Rechtszaak verloren jeugd Remzi Cavdar
http://www.youtube.com/watch?v=YCblPEtksko
Zal mij benieuwen. Morgen is de rechtzaak van Remzi Cavdar met als advocaat Richard Korver tegen de WSG.
In de video ook de de kinderombudsman en Jo Hermanns.
Wij geloven dat kinderen beter worden door deskundigen in instellingen.
Dat is niet zo.
Wij zijn in Europa het land waar de meeste kinderen opgesloten in instellingen verblijven.
Zo vergaat het kinderen in de jeugdzorg/internaten.
AnneJ
Ik ben het helemaal met je eens. Kinderen horen niet in instellingen op te groeien.
Ik heb je nog niet gehoord over die zaak in Huizen. Ik ben blij dat die kinderen van de rechter weer terug naar huis moeten en dat de kinderconsumentenbond (zo heet het niet maar ik ben de naam even kwijt) erin gedoken is om te kijken wat er in die zaak mis is gegaan. Toch niet alle rechters gaan mee met het verhaal van Bureau Jeugdzorg.
Vlinder ik durf niet
Maar natuurlijk heb ik dat gevolgd.
Met name dat de zaak direct zo in de openbaarheid is gebracht. Dat is schadelijk voor deze gezinnen. Maar misschien wel goed voor de discussie wat je hier nou mee moet.
Er zijn realistisch ouders die hun kinderen meenemen naar oorlogsgebied. Niet eens altijd om te vechten maar vanwege een misleid beeld van een vermeende ideale situatie. Daar wil je kinderen tegen beschermen. Maar hoe.
Opvallend vond ik ook de opstelling van de kinderbescherming dat er in deze gezinnen verder niets aan de hand is in de opvoedingssituatie.
In de tijd van de Algerijnse burgeroorlog, zo'n twintig jaar geleden, waren er ook immigranten die soms alleen hun kinderen terugbrachten. De moeders hier in totale paniek.
Kun je dit voorkomen?
Niet op deze manier dus.
Australische kinderen
Die medewerkers van Bureau Jeugdzorg hebben natuurlijk ook die beelden gezien en wellicht gesproken over die situatie met die Australische kinderen die op foto's staan met afgehakte hoofden en zware wapens in hun handen.
ik weet het ook niet hoe je zoiets moet voorkomen en of je dat eigenlijk wel kan voorkomen.
Afschuwelijk dat mensen hun kinderen vrijwillig in zo'n situatie plaatsen.
Ik ben blij dat ik niet bij Bureau Jeugdzorg werk en niet over dit soort zaken hoef te beslissen.
Rechtzaken
Ik vraag me af of rechtzaken mogelijk voor verandering kunnen zorgen. Dat als men verantwoordelijk gehouden kan worden voor dit soort drama's dat er dan wel zorgvuldiger, menselijker en met meer verstand gewerkt gaat worden in de jeugdzorg.
Ik ben bang dat rechtzaken verdere 'verharding' alleen maar in de hand gaan werken.
Het gezonde verstand en realistische nuchterheid is gewoon weg in deze moloch. Of de gemeente daar nog iets aan kan veranderen is ook nog maar de vraag. Waarschijnlijk niet. Waarschijnlijk wordt het eerst nog een graadje erger.
alternatief
Nadat de jeugdzorg jarenlang onder de verwijzen gebukt ging dat ze altijd te laat zou komen en zelden kordaat gingen optreden, is de tij gekeerd en worden er nu buitenproportioneel veel kinderen in instellingen opgevangen.
Hoe zat het 1997 toen Remzi Cavdar ineen instelling belandde?
Hij zegt dat hij graag terug wou naar zijn familie, terug naar een normaal leven. Waar is je familie, als je vader remigreert en je moeder in een psychatrische instelling wordt opgenomen?
Hoe normaal is je leven geweest als je schopt en slaat als iemand met jou contact wil leggen en je als vierjarige niet kan praten?
