Kind mee laten betalen aan eigen verjaardagskado?

Febe

Dat hangt een beetje van je dochter zelf af denk ik. Begrijpt zij dat het een duur kado is, wil ze het echt heel graag hebben of doet het inleveren van haar spaargeld haar "pijn" en laat ze het liever in haar spaarpot zitten. Hier hebben we het wel eens zo gedaan hoor, wij bijv. de (toen nog) gameboy kopen en kind zelf een spelletje en tasje etc. Kind wist op dat moment ook echt niet wat hij verder wilde hebben. Ook hebben wij een keer alvast de playstation voorgeschoten (net voor verjaardag) en nadien heeft zoon spaargeld en verjaardagsgeld bij ons ingeleverd.

Of.....

jij koopt de DS, en dochter van haar eigen geld de spelletjes (of dat kaartje. Maar als dat zo'n ding is waar je illegaal spelletjes op gaat kopieren dan moet ik er even van mijzelf bijzeggen dat ik dat een erg slecht idee vind.)

Ingrid

Omdraaien

Als ze echt voor een DS aan het sparen is dan zou je het ook om kunnen draaien. Je geeft haar het bedrag dat nog ontbreekt en dan kan ze desnoods op de dag zelf 'm gaan kopen.

zelf voor laten sparen, op haar verjaardag krijgt ze geld (kan ze ook geld vragen aan de opa's en oma's als die er zijn en die dat zo willen/kunnen). En dan sparen totdat ze het zelf kan kopen, kan je met haar ook nog winkels af en internet op om de prijzen te vergelijken, dan is dat ook weer een extra 'leermoment'.

Dan weet ze ook wat een godsvermogen zo'n spelletje kost.

Hier

Mijn dochter wilde voor haar zevende verjaardag een wii.
Wij vonden dat een veel te duur kado en hebben gezegd dat ze er zelf maar voor moest sparen.
Toen ze bijna acht was was ze al heel ver. Toen zijn we vlak voor haar verjaardag dat ding gaan kopen. Wij hebben toen de rest bijgelegd en voor haar verjaardag heeft ze toen nog een spelletje gekregen.
We hebben het expres iets eerder gehaald zodat ze in de winkel zelf haar gespaarde geld neer kon leggen.

Jahoor

Sterker nog, wij hebben het afgelopen verjaardag precies zo gedaan, toen onze zoon 7 werd. Hij wilde heel graag een Nintendo voor zijn verjaardag, maar wij hebben steeds laten doorschemeren dat we dat toch wel een erg duur kado vonden.
Op zijn verjaardag heben we hem een (zelfgemaakte) waardebon gegeven van 100 euro, en een (goedkoop, want afgeprijsd) DS-spelletje. We hebben erbij verteld dat we later op die dag een Nintendo gingen kopen, maar dat hij dan wel zelf 50 euro bij moest leggen. Hij vond het geen enkel probleem, was allang al blij dat er een Nintendo zou komen.

Nou moet ik er bij zeggen dat mijn zoon behoorlijk wat spaargeld heeft (nouja, voor een kind van 7 dan... , hij geeft verder weinig uit en krijgt regelmatig iets voor rapport/zwemdiploma/ etc.

Ik vond het een goed "leermoment" voor hem, om te beseffen dat een Nintendo toch behoorlijk duur is en niet zomaar even als verjaarskado gegeven kan worden (althans, bij ons niet).

groet
Julia

Vorig jaar....

...werd mijn dochter 10 en hebben we haar mee laten betalen aan haar verjaardagskado (ook de Nintendo DS). Het geluk was dat deze toen zo sterk in de aanbieding was dat ze niet eens zoveel bij hoefde te betalen

Ze vond het helemaal niet erg, ze begreep dat niet alles kan. Van de familie heeft ze geld gekregen en daar heeft ze een hoesje e.d. van gekocht.

Hier waarschijnlijk ook

Onze dochter is nu ook van plan een nintendo ds te vragen. Het duurt nog een paar maanden, dus de plannen kunnen ook altijd nog wijzigen. Wij vinden dat ook een te duur kado. Ze is nu van plan om aan ons en aan andere familie geld te vragen. Waarschijnlijk heeft ze dan wel genoeg en anders doet ze er nog wat spaargeld bij.

Oké dus..

