Ervaringen van kinderen met gescheiden ouders
hoi. Ik ben er recent achter gekomen dat mijn partner me (opnieuw) bedrogen heeft. Voor mij is dit heel duidelijk nu.. dit wil ik niet verder voor mezelf. Ik verdien beter.
Maar ..
We hebben 2 kinderen. Eentje van 2j en eentje van 6j.
Zijn er mensen die vroeger bij gescheiden ouders gewoond hebben? Hoe hebben jullie dit ervaren? Of zijn er net mensen die vroeger hun ouders bij elkaar gehad hebben, maar waarvan ze vonden dat de ouders moesten scheiden?
Hoe vertel ik dit aan mijn kinderen.. wat vertel ik juist? Ik wil geen vinger wijzen naar iemand waarom we uit elkaar gaan. Maar ik denk dat mijn 6jarige misschien wel vragen gaat hebben over het waarom. Wat vertel je dan?
Mijn hart breekt, te weten dat ze járen heen en weer moeten. Dat zij de dupe zijn van dit alles..
Mijn ouders zijn vroeger ook gescheiden. Ik was toen echter 19jaar. Wel nog thuiswonend. Vond het op en neer gaan vervelend, maar vond het 'fijn' om m'n ouders weer gelukkig te zien. Ik was natuurlijk een pak ouder dan mijn kinderen nu zijn en heb niet zo heel lang heen&weer moeten gaan.
Wat een eikel zeg! Dat hij het al aan jullie kind verteld zonder overleg...
Je hebt speciale mediators voor scheidingen, die kunnen je helpen alles goed af te sluiten. Financieel maar ook bij regelingen voor de kinderen.
Het lijkt mij goed om dit op te pakken. Relatietherapie zou ook best kunnen maar dan gericht op hoe jullie samen de beste ouders kunnen zijn. Dat dit niet goed komt is volgens mij wel duidelijk.
Ellori schreef op 05-09-2023 om 09:31:
[..]
Hij mag zich hier uit gaan redden, iets met billen branden en blaren zitten enzo. Hij is dom geweest en heeft in zijn boosheid (oid) de waarheid aan een kind verteld. Dan mag hij ook mooi zorgen dat daar een andere draai aangegeven wordt.
En hij kan daar inderdaad vast 'mama heeft de beslissing genomen om uit elkaar te gaan' van maken. Maar je kan een kind heel goed uitleggen dat je niet meer verliefd bent op elkaar en het daarom beter is om apart verder te gaan maar dat jullie allebei wel voor altijd van jullie kinderen houden.
En wat betreft de verdeling, ik was 3 nachten bij mijn moeder en 4 bij mijn vader. En ik denk dat dat al zo vanaf het begin was.
Ik was inderdaad ook aan zo'n soort verdeling aan het denken, maar dan eerder andersom. Ik 4 nachten, hij 3.
Ik heb een groter vangnet voor onze kinderen dan hij. Onze kinderen konden altijd bij mijn ouders terecht. Als ik moest werken, gingen ze na school naar mn ouders toe. De jongste ging dan de hele dag naar hen. Heel sporadisch gingen ze naar mijn schoonouders. Die liever niet dan wel wouden oppassen. Oke voor een keertje, maar niet elke week hadden we het gevoel. Of dit nu nog zo zou zijn, heb ik natuurlijk geen idee van.
Hoi mams van 2
Zelf zou ik persoonlijk nooit voor kind(eren) in een relatie blijven zitten die niet werkt.
Dit krijgen ze , hoe goed je het ook probeerd te verbeegen altijd wel iets van mee.
Al zijn het opmerkingen die je partner nu al maakt naar je zoon .
Dit is iets tussen jullie als ouders laat de kinderen er buiten.
Die horen geen partij te hoeven kiezen tussen beide ouders.
Maar dat is mijn mening.
Onze zoon heeft het begin niet als negatief ervaren . Maar hij ging ook maar een weeked in de 2 weken. Papa kwam ook binnen tijdens het ophalen , in het begin aten ze hier nog mee en vertrokken erna met iets lekkers voor als ze bij papa waren .
Dit heeft wel goede herinneringen achter gelaten.
Wat zoon heel geraakt heeft is dat zijn vader hem op zij heeft geschoven voor nieuwe relaties. Dat hij op de 2e en soms 3e plek kwam. Naast de relaties was er ook het werk wat voorrang kreeg, extra werken in het weekend als ex onze zoon zou hebben zodat hij met nieuwe scharrel een aantal dagen weg kon.
Ook weer in de weekenden dat hij zoon zou hebben.
In begin wilde ik nog wel eens de weekenden mee wisselen maar niet om deze rede.
