Alimentatie aanpassen?
Moet de alimentatie aangepast worden als deze gebaseerd is op draagkracht maar de betaler gaat (tijdelijk) meer inkomsten krijgen?
Ik ben de betaler en verwacht niet dat mijn ex er zelf om gaat vragen maar zit naast een evt wettelijke verplichting met een paar morele afwegingen.
'Ik ben blij dat het bij ons geregeld is naar de omstandigheden en wetgeving van dat moment en niets over de toekomst.'
Precies, zo is het. Na de scheiding is de toekomst aan beide partners, los van elkaar.
Maar ik begrijp dat je helemaal geen contact hebt en dan is het lastig voor jou om te weten waar je kinderen (en je ex) mee kunt helpen. En je voelt je ergens rottig onder, wat je eventueel financieel wil compenseren. Opties zijn dan toch: zelf een spaarpotje aanleggen; of: aan ex vragen of er iets nodig is voor de kinderen, afgezien van de dagelijkse benodigdheden, waar je aan bij kan dragen. De dure dingen zijn: fiets, laptop, mobiel-abonnement, beugel, kleding, schoenen. Vanaf 18 jaar wordt de lijst veel langer.
Ik zou proberen te voorkomen dat het lijkt alsof je ex-partner over dat geld kan beschikken, want dan krijg je allerlei spanningen erbij.
Tsjor
Nobody schreef op 05-05-2023 om 21:01:
Door mijn psychische problemen, jarenlange moeizame relatie en als ouders vrijwel nooit op één lijn gestaan te hebben is er geen omgang en ben ik dus alleen de betalende ouder zoals ik altijd geweest ben. Moreel wil ik mijn verantwoordelijkheid nemen ook al is dat in slechts beperkte mate financieel, zelf zou ik nooit een aanpassing vragen als er aan de kant van ex dingen veranderen maar het enige waar ik invloed op heb is wat ik zelf doe.
Wat jij schrijft dat de PA verlaagd zou worden als je meer ging verdienen verbaasd mij want had hij ook omhoog gegaan als je door omstandigheden minder had gaan verdienen? Ik ben blij dat het bij ons geregeld is naar de omstandigheden en wetgeving van dat moment en niets over de toekomst. Alimentatie en scheidingsafspraken verbazen mij wel vaker, kortgeleden hoorde ik een afspraak dat de alimentatie gewijzigd zou worden bij een nieuwe samenwoningsrelatie. Gevolg stel woont praktisch al een jaar samen maar houden het andere huis aan als postadres en dat tijdens het huidige woning tekort. Wanneer je echt in de problemen en de bijstand komt, welke kans ik voor mijzelf en mijn ex tijdens de scheiding niet uitsloot, vraag ik mij überhaupt af of zelf gemaakte afspraken overeind blijven
Bij Partneralimentatie is dit vrijwel standaard het geval ja. Nou vind ik partneralimentatie als geheel gigantisch achterhaalt, maar dat is een andere discussie. Je betaald partneralimentatie, als de andere partij niet voldoende verdient om te voorzien in zijn levensonderhoud. Daarin wordt ook de voorgaande levensstandaard meegenomen.
Safe to say dat die situatie veranderd als er een nieuwe partner komt: Dan zijn er ineens 2 inkomens. Het zou wel heel raar zijn als je dan nog tot lengte van dagen partneralimentatie moet betalen.
Partneralimentatie is nooit 'tot in lengte van dagen' geweest. Het was maximaal 12 jaar en nu is het 12 jaar als er kinderen zijn, 10 jaar als het huwelijk langer dan 5 jaar duurde of de partner bijna aow-gerechtigd is, en 5 jaar als het huwelijk kort duurde en er geen kinderen zijn.
Tsjor
Elpisto schreef op 08-05-2023 om 13:18:
[..]
Bij Partneralimentatie is dit vrijwel standaard het geval ja. Nou vind ik partneralimentatie als geheel gigantisch achterhaalt, maar dat is een andere discussie. Je betaald partneralimentatie, als de andere partij niet voldoende verdient om te voorzien in zijn levensonderhoud. Daarin wordt ook de voorgaande levensstandaard meegenomen.
Safe to say dat die situatie veranderd als er een nieuwe partner komt: Dan zijn er ineens 2 inkomens. Het zou wel heel raar zijn als je dan nog tot lengte van dagen partneralimentatie moet betalen.
Ik ben het met je eens dat partner alimentatie achterhaald is maar durf dat als betalings verplichte bijna niet te zeggen. Eigenlijk moet en wil ik er helemaal niet op in gaan omdat het voor mij niet van toepassing is en geld tijdens mijn relatie al vaak een onderwerp van ruzies was. Zelf boeit het mij niet zoveel, zo lang ik genoeg heb om te kunnen leven en een beetje plezier kan hebben vind ik het prima.
Vanuit de vroegere ruzies, mijn aversie tegen deze kapitalistische en obsessieve maatschappij en de naar mijn indruk overheersende stemming dat mannen beter weg komen enz reageer ik toch één keer.
