Einde relatie

Wat verdrietig voor je. Ook dat je niet lekker in vel en baan zit. En alle stress nu. Ik heb zelf wel wat gehad aan cursus/workshop van Mirjam Maris. Ze geeft regelmatig (gratis) workshops over jezelf en relaties over het krijgen of terugkrijgen van  verbinding. Misschien wat voor jou? Vanavond volgens mij ook weer. https://maris-coaching.webinargeek.com/verbinding

Verder iets wat ik veel meemaak, als een man zegt mijn gevoel is weg (zeker na met huis kopen, zwanger willen worden) speelt er verliefdheid voor een ander. Dat ontkennen de meeste mannen erg stellig in alle toonaarden. Worden soms ook boos. Maar is echt vaak het geval. Misschien niet bij jullie maar sluit het aub niet uit. Bij stress en veel boosheid zoeken mannen waardering soms elders. Misschien eens vragen of hij eerlijk durft te zijn naar jou. Of er iets speelt. Dan kun jij het beter plaatsen ipv (alleen) jezelf de schuld geven of onzeker zijn. 

Xxx

Wat verdrietig allemaal. Ik denk alleen wel dat er een ander in het spel is. Of dat alleen verliefdheid is of meer weet ik niet, maar ik zou er wel rekening mee houden dat dit speelt. Dat er opeens niks meer deugt aan de huidige partner en het leven is  wel vaker een manier om dit voor zichzelf te rechtvaardigen. 

Ruud1971! schreef op 26-03-2023 om 10:09:

[..]

Wat is dit toch "grappig". Als ik dit zeg over vrouwen ben ik verzuurt maar over mannen kan alles worden gezegd. Maar goed dit terzijde.

De regel geen contact werkt vaak. App en bel hem niet. Laat die jou maar missen en denken dat je alles op de rit hebt. Ook niet reageren op onzin berichten hoe moeilijk ook.
Hij neemt echt wel contact met je op. Werkt vaak echt. Geduld hebben en sterk zijn naar hem toe. Je mag er zijn en ieder mens maakt fouten. In de tussentijd lekker huilen, schoonmaken, muziek luisteren, sporten enz enz.

Hoezo ‘hij neemt echt wel contact met je op’? Het kan toch gewoon zijn dat hij niet verder wil? Dat mag toch ook? Ook al wil Yara wel zelf verder en ziet ze nu in wat ze anders zou moeten doen (al twijfel ik of dat zomaar lukt), dan mag haar man toch gewoon niet meer willen? En of hij al een ander heeft of niet, doet er niet echt toe. 
yara, probeer jezelf bij elkaar te rapen en ga alleen verder. Als je dan een nieuwe leuke man tegenkomt, ken je je valkuilen en val je daar niet meer in. 

Wat naar voor je. Probeer de schuld niet teveel bij jezelf te willen leggen. Het is logisch dat je bezig bent met zwanger worden. Ik probeer je gevoel echt niet te bagitaliseren want het is echt heftig voor je maar ik zal er zeker niet achteraan blijven lopen. Probeer je leven op te pakken. Als het nu al niet goed gaat hoe moet het dan als je samen kindjes hebt? Dan wordt het alleen maar pittiger en het laatste wat je wil is een relatiebreuk met kindjes. Bij mij schoot ook meteen 'hij heeft een ander' door mijn hoofd maar dat is nergens op gebasseerd en dan ben ik aan het oordelen. Ik wens je sterkte. 

Rhonda schreef op 26-03-2023 om 10:56:

[..]

Hoezo ‘hij neemt echt wel contact met je op’? Het kan toch gewoon zijn dat hij niet verder wil? Dat mag toch ook? Ook al wil Yara wel zelf verder en ziet ze nu in wat ze anders zou moeten doen (al twijfel ik of dat zomaar lukt), dan mag haar man toch gewoon niet meer willen? En of hij al een ander heeft of niet, doet er niet echt toe.
yara, probeer jezelf bij elkaar te rapen en ga alleen verder. Als je dan een nieuwe leuke man tegenkomt, ken je je valkuilen en val je daar niet meer in.

Ik ben het met het eerste gedeelte van je post wel eens. 
Die laatste zin is wat te makkelijk uitgesproken lijkt mij.

Als ik de verdere draadjes even scan die je gestart bent Yara, denk ik dat het goed is dat je even een hele flinke pas op de plaats moet maken wat betreft nieuwe leuke mannen. Niet dat je daar nu op uit bent, dat lees ik nergens in je post. Maar om nu zo maar te zeggen áls je iemand tegen komt dan ken je je valkuilen  en val je daar niet meer in.. dat is vaak niet zo. Daar moet je echt wel - met hulp- goed naar kijken, naar je eigen aandeel en wat je daar aan kunt doen.

Zwanger raken wat niet lukte een nieuwe baan die je eigenlijk niet leuk vind, een huis waar je je doodongelukkig in voelt ook al toen je samen was met partner. Een brein wat maar doorging met piekeren. Dat is een mega hoop stress.

