Wat is het juiste?

Zeespiegel schreef op 09-03-2024 om 15:07:

Vindt het heel raar dat TO massaal aangevallen wordt, op het niet direct delen van alle informatie. Het is volstrekt niet opvoedkundig als kind blootgesteld wordt aan iedere kortstondige relatie. En nee, dat is naar 1 relatie van 1 week nog niet te zeggen. Totdat dat wel met zekerheid te bepalen is, moet een relatie minimaal een half jaar duren voor het kind eraan blootgesteld wordt.
Zeker als dochter zelf ook aangeeft ongemakkelijk te zijn met de situatie.

Wat wij vinden van wat die man doet is totaal niet relevant. En zolang de dochter van TS niet in gevaar is, zal ze een afweging moeten maken: laat ik mijn kind naar haar vader gaan of niet. Maar eisen kan ze niks. Net zoals hij niks van haar kan eisen.

TS schrijft dat zij als enige gezag heeft. Dan kan ze wel besluiten dat slapen bij vader nu nog niet, of niet meer, in het belang van het kind is. Dat zou ik nog geen gekke tussenvorm vinden. Ze kunnen prima leuke uitstapjes maken samen, desnoods met de nieuwe vlam erbij, maar blijven slapen is niet aan de orde omdat … (vul maar in, vader kind alleen laat, kind het niet prettig vindt dat vriendin er is). Maar eisen stellen over hoe en wat hij doet in zijn eigen huis, gelukkig kan dat niet. Stel je voor zeg, dat een ander voor jou kan en mag bepalen wat je in je eigen huis doet. 

Neemt allemaal niet weg dat er volgens mij niemand hier gezegd heeft het normaal te vinden dat pa een vriendin die hij net een week heeft al voorstelt aan dochter, laat staan dat ie het al heeft over samenwonen en zo. Maar ik sluit me aan bij een reactie hierboven, als dochter eens in de twee weken een weekend bij hem is, hoe kan het dan dat ze nu al klaagt over dat de vriendin er altijd bij is? Dat kan dan hoogstens een keer geweest zijn. Of het verhaal speelt zich al een tijd geleden af, maar dan is er nu ook niet meer zo heel veel aan te doen natuurlijk. Je kunt niet met terugwerkende kracht stellen dat kind er niet heen had gemogen of zo.

Ik zou dus, zoals ik al zei, inzetten op het weerbaarder en zelfstandiger maken van dochter. En daar voeg ik nu aan toe, wellicht niet meer laten slapen daar. Contact dat er 9 jaar niet is geweest hoef je ook niet van de ene op de andere dag te normaliseren en standaardiseren. Daar kun je best in bijsturen als het een kant op gaat die niet bevalt/niet handig/niet verstandig is. Lijkt me niets raars aan.

Wat je ook nog kan doen (en eigenlijk vind ik dat al had moeten gebeuren) is dat je met elkaar evalueert hoe het nu gaat en waar jullie vinden dat het heen moet met dit contact. En dan bedoel ik dus een gesprek met zijn 3-en, vader, moeder en dochter. Lijkt me goed als daar dan een begeleider bij zit gezien de gevoeligheden. Volgens mij zijn daar wel instanties voor die begeleiden bij omgang tussen ouders en kinderne in geval van een scheiding.

Zeespiegel schreef op 09-03-2024 om 15:07:

Vindt het heel raar dat TO massaal aangevallen wordt, op het niet direct delen van alle informatie. Het is volstrekt niet opvoedkundig als kind blootgesteld wordt aan iedere kortstondige relatie. En nee, dat is naar 1 relatie van 1 week nog niet te zeggen. Totdat dat wel met zekerheid te bepalen is, moet een relatie minimaal een half jaar duren voor het kind eraan blootgesteld wordt.
Zeker als dochter zelf ook aangeeft ongemakkelijk te zijn met de situatie.

Dochter kent haar ook net een week dus. 

BezorgdeMama13. schreef op 09-03-2024 om 16:44:

dochter had geen keus het werd opgedrongen. Niet gek dat ze vader niet durft te melden. Wat hebben mensen hier toch met iemand leven bepalen of dergelijke dat is niet aan de orde. Kind heeft regelmaat nodig en ritme vooral als je dat gaat merken op school en in haar gedrag als ze dat niet heeft. Jeetje wat een vooroordelen hierzo jeetje dacht probeer dit eens uit maar heb er nou al spijt van. Succes iedereen maar dit is geen goeie manier voor ouders in moeilijke lastige situatie hun advies te winnen. En bijna alle dingen die hier geadviseerd worden gesprekken voeren plannen afspraken alles is al geprobeerd vader wil en geeft nergens gehoor aan.
Naja klaar dit was een heel dom idee om hier te proberen.

