Bezig met een scheiding, maakt mijn leven tot een hel.
Goedenavond,
Ik zou graag advies willen. Ik ben bezig met een scheiding helaas probeert mijn ex mijn leven tot een hel te veranderen.
- al het spaargeld overgemaakt
- verzint schulden.
- melding bij veilg thuis
- manipuleert de kids
- doet er alles aan dat ik de kids niet kan bereiken als hij ze heeft
- heeft zijn salaris over laten maken naar een andere rekening
- geeft mij en de kids leefgeld van 100 euro daar moet ik het mee doen
- zit tegen met verkoop van de woning
- heeft spullen uit het huis meegenomen zonder toestemming.
Voorlopige voorziening heb ik al aangevraagd advocaat zit er op.
Maar wat kan ik doen tegen zijn pesterijen?
Kan hij zomaar de inboedel meenemen zonder overleg en/of toestemming?
Vicky en tsjor
Vicky ik heb zeker niets te zeggen over de tijd hoe die dat met ze besteed. Maar wel dat HIJ ze met ze besteed
En niet elders laat overnachten
Hij wilt de zorg, dan mag hij die zelf ook dragen. Ik geef ze niet uit handen zodat een andere familie die ze net kennen voor ze zorgt.
Tsjor, alles word gwn doorbetaald vandaag even achterna gegaan. En als ik straks de voorlopige voorziening heb zal ik denk ik genot kosten moeten betalen wat meer dan logisch is.
Anoniempje
"Vicky ik heb zeker niets te zeggen over de tijd hoe die dat met ze besteed. Maar wel dat HIJ ze met ze besteed
En niet elders laat overnachten
Hij wilt de zorg, dan mag hij die zelf ook dragen. Ik geef ze niet uit handen zodat een andere familie die ze net kennen voor ze zorgt."
Nee, dat is niet zo. Daar heb je helaas echt niks over te zeggen. Ik snap dat dat heel naar voelt voor jou. Maar hij heeft gelukkig ook niks te zeggen over wat jij met de kinderen doet en hoe jij ze opvoedt. Je staat nog aan het begin van het hele proces, dus je weet nog niet hoe de regeling uiteindelijk eruit gaat zien. Bedenk vooral goed hoe jij het zou willen en kunnen regelen. Jij bent thuisblijfmoeder, dus het wordt hoe dan ook een hele verandering voor je kinderen. Co-ouderschap (50-50) verdeling is niet waarschijnlijk, omdat een rechter rekening zal houden met hoe de situatie nu is. Maar jij zult ook moeten gaan werken. Dus een klassieke regeling waarbij vader eens in de twee weken de kinderen een weekend heeft, is ook niet helemaal realistisch denk ik. Maar er zit nog heel veel tussen, en als jullie er samen uit komen is zo ongeveer alles mogelijk. Misschien kunnen hier wat mensen laten weten welke verdeling zij hebben, om inspiratie op te doen. Het maakt natuurlijk ook uit hoe oud/jong je kinderen zijn.
Sterkte in ieder geval, het is een heftige situatie waar je nu in zit.
Nee
'Vicky ik heb zeker niets te zeggen over de tijd hoe die dat met ze besteed. Maar wel dat HIJ ze met ze besteed'
Nee. Ook daar heb je niets over te zeggen.
Wil niet als zeikerd overkomen
Maar het moet toch niet tenkoste gaan van onze kinderen? Die zijn 6 en 8.
Kinderen krijgen niet de aandacht van hem, hij laat ze bij anderen achter. Moment dat hij ze heeft mogen ze hem niet storen omdat papa aan het werk is ( woorden van de kids). Kids willen ook niet naar hem toe alleen als hij naar zijn familie gaat.
