Donderdag zitting - mixed feelings

Oef, dan duren twee dagen best lang als je moet wachten.
Betekent het echt dat je ex op straat komt als jij het huis toegewezen krijgt? en denk je dat hij dan ook wel gaat als hij nergens heeft om heen te gaan? Geen vrienden of familie? 
Succes met wachten, maar denk maar zo: je bent al maanden bezig met stressen, bedenken hoe je het wil en kijken hoe je hem meekrijgt, daar komt hopelijk donderdag een einde aan als een onafhankelijke rechter beslist. 

Het is niet jouw beslissing. En de beslissing wordt genomen op basis van de wet. Daar kun je misschien wat rust aan ontlenen. Als je niet in het huis mag, is dat zo. Dan moet je iets anders verzinnen. Als je wel in het huis mag, moet hij iets anders verzinnen. Alle uitkomsten zijn pijnlijk maar er gaat in ieder geval een beslissing komen. Alleen al die duidelijkheid gaat je iets geven. 
Ik snap dat je spanning voelt. Voel je je wel veilig? Of ben je ook bang voor wat er kan gebeuren als hij uit het huis moet? 

Jouw zorg voor je ex pleit voor je. Maar is ook tegen je. Het is zijn probleem dat hij in al die jaren niets heeft ondernomen om ook een stukje eigen leven op te bouwen met vrienden/kennissen. Vwb huis is het goed dat een rechter erover zal beslissen. Sterkte de komende dagen!

MevrouwKrul schreef op 01-03-2022 om 09:02:

[..]

Dat klopt. Het is een patroon van mij wat ik echt moet doorbreken.

Ik hoop dat dit patroon wel voor mij pleit in de rechtszaal. We hebben beiden een voorstel ingediend m.b.t. de omgangsregeling. Dat van mij gaat heel erg uit van de kinderen en wij beiden als ouders verantwoordelijkheid nemen voor hun welzijn. Dus beiden leveren we in. Zijn plan draait vooral om zijn gemak, waarbij ik drie keer per week moet rijden zodat hij zijn dochter kan zien, en in het weekend bepaalt hij wanneer ze na een nacht slapen thuis komt, afhankelijk van hoe ze eet (dit gaat over de jongste van net 1 die nog borstvoeding krijgt). Deze twee plannen staan echt symbool voor hoe ons huwelijk maar óók de scheiding verloopt.

Feit is dat hij echt geen vrienden of familie heeft. Feit is dat ik weliswaar mijn moeder heb, maar dat de aanslag op haar gezondheid te groot is om dit nog te blijven doen. Feit is ook dat ik nu nog steeds de spil van het gezin ben en de kinderen veel meer bij me heb (en nee, ik houd ze niet bij hem weg). De uitspraak kan echt alle kanten op.

Heel lastige situatie dit. Maar ik denk dat een rechter niet meegaat in 'ik bepaal afhankelijk van hoe kind eet hoe laat ze terug gaan'. Dat is geen afspraak. Dan moet jij heel de dag thuis gaan zitten wachten totdat ze komen. Elke normale omgangsregeling heeft vaste momenten. In overleg kan daar best wat mee geschoven worden, maar niet 'ergens tussen 12 en 17 uur' breng ik haar terug. Het is geen pakketje dat je ook even bij de buren kunt afgeven.
Drie keer per week op en neer rijden is alleen in zijn belang. Ik denk dat een rechter dat ook wel ziet. Als hij zorg wil voor zijn kinderen moet hij dat ook op zich nemen, dus in de ochtend naar de opvang brengen en in de middag/avond ophalen. Je bent niet zijn taxislaaf voor de kinderen en het is ook niet in het belang van de kinderen om zo vaak heen en weer te gaan.