In jouw voorbeeld zouden mijn ex en kinderen er bij gebaat zijn dat ik een nieuwe partner zou krijgen omdat mijn draagkracht dan omhoog gaat tenzij zij zelf onder het minimum oid zit omdat hij dan juist kan dalen. Ik moet een nieuwe partner dus beoordelen op haar capaciteiten ipv haar persoonlijkheid, dit is natuurlijk zwart wit en vaak zit er wel een verbinding tussen deze twee maar toch wordt een mens met deze regels een beetje gedegradeerd tot een machine en veroorzaakt het bij moeilijkere scheidingen extra wrijving. Ik zie beide kanten van het verhaal en begrijp dat die vrijwel niet vast te leggen zijn in wetgeving maar de mens zou zoveel meer waard zijn als iedereen naar zijn eigen aandeel en verantwoordelijkheid (kan) kijken.
Nobody schreef op 10-05-2023 om 10:11:
[..]
Ik ben het met je eens dat partner alimentatie achterhaald is maar durf dat als betalings verplichte bijna niet te zeggen. Eigenlijk moet en wil ik er helemaal niet op in gaan omdat het voor mij niet van toepassing is en geld tijdens mijn relatie al vaak een onderwerp van ruzies was. Zelf boeit het mij niet zoveel, zo lang ik genoeg heb om te kunnen leven en een beetje plezier kan hebben vind ik het prima.
Vanuit de vroegere ruzies, mijn aversie tegen deze kapitalistische en obsessieve maatschappij en de naar mijn indruk overheersende stemming dat mannen beter weg komen enz reageer ik toch één keer.
In jouw voorbeeld zouden mijn ex en kinderen er bij gebaat zijn dat ik een nieuwe partner zou krijgen omdat mijn draagkracht dan omhoog gaat tenzij zij zelf onder het minimum oid zit omdat hij dan juist kan dalen. Ik moet een nieuwe partner dus beoordelen op haar capaciteiten ipv haar persoonlijkheid, dit is natuurlijk zwart wit en vaak zit er wel een verbinding tussen deze twee maar toch wordt een mens met deze regels een beetje gedegradeerd tot een machine en veroorzaakt het bij moeilijkere scheidingen extra wrijving. Ik zie beide kanten van het verhaal en begrijp dat die vrijwel niet vast te leggen zijn in wetgeving maar de mens zou zoveel meer waard zijn als iedereen naar zijn eigen aandeel en verantwoordelijkheid (kan) kijken.
Volgens mij werkt dat niet zo, het werkt vooral de omgekeerde kant op: Als ik als PA ontvanger een nieuwe partner krijg, gaat mijn draagkracht en levensstandaard omhoog. Dat is het moment dat de verplichting van die PA voor mijn ex zou komen te vervallen, omdat ik nu, samen met nieuwe partner, kan voorzien in mijn levensbehoefte.
Voor de rest denk ik dat een verdere discussie over PA eentje is die we hier niet moeten gaan voeren. Niet verkeerd bedoeld, maar als man ben je in die discussie meestal direct aangeschoten wild. En zo bedoel ik het niet helemaal. Je mag er altijd een PM over sturen.
Elpisto schreef op 10-05-2023 om 10:39:
[..]
Volgens mij werkt dat niet zo, het werkt vooral de omgekeerde kant op: Als ik als PA ontvanger een nieuwe partner krijg, gaat mijn draagkracht en levensstandaard omhoog. Dat is het moment dat de verplichting van die PA voor mijn ex zou komen te vervallen, omdat ik nu, samen met nieuwe partner, kan voorzien in mijn levensbehoefte.
Elphisto, je ziet het volgens mij helemaal juist.
En als voormalig PA ontvanger pleit ik er voor dat er bij PA altijd sprake is van een afbouwschema en juist niet het volgen van de wettelijke indexatie zodat de overgang van wel naar geen PA geleidelijk is en je gedwongen wordt je financiën als ontvanger aan te passen. Dan wel aan de inkomsten, dan wel aan de uitgaven kant.
Het heeft inderdaad geen zin verder in te gaan op PA, ik betaal het niet maar ik reageerde erop omdat ik decennia onder vuur heb gelegen rondom geld en nog veel meer dingen waar een man vaak over onder vuur wordt genomen in een slecht lopende relatie. Ik was geen perfecte partner en vader maar heb wel mijn best gedaan, zoveel dat ik eronder bezweken ben. Ik schaam mij dat ik geen PA en meer KA kan betalen en ben er boos over op mijzelf, niet alleen richting de kinderen en mijn ex maar ook naar mijzelf en de maatschappij. Als ik kon betalen was dat een bewijs dat het beter met mijzelf zou gaan en zou ik zelf financieel ook beter af zijn. Ook ik heb uit machteloosheid dingen gezegd en gedaan die vreselijk fout waren maar iedereen heeft een breekpunt, dat mijn ex mij voor de voeten wierp dat ik maar moest gaan daten zodat ik bij haar in kon trekken deed zij uit haar machteloosheid maar veroorzaakte ook wel wat bij mij. Gelukkig is de onderlinge spanning vermindert doordat wij beide weer een beetje perspectief hebben maar helaas krijg ik het emotioneel nog niet echt afgesloten.
spam gemeld
Angela1967 schreef op 17-05-2023 om 14:22:
spam gemeld
Omdat ik man ben, kritisch over alimentatie en overige verdeling ouderschap?