Hoe de diagnose zwakbegaafd zo lang stand kon houden begrijp ik ook niet, maar ik snap wel hoezo hij werd opgenomen.
Ik ken iemand die in deze sector werkt, de verhalen zijn schrijnend: baby's van 6 maanden met soa rond hun mond (voordat jullie vragen: zuigreflex), achtjarigen die thuis de huishouding voor hun drugsverslaafde ouders runnen, kinderen met meer breuken dan botten in hun lichaam...
Als deze kinderen tot rust gekomen zijn, willen ze graag naar huis. Ze houden van hun ouders, gewoon omdat kinderen niet anders kunnen, dan van hun ouders houden.
Aan de kust
En wat wil dat dan zeggen?
Het is helemaal niet nodig om Remzi te vergelijken met dramagevallen.
Het werd pas echt een drama nadat jeugdzorg er aan te pas kwam.
Echte hulp is het namelijk niet meer een soort quasi hulp.
Tot zijn vierde jaar was hij namelijk gewoon goed verzorgd bij zijn ouders zoals de boekjes van het CB getuigen.
Alles wordt tegen je gebruikt
Het gedrag van Remzi kan gewoon een reactie zijn op de schok van het verlies van zijn ouders en het plaatsen in een vreemde omgeving waar niemand hem verstaat en hij niemand verstaat.
Hoeft helemaal niet erg te zijn dat een kind op deze leeftijd alleen nog zijn moedertaal verstaat maar als er nitwits werken die niets van taalontwikkeling snappen kan het dus wel redelijk dramatisch worden.
Waarom is er niets bekend over de rest van de familie van Remzi, is daar geen contact mee gezocht? Of is daar vervreemdend mee omgegaan zoals dat wel vaker gebeurt in jeugdzorgzaken, zogenaamd geen belanghebbenden? Die het ook moeilijk vinden om zich daar dan bij te betrekken.
Het is dieptragisch dat vader in de gevangenis beland en dat moeder in een psychiatrische instelling opgenomen wordt.
Nog tragischer is het dat we doen alsof jeugdzorg, dat namens de gemeenschap de zorgzaamheid zou moeten opbrengen waar mensen het zelf niet meer kunnen zo'n drama maakt van het leven van kinderen en dat dan nog goedpraat ook en ook achteraf alle schuld bij de ouders en het kind zelf legt.
Reactie
Ik ken ze ook hoor, de verhalen van babys met botbreuken en kinderen in de prostitutie. Ze zullen er zijn. En beschermd moeten worden.
Maar dat rechtvaardigt niet het buitenproportioneel handelen waar sinds Savannah (?) sprake van lijkt. Baat het niet dan schaadt het niet gaat absoluut niet op in de jeugdzorg. Ook onterechte of verkeerd uitgevoerde jeugdzorg is schadelijk voor een kind en schendt zijn/haar rechten, die van de ouders erbij. Je zult maar echt gewoon goed voor je kind zijn en dit door overijver van een jeugdzorgwerker kwijt raken. Of als kind je ouders. Het gebeurt, bij bosjes. En dan hebben we het nog niet eens over wat er daarna in de instellingen gebeurt. Ouders die protesteren, die worden uit de ouderlijke macht gezet. Omdat ze 'de belangen van het kind niet voorop stellen.' Ik vind het een heel groot probleem, de bedreiging van deze tijd voor gezinnen. Ik heb het meegemaakt en weet waar ik over praat. En totdat echt klip en klaar bleek dat er gelogen was door jeugdzorg zelf (waarom, ik weet het niet), werd ik als ouder weggewuifd. Waar ik ook aan de bel trok. Je telt gewoon niet meer. Alleen het woord van de gezinsvoogd telt nog in zo'n situatie. En als dat woord dan niet klopt, dan ben je als kind en als ouders de sigaar. En dat moet absoluut aangepakt worden. Acuut, geen tijd te verliezen.