Heeft het zoon getekend ? Ja en nee
Hij heeft er zeker iets van meegekregen maar om te zeggen hij is er door beschadigd nee.
Hij heeft wel eens gevraagd waarom ik het toegestaan heb dat zijn vader steeds af zegde als het zijn weekend was.
Of waarom we het niet opnieuw gingen proberen als zijn vader toch zoveel bij ons over de vloer was.
Op die vragen gaf ik antwoorden maar nooit geen verwijten naar zijn vader.
Nu zegt zoon wel dat hij begrijpt waarom ik op dat moment voor hem en mezelf had gekozen.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 09:19:
[..]
Hoe heeft jouw kindje dit ervaren? Ons dochtertje is nu 2jaar en 2maanden.
Ik weet ook niet wat de beste regeling is voor hun. Week om week vind ik zowiezo veel te lang. Hun fulltime bij mij, vind ik niet eerlijk naar hun papa of naar hunzelf toe. Dus dat wil ik ook niet. Maar heb ook al gelezen dat een kind van 2 maximum best 2nachten niet bij de primaire verzorger is. Mijn dochter neigt meer naar mij en is ook altijd vaker bij mij geweest. Ik ben de eerste 10maanden na haar geboorte volledig thuisgebleven en daarna halftime gaan werken.
Om mij heen zie ik op die leeftijd vooral de 2-2-5-5 regeling. Dus 2 nachten ouder 1 (ma,di), 2 nachten ouder 2. (Wo,do), 5 nachten ouder 1 (vrij-di), 5 nachten ouder 2 (woe-zo) en dan weer opnieuw.
Ellori schreef op 05-09-2023 om 09:31:
[..]
Hij mag zich hier uit gaan redden, iets met billen branden en blaren zitten enzo. Hij is dom geweest en heeft in zijn boosheid (oid) de waarheid aan een kind verteld. Dan mag hij ook mooi zorgen dat daar een andere draai aangegeven wordt.
Klinkt als 'eigen schuld dikke bult', maar ook hier moet je samen een draai aan geven, wil je het goed op de kinderen overbrengen. Ik zou me daar wel degelijk mee bemoeien.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 09:21:
[..]
Ja ik weet ook niet echt hoe ik hier nu verder mee moet .. ik wou niet dat mn zoon (en dochter, maar die is nog te jong) een oordeel moesten gaan hebben over hun vader of moeder. Maar nu draait het meer uit op 'papa heeft iets fouts gedaan', maar ook 'mama heeft beslist om uit elkaar te gaan'.
Hij zegt in gesprekken soms ook tegen mij dat ik het allemaal 'zomaar' weggooi.. daar word ik gewoon triest van..
Hou je aan je eigen neutrale verhaal. Papa en mama hebben besloten uit elkaar te gaan omdat ze niet meer op die manier van elkaar houden. Als kind dan zegt: ‘papa zegt dat hij met een andere mama heeft gespeeld’ kun je bijvoorbeeld zeggen: ‘ja, dat vinden mensen niet zo fijn als ze met elkaar getrouwd zijn maar het gebeurt soms als mensen niet meer op die manier van elkaar houden.’ Je spreekt dan niet tegen wat hij heeft gezegd maar je duidt het op een manier die je kind misschien een beetje kan plaatsen. Je kan dan uitleggen dat getrouwd zijn voor veel mensen betekent dat papa’s en mama’s niet met andere mensen knuffelen maar dat het soms wel gebeurt en dat het laat zien dat het tussen de papa en de mama niet goed gaat. Dat is bij jullie ook gebeurd en daarom gaan jullie uit elkaar. Ik zou dat ‘spelen’ wel een beetje verduidelijken want als hij het relateert aan dat hij zelf met kinderen speelt en denkt dat je dus niet met meer kinderen mag spelen, snapt hij er niks van.
Ik vind ook dat je gerust tegen je kind kunt zeggen dat je er verdrietig over bent dat papa en jij niet meer op de ‘papa-en-mama-manier’ van elkaar houden. En dat je begrijpt dat hij dat ook is. Dat papa’s en mama’s er hun best voor doen bij elkaar te blijven en het fijn met elkaar te hebben maar dat dat soms niet lukt. En dat dat is wat nu ook bij jullie gebeurt. Ook de boosheid kun je bevestigen, boos worden is normaal, dus iets in de trant van: wat papa zegt, dat ik boos bent, dat klopt wel ja. Want ik vind het helemaal niet fijn dat hij met die andere mama heeft geknuffeld want dat is iets speciaals voor mij. Maar ik ben vooral verdrietig dat we niet meer op die manier van elkaar houden. Als papa’s en mama’s niet meer op die manier van elkaar houden, is het heel moeilijk om als echtpaar bij elkaar te blijven want om dat te kunnen moet je elkaars allerliefste zijn en als dat niet meer zo is, doe je elkaar teveel verdriet als je samen blijft.
