Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op
Rianna

Rianna

08-10-2009 om 11:44

No kidding recensie van ouders online

Op de site van ouders online staat een artikel over no kidding http://www.ouders.nl/mdiv2009-adhd-nokidding.htm
Ik heb niets met No Kidding, maar vind wel dat tegenstanders wat makkelijk weggeserveerd worden in dit artikel van ouders online.
Ik heb zelf kinderen met een diagnose adhd en ben die diagnose gaan "halen" omdat men ze op school "lastig" vond. Wij hebben zelf nooit medicatie gewild voor onze kinderen al heeft de oudste toen hij ouder werd die medicatie wel geprobeerd. Het hielp hem in het begin heel goed, maar na verloop van tijd merkte hij er niets meer van en is hij gestopt.
Ik vind het goed dat er een kritisch geluid komt bij al die kinderen die medicatie voorgeschreven krijgen en ik vind het jammer dat ool zich zo achter het medicijngebruik schaart. Het is voor ouders en kinderen die wat anders zijn in deze maatschappij waarin alles in matrixjes gezet wordt en meetbaar moet zijn, al moeilijk genoeg om zich niet op te laten zuigen door al die "maakbaarheid" en om gewoon jezelf te durven en kunnen blijven.
Dat zo'n groot en invloedrijk forum op deze manier schrijft over een initiatief om een kritische noot te zetten bij al die kinderen die een adhd diagnose krijgen met bijbehorende pillen, voel ik echt als erg ongenuanceerd en "meelopen". Jammer.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

08-10-2009 om 12:20

Volledig eens met justine

Ik sta volledig achter het artikel waar je naar verwijst, Rianna. En wel om redenen die ik al heb genoemd in "Zorgenkinderen". Die No-kiddingorganisatie is een héle rare club. Het gebruik van Methylfenidaat scharen onder kindermishandeling, hoe gestoord kunnen ze zijn daar? Van mij hoeft niemand aan de ADHD-medicatie als ie dat niet wil, en van Justine ook niet trouwens, dat is het punt ook helemaal niet. Het gaat om de eenzijdige en onjuiste informatie die No kidding meent te kunnen verspreiden. En daarmee richten ze schade aan.

Van de (Forum)redactie

Van de (Forum)redactie

08-10-2009 om 12:34

Reactie ouders online

Misschien moeten we hier maar meteen duidelijk maken dat we helemaal niet tegen een discussie zijn over het gebruik van medicijnen door kinderen of de manier waarop diagnoses tot stand komen. Integendeel: daar kan niet genoeg over worden gesproken!

En over het ondeskundig omgaan met diagnoses en medicijnen hebben we al vaker geschreven. Jaren geleden schreef ik al eens over het verschijnsel dat schooljuffen al weten te vertellen aan ouders welke medicijnen hun kinderen nodig hebben, of zelfs moeten gebruiken om nog in de klas te worden toegelaten. Een kritisch geluid is ons dus niet vreemd, en daar gaat het hier ook niet om. Lees anders het stuk nog eens.

Wat we aan de kaak willen stellen nu, is dit. Er zijn veel ouders met kinderen die onder goede begeleiding medicijnen slikken, en die daar heel veel baat bij hebben. Het past geen enkele organisatie, maar zeker niet een club die zegt tegen kindermishandeling te strijden, nu juist deze ouders, die het heel moeilijk hebben, te beschuldigen van kindermishandeling.

No Kidding krijgt geld van politieke partijen, gerenommeerde bedrijven, en grote fondsen omdat ze een 'goed doel' zijn. En dat is dus maar de vraag: sinds wanneer kan een goede doelenorganisatie integere ouders schaden?

Dat hier vraagtekens bij gezet wordt door ouders, lijkt me dus niet meer dan normaal. Wij hebben dit onder de aandacht gebracht. Niet meer, niet minder.

Justine Pardoen (Ouders Online)

ijsvogeltje

ijsvogeltje

08-10-2009 om 13:41

Vrijblijvend

"het is echter niet altijd zo dat het gebruik even vrijblijvend is als dat het lijkt."

