Iemand 'koekelen' onbeleefd?

Ik doe het altijd

Ik google altijd op iemands naam als ik meer wil weten. Pas was iemand die op mijn afdeling stage wilde komen lopen en op "sollicitaiegesprek" kwam daar erg verontwaardigd over. Tsja. Als ik iets niet mag weten dan moet je het niet op internet zetten.
Het enige is dat je wel duidelijk maakt dat je in iemand geïnteresseerd bent. In het geval van die stagiair is wel duidelijk waarom. Maar als je ineens allerlei privé dingen weet van die leuke collega dan is dat wel een beetje genant.

Ik google ook

Hoi,

Ik google ook op mensen, maar ik geloof niet dat ik dat vaak zeg tegen de ander. Meestal komt het er in een gesprek op neer dat iemand zelf verteld wat ie allemaal heeft gedaan/of doet. En dan ga ik daarna niet zeggen; oh ja weet ik al, had ik gelezen op google.

Maxime

Ook niet onbeleefd

Ik google ook wel op mensen en ik vind ook dat je zelf moet zorgen dat je niet googlebaar bent als je dat niet wilt. Ik zou het ook niet als onbeleefd ervaren als iemand tegen mij zou zeggen dat hij mij gegoogeld heeft.

Niet onbeleefd

Maar het voelt wel als gluren als ik het doe. En tja, internet hoort erbij en gaat nooit meer weg. Dus iedereen zal er mee moeten leren leven dat hij googlebaar is en zich daar naar moeten gedragen als hij er problemen mee heeft.

Het is voor mij wel een extra reden om niet mee te doen aan sociale netwerksites als Hyves en Facebook.

Chris

Hoho didi

"Als mensen niet willen dat hun hele privéleven te vinden is op internet, moeten ze het er niet opzetten."

Dit slaat natuurlijk nergens op, tenminste vind ik een slecht argument. Als ik met een hardloop wedstrijd mee doen komen de uitslagen op internet en zijn googlebaar. Dan zou je dat soort dingen niet meer kunnen doen omdat de organisatie van die evenementen zo werken.
En zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen. Je zet het er dus niet altijd zelf op. Ooit heb ik in het Volkrantmagazine gereageerd. Dat was voor het magazine (die beland op een gegeven moment bij het oudpapier). Als je mij nu googled is dit nog steeds na te lezen (het is van 2002!!!). Ik heb daar nooit toestemming voor gegeven en het is er dus veel later als nog op gezet. In 2002 was internet veel minder in gebruik.
Uiteraard moet je weten wat de consequenties van bepaalde acties zijn maar met internet gaat dit soms wel heel ver.
Overigens google ik ook wel eens op mensen hoor.

Ik denk toch echt

dat didi het had over mensen die zelf hun hebben en houwen op het net plaatsen, bijv. op hyves.

In die zin vind ik dat didi helemaal gelijk heeft.

Margriet en emma

En hebben jullie ook actie ondernomen om de ongewenste gegevens eraf te krijgen. Als je meewerkt aan een openbaar medium zoals een katern van het AD, tja, dan zoek je zelf toch al de openbaarheid of je had dat ook moeten doen onder een pseudoniem. Ik ken hier op het forum iemand die een fotoreportage heeft gedaan en die dat ook onder een andere naam dan haar echte deed. En wat uitslagen van wedstrijden betreft: organisatie bellen en vragen of ze je willen schrappen uit de uitslagenlijst. Mijn ervaring is dat je best een heleboel gegevens van jezelf weer kunt laten wissen op internet en dat het na verloop van een paar weken minder googlebaar is.

Niet mijn smaak

Of het onbeleefd is weet ik niet maar het is niet mijn smaak. Zelf zou ik het niet snel doen. Het voelt als een voyeur als ik mensen opgoogle.

Personeelszaken

hebben nogal eens de neiging om te googlen naar een sollicitant die kans maakt om de baan te krijgen, ook hyves wordt vaak gechecked. Ik weet van mijn nieuwe werkgever dat zij mij ook geprobeerd hebben te vinden op het internet maar dat dat niet is gelukt, mijn collega daarentegen had haar hyves open staan voor jan en alleman en daar hebben ze ook even gekeken. Voor haar een gelukje want ze waren er niet zeker van of zij in het team zou passen, maar bij het zien van haar hyves wisten ze dat dat wel goed zat.

En toch vind ik het best wel zorgwekkend

Wij zijn allemaal redelijke volwassenen. Toch? Zetten geen hele rare dingen online, over ons zal niemand hele bezwaarlijke dingen vinden als er op ons wordt gegoogled.

Maar de huidige generatie die zich flink uitleeft op internet en alle profielsites die er bestaan, die denken er echt niet bij na dat alles over 20 jaar nog terug te googlen is. Ik vind dat eigenijk wel een zorgwekkende ontwikkeling. Je bent op internet voor altijd terug te vinden.

Koppel daar nog eens aan dat alles wat je doet op internet door overheid en bedrijfsleven wordt bijgehouden en big brother zit op je toetsenbord. Als ik nu mijn gmail open, zie ik in de zijbalk advertenties over dingen die ik online heb opgezocht. Alles is aan elkaar gekoppeld en onderschat niet hoeveel geld er om gaat in deze business.

Misschien moet ik toch eens Scroogle installeren.

