Ex laat berichten lezen

Inhoud

Wat is de inhoud van de berichten?

dan

zou ik de berichtjes voortaan neutraal of vriendelijk van toon houden. Schelden is veel lekkerder irl (maar dan zonder kinderen erbij)

Tuurlijk

Tuurlijk zijn de berichten niet neutraal en vriendelijk. Hij heeft me alles afgenomen en nu de kinderen bij hem wonen en ik wanhopig verdrietig en boos daarover ben, laat hij de kinderen lezen wat ik dan tegen hem zeg.

Niet vreemd?

Tja, uit al je berichten hier blijkt toch al lang dat je ex niet te vertrouwen is en een hufter? Lijkt me dan sowieso verstandig om in alle schriftelijke communicatie zakelijk en feitelijk te zijn (waarbij je zeker wel wandaden van hem kunt beschrijven, maar wel op een zakelijke en feitelijke manier). Zorg dat je zelf nergens op te pakken bent, maar wel dat zijn wandaden worden vastgelegd.

Overigens ga ik er bij alle schriftelijke communicatie van uit dat dit aan wie dan ook kan worden doorgestuurd. Dus altijd je berichten nog eens doorlezen...

Dat doe ik dus ook

Mieke, ik bespreek zijn wandaden, en die laat hij lezen en zegt dan ' kijk eens hoe je moeder mij zwart maakt'.
Daarna geeft hij ze toe aan mij en zegt sorry en wil verbeteren. En dan laat hij dan niet lezen.....

Doenja

Wat een hufter inderdaad. Schrijf je berichten in de toekomst alsof je ze aan je kinderen richt en je man meeleest.

Goed advies van Ad

Als je weet dat je kinderen meelezen, kun je je berichten daaraan aanpassen.

Verder lijkt het me raadzaam snel een psycholoog te vinden waar je je gevoelens kwijt kan en die helpt alles te verwerken, zodat je je ex z.s.m. heel ver achter je kunt laten. Doorgaan met je leven, laten zien dat je hem niet nodig hebt en (uiteindelijk) gelukkig worden zijn de allerbeste wraak, Doenja. Hou op hem vanalles te verwijten en richt je op jouw eigen leven. Stop je energie daar in.

Doe ik ook

Ik heb n therapeut, emdr alles al jaren. T is te heftig. Er komt telkens n klap bij. Ze kunnen me niet verder helpen. Ik vertel t hier niet eens meer, ben al meerdere malen beticht van 'verzinnen'. Maar als ze mijn kinderen van me afnemen dan ga je echt te ver bij me. Ik moet overleggen met hem over de kinderen. Nu had hij bijv. weer verzonnen dat hemelvaart en pinksteren 'prut' feestdagen waren en dat ze daardoor niet verdeeld hoefde te worden (staat zo in het ouderschapsplan). Hierdoor waren beide vrije dagen voor hem. Vond ie. En toen ik t er niet mee eens was, was ik de boosdoener. Door zijn toedoen mag ik de kinderen bijna nooit zien en de kinderen praten ondertussen vader na en zeggen dat dit heel normaal is.

Sterkte

Dat wist ik niet Doenja. Dat is behoorlijk buiten het normale, voor zover normaal bestaat. Ik wens je veel wijsheid, geduld en sterkte.

Niki

Geeft niet Niki. Dank voor je bemoedigende woorden. En volgens mij zijn we geboren in hetzelfde jaar. Als dat in je nick verscholen ligt.

nut?

maar heeft het 'bespreken van zijn wandaden' via mail/app enig nut dan? Heeft dat ooit iets positiefs opgeleverd voor je? Zo nee, dan zou ik helemaal stoppen met ze te versturen.

maar, maar, maar

waar mail en app je dan over.

Na je scheiding gaat dat toch, tenzij je goed door 1 deur kunt, slechts over de praktische zaken over de kinderen, wie is wanneer waar en hoe laat. En zelfs als je wel goed door 1 deur kunt gaat het meestal toch ook alleen over de kinderen.

Waarom nog zijn wandaden met hem willen bespreken, dat levert niets op, dat hoofdstuk is afgesloten. En de verwerking daarvan zul jij met je therapeut/begeleider moeten doen.

Jippox

Ik bespreek zijn wandaden omdat ik bewijs verzamel voor een strafzaak. Als hij toegeeft het gedaan te hebben dan heb ik bewijs. Dat heeft ie inmiddels al gedaan. Bewijs ligt vast.
En daarnaast moet ik altijd van hem gedaan zien te krijgen dat ik de kinderen wil zien. Hij zegt dan dat ze zelf niet willen. Dan moet ik weer zeggen dat de kinderen tegen mij zeggen dat ze wel willen. Dan laat hij dat weer aan de kinderen lezen en die schrijven dan weer vrolijk dat ze het niet willen. En dit gebeurt zo over alles. Waarna erover mij gezegd wordt dat ik ze dwing of dingen verzin. Twee kinderen en een ex tegen mij. (Gaslightning?)

doel?