Ik denk dat dit inderdaad waar is. Er is (weet ik inmiddels uit eigen ervaring) een behoorlijke sociale druk om 'iets' te doen met een kind dat afwijkt van de norm. Scholen eisen soms dat ouders hun kinderen laten testen en bepalen - zoals Justine ook beschrijft - dat een kind zonder medicatie niet meer welkom is. Ik heb het dit jaar nog zien gebeuren bij het kind van een collega - ik vond dat erg ver gaan.
Nu denk ik dat de gemiddelde ouder op dit forum behoorlijk bewust en assertief is en we hier vooral verhalen lezen van ouders die zeer goed afgewogen (moeilijke!) keuzes maken. Maar ik denk dat dit forum geen representatieve afspiegeling is dan de maatschappij. Volgens mij moet je behoorlijk stevig in je schoenen staan om de sociale druk te kunnen weerstaan. En daarnaast de verstandelijke vermogens om weloverwogen keuzes te maken en van gedachten te wisselen met artsen. Dat is niet iedereen gegeven. En last but not least: goed opvoeden is lastig, en als je een zorgenkind hebt is het éxtra moeilijk. Niet iedereen kan dit even goed. Zou het zo kunnen zijn dat bepaalde kinderen nu medicatie krijgen omdat voor hun ouders de opvoeding gewoonweg te zwaar is?

ijsvogeltje

ijsvogeltje

08-10-2009 om 13:44

Ik bedoel dus niet...

Ik bedoel dus nadrukkelijk NIET dat ik ADHD zie als een opvoedprobleem!

Guinevere

Guinevere

08-10-2009 om 14:08

Daar gaat het artikel niet over

Het artikel gaat over de achtergronden van de NO-kidding organisatie, die beweert dat medicijnen toedienen aan kinderen met ADHD gelijk staat aan kindermishandeling. No-kidding citeert hierbij links en rechts uit allerlei artikelen, maar alleen de zinsneden uit die artikelen die volledig aansluiten bij de boodschap die ze willen brengen. Een fraai (nou ja) staaltje van informatievervalsing. Hebben jullie die pagina van No-kidding al bekeken?

Tinus_p

Tinus_p

08-10-2009 om 15:52

Rianna

Rianna:
"Ik wil gewoon graag weten waarom dit no-kidding iniatief zo neergesabeld wordt en er niet kritisch wordt gekeken naar de (patienten) fora waar iedereen zijn informatie vandaan haalt."
Omdat je met zulke vrienden geen vijanden meer nodig hebt. En omdat de vijand van je vijand niet automatisch je vriend is.

Ik ben ook kritisch op sommige uitwassen, clubs als no-kidding blokkeren op termijn juist een genuanceerde discussie.

Rianne

"Waarom mag je wel kritisch zijn naar No-Kidding (en terecht hoor) maar niet naar organisaties die duidelijk ook gesponserd worden door farmaceuten?"

Daar mag je wel kritisch op zijn, daar moet je zelfs kritisch op zijn!
Kan alleen wel zo zijn dat als je daar kritisch over doet bij zo'n organisatie zelf dat ze dan de deur dicht doen.
Daarom is het fijn dat we hier wel lekker kritisch mogen zijn. Onafhankelijke informatie word steeds moeilijker te vinden.

anders

anders

08-10-2009 om 16:16

Ik vind dat wel verklaarbaar

No-kiddings verbondenheid met scientology maakt dat de kritiek al snel de indruk wekt dat je je aansluiten moet bij hun club en dat dan alles wel goed komt.
Van farmaceuten, zoals jij ze noemt, kan je in elk geval stellen dat ze zich dienstbaar stellen aan de samenleving en proberen oplossingen hiervoor te bedenken. Natuurlijk is er sprake van commercieel gewin en is de oplossing eenzijdig - pillen - maar het is geen club met bedenkelijke grondslag.

Guinevere

Guinevere

08-10-2009 om 16:17

Rianna

Ik ben het zeker met je eens dat niet alleen No-kidding zich schuldig maakt aan het citeren naar eigen behoefte. Ervaring met die genoemde Adhd-fora heb ik niet, dus daar kan ik niets zinnigs over zeggen. Ik vind het in elk geval goed dat je kritisch bent.