Het niet zwanger raken is heel verdrietig en kan iedereen overkomen gestrest of niet gestrest. Al het andere kun je ook overkomen maar ik zou eens bij mezelf te rade gaan hoe je op een andere manier in het leven kunt gaan staan met of zonder partner. 

Het valt mij ook op dat je jezelf enorm de schuld geeft, maar als een relatie kapot gaat hebben in verreweg de meeste gevallen twee de schuld. Het helpt helemaal niets om jezelf van alles de schuld te geven. Het komt op mij over dat je erg controlerend bent, ik bedoel je wil alles onder controle houden en als er zaken niet lukken dan is dat jouw schuld, weet je niet hoe je het moet oplossen, blijf je piekeren etc. Ik herken het wel maar er zijn nu eenmaal dingen in het leven die je niet onder controle kunt houden.

 Beter gezegd je kunt heel veel niet onder controle houden. Het is de kunst om daar mee te leren omgaan, dat lukt mij ook lang niet altijd.

Ik zou voor nu met name liever zijn voor jezelf, troost zoeken bij mensen die veel om je geven. Je kunt bij je vriend aangeven dat je hem niet kwijt wil, je excuses maken voor je eigen aandeel maar dat is het dan ook. Je kunt hem niet dwingen tot iets. Dit gaat tijd kosten voor hem om alles duidelijk te krijgen en ook voor jezelf gaat dit tijd kosten.

Veel sterkte

Ik sla eigenlijk vooral aan op  die lijst met zaken die mankeerden aan jou. Met alle respect en ik kan dit echt niet anders stellen: Die vriend van je klinkt als een ongelooflijke lamlul. 

Dat gezegd hebbende: Herken je zelf nu ook de signalen die hij gegeven heeft? Of nu je daar rustig over nadenkt, heb je zoiets van: Maar dat heeft hij helemaal niet gezegd?

Ook bij mij schiet meteen binnen , die heeft een ander. Helaas ervaringsdeskundige . Wees niet zo streng voor jezelf . Niemand is perfect in een relatie . Had hij moeite met dingen dan had hij dat bespreekbaar moeten maken . Het is zo makkelijk weg te lopen. Enige tip die kan geven en heel moeilijk , zorg goed voor jezelf . Wees lief voor jezelf , laat zien dag jij jezelf kan redden . Zoek steun bij de mensen om je heen.

Wat ik al eerder zei Yara2022 als die nog van je houdt dan neemt die echt wel contact met je op met echt te praten. Dan pas kan je aangeven dat je aan jezelf gaat werken. Nu heeft het echt geen zin om dat te doen en is juist rust het belangrijkste. Ga niet smeken want dat zorgt juist voor meer afstand. Verder heb je geen invloed op hem en zal je moeten accepteren dat die uitgecheckt is als je niks meer van hem hoort qua relatie/houden van. Hij is nu eenmaal niet je bezit maar een eigen individueel.

Yara2022 schreef op 28-03-2023 om 15:00:

Ik zie mezelf anders dan voorheen. Er was zoveel ontevredenheid en negativiteit van mijn kant. En dan te bedenken dat ik alles had.

Het is te vreselijk voor woorden dat ik me in zo'n mooie relatie, zo heb gedragen. En nu ben ik voor mijn gevoel alles kwijt. Herhalend heb ik aangegeven te willen werken aan bepaalde patronen maar hij was resoluut, dit gaat hem niet worden op lange termijn. En het doet zoveel pijn.

En natuurlijk zijn er twee mensen verantwoordelijk voor een goedlopende liefdesrelatie maar hij was kalm, lief, behulpzaam, empathisch - alles wat je je wenst als vriendin. Ik was negatief, ontevreden, investeerde weinig en vooral met mijzelf bezig het laatste jaar. Hoe kan ik dit niet hebben gezien..

Het voelt aan de andere kant ook zo oneerlijk dat ik zo mijn best doe maar iemand toch aangeeft niet verder te willen. Nog steeds ben ik aan het onthechten, ik heb last van steken in mijn hart en ik zie er slecht uit. Schaamte en gevoelens van falen dat mijn relatie op de klippen is gelopen.

Nogmaals, en echt probeer hier eens zonder emotie over na te denken ( Super lastig, i know) maar herken je ECHT de zaken die hij beschrijft, of is dit de jij die graag haar partner niet wil verliezen en daarom even verblind is. Herpak je zelf en speel de film eens opnieuw af. Echt, geloof me, dat kan verhelderend werken.

Ik wil hier niet direct op de " hij heeft een ander" trein springen, omdat ook wij soms wel eens verblind zijn door onze eigen situaties. Maar wat ik vooral aan mezelf merkte, is dat ik er net zo in stond als jou: Ik zag mijn tekortkomingen wel, ik ging er ook in geloven dat het allemaal aan mij lag. Maar achteraf gezien klopt dat allemaal niet. En was het voor mijn partner een manier om het goed te praten.