Ik laat haar mee betalen. In sommige gevallen heb ik dit soort reacties van "ervaringsdeskundigen" gewoon even nodig!
Wat haar leeftijd betreft: ze wordt 7 en is wijs genoeg om te beseffen dat een Nintendo duur is. Bovendien is ze helemaal niet zo op geld, dus het zal geen probleem zijn geld uit haar spaarpot te halen. Die vult zich vanzelf wel weer.
Nu maar eens even surfen om te kijken waar ie redelijk geprijsd wordt aangeboden.
Bedankt voor de wijze woorden, hihi!

Liefs Febe

Nooit gedaan

Bij kleine kinderen (en overigens eigenlijk ook bij grote kinderen) heb ik dat nooit gedaan. Als ze iets heel duurs willen krijgen ze het of niet of ik ga uiteindelijk overstag en koop het alsnog. Meestal dat laatste overigens
Overigens vind ik het op zich geen slechte constructie maar mijn zoontje van 9 bijvoorbeeld heeft helemaal geen spaargeld eigenlijk. Hij zou echt lang moeten sparen omdat soort dingen te kunnen kopen. Nu zou hem dat nog niet lukken. Zoveel zakgeld krijgt hij ook nou ook weer niet. Om 50 euro te sparen zou hij echt zes maanden niks uit moeten geven en dat is voor hem nu nog veel te lang. Dat overziet hij nog niet.

Maylise

Zomaar geven?

Wat mij opvalt in de reacties is dat mensen heel gemakkelijk schrijven: ik zou gewoon de Nintendo geven en de spelletjes zelf laten betalen. Kunnen jullie allemaal "gewoon even" een Nintendo betalen? Wow! De vanzelfsprekendheid stoort mij een beetje, er zullen genoeg mensen zijn die dat niet zomaar even kunnen betalen!
Je kind ervan bewust maken dat het een erg duur cadeau is, is prima, waarom zou je daar niet jong mee beginnen?

Onze oudste dochter wil heel graag een Wii. Die is veel te duur en dat geld kunnen we niet missen. We hebben haar dan ook geadviseerd om voor haar verjaardag geld te vragen en de rest zelf uit haar spaarpot te betalen. Wij leggen dan vanzelfsprekend wel bij maar ik kan niet zo maar even een Wii of zelfs een halve Wii betalen.
Ik zou het dus inderdaad oplossen zoals jij doet Febe!

Groetjes,
Moon32

Ook mee laten betalen

Toen mijn dochter onlangs 8 werd heeft ze ook een nintendo ds gekregen waar ze zelf aan meebetaald heeft. Ik had van te voren al aangegeven dat ik het een te duur cadeau vond. Zij vond het prima om mee te betalen. Voor de spelletjes spaart ze ook. Het helpt haar om de waarde van spullen in te schatten. Bovendien is ze daardoor voorzichtig met dat ding.

Ik begrijp ook niet dat veel ouders zomaar 150 euro neerleggen voor een nintendo ds. En dan moeten er ook nog spelletjes bij!

Groet,
Pina

Moon

"Zomaar geven?" impliceert zomaar tussendoor in je boodschappenkarretje gooien en thuis aan je kinderen geven.

Maar hier is het geld wel om een Wii te kunnen geven. Dat heeft niets met vanzelfsprekendheid te maken. Of wij dat nu zo uit onze zak kunnen betalen of daar een half jaar lang geld voor aan de kant zetten, maakt in deze discussie niet direct iets uit. En ik kan ook niet eindeloos rekening houden met mensen die het niet kunnen betalen (wat moet ik dan doen, die mensen een Wii gaan geven?).

Sinterklaas heeft hem gegeven aan onze oudste twee samen. Alleen de oudste krijgt zakgeld (0,50 ct per week), dus bij elkaar sparen is geen optie. Ook wil ik niet dat ze alleen nog maar geld vragen voor verjaardagen etc.

Maar ik stoor me behoorlijk aan:

"Je kind ervan bewust maken dat het een erg duur cadeau is, is prima, waarom zou je daar niet jong mee beginnen?"

Waarom denk je meteen dat mensen die het geld wel hebben hun kinderen niet duidelijk maken dat het een erg duur cadeau is? Reken maar dat wij onze kinderen echt wel leren dat je niets voor niets krijgt en dat het hele leven duur is. Niet alleen die Wii.