En 1 heeft een taalachterstand zodanig dat eigenlijk eindelijk op orde was maar helaas door de scheiding word ons kind ineens geconfronteerd met een andere taal. Wat wij bewust toen niet hebben gedaan vanwege verwarring. Opa en oma spreken dus de Nederlandse taal ook niet waardoor ze nu aan hun lot worden overgelaten. 1 kan het wel hebben die red het wel, andere helaas niet. Wordt ook verplicht de andere taal te leren terwijl wij als ouders bewust bepaalde keuzes hebben gemaakt.
Waardoor zijn Nederlandse taal achteruit is gegaan en zelfs begint met stotteren. En daar heb ik dan wel wat over te zeggen.
Heel leuk dat na 6-8 jaar de kids eindelijk door opa en oma worden erkent maar de situatie is al lastig genoeg
Anoniempje - ik word even bot
Anoniempje, met alle respect voor de ongetwijfeld vervelende situatie waar je nu in zit, maar je wekt toch wel erg de indruk dat je allerlei dingen die je dwarszitten aan je ex nu verpakt als 'belang van de kinderen'. Dat gebeurt ontzettend vaak, dus je verkeert in goed gezelschap, maar helpen doet het niet.
Probeer maar vast aan het idee te wennen dat er straks een verdeling van de zorg komt en dat jij er dan inhoudelijk nul komma niks over te zeggen hebt hoe je ex de zorg voor zijn kinderen regelt. Mochten jullie er niet uitkomen en er moet een rechter een knoop doorhakken, dan zal die ook niet onder de indruk zijn van betogen over onvoldoende aandacht van Papa. Als hij ze fysiek in gevaar brengt kan het een ander verhaal worden, maar het feit dat hij een deel van de zorg op grootouders afwentelt zal niet echt indruk maken.
En denk ook maar vast na over het mogelijke vervolg: straks een nieuwe vriendin en dat die dan de zorg voor de kinderen doet. Kan je daar ook alvast aan wennen.
Als je zoveel mogelijk zicht op en controle over de zorg voor je kinderen wil houden, moet je niet scheiden. Bot, maar het is niet anders.
Groeten,
Temet
Ook de taal niet
Dat was dan geen verstandige keuze om het bij 1 ouderlijke taal te houden. Gelukkig kunnen kinderen heel goed een andere taal leren vooral als ze de eerste taal goed hebben geleerd. En de andere ouderlijke taal zullen ze ook vast wel eens gehoord hebben met vader aan de telefoon of iets dergelijks.
Daar heb je dus ook geen argument. Het is voor kinderen normaal om om te gaan met 2 of meer talen. En ook een 'taalachterstand' , hoezo?, is geen reden om een taal te laten vallen. Die achterstand kun je ook in twee talen hebben maar het stimuleert alleen maar de 1e taalontwikkeling, ook al lijkt dat dan iets trager te gaan, en uiteindelijk komt dat beter uit.
Niet verstandig, nog deskundig geweest op dit gebied. Waarschijnlijk ben je hier, zoals het vaak gaat, niet goed geadviseerd.
In denial
Ik krijg het vermoeden dat de scheiding niet jouw idee is en dat je je nog heftig tegen de hele situatie verzet. Dat is heel begrijpelijk, maar op dit moment is het zaak jezelf bij elkaar te rapen en stappen te zetten in het proces. Verwerken kan (en moet) later.
Op het moment dat je gescheiden bent heb je echt niks meer te zeggen over wat de ex zegt, doet of laat. Ook niet als het over jullie gezamenlijke kinderen gaat. Natuurlijk zijn er dingen niet mogen, of die in ieder geval in overleg zouden moeten bij gezamenlijk gezag, maar feitelijk heb je geen poot om op te staan, tenzij het om lichamelijke mishandeling gaat. En zelfs dan is het allemaal lastig en ingewikkeld.