Ik dacht dat de relatie nog maar een week oud was? Dus dat je het nu al merkt aan haar gedrag en school lijkt me sterk. En ik krijg hier ook bijna nooit te horen wat ik wil maar vaak zijn de adviezen hier wel bruikbaar als je het een beetje filtert

Nou ja, als je een vraag stelt maar daar niet relevante informatie bij geeft, dan kun je ook niet verwachten dat je antwoorden krijgt waar je wat mee kan natuurlijk. Kun je wel boos gaan doen naar de mensen die oprecht proberen jou te helpen, maar dan ben je boos op de verkeerde hoor.

Iedereen hier snapt ook wel dat het je dochter is opgedrongen en dat het lastig voor haar is om direct er wat van te zeggen als ze iets niet wil. Ze kent haar vader pas net. Maar het is dus wel algemeen de mening dat contact met haar vader belangrijk is voor haar, en dat je dus heel zorgvuldig moet afwegen waar je goed aan doet. Haar helpen om te gaan met de situatie bij haar vader is dan een hele bruikbare suggestie. Ja, dat kost tijd en geduld. Maar levert ook veel op. Niet alleen in de relatie met haar vader maar in haar hele leven. En we doen je wat tips aan de hand om het contact niet meteen helemaal te verbreken maar het om te buigen naar iets dat wel werkt. Maar daar wil je niet naar luisteren, of daar wil je niks mee. 

Prima hoor, maar wat had je dan wel van ons verwacht? Als je alleen maar had willen horen dat je natúúrlijk meteen je dochter uit de situatie moet halen, het contact met vader had moeten verbieden, dan had je dat moeten vragen. Daar had je trouwens geen draadje voor hoeven starten. Ik vind het nog steeds een heel erg vaag verhaal trouwens. Je hoeft natuurlijk geen details te geven, maar vaak helpt het wel om iets meer context te geven, anders kunnen mensen geen goed advies geven. Q.e.d. Maar goed, waarschijnlijk lees je dit niet eens meer. Ik wens jou oprecht veel wijsheid, en je dochter een goede band met haar vader.

BezorgdeMama 13: ik hoop alle goeds voor jou en denk dat je oprecht in een moeilijke positie zit, en alle goeds voor je kind wil. Ik vind het rot dat je zo uitgebreid aangevallen bent op je manier van communiceren, want ik snap ook dat niet iedereen bedenkt dat je alles in een OP zet. 
Zelf had ik een ex die veel verantwoordelijker was qua opvoeding maar niet verantwoordelijk qua vriendinnen. Kinderen moesten ook maar binnen een week een vriendin accepteren als tweede moeder. Toen ik voorzichtig vroeg of hij misschien zijn vriendinnen net zo netjes en schoorvoetend wilde introduceren als wij tot dan toe met oppassen hadden gedaan kreeg ik de wind van voren: deze vriendin zou altijd blijven en ik had niet over vriendinnen te schrijven. Een week later was het uit. Blijf bij je gevoel en sta sterk daar in hoor.

En volgende week is het uit met dat kind en binnen 3 weken is er weer een andere vriendin die "hoogdringend" moet voorgesteld worden als nieuwe stiefmoeder?

Dan maar de boeman, maar je stelt niet iemand voor die je net 7 dagen kent. Kom maar met dat plan als je minstens 3 maanden stabiel en zonder knipperlicht-relatie samen bent.

Dan mag kind gerust mee op uitstap overdag, maar kies je dus wel wie er in je huis slaapt 's nachts. Kind of de vriendin. Aan jou de keuze wat je voor 2 à 4 nachten per maand een maand of 2 à 3 lang het belangrijkste vindt.

Wat vindt die vriendin er eigenlijk zelf van dat ze zo snel wordt voorgesteld?
Ik zou er zelf niet op zitten te wachten om na amper een week al geconfronteerd te worden met "de kinderen". Laat ons eerst maar al eens minstens een maand of 2 à 3 iets stabiel opbouwen voor ik aan het volgende hoofdstuk in onze relatie begin. En dan niet gelijk weekenden, maar wel een uitstapje een paar uur.

Ik vind het zeker niet verstandig om elke nieuwe vlam na een week te introduceren, maar de afweging is dan wel of dat principe het waard is om het contact met vader te verbreken. 
De informatie over vriendin die net uit de afkickkliniek komt, vader die kind alleen laat 's nachts, kind heeft op school last van gebrek aan ritme zijn wel degelijk van belang. 
Dit hele circus moet dan al langer spelen dan één week. En kan best een legitieme reden zijn om te zeggen 'onder deze omstandigheden is contact (of blijven slapen) niet in het belang van kind'. 