Moon 32,

"Wat mij opvalt in de reacties is dat mensen heel gemakkelijk schrijven: ik zou gewoon de Nintendo geven en de spelletjes zelf laten betalen. Kunnen jullie allemaal "gewoon even" een Nintendo betalen?"

Allemaal Moon?? Volgens mij niet hoor.......

"De vanzelfsprekendheid stoort mij een beetje, er zullen genoeg mensen zijn die dat niet zomaar even kunnen betalen!"

Ik zou bijna schrijven ´Nou en?´. Mooi dat mensen het zo kunnen betalen, wat maakt dat nou uit.....

Ik ken een aantal mensen die zomaar een WII hebben gekocht......nou mooi toch?? Ik kan dat niet.....nou dan niet

Prettig te lezen

dat er nog heel wat mensen zijn die een DS toch best een duur ding vinden. Veel kinderen hebben er een, en als ik dan van Pelle lees dat anderhalf a twee jaar al een heel mooie levensduur is. Is dat lang, is dat kort?
Een ander vertelt dat sommige exemplaren maar een maand (!) meegingen, ws wegens te makkelijk gebruik. Tja het is een ding om mee te nemen, da's het risico.

Ik moet er soms nog wat aan wennen dat veel electronische speeltjes maar zo kort meegaan, dat zal de leeftijd zijn

Als de aanstaande jarige echt graag een DS wil: mee laten betalen, waarom niet, ze zal er des te zuiniger mee omgaan.

Ben wel wat 'jaloers' op al dat verjaardagsgeld/zakgeld dat veel kinderen al schijnen te krijgen.
Hier was nooit zulke gulle kindervisite dat je er best een spelletje of een halve DS of Wii mee zou kunnen bekostigen.

tonny

Meebetalen

Ik heb er geen moeite mee om mijn kind te laten meebetalen dwz ik zou er dan geld bijleggen.En familie kan gevraagd worden om gezamenlijk een spelletje te geven.

Damajo

Veel geld in de spaarpot

De spaarpot van mijn dochter is zo vol omdat ze er sinds haar 5e jaar nooit wat heeft uitgehaald!
Alleen ik soms, als ik geen kleingeld had en er stond een collecte voor de deur. Ooo erg he? Ik betaal het wel altijd netjes terug uiteraard.
Maar wat dat spaargeld betreft, het moet inderdaad leuk blijven. Altijd maar geld overal voor vragen is toch ook niet leuk? Ik ken een gezin waarvan de kinderen om de zoveel tijd iets uit hun spaarpot betalen. De ene keer is dat een digitaal kinderfototoestel, een Baby Born, een horloge. Elke keer van die dure dingen. Die kinderen zullen allicht de waarde van geld begrijpen, ik neem aan dat ze hiervoor sparen, maar ze zijn er (ik ken ze goed) inmiddels ook erg hebberig van geworden. Hun Nintendo's liggen te verstoffen in de kast omdat ze nu een tijdelijk nieuw leuk speeltje hebben: een Wii. Was een sinterklaaskadootje...
Waarom vertel ik dit? Het is een beetje O.T. Maar ik wou het toch ff kwijt hihi. Ben trots op mijn dochter dat ze haar geld nu al 2 jaar in dat varken heeft zitten. Ik betaal dus graag mee aan de DS.

Welterusten!

Bij ons met sinterklaas

Je bent er al uit denk ik.
Wij hebben hetzelfde met sinterklaas gedaan. Een DS met spelletjes 150 euro (mede door airmiles van oma) Sint gaf 25 euro aan kleingeld opgeplakt op karton. Haar ogen rolden zowat uit haar kassen bij het zien van zoveel geld(7 jaar). Aan het eind van de avond kon ze dit geld met al haar spaargeld(125 euro) inleveren bij papa/mama en die geven het dan weer aan de sint. Dan lag er boven een verrassing....
In eerste instantie was dit laatste stom van ons; want al je geld inleveren terwijl je niet weet wat er ligt is niet grappig. Broer loste het op door voor te stellen dat ze een bonnetje krijgen kon; als ze spijt had zou ze het geld weer terug krijgen en het kado weer inleveren. Goed plan! Uiteindelijk helemaal gelukkig met haar DS. En merendeel zelf betaald.