Wat huizen betreft, het heeft mij enorm verbaasd dat de beschuldiging alleen genoeg was om de kinderen uit huis te plaatsen en ots aan te vragen. Ik heb begrepen dat het reeds 23 kinderen in Nederland overkomen is. Ik zie het als dat de sector in de zogezegde 'jihadgangers', althans het simpelweg (willen) verdenken van mensen daarvan, een kans heeft geroken om min of meer standaard de kinderen 'in bescherming' te nemen. Ik ben dan ook blij dat de rechter daar niet zondermeer in mee is gegaan.
'bevroren ouders'
Toen Remzi vier jaar was konden zijn ouders niet voor hem zorgen.
Door omstandigheden.
Maar omstandigheden veranderen ook weer. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat als het weer beter gaat met de ouders dat de kinderen dan toch uit huis geplaatst blijven? Toch?
"In 2008 volgt er een nieuwe IQ test, met een score van 118. Pas 2 jaar later, wanneer Remzi 17 is, kan hij terug naar zijn ouders."
Huizen
Heeft in de zaak in Huizen niet vooral de AIVD verschrikkelijk gefaald? Eerlijk gezegd vind ik het niet zo een denderend idee om Nederlandse kinderen in de Islamitische Staat op te laten groeien en ik kan me voorstellen dat de RvK, de Nederlandse Staat en kinderrechters migratie willen tegengaan. Hoe denken jullie daarover?
Mijn gevoel is dat de Staat in dit geval vooral de ideeën/gedachten van de ouders heeft willen afstraffen en dat is geen fijn idee.
Savannah
De Savannah zaak speelde pas in 2004.
De uithuisplaatsing van Remzi zal ergens in de jaren negentig zijn geweest. Ouders zijn betrokken maar krijgen Remzi niet terug.
http://nieuws.marokko.nl/31448/slimme-remzi-jarenlang-als-zwakzinnig-gezien/
"De ouders van Remzi twijfelden ook aan de begeleiding van hun kind. Vader Israf kreeg tientallen rapportages van deskundigen. 'De uitslagen van de IQ-testen waren ook steeds anders. We wisten niet wie we moesten geloven.' Ondertussen kopieerde Remzi het gedrag van de kinderen om hem heen. 'Remzi heeft in een instelling gezeten waar kinderen alleen maar in bed lagen. Daar hoorde mijn zoon niet tussen. Er zijn veel fouten gemaakt. Dit mag nóóit meer gebeuren,' zegt de vader bars."
deprogrammering
Nederland geeft weer onder uit de zak. Paspoort innemen, opsluiten, straffen.
Het is een onmogelijke situatie.
Toch zijn er ook andere ideeen. Bijvoorbeeld de Duitse organisatie Exit die ervaring heeft met het deprogrammeren van Duitse neonazistische jongeren door het contact met de familie te verbeteren, doet dit nu ook voor jihadistische jongeren. In diverse landen is de organisatie 'Hayat'/leven voor hen opgezet door ouders en vrijwilligers en hulpverleners met subsidie van de Duitse overheid.
Misschien ook wel zinvol voor gezinnen met kinderen?
http://www.dw.de/german-program-triggers-international-deradicalization-network/a-17898077
"The idea came from Germany: Family counseling can help radical Islamists leave the extremist scene. Britain is set to adopt the program, with more countries likely to follow suit."
""Hayat's approach is to involve the entire family, to get everybody on board who has a positive relationship with the person concerned," Köhler said. The idea is to strengthen the family and make it a clear alternative to radical ideologies. They attempt to argue from an Islamic perspective. "The prophet Mohammed clearly says that paradise lies at your mother's feet," Köhler said. "When you're a Muslim you can't avoid it: you have to hold your parents, and above all your mother, dear."