Je doet er nu echt het beste aan je te focussen op wat geregeld moet worden. Een dak boven je hoofd, inkomen, de voorlopige voorzieningen. En zeker als je te maken hebt met een niet-Nederlandse familie, die jouw taal niet spreekt, is de vader van je kinderen de enige contactmogelijkheid. Die zou ik daarom niet teveel tegen je in het harnas jagen. Je bent erg kwetsbaar, zonder huis en zonder baan. En ontvoering naar het buitenland is denk ik een reëel risico, je zou de eerste niet zijn. Dus regel wat er te regelen valt, probeer zoveel mogelijk de verstandhouding met de vader goed te houden en kijk daarna verder. Maar laat los dat je (nog) wat te zeggen hebt over wat hij doet. Echt.
Keuzes
Temet,
Er zit me heel veel dwars, andersom net zo.
Ik vind alleen als hij de kinderen meer wilt hij ook de kinderen heeft en niet dumpt bij anderen.
Dat hij hulp krijgt prima maar als de kids eindelijk een weekend met papa hebben en hij ze dan 2 dagen uit logeren doet.
Ja mag ik daar wat van vinden als moeder?
Want geen enkele probleem als papa een vriendin heeft hoop dat hij dan lekker thuis is of wat leuks doet met hem en zijn vriendin en niet de kinderen dumpt bij de vriendin 😁
Maar heb mezelf ook na jullie tips kids even achterwege gelaten hij moet maar doen wat hij wilt. Als hij de kids heeft maar nogmaals niet ten koste van de kids.
2 x in dezelfde dagen rondlopen haren ongekamd. Is geen leuk gezicht.
AnneJ, advies is niet via internet . Dus we wisten echt wel wat de deden als je kind op een achterstand zit van 3 jaar. En gelukkig hebben we dat door de juiste hulp opgekrikt.
Dus dan is een buitenlandse taal niet zo makkelijk waar de klakken heel anders zijn dan de Nederlandse
En die keuze heb ik niet in me eentje gemaakt hebben wij samen als ouders gemaakt.
En vind het prima dat ze het leren. Maar niet onder dwang en zijn Nederlandse taal ineens achteruit gaat tot stotteren toe. En zijn onzekerheid nog erger word omdat hij zegt ik wil geen Arabisch kunnen, ik kan het niet.
Dus ja als je kind hiermee komt dat is niet leuk.
Koffiekop
Ik ben blij dat ik van hem af ben. En nee ik heb de scheiding doorgezet.
Enige wat me bezig houdt hoe het met de kids gaat en zoals ik al zei moet ik dat loslaten.
Hij is die gene die met wraak handelt.
- salaris overboekt
- spaarrekeningen leeghaalt
-spaarrekeningen van de kids toe eigent
- spaarpotjes leeghaalt van de kids
- spullen uit het huis verwijderd
- huwelijk nietig verklaren
- vervelend over mij praten bij de kids
En zo zal ik doorgaan. Enige wat ik tot nu toe heb besproken en wat ik wilde is dat hij de kids bij zich houdt als hij de kids heeft.
Maar kennelijk mag ik dat niet, dus laat ik dat los.
Net zoals ik afstand doe van het bellen, ik laat de kids hun vader bellen dan doe ik wat ik kan.
En voor de rest gaat het via onze advocaat, mediator heb ik al aangeboden om te communiceren omwille van de kids.
Staat hij niet voor open. Dus houdt het op.
Gek dat iemand allerlei alle streken flikt en toch die gene die zich gedeisd probeert te houden als boe man word gezien.
Of ik vat het zo op
Ja, dat vat je blijkbaar zo op
niemand hier zegt toch dat je een boeman bent? En iedereen vindt het een rottige situatie waar je nu in zit. We proberen je alleen maar advies te geven.