Wat ik zelf wel lastig vond was dat ze op school vertelde een DS te hebben gehad van de sint. Zonder te vertellen(onbewust) dat ze zelf flink meebetaald had. Dan zie ik andere kinderen en ouders al denken...(en dat terwijl we juist geen grote kado's willen geven)

Liedewij

Pelle - o.t.

ik snap het hoor. En ik hoop dat ze nog een hele tijd meegaan, ik zie best dat veel kinderen en veel plezier aan beleven.

tonny

Eens met nivea

"Waarom denk je meteen dat mensen die het geld wel hebben hun kinderen niet duidelijk maken dat het een erg duur cadeau is? Reken maar dat wij onze kinderen echt wel leren dat je niets voor niets krijgt en dat het hele leven duur is. Niet alleen die Wii."

Onze dochter krijgt voor haar zesde verjaardag een nieuwe fiets. Hartstikke duur natuurlijk, maar haar oude fiets wordt te klein. We geven ook aan dat ze hem voor haar verjaardag krijgt omdat hij heel duur is en dus niet zomaar gegeven wordt.

Verder krijgt ze zelden zomaar iets tussendoor. De dochter van een vriendin krijgt bijna wekelijks wel een kleinigheidje. En ookal zijn haar verjaardagskado's misschien minder duur, ik denk dat mijn dochter veel beter beseft dat je zelden iets voor niets krijgt.

Omgaan met ds

Hier duidelijke regels over de nintendo: in gezelschap wordt er gewoon niet genintendoot. Deze regel hebben we één keer ivm omstandigheden aangepast, maar eigenlijk dus nooit nintendo-en met visite ongeacht thuis of uit. Dat wordt geaccepteerd en begrepen en dat gaat prima.

Er wordt niet de hele dag genintendoot daar is blijkbaar ook geen behoefte (meer) aan, verder geven we duidelijk van te voren aan dat er over tien minuten gestopt moet worden (ivm eten of weggaan) dat gaat meestal prima.

Ik ken iemand die mag éénmaal per week de nintendo opladen en is ie voortijds op jammer dan.. werkt bij dat kind prima, was nodig want daar werd erg veel genintendoot.

Als je geen duidelijkheid aan je kind geeft wat betreft de nintendo dan kun je dus flinke ellende krijgen, dat hebben we ook pas gezien bij kennissen..

Even OT, een fiets wordt bij ons niet als verjaardagskado gegeven, die hebben ze gewoon nodig om naar school te gaan. Zo is kleding hier ook geen verjaardagskado. Maar dat is een persoonlijke keuze.

Ds en geld

Ik vind het wel knap van een kind van 7 jaar dat ze al zoveel geld kunnen sparen. Mijn dochter had dat misschien wel gekund want die is vrij spaarderig maar mijn jongste zoontje absoluut niet. Hij koopt altijd van die onzin dingen van zijn geld. Ik zou het wel fijn vinden als hij voor iets echt moois zou kunnen sparen.
Geld krijgen op een verjaardag van familie of vrienden is hier eigenlijk nooit voortgekomen behalve misschien bij pubers. Die geven meestal gewoon cadeautjes van het een of ander. De meeste mensen in onze omgeving vinden geld geen leuk cadeau heb ik het idee. Ik zelf trouwens ook niet dus ik begrijp dat wel.
Echt veel geld bezit mijn zoontje dan ook niet want behalve zakgeld en af en toe een extra euro voor een bijzonder klusje (gewone dingen krijgt hij niet voor betaald) heeft hij dus ook niks. 100 euro sparen is hier dus ook niet aan de orde. Daar zou hij echt minimaal 1 jaar of langer mee bezig zijn en dat lukt hem nu nog niet.
Verder zal iedereen voor zich zelf beslissen of ze een DS een mooi verjaardagscadeau vinden of juist te duur of dat ze het wel of niet kunnen betalen. Ik heb er voor gekozen om zelf een NDS te kopen en die blijft mijn bezit. De kinderen gebruiken het ding gewoon maar hij is dus niet van hun. Dit om ruzies te vermijden van wie hij is en wie er op mag spelen. Dat beslis ik gewoon. Op hun verjaardag en met kerst/sinterklaas kunnen ze dan spelletjes krijgen. Die kan je deels ook tweedehands kopen en vaak zijn er aanbiedingen en zo.
Hier gaat de DS inmiddels al een kleine drie jaar mee. Er zijn wel regels aan gebruik verbonden. Niet mee naar school (ivm onvoorzichtige zoon) en dergelijke. Ze spelen er of thuis mee of in de auto of buitenshuis als ik er bij (wachtkamer huisarts of iets dergelijks). Op visite en zo niet natuurlijk.
En of de DS nog drie jaar meegaat? Waarschijnlijk wel wat hardware betreft (onze oude gameboy color doet het ook nog prima) maar gezien de opvolger van NDS over niet al te lange tijd zijn intrede op de markt gaat doen (de DSI) denk ik wat software betreft niet. Want de spelletjes voor de DSI kunnen natuurlijk weer niet op de DS.

