Papa van eerste kind
hallo allemaal. Ik ben nieuw hier en heb zoveel gemengde gevoelens, dat ik niet weet wat te typen. Elke dag is niet hetzelfde met een baby en ik weet vaak niet wat ik moet juist doen. Laat me beginnen dat ik mooi en fantastische dochter heb van 1jaar 1 maand, ik samen.met mijn partner (13 jaren samen). Met mijn dochter gaat momenteel heel goed 
. Ik voel mij niet lekker met mijn partner. Onze contact is weinig en lijkt in mijn ogen steeds meer te minderen. Van geen seks naar moeten vragen voor een kus. Ik sprak haar meer keren aan. Ze zegt dat ze moe is, niet durft omdat baby nog niet doorslaapt. Stress van werk. Ik wil begrijpen maar ik ben al 2 vorige relaties bedrogen geweest. Ik kom met oplossingen naar oma voor een dag en op date gaan. Maar wilt ze niet. Over praten maar ze is niet iemand die wil praten. Daarom ook geen terapy. Ik wil mijn gezin behouden, maar ik heb ook nood aan duidelijkheid.
Kersverse vader? Dat kind is 1! Je hoeft toch niet een jaar lang te vergeten dat je ook nog een partner hebt en volledig opgaan in je kind? Er is ook nog zoiets als je relatie. Echt niet ok om je partner verder maar links te laten liggen. Tenzij je eigenlijk wel klaar met hem bent...
Roos55 schreef op 20-03-2024 om 18:58:
[..]
Maar wat dan als hij wel wil . Wat toch vrij normaal is in een relatie? En wat ook normale behoeftes zijn .
Het is heel normaal in een relatie dat er even minder gesekst wordt in de hectische maanden na de bevalling.
Hij heeft normale behoeftes. Maar durf jij te zeggen wat haar normale behoeftes in dit stadium zouden moeten zijn, met nog een kind aan de borst?
JohnnyC. schreef op 21-03-2024 om 10:16:
[..]
Het is heel normaal in een relatie dat er even minder gesekst wordt in de hectische maanden na de bevalling.
Hij heeft normale behoeftes. Maar durf jij te zeggen wat haar normale behoeftes in dit stadium zouden moeten zijn, met nog een kind aan de borst?
Borstvoeding geven is geen reden om niets meer te kunnen of willen hoor. De hormonen nemen verlangens wel weg (dat heeft de natuur zo geregeld). Maar erover praten is wel het minste. En intimiteit kan op tal van manieren. To is de partner geen huisgenoot of goede vriend.
Borstvoeding was meer figuurlijk dan letterlijk bedoeld. Gewoon het beeld van een vrouw met een kind aan de borst en dan ook nog een man die van alles verlangt. Prima als zijn ook zin heeft in seks, maar heb asjeblieft wat begrip wanneer het wat minder is.
Het had inderdaad geholpen als mijn vrouw er toen wat opener over sprak, maar ik zie dit nu gewoon als twee mensen die hun best deden om zich aan te passen aan de hectiek van een jong gezin. TO mag zijn driften best even in perspectief zien.
JohnnyC. schreef op 21-03-2024 om 09:47:
[..]
Haha, je hebt gewoon gelijk.
Ik denk dat de meeste kersverse vaders hetzelfde meemaken als TO. Been there, done that. En het komt met een klein beetje mazzel ook weer goed. TO, man-up, raap jezelf bij elkaar, hou je frustratie in toom, je bent nog maar net papa, wat verwacht je precies van je vrouw!
Je lieve, stoere, sterke vrouw is binnen zeer korte tijd teruggeschakeld van moderne autonome mens naar puur biologisch wezen: het baren en zogen van een jong. Hoe trots je ook was toen je vrouw zo'n prachtige dochter ter wereld heeft geperst, zo geduldig zul je nu moeten zijn tot haar 'biologie' is uitgewerkt, zowel geestelijk als lichamelijk. Want wat hier boven staat klopt gewoon: de buit is nu binnen, seks is nu geen prioriteit, zogen heeft voorrang. En terecht beste TO: give her a break.
Voor ons mannen is dat natuurlijk vervelend. Een week na de bevalling staan we alweer weer paraat. We snappen best dat het dan nog te vroeg is om aan seks te denken, maar na een maand of drie begint het toch echt te kriebelen. En na een jaar ben je de wanhoop nabij. Is haar seks stuk? Heeft ze een ander? De buurvrouw was toch ook al binnen drie maanden weer zwanger?
Beste TO, ik kan alleen maar zeggen dat het ook bij ons goed is gekomen. Over een tijdje kijk je terug op deze maanden en snap je het helemaal: natuurlijk stond haar hoofd toen nog niet naar seks en intimiteit met jou! Koester je rol als kersverse papa. Voor je het weet heb je een chagrijnige puber op de bank en zoeken jullie tweetjes weer alle steun en liefde bij elkaar.
Wat een lieve, begripvolle post JohnnyC! Jouw vrouw boft maar met jou!
Maar ik denk wel dat je als vrouw jezelf ook niet helpt door de boot zo lang af te houden. Daar komt je zin in seks niet van terug heb ik gemerkt. Vaak komt de zin vanzelf wel als je gewoon begint. Dat je als vrouw zelf niet echt veel seksdrive hebt in het eerste jaar/eerste jaren na de bevalling herken ik wel. Maar daar hoef je je niet bij neer te leggen natuurlijk.