Nobody schreef op 17-05-2023 om 23:28:
[..]
Omdat ik man ben, kritisch over alimentatie en overige verdeling ouderschap?
Nee hoor, was een eerdere post (spam) waarop zij reageerde en inmiddels is verwijderd 😉
Bedankt voor de toelichting, die heb ik niet gezien.
Het had wel weer wat opgeroepen wat mij wanhopig maakt maar misschien ook goed is voor mijn verwerkingsproces.
Ik liep al decennia op mijn tenen en had werk boven mijn kunnen maar kon geen stapje terug omdat we afhankelijk waren van mijn inkomen en mijn ex weigerde mee te denken of werken, uit wanhoop heb ik een paar keer overwogen een einde aan mijn leven te maken.
Door mijn vraag of het verplicht is de alimentatie te verhogen kwam ik ook tegen dat alimentatie niet verlaagd mag worden als je vrijwillig een stapje terug doet. Ik begrijp deze regel wel maar als een arts oid nu beoordeeld dat er niets met mij aan de hand is zal ik dus door moeten wat mij echt niet lukt en blijft er maar één oplossing over.
'... als een arts...' Je geeft aan dat je werk boven jouw kunnen is. Is dat fysiek, psychisch, sociaal.... Weet je waar het in zit? Ik zou beginnen bij de huisarts (als je daar al niet bent geweest) en dan niet je frustraties over de alimentatie voorop stellen, maar je werksituatie. Je kunt ook bij je werkgever beginnen. Dan kom je wellicht in een traject terecht, met heroriëntatie of onderzoeken etc. Maar dat kan ertoe leiden dat de conclusie wordt dat dit werk niet geschikt is, dan kun je ander werk gaan zoeken.
Tsjor
Nobody schreef op 20-05-2023 om 07:53:
Bedankt voor de toelichting, die heb ik niet gezien.
Het had wel weer wat opgeroepen wat mij wanhopig maakt maar misschien ook goed is voor mijn verwerkingsproces.
Ik liep al decennia op mijn tenen en had werk boven mijn kunnen maar kon geen stapje terug omdat we afhankelijk waren van mijn inkomen en mijn ex weigerde mee te denken of werken, uit wanhoop heb ik een paar keer overwogen een einde aan mijn leven te maken.
Door mijn vraag of het verplicht is de alimentatie te verhogen kwam ik ook tegen dat alimentatie niet verlaagd mag worden als je vrijwillig een stapje terug doet. Ik begrijp deze regel wel maar als een arts oid nu beoordeeld dat er niets met mij aan de hand is zal ik dus door moeten wat mij echt niet lukt en blijft er maar één oplossing over.
Ik begrijp je post niet zo goed denk ik. Bedoel je dat je werk, of werken in het algemeen, nu te zwaar voor je is en je hierdoor verwacht uit te vallen (op fysieke/psychische basis)? Dat je bijv nu fulltime werkt, maar om uitval te voorkomen, het beter zou zijn wat te minderen?
Als dit zo is, dan lijkt mij dat je huisarts hiervoor de aangewezen persoon is je hierin te kunnen adviseren en wellicht aansluitend de bedrijfsarts van je werkgever. Zo blijven doorgaan lijkt mij voor niemand goed namelijk.
En verlagen van de alimentatie heb ik in mijn omgeving wel meegemaakt hoor, het is natuurlijk onmogelijk de alimentatie nooit te mogen/kunnen verlagen igv onverwachte gebeurtenissen zoals ontslag/ziekte etc.
'En verlagen van de alimentatie heb ik in mijn omgeving wel meegemaakt hoor, het is natuurlijk onmogelijk de alimentatie nooit te mogen/kunnen verlagen igv onverwachte gebeurtenissen zoals ontslag/ziekte etc'
Probleem is alleen dat het meestal niet geaccepteerd wordt als de alimentatiebetalende zelf kiest voor ontslag of een slechter betaalde functie of minder uren werken.
Tsjor
tsjor schreef op 21-05-2023 om 13:13:
'En verlagen van de alimentatie heb ik in mijn omgeving wel meegemaakt hoor, het is natuurlijk onmogelijk de alimentatie nooit te mogen/kunnen verlagen igv onverwachte gebeurtenissen zoals ontslag/ziekte etc'
Probleem is alleen dat het meestal niet geaccepteerd wordt als de alimentatiebetalende zelf kiest voor ontslag of een slechter betaalde functie of minder uren werken.
Tsjor
Vandaar dus ook mijn eerdere vragen aan TO.