Rode-panda schreef op 05-09-2023 om 09:56:
Hoi mams van 2
Zelf zou ik persoonlijk nooit voor kind(eren) in een relatie blijven zitten die niet werkt.
Dit krijgen ze , hoe goed je het ook probeerd te verbeegen altijd wel iets van mee.
Al zijn het opmerkingen die je partner nu al maakt naar je zoon .
Dit is iets tussen jullie als ouders laat de kinderen er buiten.
Die horen geen partij te hoeven kiezen tussen beide ouders.
Maar dat is mijn mening.
Onze zoon heeft het begin niet als negatief ervaren . Maar hij ging ook maar een weeked in de 2 weken. Papa kwam ook binnen tijdens het ophalen , in het begin aten ze hier nog mee en vertrokken erna met iets lekkers voor als ze bij papa waren .
Dit heeft wel goede herinneringen achter gelaten.
Wat zoon heel geraakt heeft is dat zijn vader hem op zij heeft geschoven voor nieuwe relaties. Dat hij op de 2e en soms 3e plek kwam. Naast de relaties was er ook het werk wat voorrang kreeg, extra werken in het weekend als ex onze zoon zou hebben zodat hij met nieuwe scharrel een aantal dagen weg kon.
Ook weer in de weekenden dat hij zoon zou hebben.
In begin wilde ik nog wel eens de weekenden mee wisselen maar niet om deze rede.
Heeft het zoon getekend ? Ja en nee
Hij heeft er zeker iets van meegekregen maar om te zeggen hij is er door beschadigd nee.
Hij heeft wel eens gevraagd waarom ik het toegestaan heb dat zijn vader steeds af zegde als het zijn weekend was.
Of waarom we het niet opnieuw gingen proberen als zijn vader toch zoveel bij ons over de vloer was.
Op die vragen gaf ik antwoorden maar nooit geen verwijten naar zijn vader.
Nu zegt zoon wel dat hij begrijpt waarom ik op dat moment voor hem en mezelf had gekozen.
Hoe oud was jouw zoon toen jullie uit elkaar gingen?
Het is ook zeker mijn bedoeling niet om hun vader zwart te gaan maken. Ik wil liefst ook inderdaad dat de vader bij mij wat kan blijven eten.
Hoe ging je zoon ermee om dat hij maar 1 keer om de 2 weken naar zn vader ging? Heb je dit zelf beslist of in samenspraak met hem?
Ik vind het heel moeilijk om te beslissen wat het beste is voor hun. Het vragen aan hun vind ik ook een moeilijk iets. Ik wil hun niet voor de keuze stellen om te moeten kiezen.
Ik ben voor beide kinderen 10maanden thuis geweest bij hun geboorte en erna halftijds gewerkt. De meeste opvoedtaken kwamen op mij terecht. Mijn ouders zijn er altijd om op onze kinderen te passen (zijn ouders pasten ook wel eens op, maar we hadden het gevoel dit niet elke week te moeten vragen).
Het is ook niet mijn bedoeling om hun weg te houden van hun vader uiteraard.
Maar heb wel het gevoel dat ik meer 'ervaring' heb in het opvoeden, doordat ik er ook meer tijd aan heb gespendeerd.
Sinds ongeveer een jaar waren de kinderen nu vaak 1 of 2 halve dagen bij hem alleen thuis als ik werken was. Hiervoor kwam dit zelden voor dat hij echt alleen was met hen voor een halve dag of langer. Meestal een paar uurtjes in de avond per week.
Ik heb dan weer heel onregelmatige uren op het werk tussen 7u smorgens en 8u savonds. Maar mijn ouders hebben ook al aangegeven de kinderen van en naar school te willen brengen. Dit deden ze nu ook al, maar ik werk nu nog halftijds, dus heel vaak hoefde dit niet.
Meer werken, voor het financiële, is op mijn werk geen probleem. Dus daar hoef ik me geen zorgen om te maken.
Due-scimmie schreef op 05-09-2023 om 10:09:
[..]
Om mij heen zie ik op die leeftijd vooral de 2-2-5-5 regeling. Dus 2 nachten ouder 1 (ma,di), 2 nachten ouder 2. (Wo,do), 5 nachten ouder 1 (vrij-di), 5 nachten ouder 2 (woe-zo) en dan weer opnieuw.
