermoeden dat hij mijn relatie probeert te dwarsbomen en enorm jaloers is.
Ex weet vanaf het eerste begin van de nieuwe relatie af, heb hem vrijwel direct geïnformeerd dat ik iemand zag.
Hoe kan ik dit nu het beste aanpakken zonder dat er onderling strijd ontstaat? De afspraak is dat we niets doen om de kinderen te schaden en ervoor te zorgen dat zij zo min mogelijk meekrijgen van het scheiden. Maar waar ik probeer conflicten te mijden, zoekt hij steeds de confrontatie op en wordt aggressief waar de kinderen bij zijn.
nou, ik begrijp je ex eigenlijk heel goed. Jullie zijn nog maar net uit elkaar immers. In welk belang van de kinderen zou een ontmoeting al zijn? Ik snap dat jij enorm gelukkig en verliefd bent maar ik zou het nog een jaartje voor mezelf houden als ik jou was. Eerst maar even goed aankijken of het echt duurzaam een match made in heaven is. Mocht dat niet zo blijken, en die kans is best aannemelijk, is dat niet zo best voor je kinderen.
Jij bent naar mijn idee aan het doen wat je je ex verwijt: niet in het belang van de kinderen denken én je zoekt een conflict op. Ontdek je nieuwe relatie als de kinderen bij hun vader zijn! Echt beter voor alle partijen. Dit lijkt me ook niet iets om het nahuwelijk met je ex voor op het spel te zetten….
Doe het rustig aan. Als dze man blijft, hebben je kinderen nog tientallen jaren met hem. Je kunt heus nog wel even wachten met de introductie.
Je bent 6 maanden uit elkaar. Een breuk die je ex niet heeft gewild die hem veel verdriet kost. Twee maanden (!) daarna ontmoet je iemand anders en dan verwacht je dat je man daar niets vervelends van vindt en jou je geluk moet gunnen?
Dat laatste gaat hem waarschijnlijk niet -gelijk- lukken. Ik zou hem meer tijd gunnen en ook je kinderen. Je aanname dat je kinderen niets merken van een nieuwe relatie van hun moeder en daar niets achter zoeken is ook naïef tenzij ze jonger zijn dan een jaar of twee/drie ( en dan nog krijgen ze veel mee van het verdriet en onenigheid van hun ouders) Kinderen hebben heel erg veel door!
En wat is nu vier maanden, eerst maar eens afwachten hoe deze relatie zich ontwikkelt.
Agressief worden waar de kinderen bij zijn is niet goed en dat is het enige wat je op dit moment van je ex kan eisen. Maar ga ook eens bij jezelf na op welke momenten hij dan agressief wordt. Als dat heel vaak is nadat jij je wensen over ontmoetingen met een nieuwe vriend uit, zou ik dat voorlopig maar uit mijn hoofd laten en ook niet stiekem ontmoetingen gaan organiseren. Kom op zeg als je goede ouders wil zijn voor je kinderen moet je nu rekening houden met het verdriet woede jaloezie van je ex ( en verdriet van je kinderen) Uiteindelijk lukt het de meeste mensen- ook na een onvrijwillige scheiding- hun leven weer op de rit te krijgen maar niet al na 6 maanden.
En inderdaad wat Libertine zegt het lijkt erop dat je zelf conflicten aan het opzoeken bent omdat jij vindt dat je ex maar gelijk mee moet gaan in je wensen, terwijl het overduidelijk is dat hij dit emotioneel helemaal niet trekt.
echt veel te snel! Na 4 maanden ken je iemand echt nog niet en ik zou deze persoon zeker nog niet aan de kinderen voorstellen.
zoals hier boven al staat kinderen hebben heel veel door en hoeven echt niet meteen een nieuwe vent in hun leven.
Hou het lekker voor jezelf en zie volgend jaar verder.
Het een noch het ander.
Nu jij en je ex partner gescheiden zijn, is het zaak om te zorgen dat jullie een goed na-huwelijk ontwikkelen. Dat betekent dat jullie vanuit je nieuwe posities ook nieuwe grenzen stellen. Je ex heeft geen zeggenschap meer over jou of je sociale leven, dus ook niet over wie je in je huis uitnodigt. Dat heb jij ook niet bij hem. Je hebt door je openheid je ex al te veel ruimte gegeven.