Dus echt, mijn tip aan jou: Voet even op het rempedaal en speel de film opnieuw af en kijk of je je echt kunt vinden in de punten die partner aan geeft. Krijg je dan oprecht een gevoel van "Waar heeft hij het over"? Dan kunnen we echt wel concluderen dat er iets anders aan de hand is.

Yara2022 schreef op 28-03-2023 om 15:39:

Helaas herken ik echt mijn eigen tekortkomingen en schrik ik ervan. Op dat moment zag ik ze niet.

Zoals ik schrijf, last van woede, piekeren, teveel perfectionisme en geen oog voor ons. Weinig affectie. Vervelende communicatie. Zoveel wat niet goed was..

Ja dat kan zo zijn en dat is heel verdrietig. Maar blijkbaar heeft hij jou dit niet duidelijk kunnen maken of hij heeft maar gezwegen. En is ergens al veel eerder afgehaakt. Dat valt hem dan toch ook aan te rekenen. Ik vind het persoonlijk ook nogal wat als hij de relatie beëindigd en je dan pas een hele rits verwijten krijgt wat jij allemaal niet goed hebt gedaan. Of heeft hij dat al veel eerder gedaan en wilde je echt niet luisteren?

Ik zou dan zelf een brief schrijven en zeggen dat het je vreselijk spijt en je hart en deur nog open staan. En het daar bij laten, wat kun je verder? je kunt hem niet dwingen. Liefde laat zich niet dwingen. Persoonlijk zou ik het roer van mijn leven proberen om te gooien denk ik, even iets heel anders gaan doen, in ieder geval niet in het zelfde spoor doorgaan. Zoek afleiding en hulp bij anderen, zoek iemand met wie je bovenstaande tekortkomingen kunt doorspreken. Misschien ben je te hard voor jezelf, misschien ook niet en heb je met oogkleppen op doorgerend. Maar hoe dan ook je hebt mensen nodig waar je bij kunt uithuilen en die je helpen om deze nare verdrietige situatie, hoe die dan ook gaat aflopen, een leerperiode te laten zijn . 

Richt je aandacht en energie vol op jezelf en jouw toekomst. Niet langer op hem of wat hij nu wel of niet doet of heeft gedaan. Hij is geen onderdeel meer van jouw leven of toekomst. Dus geen contact meer. Al die redenen doen er niet toe (die lijst). Zijn gevoel is gewoon weg en dat kan helaas gebeuren. 

Het enige dat jij kunt doen is de huisarts bellen voor hulp. Praktijkondersteuner is de eerste stap. Ga aan jezelf werken. Vraag je netwerk ook om hulp. Familie en vrienden willen je vast helpen. Sleep jezelf uit bed en ga iets actiefs doen (wandelen, fietsen, hardlopen etc). En luister naar podcasts of lees boekeover het onderwerp. 

Laat hem verder met rust. Accepteer hulp en weet dat je een lange weg te gaan hebt. 

ik herken dit wel, helaas...
Ik was ook zoals jij, dat begon in 2020, werd ook controlerend etc, was obsesief met bepaalde dingen bezig, werd onzeker, voelde me konstant slecht en gaf mijn man de schuld. In 2021 ging hij vreemd, en ik had niks door maar draaiee volledig door in t controleren, wss voelde ik t ook zoals jij. Op een dag biechtte hij t zelf op maar dat hij t had geeindigd met die ander en dat hij nu inzag dat hij ons toch een kans wou geven maar eik had hij al besloten om mij te verlaten en dus ging hij vreemd... achteraf zei hij dat hij mij wilde verlaten maar niet wist hoe, hij kwam "haar" tegen en ging ervoor maar door haar zag hij dat hij mij niet kon verlaten. Domste wat hij ooit deed natuurlijk maar ik zat ook fout dat erken ik wel. Dan nog had hij t anders moeten oplossen maar goed tis nu eenmaal zo gelopen. Hart gebroken maar ik gaf hem een 2de kans omdat hij die wilde. Hij gaf ook vaak aan in gesprekken na t vreemdgaan dat hij zich niet gewaardeerd voelde. Ik weet zeker dat ik hem echt niet als afval heb behandeld maar ergens snap ik hem wel. Nu ben ik totaal niet meer zo en hij is ook terug de oude. Uiteraard doet t mij nog vaak pijn maar we gaan de goede kant op. Laat je man ff met rust, laat hem kiezen en beslissen, dat kost tijd. Ik snap dat je NU antwoorden wilt maar blijkbaar heeft hij die (nog) niet. Toen mijn man vreemd ging was hij ook konstant weg, op pad, op reis, kwam laat thuis. Ik vroeg toen wel wat er was maar hij zei enkel geef me tijd... dus volgens mij wil jouw man dat nu ook. Sterkte xxx