Je uiteindelijke doel is, denk ik, beter contact met je kinderen. Alles wat dat schade doet, moet je nalaten. Hoewel je zegt dat dit een manier is om bewijs te verzamelen, lijkt het hier toch je doel in de weg te staan, en kun je het dus beter nalaten.
De vraag is zelfs of je met een strafzaak je doel dichterbij krijgt. Daar zou ik heel goed over nadenken...

ouderwets

Kan je al je verwijten niet beter 'ouderwets' persoonlijk uitpraten (live of via de telefoon) en als je bewijs wil, deze gesprekken opnemen?
Via de mail en via de app werkt het dus niet.
Ik denk dat je 'boze houding' (heel begrijpelijk) uiteindelijk tegen je zullen werken.

Doe ik ook al

Live gesprek heb ik ook al gehad. Maar met het bewijs zwart op wit voor zijn neus weet ie t nog te draaien dat het niet waar is. Ik zou mijn kinderen de bewijzen niet willen laten zien omdat ik dat schadelijk voor ze vind. Maar blijkbaar mag mijn ex wel heel veel onzin over mij verspreiden en krijgt hij daar diverse officiele instanties in mee. Zo heeft hij geweten dat die 'vriendin' een melding over mij deed bij VT. Later zei hij dat hij t niet wist en ook niet tegen kon houden en dat hij t er niet mee eens is. Nu staat zwart op wit dat hij bij de melding betrokken is geweest. Ook heeft hij meegewerkt aan het feit dat ik op school verwijderd ben als moeder omdat ik uit de ouderlijke macht gezet zou zijn. En dat is pertinent niet waar. Deze roddel heeft mij heel veel schade opgeleverd in mijn werk.
Als ik zeg dat ik niet uit de ouderlijke macht ben gezet dan val ik vader af en praat ik slecht over hem?

Als ik het goed begrijp

dan heb je bewijs. Heb je ook bewijs dat hij jouw berichten laat lezen?

Heb je verder een omgangsregeling bekrachtigd door de rechter? Dan zou ik het over een andere boeg gaan gooien. Jij houdt je keurig aan de afspraak en als hij de kinderen niet brengt, dan ga je naar de politie. Laat je daar niet afschepen, maar sta erop dat ze jouw aangifte opnemen (nog meer bewijs).

Houdt verder de communicatie minimaal, dus echt alleen praktisch.

Verder probeer heel rustig te blijven. Als er wordt gezegd dat jij uit de ouderlijke macht gezet bent, dan vraag je of ze bewijs hebben. Zorg daarnaast dat school een uittreksel krijgt uit het gezagsregister.

Bij alles wat er wordt beweert vraag je of ze bewijs hebben gezien.

Helaas is het nog altijd zo dat mensen heel vaak geloven wat ze als eerste verteld wordt. Het weerleggen door jou van onwaarheden is dan heel moeilijk. Pas op het moment dat je met harde bewijzen komt van het tegendeel wordt de deur voor een andere waarheid weer open gezet.

Het probleem dat jij hebt, zie ik ook bij mijn vriend. De instanties geloven een van de partijen op hun woord, zelfs als het leugens zijn. Er wordt over het algemeen niet gedaan aan waarheidsvinding en er wordt niet verder gekeken dan hun neus lang is. Zelfs 'het belang van de kinderen' die de instanties beweren voor ogen te houden, trek ik zeer in twijfel.

Jij hebt bewijs, zorg er vanaf nu voor dat hij geen bewijs tegen jou krijgt. Als de kinderen bij jou zijn maak het gezellig. Praat alleen over moeilijke dingen als de kinderen dat zelf willen.

Ik wens je heel veel kracht in deze moeilijke tijd. Probeer het te zien als een doolhof. Je bent in een hoek gezet met je neus naar de hoek en probeert uit alle macht de stevige muren voor je weg te duwen om bij het einddoel te komen. Dat is bijna een onmogelijke opgaven. Als je een andere weg probeert, kom je ook bij je doel. Het duurt voor je gevoel misschien langer, maar uiteindelijk is het sneller. Wat wel belangrijk is om een haalbaar doel te hebben. Dus niet dat jij morgen de kinderen bij jou wil hebben wonen. Maar meer: ik wil dat mijn kinderen opgroeien tot fijne volwassenen die weten dat ik heel veel van hen houd.