Maar jullie na-huwelijk bestaat omwille van (het belang van) de kinderen. Hun belangen zijn als het goed is, leidend. In deze situatie betekent dit dat hij mag aangeven dat het niet in hun belang is om in een periode van grote veranderingen, dit hele situatie nodeloos nog gecompliceerder te maken. Je wilt echt te snel hier. Ik vind dat je ex hierin gelijk heeft, maar niet vanwege de kulargumenten die hij (en jij) aandraagt, maar omdat uit je OP blijkt dat jullie het gescheiden leven van elkaar in het beste belang van de kinderen nog helemaal niet ontwikkeld en stabiel hebben.
Je hebt je vorige relatie nog niet goed afgerond. Je ex heeft niet de tijd gekregen om te begrijpen, dat de relatie voorbij is. Dat wreekt zich nu.
Je kunt wellicht met je ex gaan praten en terug gaan naar het moment, waarop jij bedacht hebt dat scheiding de beste oplossing was. Je argumenten daarvoor zijn hier wat vaag en ook de vraag waarom je relatietherapie niet hebt geprobeerd is niet duidelijk beantwoord. Dat hele proces zul je toch eigenlijk weer door moeten. Kernwoord is dan 'geluk'. Je zegt: mijn ex gunt mij mijn geluk niet. Het kan ook zijn dat je ex niet begrijpt, waarom en sinds wanneer hij buitengesloten is van dat 'geluk'.
In het gesprek moet je niet alleen de negatieve kanten van de relatie benoemen, maar ook de positieve kanten. Geef hem de plaats in je leven die hij verdient, probeer ervoor te zorgen dat hij beseft dat wat waardevol is geweest ook eindig kan zijn, en spreek dan af dat je elkaar ieders geluk gunt.
Tsjor
tsjor schreef op 30-08-2021 om 09:34:
Je hebt je vorige relatie nog niet goed afgerond. Je ex heeft niet de tijd gekregen om te begrijpen, dat de relatie voorbij is. Dat wreekt zich nu.
Je kunt wellicht met je ex gaan praten en terug gaan naar het moment, waarop jij bedacht hebt dat scheiding de beste oplossing was. Je argumenten daarvoor zijn hier wat vaag en ook de vraag waarom je relatietherapie niet hebt geprobeerd is niet duidelijk beantwoord. Dat hele proces zul je toch eigenlijk weer door moeten. Kernwoord is dan 'geluk'. Je zegt: mijn ex gunt mij mijn geluk niet. Het kan ook zijn dat je ex niet begrijpt, waarom en sinds wanneer hij buitengesloten is van dat 'geluk'.
In het gesprek moet je niet alleen de negatieve kanten van de relatie benoemen, maar ook de positieve kanten. Geef hem de plaats in je leven die hij verdient, probeer ervoor te zorgen dat hij beseft dat wat waardevol is geweest ook eindig kan zijn, en spreek dan af dat je elkaar ieders geluk gunt.
Tsjor
En dit gaat er nog aan vooraf inderdaad!
Ik zou inderdaad nog even wachten met introduceren van je nieuwe partner.
Het is heel snel gegaan allemaal, zowel voor hem als voor de kinderen.
Maar uiteindelijk heeft hij niet te bepalen wie jij over de vloer hebt bij jou thuis.
In het belang van de kinderen is het vooral dat er niet elke maand een andere nieuwe partner is.
MamaE schreef op 30-08-2021 om 09:53:Maar uiteindelijk heeft hij niet te bepalen wie jij over de vloer hebt bij jou thuis.
In het belang van de kinderen is het vooral dat er niet elke maand een andere nieuwe partner is.
Of elk halfjaar...
