Een OTS, wanneer is het klaar?
Een onmogelijke vraag, maar toch houdt het me bezig.
Bijna 2 jaar geleden hebben we een OTS gekregen. Kinderen waren onveilig bij vader en mbv veilig thuis is de omgang toen gestopt.
Het eerste jaar zijn er wat pogingen geweest voor contact herstel, maar dat liep dood en er was nog geen vaste gezinsvoogd. Na wat wisselingen / klachtenprocedures van kant van ex nu een vaste gezinsvoogd. Zij denkt het wel even op poten te zetten in opdracht van de rechtbank.
Oudste is bij de rechter geweest, maar heeft niet heel duidelijk haar verhaal gedaan, waardoor de term koud water vrees nu centraal staat. Echter oudste is niet om te praten en gaat niet mee werken aan het plan.
Bij jongste gaat het contact met hangen en wurgen. Vader is lomp, zet het kind klem met lastige vragen en verzet zich tegen alles.
Ik denk dat het niet lang duurt voordat ook zij er klaar mee is.
De gezinsvoogd kwam met een nieuwe organisatie voor therapie, want er moet wel wat gebeuren want een ots is duur en ze willen kunnen afsluiten.
Wie heeft hier ervaring mee? Of heeft idee hoe lang ze gaan blijven proberen? Stel beide kinderen (10 &12) hebben er echt geen zin meer in? Is het dan klaar, of gaan ze rustig jaren door om maar te blijven trekken?
Ik ben er zo klaar mee, we zijn 8 jaar uit elkaar en net zoveel jaren is het gedoe. Dit houdt echt het leven op de rem, zoveel impact...
Ik lees twee tegenstrijdige dingen. Aan de ene kant ben je kennelijk bang dat dit nog heel lang gaat duren. Maar daarnaast schrijf je: " De gezinsvoogd kwam met een nieuwe organisatie voor therapie, want er moet wel wat gebeuren want een ots is duur en ze willen kunnen afsluiten". Dat klinkt alsof de gezinsvoofd, die ook wil laten zien dat ze haar best gedaan heeft, er nog éen keer hulpverlening tegenaan wil gooien, zodat ze daarna met opgeheven hoofd de handdoek in de ring kan gooien. Dus dan lijkt het einde van de ots nabij.
Mijn advies is overigens altijd hetzelfde. Blijf braaf meewerken. Kom op afspraken, meld je bij verhindering netjes af. Stuur ook je kinderen netjes naar de aangeradrn hulpverlening. Leg zoveel mogelijk vast in appjes of mails en bewaar alles. Geef je ex volop de gelegenheid zich onmogelijk te maken. Zodat je op een gegeven moment met goed fatsoen tegen de rechter kan zeggen - bij een volgend verzoek tot verlenging van de ots - dat je je best hebt gedaan, maar dat het allemaal niet heeft geholpen en of het niet eens tijd wordt die ots af te sluiten.
Ik neem aan dat je ex ook ouderlijk gezag heeft. Als hij met dat gezag hulpverlening tegenwerkt of op andere manieren dingen frustreert, dan kan het zinnig zijn om eenhoofdig ouderlijk gezag te vragen. Maar timing is daarbij belangrijk, overleg met je advocaat.
Die optie is er zeker dat ze nog 1x willen proberen en daarna klaar. Alleen voor de kinderen zuur, want hier hebben ze juist een vertrouwensband en dan worden ze zo weer overgeheveld. Ze hebben al tig gezichten gezien.
Maar er is een plotwending... De GI heeft een plan van aanpak gemaakt met onbegeleide omgang voor de jongste. Maar ze is gewoon niet opgehaald 😥
Op zich prima voor de voortgang, maar wel heel erg sneu voor haar.
Alle contact gaat via instanties, maar twijfel nu heel erg of ik hem nu moet contacten of niet... De afspraken waren super duidelijk, maar hij laat het gewoon afweten.
Dat eenhoofdig gezag zou heel welkom zijn inderdaad. Het dossier ligt klaar, het is wachten op de goede timing.
Die onbegeleide omgang is natuurlijk waar ze naartoe willen. Als dat goed loopt, kunnen ze met een gerust hart afsluiten.
Je kan ex een berichtje sturen, dan wel meteen ook dit doorgeven aan de gezinsvoogd, zodat die weet dat je van de gewone afspraken bent afgeweken omdat je rekening hield met de mogelijkheid van een misverstand bij ex. Waarmee je maar weer laat zien dat jij de braverik bent.
Wat is de einddatum van de huidige ots?
Ik heb inderdaad toch maar een berichtje gestuurd voor het vastleggen. Wat bleek, deze datum kwam hem niet uit, maar de GI had niet willen schuiven. Haar plan van aanpak moet gewoon uitgevoerd worden, hier waren de kinderen/ ik / therapeut al achter en dat geldt dus ook voor vader.
Vermoedde al onenigheid tussen hem en de GI. Zij is niet flexibel en vader ook niet.
Benieuwd wat dit voor gevolgen heeft. Dochter voelt zich heel erg gekrenkt. Weet nu al helemaal niet meer of ze hier nog een keer in mee gaat of alles bij voorbaat al af gaat houden. Beide is prima voor mij.
De GI gaat dit zeker te horen krijgen. Eind januari loopt de OTS af.