Andere geluiden

Dat forum van ADHDxtra kende ik nog niet dus ben net even een kijkje gaan nemen en daar hebben ze ook een forumdiscussie lopen over No kidding (http://www.adhd-xtra.nl/index.php?option=com_smf&Itemid=26&topic=16746.0). Daaruit blijkt trouwens dat je wel degelijk ook kritisch mag zijn tav ritalin, zie reacties van murf aldaar.
In datzelfde forum kwam ik trouwens te weten dat er ook een anti-kiddding hyves bestaat (http://anti-no-kidding.hyves.nl/)
Hoe dan ook kritisch over ritalin of over adhdxtra of scientology of CCHR of wat dan ook is niet overbodig en tot daar aan toe. Maar kritisch zijn naar een organisatie (No kidding) die subsidies en giften ontvangt en vervolgens ongefundeerd hele patientengroepen neersabeld lijkt me broodnodig.

minnie mouse

minnie mouse

08-10-2009 om 20:11

Rianna

toevallig ken ik dat forum ook en ik ken ook de andere zijde van dat verhaal en zijn de 2 mensen niet voor niks geband, namelijk omdat ze in discussie eigenlijk hetzelfde deden als no-kidding nu, van alles roepen, schoppen tegen schenen, niet openstaan voor andere meningen en vooral heel veel schofferen. Niet zo verwonderlijk als je er dan afgegooid wordt. Er zijn er genoeg op dat forum die ook tegen medicatie zijn, maar wel de keuze van andere mensen respecteren, ook al staan zij er anders in. Dat is een fatsoenlijke discussie.

En zo heb je meteen duidelijk waarom het goed is dat ouders online wel no kidding aan de kaak stelt. En ze doen dat op een juiste manier. Ik zie geen enkele veroordeling, maar wel een uiteenzetting van een en ander. En dat ouders die hun kinderen medicatie geven zeer zeker geen kindermishandelaars zijn! Dat is ook de reden van alle commotie, dat een complete groep, die echt heel veel stappen hebben doorlopen voor ze zover zijn, neergezet worden als kindermishandelaars.

Ja, je kunt vraagtekens zetten bij organisaties die door farmaceutische bedrijven gesponsord worden. Maar deze organisaties stellen tenminste niet dat mensen die hun kinderen GEEN medicatie geven kindermishandelaars zijn. Hoe had jij je gevoeld als no-kidding JOU als mishandelaar had neergezet omdat jouw kinderen geen medicatie krijgen?

Ieder moet doen wat het beste is voor je kind, wel of geen medicatie. Mijn ene kind kan niet zonder, mijn andere kind, misschien ook ADHD, zie ik best wel zonder medicatie kunnen en hooguit wat aanpassingen in de omgeving....

minnie mouse

minnie mouse

08-10-2009 om 22:04

Inderdaad ot

dus laten we die discussie maar voor wat hij is.

Ik vroeg je, hoe zou jij je gevoeld hebben als je door een no kidding was beschuldigd van kindermishandeling omdat je geen medicatie aan je kinderen geeft?

mirreke

mirreke

09-10-2009 om 07:51

Toch klopt het wel dat scholen graag ritalin-gebruik zien

Toen mijn eigen zoon pdd-nos bleek te hebben, nadat we op wens van de school een diagnose gingen 'halen', zoals hierboven iemand schreef, werd ook direct Ritalin aanbevolen om zijn adhd-achtige symptomen die hij kreeg als gevolg van zijn pdd-nos, te bestrijden. Zelf wilden we dat niet, gewoon omdat we niet met de handen in ons haar zaten en zoon volgens ons op een heel andere manier last van zijn pdd-nos heeft. School was daar niet blij mee, hij zat namelijk in een drukke klas van 30+ kinderen, met tweederde jongetjes waarvan nog enkele adhd hadden. Ik had echt heel sterk de indruk dat hier vooral de eigen rust van de school sterk meespeelde.
Vriendin van ons heeft op dezelfde school twee zoons met adhd, allebei zonder ritalin. Ook daar is school niet blij mee, bij elk! oudergesprek wordt hier over begonnen.
Verder zijn wij verhuisd naar een ander land. En hier (Dld) begint een school direkt over medicatie bij te drukke kinderen. Dat gaat zelfs zover dat ze echt drukke kinderen weigeren als die geen medicijnen slikken!
Nou ben ik zelf helemaal niet tegen het gebruik van medicijnen, indien je daar uit volle overtuiging voor kiest. Maar het vanzelfsprekende gemak waarmee men ouders het gebruik van medicatie lijkt voor te schrijven stuit me enorm tegen de borst.