Schep voor jezelf helderheid in wat voor jou het probleem is en wat er ondergeschikt is aan contact tussen vader en dochter en wat een onoverkomelijk bezwaar is. En op basis daarvan maak je dan een weloverwogen keuze in de omgang.

BezorgdeMama13. schreef op 09-03-2024 om 13:42:

kan niet bepaald kort uitleggen wat gehele situatie is in dit geval. Dat is echt heel veel en heel lastig

Maar zonder informatie kunnen wij jou toch geen advies geven?

'Dochter mag nieuwe vriendin van vader wel maar heeft ook onprettig gevoelens bij het feit dat vriendin altijd ma aanwezig zou zijn als ze bij der vader is omdat ze ook alleen met vader wil zijn en dat ze er slaapt geeft haar ook onprettig gevoel ze gaf aan dat ze dat vreemd vind eigenlijks en haar soort van gevoel geeft dat vriendin soort van extra
moeder moet zijn dat haar vader dat mischien zou willen wat zij absoluut niet wil ! '

In het gesprekje met je dochter zijn nogal wat punten genoemd die zo zouden kunnen zijn. dus niet hoe het nu is, dat kan ook niet want die ervaring is er nog niet. Het is een idee over de toekomst. Hoe komt het dat een meisje van 9 zo'n inzicht heeft in wat de toekomst zou kunnen brengen?
Dat bedoelde ik met het bezwaar tegen het voeren van een gesprek met het meisje, terwijl er op dit moment geen signalen zijn dat er iets verkeerd gaat, zoals je zelf in je openingsbericht aangaf.
Ik kan me best voorstellen dat je allerlei spookbeelden voor je ziet nu vader een nieuwe relatie heeft. Maar dat zijn jouw angsten, boosheid, onverwerkte gevoelens of wat dan ook. Belast je dochter daar niet mee.
Natuurlijk kun je ondertussen alert blijven. Maar vader is nu eenmaal de vader van het kind, een van de twee ouders. Dat is voor een kind belangrijk. Als er problemen ontstaan zijn er hulpinstanties die je kunt inschakelen.

Tsjor

Martje80 schreef op 09-03-2024 om 14:11:

[..]

Sorry, maar deze informatie is zo relevant (voor zover ik er doorheen kom), ik vind het heel raar dat je dat weglaat in de OP. Klinkt voor mij als sensatie zoeken. Je wordt er voor mij minder geloofwaardig door.

Kan je misschien ook zien, dat ze deze info weglaat ivm herkenbaarheid en te privacy gevoelig.

Misschien twijfelt TO wel aan haar eigen beoordelingsvermogen door alles wat ze heeft meegemaakt.

Maar TO: je hebt 100% gelijk. Dit is niet goed voor een kind nee, absoluut niet.

Dus kind komt anders voortaan met vader twee uurtjes langs ofzo of onder toezicht. Maar dit, nee.

moeder heeft het gezag. Dat zal wel niet voor niks zijn

BritgetJones007 schreef op 13-03-2024 om 09:07:

[..]

Kan je misschien ook zien, dat ze deze info weglaat ivm herkenbaarheid en te privacy gevoelig.

Misschien twijfelt TO wel aan haar eigen beoordelingsvermogen door alles wat ze heeft meegemaakt.

Maar TO: je hebt 100% gelijk. Dit is niet goed voor een kind nee, absoluut niet.

Dus kind komt anders voortaan met vader twee uurtjes langs ofzo of onder toezicht. Maar dit, nee.

Ja lijkt me een goed idee, misschien kan z'n vriendin ook mee komen dan. Het lijkt me niet dat moeder dit eenzijdig kan of mag beslissen. Moeder is nu gewoon pissed off omdat pa een leuk jong hertje heeft. 

Nick90 schreef op 13-03-2024 om 10:24:

[..]

Ja lijkt me een goed idee, misschien kan z'n vriendin ook mee komen dan. Het lijkt me niet dat moeder dit eenzijdig kan of mag beslissen. Moeder is nu gewoon pissed off omdat pa een leuk jong hertje heeft.

Tjee Nick, er is echt wel iets meer aan de hand hier. Moeder heeft eenhoofdig gezag, dat alleen al is een veeg teken w.b. pa. Ze mag vanwege dat gezag in dit geval wel zelf beslissen hoe de omgang eruit ziet.

Ik zou mijn kind daar ook niet meer laten overnachten. Het is gewoonweg niet veilig als hij haar alleen laat. Dat alleen al is reden genoeg. En dan de rest nog.