En er is het onderzoek van Beatrice de Graaf waar mogelijk ook een deel van het antwoord van kan komen.
http://leeronskennen.leidenuniv.nl/beatrice-de-graaf/
De succesrate zal zeker aanvankelijk niet al te hoog zijn. In een ander artikel las ik dat Exit in 30% van de gevallen de emigratie naar Syrie weet te voorkomen, en het is natuurlijk lange termijn en in ontwikkeling, maar ik denk dat het zinvoller zal zijn dan populistisch 'ingrijpen' en bestraffen.
Dan heb je juist de kans dat mensen verder radicaliseren.
Uitspraak Remi Cavdar vs WSG 22 oktober a.s.
http://www.hartvannederland.nl/top-nieuws/2014/remzi-10-jaar-onterecht-instellingen/
WSG: vervelend dat client dat zo heeft 'beleefd'.
https://twitter.com/remzicavdar
Toch iets van een 'verslag' van de zaak van vandaag. Diverse twitterberichten op de twitter van Remzi.
Saskia Belleman: Advocaat Korver wordt boos, slaat op zijn dossier. Noemt het schandalig dat WSG credits vraagt voor ontwikkeling #Remzi.
Annej
Mijn vraag was eigenlijk: als ouders met jonge kinderen (allen Nederlanders) op Schiphol staan om te vertrekken naar de Islamitische Staat, laat je ze dan gaan?
Ik heb niet zoveel moeite met de inname van paspoorten: het zijn immers documenten die eigendom zijn van de staat.
Dat weet je niet Donna
Het is iets gecompliceerder. Men gaat naar Turkije. Houd je ze dan tegen?
Turkije zou mensen tegen moeten houden die met hun kinderen richting Syrie over de grens gaan voor zover ze dat bij de gebruikelijke grensovergangen doen, daar zal ook wel een omweg of sluiproute voor zijn.
En een ID kaart krijgt men toch ondanks dat het paspoort ingenomen is en met je ID kaart komt je ook Turkije binnen.
Dus het is gewoon heel moeilijk om zeker te weten wat mensen van plan zijn en je kunt niet uit voorzorg iedereen tegen houden die naar Turkije gaat.
Dat is dus juist het probleem
Het (willen) vermoeden van plannen om naar jihad te gaan, is blijkbaar voldoende om in te grijpen. Ik heb wel grote moeite met het innemen van paspoorten. Ik vind dat er heel wat aan de hand moet zijn om aan iemands bewegingsvrijheid te komen. Simpelweg vermoeden mag niet genoeg zijn om iemands kinderen, iemands paspoort en iemands vrijheden te nemen. Ik krijg een beetje het idee dat dit het nieuwe stokpaardje van de sector wordt.
En nee, ik vind het niet goed dat ouders met hun kinderen naar jihad gaan, ik denk alleen dat het niet tegen te houden is zonder heel veel colleteral damage. Ik denk dat je er honderden moet pakken om er een paar te redden. En dat vind ik niet acceptabel. Ik denk dat er afspraken gemaakt moeten worden met de plaatselijke autiriteiten.
En...
Je pakt natuurlijk de verkeerde ouders aan.
Met deze ouders blijkt achteraf waarschijnlijk niet veel van rechtstreekse plannen, meer een soort droom om in een meer islamitische omgeving te leven als in Marokko of Egypte, hoewel je dat ook niet echt kunt weten.
Maar tegelijkertijd zijn er 2 gezinnen wel vertrokken die blijkbaar niet in het vizier waren, maar die wel gegaan zijn zoals het gezin van Jermaine W van de hofstadtgroep.
Inderdaad weer een aardige puzzel voor de kinderbescherming. De mensen die je vangt moet je niet hebben en die je moet hebben onttrekken zich aan je gewaarwording. Aan 2 kanten fout.