liedewij

liedewij

09-10-2009 om 10:56

Kritisch

Ik kan mij aanmsluiten bij Mirreke. Mijn ervaring is dat het bijna vanzelfsprekend is om met medicatie te beginnen als een kind een diagnose gekregen heeft. Dat vind ik echt zorgelijk. Dat het kindermishandeling is als kinderen medicatie krijgen is natuurlijk flauwekul. Maar wat kritischer kijken naar medicijngebruik bij kinderen kan wat mij betrefd geen kwaad.
Dit wil overigens niet zeggen dat ik No-Kidding een warm hart toedraag.

Liedewij

Bikkel

Bikkel

09-10-2009 om 11:22

Oh?

De school van onze zoon heeft na diagnose helemaal niet aangedrongen op medicatie. De leerkrachten hebben zelfs nooit over medicatie gesproken. Toen wij vertelden dat we met medicatie zouden beginnen en hoe en waarom, had school ook niet iets van "eindelijk" maar heeft geluisterd naar onze argumenten.
Overigen ben ik ook van mening dat er zorgvuldig omgesprongen moet worden met het gebruik van medicatie bij adhd. Maar de manier van no kidding gaat me veel te ver. Als hetgeen ze willen vertellen over de top gebracht wordt, dan werkt het alleen maar averechts, maar dat geldt andersom natuurlijk ook voor de te pro-medicatie mensen. Wij zoeken daar toch onze eigen weg in waarbij wij zeer goed kijken naar onze zoon en dat in overleg met school. Zoals ik altijd hier zeg: mijn man en ik staan ambivalent tegenover medicatie. Gelukkig heeft de school van onze kinderen daar begrip voor.

Moeizaam

"En dan graag niet zoiets als de organisatie voor nieuwetijdskinderen, waar weer allerlei zweverige linkjes aan vast zitten maar gewoon een vereniging waar mensen zitten die je kunnen ondersteunen als je een andere weg in wil slaan dan die van medicatie, met je niet in matrixjes passende kind."
Dat kan alleen bestaan als er een werkzame behandeling zou bestaan. Die is er tot op zekere hoogte. Structuur bieden bijvoorbeeld. Omgevingsfactoren aanpassen. Maar als dat niet genoeg is of niet genoeg lukt, is er alleen maar medicatie.
Het spanningsveld tussen wel of geen medicatie in de niet zweverige hoek bestaat dan ook niet uit een strijd tussen het ene of het andere middel (medicijn of handelen), maar uit de vraag welk niveau van gedrag acceptabel is en wanneer die grens overschreden wordt zodat medicijnen noodzakelijk zijn.
Ja, er is tegenwicht nodig aan scholen die per definitie medicatie willen zonder zelfs maar het gedragsniveau te kennen. Ja, er is tegenwicht nodig aan familie, kennissen, buren of omstanders die werkelijk niks kunnen hebben en al ritalin roepen voordat er een kopje is gevallen.
Ja, dat is moeilijk en daarin sta je niet alleen. Bijna alle ouders en kinderen maken dit soort intolerantie mee.
De vraag is of jij met je kind op eigen kracht voldoende compensatie kunt vinden van dit soort intolerantie door geaccepteerd gedrag. Lukt dat voldoende, dan is het oke. Lukt dat onvoldoende, het gezinsleven wordt negatief beinvloed, kind is ongelukkig, op school zijn problemen eerder regel dan uitzondering, dan breekt het moment aan om medicatie te overwegen.
Er is niks anders. Je kunt niet blijven prutsen.
Groet,
Miriam Lavell