Achteraf kijk je een koe in zijn kont natuurlijk, maar waarom ben je ooit gestopt met werken? En waarom heb je niet eerst gezorgd dat je zelfstandig was voor je de scheiding inzette? Zoiets komt toch niet uit de lucht vallen denk ik, dus ik vind het wat ondoordacht overkomen. En jij wil scheiden, van een man met een Arabische achtergrond. De grootouders hebben de kinderen nooit erkend, dus ik vermoed een traditionele familie. Dan had je aan kunnen zien komen dat hij heftig zou reageren. Het gebeurt ook wel vaker dat mensen die overvallen worden door een scheiding rare dingen gaan doen. Je had je naar mijn idee beter moeten voorbereiden. Maar daar is nu niks meer aan te doen. Behalve dus de relatie met je aanstaande ex verbeteren. Daar zou ik op inzetten. Samen dingen goed regelen, in goed overleg, is een veel betere start van een na-huwelijk dan deze oorlogssituatie. En realiseer je dat je samen ouders blijft van jullie kinderen, ook over 30 jaar nog als er kleinkinderen komen.
Nogmaals, ik vind het allemaal heel naar voor je, maar je bent er denk ik met niet realistische verwachtingen in gestapt en je zult nu hard moeten werken om het allemaal nog een beetje bij te sturen.
Anoniempje
'Ik vind alleen als hij de kinderen meer wilt hij ook de kinderen heeft en niet dumpt bij anderen.'
Nogmaals, het maakt niet uit wat jij vindt, in dit geval. Je gaat er niet meer over. Echt niet.
De les die
ik heb geleerd van mijn hele vervelende scheiding is: loslaten.
In mijn ogen is dat ook het moeilijkste, maar wel het belangrijkste. Als je niet wil loslaten, dan moet je niet scheiden. Voor veel mensen is scheiden de oplossing voor allerlei problemen, maar in de praktijk ruil je de problemen die je had in voor hele andere, vaak ingewikkeldere problemen.
Zoals andere ook zeggen: jij hebt niets, maar dan ook helemaal niets, te vertellen over hoe/waar en of vader tijd met zijn kinderen doorbrengt. En, ja, ik begrijp je. Been there done that. Mijn ex-partner ging doodleuk met zijn nieuwe partner en haar kinderen een week naar Italie, zonder onze dochter. Onze dochter werd gedumpd bij haar opa en oma.
Je zult moet gaan relativeren. Voor mij is het duidelijk geworden dat er bij een scheiding (zeker als er onmin is) alleen maar verliezers zijn. Wat je als ouders kunt doen is proberen de schade voor de kinderen te beperken. Mijn scheiding was mijn keuze niet, maar ik moest er wel mee dealen. Aan alle kanten ben ik dwars gezeten door mijn ex-partner. Hij heeft het zelfs voorelkaar gekregen dat ik huis uit werd gezet.
De eerste stap die jij moet gaan zetten is dat je zorgt voor eigen inkomen. Verder denk ik dat je de vader van je kinderen bepaalde keuzes moet geven, maar maak het niet ingewikkeld. Geef aan dat jij het niet aankunt dat jullie beide gebruik maken van het huis en dat er dus een oplossing moet komen. Hij verblijft bij familie, dus jij blijft in de woning met de kinderen totdat er andere zaken geregeld zijn.
Natuurlijk mag hij de kinderen zien, dus stel daarin een tijdelijke regeling voor. Zodra hij vertrokken is, kun jij een uitkering aanvragen.
Ga verder heel goed nadenken wat je wilt. Ik neem aan dat jij geen zin hebt in deze ellende dus zorg dat je goed beslagen ter ijs komt bij een eventuele rechtszaak en dat je redelijke eisen hebt. De helft van het spaargeld en de halve waarde van de woning na aftrek openstaande hypotheek (andere schulden hebben jullie niet begreep ik). Maar wat wil je daarnaast? Heb je al nagedacht over de zorgverdeling? Hoe denk je over de verdeling van de vakanties?
Probeer wat luchtiger om te gaan met de situatie. Als de kinderen bij hem zijn, dan moet jij het los laten. Geniet dan van je tijd alleen. Gebruik die tijd om jezelf te verwennen.