Turkije stuurt jihadisten terug
http://nieuws.thepostonline.nl/2014/09/11/turkije-stuurde-al-830-jihadisten-terug/
"Turkije heeft in de afgelopen 2 jaar 830 Europeanen aangehouden die naar Syrië wilden gaan om zich aan te sluiten bij de extremisten van Islamitische Staat. Deze ‘Syriëgangers’ zijn teruggestuurd, meldden Turkse media woensdag
Turkije werkt samen met Europese landen inclusief Nederland om dit jihadisme tegen te gaan. Via Interpol is informatie uitgewisseld over zeker 4700 personen die mogelijk via Turkije naar Syrië wilden gaan of zijn gegaan."
Meer Remzi Cavdar
"Remzi was vier toen zijn vader in de gevangenis zat. Hij woonde bij zijn “psychopathische” moeder die hem ernstig verwaarloosde. Remzi zat tussen het ongedierte, kon niet praten, leefde op suikerwater en kwam nooit buiten. Toen hij uit huis werd geplaatst kwam hij terecht in een tehuis voor verstandelijk gehandicapten. Het Amsterdams Medisch Centrum (AMC) concludeerde dat hij presteerde op het niveau van een kind met een IQ van 50. Een dag later scoorde hij tijdens een andere test ineens als een kind van vijf.
Het AMC adviseerde dat Remzi gestimuleerd moet worden. Dat liep heel anders toen hij onder de hoede van de William Schrikker Groep kwam."
De WSG heeft Remzi al die jaren niet gestimuleerd maar bleef een verkeerd milieu aanbieden, wel 12 overplaatsingen.
De persoonlijk begeleidster die hem vanaf zijn achtste wel stimuleerde werd om die reden ontslagen.
En dan wil de WSG nu punten omdat Remzi toch maar geschikt is gebleken om naar het HBO te gaan, na MBO. Dat hebben ze dan toch goed gedaan?
Maar dat heeft Remzi door zijn eigen doorzettingsvermogen, aan zijn haren zichzelf uit het moeras getrokken, te danken.
instelling 24 uur?
Mijn jongste zoon is zo'n zwakzinnig kind (bijna 8)dat niet praat, een luier draagt en graag met zijn hand in zijn broek zit. Leuk, om die beeldvorming te lezen..
Hij zit in de jongste groep op een kinderdagcentrum en van enige tijd geleden weet ik dat er kinderen door jeugdzorg in zijn groep werden geplaatst. Zij zijn dan niet verstandelijk gehandicapt maar er is wel veel mee mis en zij worden daar opgevangen en getest voor ze weer doorstromen.
Ik kan mij niet voorstellen dat er nu kinderen zitten op het kinderdagcentrum bij mijn zoon die eigenlijk verstandelijk 'gezond' zijn, daarvoor wordt er teveel getest, de groepen zijn klein, er is veel begeleiding: 2 tot 3 voor 8 kinderen.
Kinderen die niet meer thuis wonen gaan overdag naar het kinderdagcentrum en 's middags naar een andere lokatie. Ik weet niet of die Remzi 24 uur per dag in een zelfde instelling zat? Bestaan zulke instellingen wel? Zou er dus niet veel meer momenten zijn geweest waar gesignaleerd kon dat Remzi er niet thuis hoorde? Triest verhaal.
Instellingen
"Nu, zestien jaar later, kan Remzi het onder woorden brengen. De 'zwakbegaafde' jongen van destijds is bekend met het jargon. 'Traumatisch mutisme, zo heet dat. Mijn moeder sprak niet, geen woord. Ze bewoog zich bijna niet meer. De gevangenisstraf van mijn vader raakte haar enorm. En ik nam het gedrag van mijn moeder over. Ik denk dat ik het als kind heel erg verdrietig voor haar vond. Ik kon wel lopen, maar ik deed het niet, want zij deed het ook niet. Op het laatst kon ik het echt niet meer, want ik kreeg alleen water en suiker.'"
Overigens spreekt Remzi nu niet alleen Nederlands maar ook het Turks met vrienden gaat hem heel goed af zoals je kunt zien aan zijn twitter en andere berichten.
Behalve persoonlijk begeleidster Bep zijn er meer signalen uit de hulpverlening geweest maar het dossier en de tunnelvisie bleken leidend. Typerend.