Hou het bij jezelf

Rianna:"Wij komen er thuis wel uit en ik denk dat dat geldt voor de meeste mensen die ervoor kiezen om geen medicatie te gebruiken. "
Dat denk ik ook. Er is een niveau van adhd waarvoor het middel erger is dan de kwaal. Maar dat het jou lukt, wil niet zeggen dat mensen die wel ritalin gebruiken dat doen uit gemakzucht. Het is een ander probleemniveau. Het verschilt niets tussen mensen die wel een paracetamol nemen bij hoofdpijn, of mensen die er voor kiezen vroeg naar bed te gaan.
Rianna:"Maar het gaat om de buitenwereld, die van alles wil opdringen omdat een pilletje nu eenmaal de makkelijkste weg is voor een leerkracht."
Aan jou? En is dat dan omdat zij vinden dat je er helemaal niet uitkomt? Krijg jij kritiek? Wordt van jouw kind gezegd dat het zich onvoldoende acceptabel kan gedragen? Of voel je je plaatsvervangend aangevallen door mensen die wel ritalin gebruiken?
Groet,
Miriam Lavell

anders

anders

09-10-2009 om 12:57

Rianna

Het verschil zit hem voor een deel denk ik in het feit dat school natuurlijk niet alleen met jou kind te maken heeft maar met meerdere kinderen die soms een speciale aanpak nodig hebben. Als ouder heb je daar (terecht) natuurlijk geen boodschap aan en wil je maximale inspanningen om je kind (zonder medicatie) mee te laten komen. Ik denk dat het mooi zou zijn als dat kon en er zijn ook vast scholen die zich zo inspannen maar die zijn niet dik gezaaid. Helaas kom je dan vaak uit op medicatie het staat je echter altijd vrij op zoek te gaan naar een school die zoiets wel levert.

Bikkel

Bikkel

09-10-2009 om 12:59

Rianne (sorry, beetje lang)

Wij hebben de keuze voor (beperkte) medicatie wel gemaakt, omdat zoon zichzelf in de weg zat. Verdrietig, omdat het weer niet lukte, omdat hij weer op de kop had gekregen, terwijl hij, voor zijn gevoel, zo rustig was geweest, omdat hij weer bij de voetbal een bal had gemist, omdat hij geschiedenis zo goed kende maar er toch maar een matig had gehaald etc etc Hij verloor zijn zelfvertrouwen en er was weinig over van onze lieve grapjas. Hij was boos, boos, boos en verdrietig. Hij vond dat hij alles fout deed en dat hij nooit iets kon, terwijl hij zo zijn best deed. Maar dan zeiden anderen dat hij het wel kon als hij maar zijn best deed maar hij deed toch zijn best? Dat is voor ons de reden geweest, na vele andere dingen uitgeprobeerd te hebben, om toch te beginnen met medicatie.
Wat ik wel jammer vind, is dat er op scholen zo weinig bekendheid is met het precieze van adhd. Niet ieder kind dat druk is, heeft adhd en niet iedere adhd'er is druk. Alle dagen heel druk klopt niet, ook niet bij onze zoon. Er komt zoveel meer bij kijken en van de chaos waar adhd'ers in leven is niet zo veel bekend bij anderen. Misschien dat er vanuit die onkunde toch dat pushen naar medicatie voortkomt (wat mij dus niet bekend voorkomt). Waar ik wel ervaring mee heb, is dat een school al snel denkt dat een adhd'er die aan de medicatie is, behalve structuur en positieve benadering, verder geen begeleiding meer nodig heeft. Bijvoorbeeld op de school van onze kinderen is wel een werkgroep voor hb'ers en dyslectici maar niet voor adhd'ers. Terwijl die zoveel kunnen hebben aan extra hulp bij het maken van samenvattingen, de oz o populaire mindmaps etc. In het structuur aanbrengen in grote gehelen. Ik heb een gesprek staan met de kinderpsychiater en met hem wil ik eens praten of hij weet hoe ik dit kan aanpakken etc. Ik vind dat scholen op dat gebied nog een hoop kunnen doen.
En wat "anderen" betreft, tja, ik zal maar niet de opmerkingen van mijn schoonmoeder en schoonzus herhalen, dan vinden ze het ook nog raar dat de relatie tussen ons is bekoeld. En die hebben het dan over hun kleinzoon en neef. Ook moeders van vriendjes knikken begripvol als je dingen uitlegt maar komen wel mopperen als zoon iets heeft gedaan vanuit zijn impulsiviteit. Ik merk wel dat ik een steeds dikkere eeltlaag op de gebied ontwikkel: ach ja, jullie weten toch niet hoe het zit, denk ik dan.
Dus ik herken wat je bedoelt, maar ik denk dat je er zelf aan moet trekken.
Dat gepush naar medicatie vind ik hier, doorgaans, trouwens nog wel meevallen.