"mag ik daar wat van vinden"
Anoniempje, je mag natuurlijk van alles vinden. Dat zijn nu typisch van die dingen waar je tegenover je vriendinnen eens flink je gal over spuwt boven een kop thee of een biertje (afhankelijk van de vriendinnen 
). Vooral af en toe even flink van je af mopperen, dat lucht op.
Maar niet doen waar je kinderen bij zijn, en vooral ook - en dat snap je nu geloof ik - niet denken dat dit soort argumenten veel gewicht in de schaal legt als het gaat om het maken van afspraken over de situatie na de echtscheiding.
Groeten,
Temet
reactie
@Koffiekop, we hebben bewust de keuze gemaakt dat ik toen ik zwanger raakte van onze eerste ging zorgen. Omdat hij veel reist en we geen oppas in de omgeving hebben. En gezien zijn salaris was het voor hem niet interessant als ik zou gaan werken zou meer geld erbij moeten leggen of op 0 euro komen. Gezien de opvangkosten..
Nadat de kinderen ouderen werden heb ik de keuze gemaakt om toch weer te willen werken studeren was nog niet mogelijk ivm nog jonge kinderen. Ik ben toen de weekenden gaan werken tot ik een ongeluk kreeg.
Waardoor alles misliep.
Ben afgelopen jaar eindelijk begonnen met een studie maar moest gelijk stoppen omdat meneer ineens thuis niet meer kwam opdagen.
En wij stonden beide achter de scheiding. We hebben ook nog in 1 huis geleefd nadat we besproken hadden uit elkaar te gaan, het ging volledig mis toen ik niet akkoord ging met zijn deal.
Waar ik geen recht had op 50% procent overwaarde, geen recht had op zijn pensioen, recht op 6 maanden partner , kinder alimentatie was met zijn salaris belachelijk laag en dan mocht ik de kids fulltime verzorgen hij kwam wel op bezoek wanneer hij zin had.
Toen ik duidelijk aangeef of hij komt met een betere deal. Of we gaan naar een Mediator die in ons beide belang handelt.
Was het oorlog.
Maar het is wel rot, en ot
Nee je hebt er niets over te zeggen hoe de vader de opvoeding inkleedt. Maar dat kan wel oprecht rot kan zijn als je ziet dat de andere ouder dingen doet die binnen jullie gezin nooit gebeurd zouden zijn.
off topic
Overigens lijkt ook hier een gender divide, gescheiden moeders die vinden dat vader de kids te veel bij anderen stalt, gescheiden vaders die vinden dat ze alleen maar mogen betalen en de kinderen te weinig mogen zien. Ik krijg die twee zo moeilijk bij elkaar.
Ik ken veel vaders die de kids ergens anders stallen maar wel klagen dat ze de kinderen te weinig hebben. Ik ken oprecht ook vaders die zich heel gewetensvol aan de opvoedtaak kwijten en veel minder de kinderen zien dan ze zouden willen. Zij lijken de uitzondering die een regel bevestigt. De eerste groep is veel groter. en ik maak me sterk dat dat niet alleen aan mijn sociale omgeving ligt.
Nee
Ik denk dat het inmiddels wel duidelijk is. Als je niks had willen veranderen aan je omgang met de kinderen dan moet je niet gaan scheiden. Zolang jullie samen waren had jij alle tijd voor de kinderen als thuisblijfmoeder en bracht je man het geld binnen maar dat is nu voorbij.
Jullie gaan de kinderen delen. Jij krijgt ze een bepaalde tijd en je ex krijgt ze een bepaalde tijd. Jij hebt niks te vertellen over de manier waarop je ex ze gaat opvoeden of waar hij ze laat verblijven. Als hij ze elke keer bij zijn ouders onderbrengt dan is dat zo.
Wil je dat niet dan moet je niet scheiden maar ik neem aan dat dat een gepasseerd station is.
Ik denk dat hierboven goede tips staan wat je nu wel kan doen met betrekking tot de woning
Mwah
Ik vind het nogal een verschil of de vader Voor zijn kinderen wil zorgen of ze bij familie dumpt. Als ik zou weten dat hij dat laatste van plan is, zou ik ook proberen te regelen dat de kinderen zoveel mogelijk bij mij zouden zijn.