Niet alleen ouders maar ook hulpverleners in jeugdzorg en kinderpsychiatrie hebben blijkbaar nog een hoop te leren als er sprake is van psychische en psychiatrische problematiek.
Lijkt me goed als daar het geld heen gaat. Dat voorkomt een hoop 'kindermishandeling' thuis en in instellingen. Want zo kun je dit wel noemen.
Genezen van verstandelijke beperking door de WSG
http://www.telegraaf.nl/tv/nieuws/binnenland/23064808/___Zwakbegaafdheid_geneest_niet_zomaar___.html
Het treurige is dat de WSG wel bevestiging wil voor hun goede bedoelingen en zelfs glorie voor zaken waar ze juist verzaakt hebben.
Dan denk ik dat een rechtzaak ook bij de WSG juist de hakken in het zand doet zetten.
Het zou beter zijn om te erkennen dat we jeugdzorg teveel macht en te weinig deskundigheid hebben gegeven om het leven van zorgbehoevende jongeren werkelijk goed te kunnen begeleiden.
En dat gaat maar door.
Genezen??
ja dan wil ik ook wel zo'n pil voor mijn kind 
Er zijn hier door meerdere mensen fouten gemaakt en er zou moeten kijken hoe dit soort fouten voorkomen kunnen worden, in plaats van te ontkennen.
Remzi beantwoord vragen
http://forum.fok.nl/topic/2077652/6/25
Remzi reageert of FOK reaguurders.
"Ten eerste lees ik van mensen dat men mij gevonden heeft toen ik vier was en dat ik toen niet kon praten en alleen geluiden kon uitstoten."
"Door die pedagogische verwaarlozing, als je logisch/rationalistisch kan nadenken, heb ik een enorme achterstand in mijn ontwikkeling gekend, want als je eigen moeder zichzelf opsluit en niet meer met de buitenwereld communiceert, leer je ook niks en gaat je ontwikkeling zelfs achteruit."
"Toen het nog goed ging met mijn moeder, tot mijn 2e, had ik volgens het consultatiebureau een vlotte ontwikkeling. Dit druist tegen de aanname dat ik ooit verstandelijk gehandicapt kon zijn, want ik had immers een normale en zelfs een vlotte ontwikkeling."
Kernpunt van de rechtszaak
Kern van de zaak: Ik was en ik ben nooit verstandelijk gehandicapt geweest. Ik had alleen een ontwikkelingsachterstand door verwaarlozing.
WSG bleef zich vasthouden aan hun eerste aanname.
Ze gingen mij testen toen ik vijf was zonder rekening te houden met mijn achtergrond en de gegevens van het consultatiebureau. Volgens het consultatiebureau had ik bij 13 maanden een vlotte ontwikkeling. Dan kan je later nooit verstandelijk gehandicapt zijn, zoals ze dat van mij beweerden.
Ik heb het nagevraagd bij een paar artsen van het consultatiebureau: Als een kind bij 13 maanden een vlotte ontwikkeling heeft, kan je nooit verstandelijk gehandicapt worden. Dit kan alleen door een ziekte, medisch ingrijpen of een ongeval, nooit door verwaarlozing.
Persbericht na de zitting
Na de zitting had ik een positief gevoel, er werd goed naar mij geluisterd en er werd goed naar mijn zaak gekeken. Het Hof stelde kritische vragen aan beide partijen.
Het Hof heeft tijd nodig om grondig onderzoek te doen om zo een goed oordeel te kunnen vellen. Daarom duurt het langer dan de gebruikelijke termijn.
De uitspraak zal waarschijnlijk op 19 april 2016 zijn, het is schriftelijk en zal even later op de website gepubliceerd worden.