Heb jij ervaring hoe lang ze dit willen oprekken onder het mom van kinderen hebben hun vader nodig?
Ik ben bang dat als de volgende organisatie niet werkt, ze zo weer doorgaan naar weer een volgende organisatie.
Ze kunnen doorgaan zolang ze zelf willen en de rechter hun verlengingsverzoeken inwilligt. En dat laatste zal sneller gebeuren als de ouders geen verweer voeren. Maar dan nog: ik heb volgens mij ook beslissingen gezien waarbij de ouders geen verweer voerden maar de rechter vond dat verlenging geen zin had en er dus niet kwam.
Als de ots eind januari afloopt moet een verlengingsverzoek uiterlijk 8 weken daarvoor worden ingediend. Ruim daarvoor moet natuurlijk besloten worden of ze die verlenging willen verzoeken. Dus ik zou ergens in oktober eens peilen wat ze van plan zijn.
En als zij willen verlengen en jij niet, vooral verweer voeren bij de rechtbank. Dat kan met een advocaat, maar als je dat niet wilt, kun je ook zelf op de zitting verweer voeren.
En laat je kinderen met de rechter praten. Ook al staan ze misschien niet te springen, ze kunnen beter gaan praten dan een brief schrijven.
Dat klinkt alsof de gezinsvoogd, die ook wil laten zien dat ze haar best gedaan heeft, er nog éen keer hulpverlening tegenaan wil gooien, zodat ze daarna met opgeheven hoofd de handdoek in de ring kan gooien. Dus dan lijkt het einde van de ots nabij.
.
Het lijkt wel deze kant op te gaan. Vader heeft het goed verknald, hij is heel erg boos op haar geworden. Onredelijk.
Bovendien blijft hij beschuldigend naar iedereen en werkt niet mee. Stuurt geen kaartjes, is dus niet op komen dagen en weigert hulpverlening.
Ik kreeg opeens de vraag waarom ik eerder geen verzoek tot wijzigen omgangsregeling had ingediend. Ex heeft me heel erg klem gezet, ik heb het wel geprobeerd maar uiteindelijk was er een uitgebreide regeling en een dwangsom voor mij.
Haar een beetje bijgepraat, geloof dat ze het wel begreep. Ook over eenhoofdig gezag begonnen. Meestal doet de GI geen uitspraak, maar dit vind ze zo schadelijk dat ze wel uitspraak gaat doen.
Ze wilde wel perse de ingevulde formulieren voor andere hulpverlening hebben. Ik heb toegezegd er voor een intake heen te gaan en dan te bespreken hoe verder. Eerst maar ouderbegeleiding, want alles loopt toch stuk met ex. Het voelt alsof ze bewijs wil van mijn medewerking.
Volgende week belt mijn advocaat. Zij is doortastend, dus dat komt wel goed.
Het voelt raar. 8 jaar op dit moment gewacht, maar voel me toch niet in de hoera stemming die ik zou verwachten.
Nu is het spannend wat de rechter vindt, die vind ik altijd onberekenbaar en niet altijd van de echte wereld.
Is al duidelijk of ze de ots willen verlengen? Want dat lees ik eigenlijk niet in je bericht. Of heeft ze daar nog geen uitspraak over gedaan?
O ja, leuk dat die gezinsvoogd nu kennelijk zegt dat ze eenhoofdig gezag steunt, maar reken je nog niet rijk. Straks wordt ze door haar team teruggefloten dat ze geen uitspraken mag doen. Dus tenzij ze eea in bijvoorbeeld een mail heeft opgeschreven, heb je dit nog niet binnen
Over het beëindigen of verlengen heeft ze het nog niet gehad.
Tja, ik weet het. De GI kan een heleboel vinden, maar uiteindelijk is het de rechter die beslist.
En zij heeft nu een aanvaring met vader gehad en is er, in combinatie met het niet nakomen van de omgangsregeling, helemaal klaar mee. Maar dat klinkt ook wel alsof het vanuit persoonlijke emoties is.
Ik denk wel dat ze het in het team heeft gemeld, maar ik ben heel benieuwd of ik het op papier ga krijgen. Ik heb het nu aangehoord en we gaan in oktober nog een keer naar de rechtbank en daar gaat ze een verslag indienen. Ik ben heel benieuwd wat daar in gaat staan.
Krijg een gevoel dat ik het maar moeilijk goed kan doen. Of het is niet goed omdat ik de kinderen bij vader weg hou, of het is niet goed omdat ik ze laat gaan en zelf geen stappen neem.
Lekker makkelijk van de GI. Aan hun zal het niet liggen.
En wat als die nieuwe organisatie er wel heil in ziet en in opdracht van de rechtbank weer opnieuw begint met contact herstel?
Alles valt en staat met de rechter die we treffen...
Sorry Evaluna, ik krijg even een aanval van beroepsdeformatie bij jouw mededeling dat je in oktober naar de rechtbank gaat en dat dw gezinsvoogd daar een verslag gaat geven. Dat klinkt alsof er momenteel een procedure loopt die tot oktober is aangehouden. Maar wat voor zaak is dat dan? Want je ots loopt tot eind januari, dus dit gaat niet over de eventuele verlenging van die ots. Dus wat is hier aan de hand?
Hopelijk vind je het niet erg, ik heb het je in pb gestuurd.