Chris (is een beetje in conspiracy mood)

Uitslagen

Bij mijn sport is er ook wel eens iemand geweest die zijn naam uit uitslagen wilde laten schrappen ivm zijn werk. Dat ging over een homosportevenement. Schrappen is overigens moeilijker dan het lijkt en dat is dus niet gebeurd. (Het is nl een uitdraai van een wedstrijdcomputerprogramma, geen word-document waar je een regel kunt weghalen.) Wel lastig voor hem, maar als je alles via internet inschrijft kun je ook wel nagaan dat de uitslagen daar ook op komen. Hem is aangeraden om de volgende keer onder een andere voornaam mee te doen.

Chris

"Maar de huidige generatie die zich flink uitleeft op internet en alle profielsites die er bestaan, die denken er echt niet bij na dat alles over 20 jaar nog terug te googlen is. Ik vind dat eigenijk wel een zorgwekkende ontwikkeling." Dat is het ook, daarom moeten wij de jeugd heel duidelijk en vaak wijzen op deze risico's, thuis en op school.

Onnadenkendheid

Toen ik een keer op mijn naam googelde kwam niet alleen mijn foto met mijn naam, maar ook mijn adres en telefoonnummer te voorschijn, via de website van een vereniging waar ik bestuurslid van ben, had degene die de website beheert nooit aan gedacht. Gelukkig kon dat wél aangepast worden.

Lorwyn

Ik neem aan dat de meesten het niet erg vinden, anders zouden ze het wel anders aanpakken. Degenen die ik ken doen er allemaal vrolijk aan mee. Op nummer (à la tentamenuitslagen) zou misschien kunnen als ze niet onder de bond zouden organiseren. Nu zijn de uitslagen geldig voor ranglijsten, records, kampioenschappen e.d. en er zitten best goeden bij voor wie dit van belang is. Je kunt natuurlijk niet een nationaal record toeschrijven aan ene 007. Dat geldt natuurlijk ook voor iemand die om een andere reden dan geaardheid niet op de uitslag wil. Maar als je het nergens voor kan gebruiken en onzichtbaar wil blijven, waarom zou je dan mee doen, denk ik dan zelf. Maar gelukkig hoef ik hier niks over te beslissen

Overigens hebben wij ook onze foto's op de clubsite. Er was er maar eentje van de 200 die dat niet wilde. Ik denk dat het allemaal wel meevalt met de achterdocht.

Zelf forum

ik heb zelf een gesloten forum en als mensen zich aanmelden met hun echte naam of nickname ga ik zeker even googelen ook op email adressen kom je veel dingen te weten.
Een keer was ik geschrokken, dacht ik dat er een neo nazi zich aanmelde maar wat bleek die hadden precies dezelfde familienaam ...

Net mezelf opgezocht

ik ben een klassiek homeopaat. Leuk zeg

En na een vijftal hits van mijn naamgenoot, kom ik mezelf pas tegen met mijn werk.

Van deze tijd

Ik heb mijn (geheime) telefoonnummer ook wel teruggevonden op internet. Een nieuwsbrief die als PDF was neergezet, gewoon googlebaar voor iedereen die mijn naam weet. En bedankt beheerder... Ik heb het wel even gezegd. Op papier vind ik het prima dat dat telefoonnummer erbij staat, maar ik heb diverse redenen om een geheim telefoonnummer te hebben.
Ik google ook regelmatig op mezelf. Altijd handig om te weten wat er van/over je op internet staat. Dat heb ik er zelf niet allemaal op gezet. En wij leren onze kinderen ook dat je op internet niet anoniem bent, dat je moet nadenken wat je erop zet en dat wát je erop zet, er in principe eeuwig op kan blijven circuleren. En dat dus ook je latere werkgever dat waarschijnlijk zal vinden, of je vriendje, of...

Vooral leuk

Ik beheer twee websites voor verenigingen. Ik heb regelmatig gevraagd naar wat willen jullie wel, wat niet, namen, rugnummers, telefoonnummers, foto's. Ik heb van precies een iemand begrepen dat die niet op 'n site op de foto wil staan. En verder vind iedereen 't vooral leuk, geloof ik. Krijg alleen maar positieve feedback. Maar oke, het zijn sportverenigingen dus ook vrij onschuldig in mijn ogen.

Genista

Dat met een geheim nummer op internet is mij ook eens overkomen en gelukkig was dat ook vrij snel weer rechtgezet. En voor de rest ben ik maar heel beperkt googelbaar en eigenlijk alleen werk-gerelateerd. Als ik op mijn meisjesnaam en op mijn getrouwde naam google kom ik eigenlijk alleen publicaties tegen waaraan ik gewerkt hebt en zeker geen rare dingen. Enige privé op pagina 3 is schoolbank.

Veel voorkomende naam

Vroeger baalde ik er altijd stevig van dat mijn ouders niet zo heel origineel waren met het verzinnen van mijn naam. Nu heb ik ook een veel voorkomende achternaam en dat maakt dat als je mij googled ik er niet aan te pas kom. Tenzij je meer van mij weet en dat bij de zoekwoorden toe voegd. Ik ben daar heel blij om!
Overigens google ik zelf ook mensen; het voelt inderdaad als gluren, maar dat heb ik ook bij sommige blogs die ik lees terwijl die toch ook gewoon openbaar zijn.

Heel ander persoon

Als ik mijn naam google, dan kom ik als eerste vele hits tegen over een naamgenote die een zeer getalenteerd hardloopster is. En laat ik nou verre van atletisch zijn

Verder is er weinig bijzonders van mij te vinden. Niets belastends in ieder geval...