Moedig
Hallo Remzi. Wat leuk van je dat je hier je zaak nog even uitlegt. Ik vind dat je een noodzakelijke en moedige strijd voert. Het zou geweldig zijn als je alsnog gelijk krijgt. Maar ook als dat niet gebeurd, denk ik dat jouw zaak voor andere kinderen toch al positieve gevolgen kan hebben.
De manier waarop jeugdhulpverleners gewend waren vooral met elkaar in kleine kring en dus tamelijk willekeurig over kinderlevens te beschikken is mede door jou nog eens extra aan het licht gekomen.
Ja Bedankt
Ik heb het bericht van de rechtzaak en de luisterende rechters in de krant gelezen. Ik hoop dat dat al voor een beetje genoegdoening zorgt.
Helaas is jeugdzorg en ook de WSG onaantastbaar en is het maar de vraag of er ook een financiële genoegdoening zal volgen.
Wat heel jammer is want ik begrijp dat er inmiddels ook schulden zijn door het internetbedrijfje wat niet goed liep.
Ik kan alleen maar zeggen dat de beste 'wraak' is dat je eigenhandig je leven goed krijgt, zonodig met hulp van vrienden, want de WSG raak je er niet mee als het met jou slecht gaat.
Mijn 'melders' wijden al jaren geen syllabe aan gedachten meer aan mij. En als ze dat toch doen is het nog steeds in hun eigen gelijk.
Remzi, je bent niet de enige, maar ik hoop dat je na de uitspraak er afstand van kunt doen. En ik blijf hopen op een financiële genoegdoening na zo'n dramatische jeugd waar je juist deskundige hulp had moeten krijgen. Het kan toch niet zo zijn dat als ouders falen dat een kind dan vogelvrij is in de hulpverlening? Dan begint de verantwoordelijkheid van de hulpverlening juist te tellen.
Tussenarrest Cavdar vs. WSG
Beslissing van het Hof
Het Hof komt tot de eindconclusie dat zij vindt dat er maar liefst drie onafhankelijke deskundigen benoemd moeten worden die na het dossier kijken. Een psycholoog, een psychiater en een orthopedagoog.
Tevens vindt het Hof dat wij eerst onderling moeten onderhandelen over welke deskundigen benoemd moeten worden en daarover gezamenlijk tot een voorstel te komen.
Wij hebben een aantal deskundige voorgedragen en de WSG heeft een aantal deskundige voorgedragen. Wij zijn samen met de WSG eens geworden over twee onafhankelijke deskundigen. Wij zijn het niet eens geworden over de aanstelling van een derde deskundige, daar zal het Hof nader over moeten beslissen.
Wat betreft social media aanpak en media aandacht
Mijn advocaat mr. Richard Korver heeft mij geadviseerd om geen media aandacht op te zoeken. Ik ben het met zijn stelling eens. Tevens ben ik niet meer zo actief op social media, het lijkt mij het beste om nu niets te doen. Als er later weer wat nieuws is hou ik jullie op de hoogte. (Waarschijnlijk rond oktober of eind 2016)
Zie Tussenarrest Cavdar vs. WSG: https://www.scribd.com/document/320203243/Tussenarrest-Cavdar-vs-WSG
Update
Bedankt voor je update Remzi. Ondertussen heel veel sterkte gewenst en vooral een goed leven los van deze rechtzaak die je uiteraard hopelijk wel wint.
Ook als je niet wint heb je daarmee al een punt gemaakt. Het kan niet zo zijn dat als ouders ziek worden en niet voor hun kinderen kunnen zorgen dat de hulpverlening vervolgens het drama groter maakt en blind blijft voor de gevolgen.
Langslepende rechtszaak
Hoi Anne,
Ik vind het wel een langslepende rechtszaak, ik vind het zo jammer dat de rechtspraak zo lang moet duren. Mijn advocaat en ik denken dat we pas een definitieve uitspraak mogen verwachten rond 2018.
Ik ben nu al ruim 4 jaar bezig met de rechtszaak en ik hoop dat het na een jaar of maximaal 2 jaar afgelopen is, want het begint wel lang te duren.