Leef met je mee, gedeelde smart. Ik heb morgen opnieuw zitting en dat gaat niet in de koude kleren zitten. Er is een hoop van afhankelijk. Vorige week kwam ik bij de rechtbank en bleek dat de zitting niet inhoudelijk behandeld kon worden omdat mijn ex de aangetekende post niet had opgehaald en was de dag daarvoor retour gekomen bij de rechtbank. Hij kreeg afgelopen week de stukken opnieuw met de gewone post. Als ie er morgen niet is, dan zal het wel simpel zijn. Hij krijgt er een week bij maar kind moet langer wachten. 
Dit soort dingen zuigen energie. Bij mij spelen vragen zoals; komt ie nu wel en als ie komt, komt hij dan met een advocaat of alleen. Wat krijg ik nu weer over me heen als hij er is. En uiteindelijk wat vind de rechter er van. Of de raad? Want die was in eens ook weer van de partij. 
Bij mij gaat het over andere dingen. Maar ik heb een idee van wat je meemaakt. 
Adviezen dat je de beslissing vanzelf hoort, misschien lukt het daar deels in te berusten voor nu. Je weet het nu nog niet dus piekeren heeft nog weinig zin ook al is het logisch. Probeer zoveel mogelijk bezig te zijn met wat er nu speelt en nu van belang is.
Heb je contact met de gemeente via een wijkteam of centrum jeugd en gezin? Vraag om een helpende hand. Je zit niet op van alles te wachten. Maar als je de situatie uitlegt en hoe het nu moet bij je moeder ingetrokken, niet ideaal is en niet voor langere tijd houdbaar. Misschien kan diegene namelijk toch helpen met urgentie bij de woningbouw. Je hoeft niet te overdrijven maar wellicht heb je met een extra schrijven ineens wel meer mogelijkheden.
Voelen dat je enigzins grip hebt op jouw stukje en daarmee bezig zijn is geeft meer hoop dan afhankelijk zijn van de rechter. Bovendien is je ex vast niet in twee dagen weg, waar moet ie heen? 
Hij had toch een flatje aangeboden gekregen en niet geaccepteerd? Een kamer of anders in de opvang. Dat is dan zijn zorg natuurlijk. 
🤞voor deze dagen.

MevrouwKrul schreef op 01-03-2022 om 09:34:

[..]

Het lastige van dat rijden, is dat het om de jongste gaat. Ex haalt de meiden samen op van het kdv en de oudste slaapt dan bij hem. O.dat de jongste nog bv krijgt, slaapt zij wel bij mij. Hij kan haar niet brengen, omdat hij met de oudste zit. Hoewel we het er beiden over eens zijn dat de jongste hooguit een keer per week bij hem slaapt, ben ik ergens ook wel bang dat de rechter bepaalt dat ze dan ook maar moet blijven slapen.

Voor de oudste lijkt het me het beste als ze bijvoorbeeld eerst drie-vier dagen bij jou is en dan drie-vier dagen bij hem. Niet steeds tussendoor wisselen.
Voor de jongste is het inderdaad lastiger. Maar drie keer per week een avond is gewoon veel gesleep en het vraagt veel tijd en energie van jou.

Dat van die borstvoeding snap ik niet, het kind is één jaar. Je hebt ook nog zoiets als afkolven en invriezen. Ik zag zelfs een vrachtwagenchauffeur die tijdens het rijden aan het kolven is. 

Ik denk dat de kunst vooral zit in loslaten. Loslaten van je verantwoordelijkheidsgevoel voor je ex, loslaten van het idee dat alles om de borstvoeding van je jongste moet draaien, loslaten van oplossingen die je ex in staat stellen om geen eigen verantwoordelijkheid te hoeven nemen. Die gaat echt wel bewegen als hij echt gedwongen wordt. Je hebt nu nergens invloed op, dus probeer tot rust te komen, in het moment te leven, download desnoods een meditatie app om je gedachten stil te zetten of spui ze hier zodat je ze kwijt bent. 

En donderdag kijk je dan weer verder. Dan weet je waar je aan toe bent en welke acties je moet ondernemen. Komt tijd, komt raad. We denken graag met je mee!

Even voor de meelezers (ik neem aan dat Mevrouw Krul dit al weet): de kans is groot dat er niet meteen op donderdag een uitspraak komt. De rechter kan op de zitting uitspraak doen, maar kan er ook de tijd voor nemen. Ik weet niet wat de standaardtermijn is voor een uitspraak na een zitting in een procedure voorlopige voorzieningen, maar dat zal Mevrouw Krul wel van haar advocaat hebben gehoord. En de rechter zegt op de zitting waarschijnlijk ook wel wanneer er uitspraak zal worden gedaan.