Gedane zaken nemen geen keer
Maar het zijn wel dure beslissingen die je hebt genomen.
'En gezien zijn salaris was het voor hem niet interessant als ik zou gaan werken zou meer geld erbij moeten leggen of op 0 euro komen. Gezien de opvangkosten.'Hopelijk begrijp je nu waarom dat een dure beslissing was.
'Ben afgelopen jaar eindelijk begonnen met een studie maar moest gelijk stoppen omdat meneer ineens thuis niet meer kwam opdagen.'Jammer. Was het een dagstudie? Had je 's avonds en onder schooltijd niet genoeg mogelijkheden?
'En wij stonden beide achter de scheiding. We hebben ook nog in 1 huis geleefd nadat we besproken hadden uit elkaar te gaan, het ging volledig mis toen ik niet akkoord ging met zijn deal.' Jammer dat het zo geëscaleerd is.
Blijkbaar leefden de plannen om te scheiden al langer. Jammer dat je toch nog zo weinig hebt geregeld.
Overigens, een huwelijk 'nietig verklaren' is een term die ik alleen uit het katholieke kerkelijk recht ken. Mij valt die term daarom ook op. Meestal heet het een huwelijk ontbinden.
Tsjor
Dumpen
'Ik vind het nogal een verschil of de vader Voor zijn kinderen wil zorgen of ze bij familie dumpt. Als ik zou weten dat hij dat laatste van plan is, zou ik ook proberen te regelen dat de kinderen zoveel mogelijk bij mij zouden zijn.'
De term 'dumpen' is nogal negatief. Als moeder gaat werken zal zij haar kinderen ook moeten 'dumpen', bij familie of bij de kinderopvang. Daar heeft vader dan ook geen enkele inspraak in.
Omgekeerd: een vader (die werkt) is gewoon een vader. Die werkt. En dat is een ander leefpatroon dan een moeder die thuis is. Maar of dat voor de kinderen nu schadelijker is, mwah. Ik had een moeder die werkt. Ik was echt niet jaloers op mijn vriendinnen met een moeder die altijd thuis zat. Je ziet dan ook als kind hoe je dat kunt combineren: kinderen (5) en werken (fulltime) oh ja, en nog een studie erbij (MBO/HBO). Wel met hulp van opa en oma die in het weekend kwamen oppassen (studie was vrijdag/zaterdag met overnachting; vrijdag in tijd van baas.).
Tsjor
Ja treurig
Treurig is het zeker en ik kan me ook goed voorstellen dat je moeite hebt met het co ouderschap waarin zaken heel anders gaan dan je je voorgesteld hebt. En waar het niet alleen de 2 ouders maar ook andere familieleden zijn die nu voor je kinderen gaan zorgen.
Hopelijk kan het ook zulke voordelen blijken te hebben dat je dat gaat ervaren.
En ik heb het er nog even bijgezocht over de taal als volgt.
"https://www.meertalig.nl/meertaligheid/wat-is-nou-eigenlijk-een-taalachterstand/
Taalachterstand komt zeker niet alleen voor bij allochtone kinderen. Maar liefst 50 procent van alle kinderen met een taalachterstand is autochtoon: hun vader en moeder zijn allebei in Nederland geboren.
Dit is belangrijk: een taalachterstand komt nooit door meertaligheid. Als meertalige kinderen al hun talen vaak horen, is meertaligheid juist heel goed voor de taalontwikkeling, en ook voor succes op school (zie: cognitieve voordelen)."
Ik had zelf arabischtalige schoonouders aan wie ik mijn kinderen zonder twijfel zou overlaten. Overigens ook aan mijn eigen ouders.
De zorg van anderen kan voor een kind ook juist prettig zijn. In plaats van alleen maar op te moeten trekken met een boze vader. Opa's en oma's kunnen echt wel een aanwinst zijn.