Ik vind dat hij er in principe geen zeggenschap over heeft: je bent nou eenmaal elkaars exen. Maar tegelijkertijd lijkt het me om allerlei redenen beter om het meer tijd te geven. De enige voor wie het echt haast heeft en (misschien!) meerwaarde biedt om je nieuwe vriend nu aan je kinderen voor te stellen ben jij. Het is niet per se in het belang van je kinderen. En zeker niet in het belang van een duurzamer en evenwichtige relatie met je ex. Jij wil misschien ‘door met je leven’ maar je zit nou eenmaal vast aan je ‘oude leven’ doordat je met de vader van je kinderen een vorm moet zien te vinden, in het belang van je kinderen. Je kunt nu veel goodwill kweken en balans brengen door je ex hierin voorlopig te volgen, te laten zien dat je het opbouwen van jullie nieuwe relatie als gezamenlijke ouders serieus neemt. Jullie zijn echt nog maar net uit elkaar! Stabiliseren voor en met de kinderen heeft nu prioriteit. Ik vind de analyse van Tsjor scherp. Jouw ex kan jou nog niet bijbenen. Dat is ook logisch, gezien je verhaal. Je kunt nu door roeien en ruiten gaan om dit door te drukken maar dat gaat niet zonder schade. Ik zou daar dus niet voor kiezen en uitstel zien als investering in de toekomst van met name je kinderen. Als het met je vriend goed blijft gaan, komt er vanzelf een opening. Eerst zo goed mogelijk afhechten en helen. Dan pas een nieuwe persoon invoegen. Anders gaat het maar ‘ontsteken’.
Als je werkelijk je ex respecteert, dit niet alleen een loze uitspraak is, dan begrijp ik niet goed waarom je zo aan het drammen bent. Het is echt erg egoistisch; je ex man en je kinderen hebben net aan de kans gekregen tot accepteren van de situatie en jij staat alweer te springen voor de volgende moeilijke stap.
Dus...wacht!
Na 4 maanden is wel erg snel, ik zou op zn minst wachten tot die man langer dan een jaar in je leven is, ik vind die man trouwens ook wel erg snel gaan met zijn aangewakkerde kinderwens.
BlueHeart schreef op 30-08-2021 om 14:10:
Na 4 maanden is wel erg snel, ik zou op zn minst wachten tot die man langer dan een jaar in je leven is, ik vind die man trouwens ook wel erg snel gaan met zijn aangewakkerde kinderwens.
ja dat viel mij inderdaad ook gelijk op maar ik had al een heel epistel getikt dus heb dat in eerste instantie maar even laten rusten 
Je nieuwe vriend had nog geen kinderwens, hij ontmoet jou, wil je kinderen dolgraag ontmoeten en heeft opeens ook een kinderwens 
Verliefd zijn geeft vleugels dat blijkt maar weer. Maar heb je nu niet door dat je wel heel optimistisch bent? om het vriendelijk uit te drukken. Het kan best de liefde van je leven zijn/worden en een hele goede vader worden maar echt geniet eerst van elkaar en bouw je relatie verder samen op voordat je - zoals eerder al mooi werd gezegd "door roeien en ruiten gaat" Als je in de verliefdheidsfase bent denken heel veel mensen dat alles koek en ei is en ze nog nooit zo'n goede relatie hebben gehad etc etc. De praktijk is weerbarstiger helaas. En wat Tsjor zegt je ex man en kinderen verdienen tijd om de breuk een plaats te geven en een normale afsluiting van jullie huwelijk samen.
BlueHeart schreef op 30-08-2021 om 14:10:
Na 4 maanden is wel erg snel, ik zou op zn minst wachten tot die man langer dan een jaar in je leven is, ik vind die man trouwens ook wel erg snel gaan met zijn aangewakkerde kinderwens.
Ken je het fenomeen reboundliefde, TO? Klinkt er erg naar. Geniet ervan, maar hou je verstand er alsjeblieft bij. Hou je kinderen er voorlopig buiten. Als dit over een half jaar nog steeds je droomman lijkt te zijn, dan is er nog tijd genoeg om langzaamaan kennis te maken met jouw kinderen.
Ik heb hier ervaring mee, na mijn scheiding heb ik verschillende heel leuke mannen in mijn oor horen fluisteren dat ze geen kinderwens (meer) hadden, maar met mij... En raad eens, geen van die mannen maakt nu nog deel uit van mijn leven.
Geniet, maar geef het tijd, veel tijd.
Je gaat veel te snel. Natuurlijk heeft hij andere motieven dan dat, maar je gaat wel te snel.
Je bent 6 maanden weg bij de vader van je kinderen. Twee maanden nadat jullie uit elkaar zijn gegaan heb je al iemand anders. Dat is wel erg snel. En vier maanden daarna moeten de kinderen hem al leren kennen. Dat is ook erg snel.
Met een vriend ergens naar toe gaan of met je vriend, dat is nog wel wat anders. Ook kinderen merken dat verschil wel.
Natuurlijk wil hij deze relatie dwars zitten, maar dat het te snel gaat, dat klopt wel.