Paddington

Ik heb geen bewijs dat hij de kinderen mijn berichten laat lezen. Ze hebben het zelf aan me verteld. Ik snapte al niet hoe ze bepaalde dingen wisten. Die werden dan zomaar voor mn voeten gegooid. Ik heb mijn les geleerd. Zeg niks meer. Maar heb ook tegen de kinderen gezegd dat het heel schadelijk is voor ze. Kreeg ook t idee dat daar de bron vd ellende zit. T lijkt wel of ze vader willen beschermen. T lijkt niet. T is zo.
Omdat ze al ouder zijn lijkt het me niet slim om de politie erop af te sturen. Traumatisch zou dat zijn. Dan maak je echt alles kapot.
Bij elke roddel vragen of ze bewijs hebben gaat niet echt werken. T is de kring rond mn ex die de verhalen in t rond strooit. En nu heb ik mensen die willen getuigen. Mn ex zegt dat hij daar niks aan kan doen, maar nu staat er op papier dat e.a. in overleg met hem is gegaan. En wat hij zegt geloof ik niet meer. Hij betichte mij dat hij me voor geen cent vertrouwde. Nu blijkt hij zelf een verrader en doorverteller te zijn. Hoe was t ook alweer? Wie met een vinger wijst naar een ander wijst er met vier naar zichzelf.
T is een zware en lange weg. Die al 4 1/2 jaar duurt. Ooit hoop ik dat het ophoudt.

voorspelbaar

Hoe rot ook, je ex is wèl voorspelbaar. Alles wat hij ook maar enigszins tegen je kan gebruiken, zal hij tegen je gebruiken. Dus is het zaak hem geen munitie meer te leveren.
Dat kun je doen door er in ieder geval voor te zorgen dat je niet in 'zijn kring' zit. Dus: zijn er gemeenschappelijke kennissen/familie/andere gedeelde contacten? Ik zou ze voortaan mijden. Creëer je eigen kring, met uitsluitend mensen die geen contact hebben met je ex, en liefst zelfs nog nooit van hem gehoord hebben.
Contact met je kinderen zou ik alleen rechtstreeks met hen zelf hebben of via een door jou gekozen mediator laten verlopen. Communiceer niet meer rechtsreeks met je ex.

En dan het moeilijkste: laat het verder los. Je ex gaat nooit veranderen. Jouw doel is een zo goed mogelijk contact met je kinderen, en verder een zo prettig mogelijk leven voor jezelf. Beide ga je alleen bereiken als je je ex geen kans meer geeft jou te raken.
Nu bijt je je vast in een strijd en blijf je hopen dat 'men' ooit zal zien dat hij fout is en niet jij. Maar dat gaat nooit gebeuren. Je ex gaat het nooit zo zien, de mensen in zijn omgeving niet, je kinderen gaan het niet zien zolang ook jij deel blijft nemen aan de strijd... En de instanties gaan het ook nooit zien, want die interesseert het sowieso al niet wie er gelijk heeft en wie niet.

De enige manier om iets te winnen is om het verleden helemaal los te laten en te gaan bouwen aan je eigen leven. Door -desnoods op afstand- betrokken te blijven bij je kinderen door er voor ze te zijn op het moment dat ze contact met jou zoeken en door van je te laten horen op momenten die voor hen belangrijk zijn.

Vesta

" Na je scheiding gaat dat toch, tenzij je goed door 1 deur kunt, slechts over de praktische zaken over de kinderen, wie is wanneer waar en hoe laat. En zelfs als je wel goed door 1 deur kunt gaat het meestal toch ook alleen over de kinderen."

Uit eerdere berichten weet ik dat jij soort gelukkig nahuwelijk hebt, maar dat heeft niet iedereen. Soms glipt er nog wel eens wat venijn of verwijt doorheen. Hoezeer je je ook had voorgenomen dat niet te doen. Het is dat ik weet dat mijn ex nooit de kinderen hier in zal betrekken en hij weet dat ik dat nooit zal doen, maar niet ieder nahuwelijk is perfect.

de prijs van het "verzamelen van bewijs"

In een normaal functionerende rechtstaat is het "verzamelen van bewijs" de taak van het gerecht.
Voor mijn part mag u "bewijs verzamelen" tot u een ons weegt, maar daar zal u wel een prijs voor betalen (die betaalt u nu al). Als ik u was, zou ik me om te beginnen eens afvragen of het dat wel waard is.

Naar de politie gaan

is niet de politie erop af sturen. Het is een manier om vastgelegd te krijgen hoe vaak het gebeurt dat je ex-man zich niet aan de omgangsregeling houdt. Het is namelijk zijn plicht om ervoor te zorgen dat de kinderen graag naar jou toe gaan. Gezeur van "de kinderen willen zelf niet" is onzin (zolang jij het gezellig maakt en ze bij jou ook hun vrienden mogen ontvangen).