Tsjor
Is het niet zo dat in Arabische landen een man het huwelijk nietig kan laten verklaren? Dat het dan is alsof je nooit getrouwd bent je geweest en je als vrouw nergens recht op hebt? Maar kan ook gevalletje klok en klepel zijn....
Maar dat zal hem in Nederland in ieder geval niet lukken neem ik aan.
@ anoniempje, ik heb niet zoveel toe te voegen aan wat al geschreven is. Sterkte met alles!
Zonnehoed
natuurlijk, zou ik ook doen. En ik schreef al dat de kans op een 50-50 verdeling klein zal zijn, omdat TS thuisblijfmoeder is. Een rechter zal zoveel mogelijk de normale verdeling willen handhaven. Maar buiten dat, als TS zelf gaat werken heeft ze ook opvang nodig. Dus wat is dan het verschil? Opvang bij vader is in ieder geval ook door familie (opa en oma). Lijkt me op zich niks mis mee. Alleen is het in vergelijking met de situatie nu, thuis bij mama, natuurlijk wel heel anders. Maar zo moet TS er dus niet naar kijken. De beide ouders zorgen voor de kinderen en de beide ouders moeten werken. Dus dan moeten de kinderen ook bij allebei naar (een vorm van) opvang. Of dat nou bij familie is of op een NSO of BSO. Familie is goedkoper, en misschien kunnen ze dan ook meer een band opbouwen met hun familie van vaders kant.
Anoniempje, een huwelijk nietig verklaren is volgens mij alleen mogelijk als er in de praktijk geen sprake is geweest van een huwelijk. Dus geen samenwoning en al helemaal geen kinderen. Dus daar hoef je je niet druk over te maken, dat kan misschien in een of ander religieus land, maar hier niet. Als je hier voor de wet bent getrouwd en de kinderen zijn geregistreerd als van jullie beiden (heeft hij ze erkend trouwens? Ook nog interessant) dan kan hij roepen wat hij wil, maar laat hem maar lekker, hij komt er dan nog wel achter.
Zijn jullie in gemeenschap van goederen getrouwd? Dat is ook nog wel een belangrijk punt. Als jullie op huwelijks voorwaarden zijn getrouwd is het nog maar de vraag of je recht hebt op de helft van alles...
En toch
'En ik schreef al dat de kans op een 50-50 verdeling klein zal zijn, omdat TS thuisblijfmoeder is. Een rechter zal zoveel mogelijk de normale verdeling willen handhaven.'
Dat laten we wel opgaan voor kinderen, maar bijvoorbeeld niet voor de woning. Dan zou de redenering zijn: Ik neem aan dat de woning niet 50/50 verdeeld zal worden omdat ex-man altijd de woning heeft betaald. een rechter zal zoveel mogelijk de normale verdeling willen handhaven.
Dit is overigens geen pleidooi hoor, alleen maar laten zien dat het een beetje eenzijdig is. Zoals al eerder gezegd: je kunt wel zeggen dat je voor de kinderen wil zorgen, maar als je gen cent hebt om ze onderdak, eten en drinken etc. te geven, wat voor zorg is het dan?
Tsjor
Uit logeren
TO schrijft dat de vader de kinderen uit logeren doet als hij ze eindelijk in het weekend heeft. Dat is dus iets anders dan dat zijn ouders oppassen terwijl hij werkt.
Ik ben een groot voorstander van werkende moeders, dus als de schoonouders zouden kunnen oppassen als de ouders allebei werken lijkt me dat juist wel een goed idee. Maar volgens mij ging het daar in het relaas van TO niet over.
Zo te zien hebben ze allerlei keuzes gemaakt die achteraf niet erg handig blijken, dus nu is het zaak om zo snel mogelijk je eigen zaken op orde te krijgen. Zo te lezen is het niet echt een man met wie je goede afspraken kunt maken, dus daar wens ik je veel sterkte mee.