Wordt dit niet heel verwarrend voor hun?
Ik dacht eerder aan iets als bv in de week bij mij, weekend bij vader. Omdat het dan duidelijker afgebakend is.. 5nachten lijkt me al veel. Vooral voor onze dochter van 2.
Ik weet niet of zij het al gaat snappen als ze 5nachten zonder mama (of papa) moet zijn..
Mija schreef op 05-09-2023 om 10:13:
[..]
Hou je aan je eigen neutrale verhaal. Papa en mama hebben besloten uit elkaar te gaan omdat ze niet meer op die manier van elkaar houden. Als kind dan zegt: ‘papa zegt dat hij met een andere mama heeft gespeeld’ kun je bijvoorbeeld zeggen: ‘ja, dat vinden mensen niet zo fijn als ze met elkaar getrouwd zijn maar het gebeurt soms als mensen niet meer op die manier van elkaar houden.’ Je spreekt dan niet tegen wat hij heeft gezegd maar je duidt het op een manier die je kind misschien een beetje kan plaatsen. Je kan dan uitleggen dat getrouwd zijn voor veel mensen betekent dat papa’s en mama’s niet met andere mensen knuffelen maar dat het soms wel gebeurt en dat het laat zien dat het tussen de papa en de mama niet goed gaat. Dat is bij jullie ook gebeurd en daarom gaan jullie uit elkaar. Ik zou dat ‘spelen’ wel een beetje verduidelijken want als hij het relateert aan dat hij zelf met kinderen speelt en denkt dat je dus niet met meer kinderen mag spelen, snapt hij er niks van.
Ik vind ook dat je gerust tegen je kind kunt zeggen dat je er verdrietig over bent dat papa en jij niet meer op de ‘papa-en-mama-manier’ van elkaar houden. En dat je begrijpt dat hij dat ook is. Dat papa’s en mama’s er hun best voor doen bij elkaar te blijven en het fijn met elkaar te hebben maar dat dat soms niet lukt. En dat dat is wat nu ook bij jullie gebeurt.
Bedankt voor je antwoord. Dit vind ik een hele goede tip en ga ik zeker gebruiken als we het tegen onze kinderen gaan vertellen!
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 10:23:
[..]
Wordt dit niet heel verwarrend voor hun?
Ik dacht eerder aan iets als bv in de week bij mij, weekend bij vader. Omdat het dan duidelijker afgebakend is.. 5nachten lijkt me al veel. Vooral voor onze dochter van 2.
Ik weet niet of zij het al gaat snappen als ze 5nachten zonder mama (of papa) moet zijn..
Elk weekend bij vader is niet slim. In het weekend heb jij ook tijd nodig om zonder druk van werk en school te ontspannen en leuke dingen te doen met je kinderen. Als de kinderen elk weekend bij vader zijn, kun jij nooit meer een weekendje weg met de kinderen, nooit op familiebezoek of naar een pretpark in het weekend. Dat is niet houdbaar. Zo zou jij alle lasten krijgen en vader alle lusten. Bovendien ziet vader niets van school, huiswerk, doordeweekse sport/clubjes e.d., hij zou te veel missen. Dat is ook voor de kinderen niet optimaal. Ik zou je dringend aanraden de zorg te verdelen en de weekenden om en om te doen.
Daarom is 2-2-5-5 of (later) 7-7 beter. Soms hoor je ook wel 4 dagen bij de een, 9 dagen de ander. Maar dan komt er weer meer op jouw schouders terecht, terwijl je straks wel meer werkt. Te zijner tijd komt er misschien ook wel weer een andere partner in je leven, waar je ook tijd en aandacht aan wilt geven.
Toen ik net gescheiden was, werkte ik fulltime (ik mocht toen niet minder werken van mijn toenmalige baas): in de week met kinderen werkte ik zo'n 35 uur, in de week zonder kinderen 45 uur. Misschien valt zoiets op jouw werk en het werk van vader ook te regelen?
Nog een mogelijkheid: als jullie beiden 80% werken, kunnen jullie beiden meer tijd aan de kinderen besteden. Zelf werk ik nu al jaren 80% door elke dag vroeger te stoppen. Dat geeft zoveel rust!
Kan een ouderschapsplan niet aangepast na een aantal jaren? Ik kan me zo voorstellen dat je bij kinderen op de crèche andere keuzes zou willen maken dan bij een kind op de basisschool of bij een tiener. En oudere tieners hebben niet altijd zo’n zin meer om steeds te verkassen, als ik zo naar de vrienden van mijn kinderen kijk.
IMI-x2 schreef op 05-09-2023 om 11:04:
[..]