anders

anders

09-10-2009 om 13:03

Rianne

"Ik leg ook de gemakzucht bij de psychiaters, die een lijst laten invullen, een kind een ochtend laten observeren door een twee artsen die stage lopen, en vervolgens in een overleg, zonder ooit het kind zelf gezien te hebben, concluderen dat het beter zou zijn als het kind medicijnen gaat gebruiken".
Ook dat kan anders verlopen maar je had even verder moeten zoeken. Helaas moet je in nederland wel de juiste kanalen weten te bedienen voordat je adequaat geholpen wordt. Je had bijvoorbeeld via een verwijzing van een huisarts naar een ggz instelling gekund (met halaas lange wachttijden) die langer de tijd nemen voor zo`n observatie (evt door combinatie met een opname). Maar je moet ook gewoon eisen (op een redelijke manier) dat je adequaat geholpen wordt.

Mensen verschillen

Rianna, het gaat juist wel om jullie situatie. Beter gesteld: het gaat vooral om individuele verschillen. Niet iedereen met adhd heeft medicijnen nodig. Van die groep die wel voor medicijnen in aanmerking komt, is niet iedereen met medicijnen geholpen. Het werkt nu eenmaal niet altijd.
Scholen die ouders onder druk zetten om medicijnen te gebruiken, vergeten die individuele verschillen.
Rianna:"Je moet (zoals boven aangegeven) echt sterk in je schoenen staan wil je je eigen plan trekken. Dat kan niet iedereen."
Ja. Klopt helemaal. Mensen verschillen nu eenmaal.
Groet,
Miriam Lavell

anders

anders

09-10-2009 om 14:26

Miriam lavell

Veel scholen hebben toch ook helemaal geen mogelijkheden om aandacht te besteden aan individuele verschillen. Klassikaal ingericht onderwijs in elk geval niet (uitzonderingen daargelaten)

Pil helpt niet

anders:"Veel scholen hebben toch ook helemaal geen mogelijkheden om aandacht te besteden aan individuele verschillen. Klassikaal ingericht onderwijs in elk geval niet (uitzonderingen daargelaten)"
Als dat al waar zou zijn, dan is dat een kwaal van de school. Die verhelp je niet door kinderen medicijnen te geven.
Groet,
Miriam Lavell

Kindermishandeling

Zou het dan niet zinniger zijn om het etiket 'kindermishandeling' te plakken op instellingen die zonder aanziens des persoons medicijngebruik eisen van kinderen, op straffe van uitsluiting van onderwijs (en dus onthouden van een van de rechten van een kind). Lijkt me goed voor een volgende No-Kiddingaktie. Ze hebben toch genoeg geld voor reclames.