Ik heb zelf bij beide kinderen best lang gevoed, en dat was in mijn hoofd/lijf echt wel lastig te combineren met seks, maar dat heb ik zelf wel bewust weg geduwd. Fysieke intimiteit is ook gewoon een heel belangrijk onderdeel van een relatie, het cement, en ook daar moet je bewust aan werken. Man en ik hebben toen afgesproken dat mijn borsten even off limits waren voor hem, die waren voor de kinderen en als hij eraan zat was dat voor mij echt een enorme libidokiller. Daar valt makkelijk omheen te werken hoor. Ik kon veel minder gemakkelijk echt genieten, omdat mijn voelsprieten richting de kinderen de eerste jaren doorlopend aan stonden, maar dat heb ik maar voor lief genomen. En uiteindelijk kwam dat vanzelf goed hoor. En ja, soms werden we halverwege (of nog later) gestoord door een huilend kind. Daarna kwam het dan voor mij niet meer goed. Dus dan begonnen we de dag erna gewoon opnieuw. Was voor man soms wel lastig, maar hij begreep dat wel.
JohnnyC. schreef op 21-03-2024 om 11:14:
Borstvoeding was meer figuurlijk dan letterlijk bedoeld. Gewoon het beeld van een vrouw met een kind aan de borst en dan ook nog een man die van alles verlangt. Prima als zijn ook zin heeft in seks, maar heb asjeblieft wat begrip wanneer het wat minder is.
Het had inderdaad geholpen als mijn vrouw er toen wat opener over sprak, maar ik zie dit nu gewoon als twee mensen die hun best deden om zich aan te passen aan de hectiek van een jong gezin. TO mag zijn driften best even in perspectief zien.
Even? Het kind is inmiddels meer dan een jaar oud en een simpele kus voor papa is al teveel. Dan mag je je toch als moeder weleens achter je oren gaan krabben of je wel zo goed bezig bent. Ik snap heus dat de eerste tijd met een baby heftig kan zijn, maar je moet toch ook niet je relatie zo laten versloffen.
Jonagold schreef op 21-03-2024 om 11:19:
[..]
Wat een lieve, begripvolle post JohnnyC! Jouw vrouw boft maar met jou!
Maar ik denk wel dat je als vrouw jezelf ook niet helpt door de boot zo lang af te houden. Daar komt je zin in seks niet van terug heb ik gemerkt. Vaak komt de zin vanzelf wel als je gewoon begint. Dat je als vrouw zelf niet echt veel seksdrive hebt in het eerste jaar/eerste jaren na de bevalling herken ik wel. Maar daar hoef je je niet bij neer te leggen natuurlijk.
Ik heb zelf bij beide kinderen best lang gevoed, en dat was in mijn hoofd/lijf echt wel lastig te combineren met seks, maar dat heb ik zelf wel bewust weg geduwd. Fysieke intimiteit is ook gewoon een heel belangrijk onderdeel van een relatie, het cement, en ook daar moet je bewust aan werken. Man en ik hebben toen afgesproken dat mijn borsten even off limits waren voor hem, die waren voor de kinderen en als hij eraan zat was dat voor mij echt een enorme libidokiller. Daar valt makkelijk omheen te werken hoor. Ik kon veel minder gemakkelijk echt genieten, omdat mijn voelsprieten richting de kinderen de eerste jaren doorlopend aan stonden, maar dat heb ik maar voor lief genomen. En uiteindelijk kwam dat vanzelf goed hoor. En ja, soms werden we halverwege (of nog later) gestoord door een huilend kind. Daarna kwam het dan voor mij niet meer goed. Dus dan begonnen we de dag erna gewoon opnieuw. Was voor man soms wel lastig, maar hij begreep dat wel.
Hier heb je natuurlijk ook helemaal gelijk in. Ik heb mijn post vooral geschreven als een soort terugblik op mijn gevoelens destijds omdat ik veel herken uit TO’s situatie. Ook het (achteraf bizarre) idee dat mijn vrouw vreemd zou gaan kwam in me op terwijl daar totaal geen aanwijzing voor was! Het is dus vooral gericht op TO.
Maar je hebt helemaal gelijk, de andere kant van het verhaal is dat de boot alsmaar afhouden ook niet gezond is in een relatie. Hopelijk begrijp zijn vrouw dit ook.
_Audrey schreef op 21-03-2024 om 11:24:
[..]
Even? Het kind is inmiddels meer dan een jaar oud en een simpele kus voor papa is al teveel. Dan mag je je toch als moeder weleens achter je oren gaan krabben of je wel zo goed bezig bent. Ik snap heus dat de eerste tijd met een baby heftig kan zijn, maar je moet toch ook niet je relatie zo laten versloffen.
Het kan een cirkel van actie reactie zijn hè. To die een zoen geeft, vrouw die terug zoent maar voor ze het weet richting bed wordt gedirigeerd. Die bij elke knuffel die ze geeft meteen iets voelt prikken wat nú aandacht nodig heeft. En daarom maar besluit niet te zoenen want seks nog even niet. Eerst de was/het kind/de badkamer/kind huilt weer/de was/stof/liggen daar nou weer zijn schoenen/de was enz.
Dus eens met iedereen over dat je het erover moet hebben. Maar niet met de eis-vraag van wanneer doen we het weer, maar wel uitwisselen van behoeftes. Zodat zij weet dat die was door jou gedaan wordt en jij weet dat ze nog steeds gek op je is.
Maar eerlijk gezegd, ik zou vooral niet denken dat ze vreemd gaat. Hooguit wordt haar energie gestolen door een ander levend wezen; jullie kind.
JohnnyC. schreef op 21-03-2024 om 11:14:
TO mag zijn driften best even in perspectief zien.
Driften?
Seks is intimiteit en gewoon lekker.
Iets wat je wil met je partner
Roos55 schreef op 21-03-2024 om 16:22:
[..]
Driften?
Seks is intimiteit en gewoon lekker.
Iets wat je wil met je partner
Daar was ik me pijnlijk van bewust toen ik in TO’s schoenen stond Roos