Maylise

Hier ook meebetalen hoor

Maar dat had niks te maken met of we zo wel een DS kunnen betalen of niet. Mijn zoon (destijds acht jaar) wilde zo'n ding zo graag hebben. Die heeft toen een briefje in z'n schoen gedaan met Sinterklaas, of hij misschien van Sinterklaas een DS mocht hebben als hij zelf de helft mee zou betalen. Dat vond Sint goed en hij heeft toen netjes de helft van 't bedrag voor de DS in zijn schoen gedaan en van de Sint op pakjesavond een DS gekregen.
De spelletjes krijgt hij doorgaans niet zomaar, moet ie zelf kopen en voor sparen (nu zo'n kaart, eerst gewoon de spelletjes in de winkel).

Ik vind persoonlijk dat 't niks te maken heeft met OF je zo'n ding kunt betalen en of je je kinderen leert dat 't dure dingen zijn.

En Pelle, hier was ook een Nintendo die redelijk snel kapot was, het touchscreen werd zwart en bleef zwart. Niet door onkundig gebruik. Netjes opgestuurd, 't was immers binnen de garantietermijn, en een gemaakte teruggekregen. Dus ze zouden toch echt wel een langere levensduur moeten hebben dan een paar maanden, ik hoop ook net zoals jij dat ze nog even meegaan.

Groetjes,
Wilma

Misschien

was mijn reactie een beetje overtrokken. Ik had alleen de eerste reacties gelezen en daarin stond: gewoon de spelcomputer zelf kopen en kind de spellen laten betalen.
Ik zie om me heen mensen die makkelijk van alles voor hun kinderen kopen waarbij de kinderen geen idee hebben van waarde. Dat geldt dus duidelijk niet voor de mensen hier lees ik. Dat is fijn en ik schreef ook niet: allemaal.

Gr.
Moon32

Pelle

Nee, dat was zeker niet door verkeerd gebruik van mijn kind op de DS, hoe 't kwam, géén idee.

En nee, ik vind 't ook níet normaal dat zo'n ding zó snel kapot gaat. En ik blijf 't ook apart vinden dat er mensen zijn die 't wél normaal vinden.

Groetjes, Wilma

Nee hoor , heel normaal febe

Als ze heel graag zo'n ding wil hebben dan is het de enige manier om er aan te komen. Als ze het zelf helemaal bij elkaar moeten sparen, is niet te doen van alleen hun zakgeld, toch? Ik heb het altijd gedaan. Of ze vroegen bijv. van de visite geld om het spelletje te kopen. Als ze het dan nog niet redden, moeten ze gewoon zelf erbij leggen. Mijn zoon wilde dus heel graag een PS 3. Prima. Tot een bepaald bedrag leggen wij bij en de rest vraag je aan de visite en betaal je van je spaargeld.Iedereen blij.

Of samen doen met familie

dan kom je ook een heel eind als alternatief, maar ik vind het niet raar om haar mee te laten betalen hoor...

is ze er misschien nog zuiniger op ook

Helemaal niet raar

Hallo
Helamaal niet raar om een kind mee te laten betalen aan zijn kado.
Mijn dochter wilde toendertijd ook ds. en het jaar erna een telefoon van € 200. ze was toen 14. maar met de ds , jonger, ze wist van tevroren welk bedrag ze van ons kon verwachten, wat ze van de familie kon verwachtten. en wat ze zelf dan nog bij moest lappen.
Kan me ook nog herinneren, dat ze jaren geleden gameboy advance kreeg, die was iets van € 110, dat was toen haar enigste kado, ze was toen een jaar of 9. Wist ze vantevoren dat dit haar enigst kado zou worden,.allemaal geen probleem
Hier bij de buren ook , lappen ze ook zelf bij voor de ds. jongen is 8 jaar