Tsjor

Massi Nissa

Massi Nissa

09-10-2009 om 17:21

Gemakzucht en onrust

Ik vind dat sommigen in dit draadje wel heel makkelijk alle leerkrachten wegzetten als gemakzuchtige pillenpushers. Vind ik persoonlijk een beetje ergerlijk, ik ken namelijk behoorlijk wat onderwijzend personeel dat anders met leerlingen omgaat.
En nog iets over die 'drukke kinderen': er zijn ook behoorlijk wat kinderen die de drukte vooral in hun hoofd ervaren. Hun gedrag is niet uitzonderlijk druk of beweeglijk, maar de chaos van binnen is zeer ontwrichtend. Juist (ook) bij die kinderen kan een pil het verschil betekenen in de aansluiting op school.
Ik was van huis uit altijd erg tegen medicatie en medicalisering. Ik ben daar wat genuanceerder in geworden nu ik al jaren met kinderen werk die zonder pil gewoon niet functioneren op school. School is ook een wezenlijk andere omgeving dan thuis. Kinderen hebben andere coping mechanismen nodig. En soms dus ook een pil. Maar misschien zie ik het weer te praktisch.
Groetjes
Massi

Lastig toch..

die lange tenen her en der.
"Vind ik persoonlijk een beetje ergerlijk, ik ken namelijk behoorlijk wat onderwijzend personeel dat anders met leerlingen omgaat."
Die zijn er ook. Ouders met verwijdering van de leerling dreigen, of met het niet aannemen van een leerling als de leerling geen medicijnen gebruikt, is geen standaardpraktijk. Maar het komt wel met enige regelmaat voor.
"Hun gedrag is niet uitzonderlijk druk of beweeglijk, maar de chaos van binnen is zeer ontwrichtend. Juist (ook) bij die kinderen kan een pil het verschil betekenen in de aansluiting op school."
Ja, dat kan. Er is geloof ik niemand die zegt dat dat niet kan. Maar wat ook kan is dat het kind voldoende functioneert. En voldoende is goed genoeg.
Groet,
Miriam Lavell

minnie mouse

minnie mouse

10-10-2009 om 09:22

Sinilind

Die boeken zijn er, ik zoek ze voor je op...

Niet alleen

Sini, je hoeft het niet alleen te doen. Er zitten 30 lln in die klas van wie je de hulp in kunt roepen. Waar heb jij problemen mee trouwens, met onderwijs, of met orde?
Groet,
Miriam Lavell

reina

reina

10-10-2009 om 10:19

Sini (ot)

Je hebt gelijk, er worden 2 zo verschillende dingen van je gevraagd, goed de leerstof overbrengen en om weten te gaan met 30 soms totaal verschillende leerlingen, dat vraagt geduld, kennis, maar ook tijd. Het is voor elke beginnend leraar zwaar om de lessen te geven, om leren hoe je een klas kunt 'bespelen' etc., dat is zelfs zo voor een ervaren leerkracht die naar een andere school gaat, het eerste jaar is opnieuw zwaar, want je moet aan zoveel nieuwe dingen wennen en nieuwe leerkrachten worden altijd even uitgeprobeerd, soms subtiel, soms overduidelijk. Stel jezelf nu nog geen al te hoge eisen, vraag tips aan je collega's, praat veel met hen en laat je niet van je stuk brengen door dodelijke opmerkingen als 'goh, heb jij problemen met die klas, ik vind ze zo leuk...' of door leerkrachten die beweren dat zij het van het begin af een eitje gevonden hebben ( die liegen gewoon of hebben een slecht geheugen). Succes!

mirreke

mirreke

11-10-2009 om 14:03

Massi, niet alle leerkrachten

Ik denk zeker niet dat alle leerkrachten voor het gemak maar willen dat alle drukke kinderen aan de medicijnen gaan. Ik weet wel dat ik toevallig wel enkele van dat soort leerkrachten heb getroffen (op een heel goede school waar ik verder heel tevreden over was en die mijn zoon ook zonder dat hij Ritalin nam nog steeds goed en professioneel benaderden), en dat hier waar wij nu wonen de dwang van school om medicatie toe te passen nog veel duidelijker is. Maar dat is dan ook een totaal ander systeem dan in Nederland.
Ik zie het ook meer als een waarschuwing, kijk uit dat je die druk, als die er is, als ouders naast je neer kunt leggen.
En verder denk ik ook dat veel leerkrachten en scholen in een spagaat zitten, zoals Sini die omschrijft. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.