Elk weekend bij vader is niet slim. In het weekend heb jij ook tijd nodig om zonder druk van werk en school te ontspannen en leuke dingen te doen met je kinderen. Als de kinderen elk weekend bij vader zijn, kun jij nooit meer een weekendje weg met de kinderen, nooit op familiebezoek of naar een pretpark in het weekend. Dat is niet houdbaar. Zo zou jij alle lasten krijgen en vader alle lusten. Bovendien ziet vader niets van school, huiswerk, doordeweekse sport/clubjes e.d., hij zou te veel missen. Dat is ook voor de kinderen niet optimaal. Ik zou je dringend aanraden de zorg te verdelen en de weekenden om en om te doen.
Daarom is 2-2-5-5 of (later) 7-7 beter. Soms hoor je ook wel 4 dagen bij de een, 9 dagen de ander. Maar dan komt er weer meer op jouw schouders terecht, terwijl je straks wel meer werkt. Te zijner tijd komt er misschien ook wel weer een andere partner in je leven, waar je ook tijd en aandacht aan wilt geven.
Toen ik net gescheiden was, werkte ik fulltime (ik mocht toen niet minder werken van mijn toenmalige baas): in de week met kinderen werkte ik zo'n 35 uur, in de week zonder kinderen 45 uur. Misschien valt zoiets op jouw werk en het werk van vader ook te regelen?
Nog een mogelijkheid: als jullie beiden 80% werken, kunnen jullie beiden meer tijd aan de kinderen besteden. Zelf werk ik nu al jaren 80% door elke dag vroeger te stoppen. Dat geeft zoveel rust!
Ik zou nu 32u gaan werken, maar kan op mn werk bv wel vragen om maandag en dinsdag niet te werken omdat dan de kinderen bij me zijn. Of net die 3 dagen dat ze bij hun vader zijn meer uren te werken.
week 36u en de andere week 28u zou in principe ook wel mogelijk zijn.
ik had bv ook al gedacht aan standaard ma, di en woe bij mij. Donderdag, vrijdag en zaterdag bij expartner en de zondag om en om.
of gewoon van zondag tem woensdag bij mij en donderdag tem zaterdag bij hun vader.
ik werk ook op zaterdagen, dus die ga ik mss niet om en om vrij kunnen krijgen.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 11:26:
[..]
ik werk ook op zaterdagen, dus die ga ik mss niet om en om vrij kunnen krijgen.
Heel goed, ik zie dat je in oplossingen denkt, niet in problemen. Complimenten.
Dat laatste (om en om niet op zaterdag werken) kun je nu alvast navragen.
Ik neem aan dat je een toeslag krijgt in het weekend, dus dat het ook juist lucratiever is om dan te werken.
IMI-x2 schreef op 05-09-2023 om 11:31:
[..]
Heel goed, ik zie dat je in oplossingen denkt, niet in problemen. Complimenten.
Dat laatste (om en om niet op zaterdag werken) kun je nu alvast navragen.
Ik neem aan dat je een toeslag krijgt in het weekend, dus dat het ook juist lucratiever is om dan te werken.
Klopt inderdaad. Op zaterdag krijg ik een toeslag. Ook is het makkelijker om te zeggen op het werk 'plan me maar elke zaterdag en geef me bv maandag vrij'. Omdat mensen zowiezo liever thuis zijn op zaterdag en ik dus shiften op zaterdag opvang voor anderen. Dus een maandag (of woensdag, wat handiger is met halve dag school) zal ik sneller krijgen dan die zaterdag..
IMI-x2 schreef op 05-09-2023 om 11:31:
[..]
Heel goed, ik zie dat je in oplossingen denkt, niet in problemen. Complimenten.
Dat laatste (om en om niet op zaterdag werken) kun je nu alvast navragen.
Ik neem aan dat je een toeslag krijgt in het weekend, dus dat het ook juist lucratiever is om dan te werken.
Ik weet overigens ook niet of hun vader zou overwegen om een dag minder te gaan werken.. dus hij werkt zowiezo 38u per week. Onze dochter kan vanaf januari naar school.
Hij is momenteel op woensdag vrij en zaterdag werkt hij een halve dag. Op maandag, dinsdag en donderdag werkt hij tot 6 en op vrijdag tot 5. School is uit om 3u. Hij zal dus enkel op woensdag ze kunnen halen op school. En op donderdag en vrijdag zouden ze dan ook nog naar voorschoolse opvang moeten.
De dagen dat ik werk, kan ik (normaal altijd) ofwel de kinderen brengen ofwel ze op school halen. Ze zouden nooit in de opvang moeten zitten, omdat mijn ouders ze voor en na school kunnen opvangen.