Door het bij de politie te laten vastleggen heb je een manier om aan de rechter te bewijzen hoe vaak het is gebeurt. De politie gaat echt niet de kinderen bij je ex-man weghalen omdat ze dat weekend bij jou zouden zijn.

Verder zal je moeten kijken wat je precies wil bereiken. Loslaten is heel moeilijk, maar werkt wel het beste. Dat bedoel ik met dat je in de hoek van een doolhof staat. Probeer een andere weg, zeker als je kinderen ouder zijn. Zorg dat het bij jou gezellig is, laat je kinderen weten er voor hen te zijn en dat ze altijd welkom zijn.

Vraagje

@ Doenja: hoe lang zijn jullie uit elkaar?

Yvan

4 1/2 jaar al.
En als je je afvroeg waarom ik bewijs verzamel; als het OM z'n werk had gedaan was dat niet nodig geweest.

Soms...

Een mens zou zich kunnen beginnen afvragen of het het nog waard is, na 4 1/2e jaar, het eigen grote gelijk te blijven najagen.
Ik denk dat u daarmee uzelf noch diegenen rondom u een dienst bewijst. Soms (wel vaker) is het beter de strijd tegen de demonen uit het verleden gewoon te staken, in het belang van iedereen.

Yvan

Ik zie je respectvolle houding in U, of is t spot? Mag ook. Als je wist waar het bewijs voor verzamelt wordt voor het OM dan zou je misschien iets anders zeggen.

geen spot, geen gebrek aan respect

Neen mevrouw, het is geen spot en ook geen gebrek aan respect.
Alleen denk ik, dat het wel vaker weinig zin heeft je leven op de langere termijn in het teken te stellen van een zoektocht naar gerechtigheid, hoe gerechtvaardigd die zoektocht ook moge wezen. Soms is het nuttiger en beter om je wonden te likken en wat meer naar de toekomste kijken en wat minder naar het verleden. Het is niet anders.

Als ik heel deze draad nog eens doorlees, stel ik me toch wel wat vragen.

Zo maakt u in een bericht melding van: "Ook heeft hij meegewerkt aan het feit dat ik op school verwijderd ben als moeder omdat ik uit de ouderlijke macht gezet zou zijn. En dat is pertinent niet waar. Deze roddel heeft mij heel veel schade opgeleverd in mijn werk.".

Ik weet niet hoe dat zit in NL, maar in B geldt de "ontzetting uit de ouderlijke macht" als een bijzonder zwaar rechtsmiddel, dat slechts zeer uitzonderlijk toegepast wordt.
Hier zou geen enkele school daarin meegaan, tenzij een vonnis dienaangaande hen formeel betekend zou geweest zijn. Misschien zijn ze in NL lakser, dat kan, maar zo'n verhaal mangelt wat mij betreft aan geloofwaardigheid.

allebei denk ik, Yvan

Yvan, ik denk dat dat allebei het geval is: in Nederland is het misschien iets sneller het geval dat 1 van de ouders uit de ouderlijke macht wordt gezet (maar het blijft wel redelijk uitzonderlijk).
Maar met name scholen zijn gemiddeld genomen lakser.

Het kostte mijn man al vrij veel moeite om de rapporten van zijn kinderen van de middelbare school te krijgen. Ze werden ook onder een andere achternaam ingeschreven (heel raar want hun paspoort liet zien dat ze gewoon zijn achternaam hadden) en voor een oudergesprek werd hij niet uitgenodigd. En waarom? Alleen maar omdat de moeder dat wilde, zij had kennelijk verteld wat zij wilde en waarom, en dat deed die school dan gewoon.
Veel scholen zijn hier helemaal niet zakelijk. Middelbare scholen soms nog wel iets meer dan basisscholen.

Daarom juist

Hier in NL is t ook n hele zware maatregel als iemand uit de ouderlijke macht ontzet wordt. Daarom was ik ook met stomheid geslagen dat een school hier in meegaat zonder officieel bewijs. Degene die dit gedaan heeft zit ook in de ouderraad. Achteraf heeft de school het direct teruggedraaid omdat het onterrecht was. Ook kon ik niet geloven dat mijn zakenrelaties deze roddel zomaar voor waarheid aannamen. Ik ben bekend met mensen die mijn situatie niet kunnen geloven. Maar het is echt zo. Jij hoeft t niet te geloven van mij. Is ook n angstige gedachte dat je dit ten deel kan vallen. Als mijn advocaat het maar gelooft. En stukje bij beetje komen de bewijzen aan het licht. Dit is trouwens slechts een onderdeel van alles wat er gebeurt is. Heb daar al eerder over geschreven hier. Dat doe ik trouwens onder diverse nicks ivm de herkenbaarheid.