(Deeltijd) pleegouder worden als single?

Ik heb zelf geen pleegkinderen meer, daar ben ik ongeveer 19 jaar geleden mee gestopt. Ik was toen niet alleenstaand. 

Een van mijn alleenstaande vriendinnen zonder kinderen is ruim een jaar geleden pleegouder geworden van een 2jarig meisje. Zij doet dat in deeltijd 5 dagen pleegouder en het meisje is 2 dagen per week bij de grootouders.
Mijn vriendin geniet hier erg van. Zij heeft een groot netwerk van mensen om haar heen die haar steunen. Tegelijk vindt ze het ook pittig, zoals elke ouder opvoeden pittig vindt en zichzelf daarin tegenkomt.

Wat zijn jouw twijfels precies? Heb jij een netwerk om je heen?
En weet je of er deeltijd aanbod is? Ik begreep namelijk dat de variant pleegzorg die mijn vriendin heeft niet zo vaak voorkomt.

Een tijdje geleden heeft iemand dezelfde vraag gesteld. ik kan het alleen niet vinden. Er stonden toen veel reacties in. 

Het lijkt mij zeer pittig als alleenstaande een pleegkind in huis te nemen. Zeker omdat deze kinderen vaak een rugzak aan 'problemen' en ervaringen hebben. Afspraken hier, afspraken daar en een kind wat mogelijk beschadigd is/wordt 

Wat is je motivatie? En dat klinkt misschien wat vreemd, maar er zijn zat mensen die om wat voor reden ondersteuning nodig hebben. 

Denk aan projecten zoals maatjes project, mentorschap van iemand met dementie/ verstandelijke beperking, diverse buddy projecten (, tijdelijke) ondersteuning van ouders, logeeropvang voor een kind met een beperking. 

Iets wat mogelijk als alleenstaande beter te realiseren is

Een vriendin is alleenstaand en deeltijd pleegouder van een meisje. Zij komt om het weekend (vrijdag na school tot maandag ochtend) en in de vakanties. Ik begreep van vriendin dat als je fulltime pleegouder wilt zijn, het kind maar 3 dagen naar de opvang mag of opgevangen mag worden door anderen. Dit was voor vriendin niet te doen, aangezien ze 36 uur werkt. Daarom heeft ze voor deze vorm gekozen. 

Het begin was best lastig. Moeder is nog in beeld en het meisje heeft loyaliteitsconflicten gehad. Maar inmiddels een paar jaar verder en is er een fijn evenwicht ontstaan. Vriendin heeft een hechte band met het meisje en ook met haar moeder en kan haar in de dagen dat ze bij haar is veel ervaringen bieden wat voor haar eigen moeder lastig is. Moeder is blij dat ze de zorg kan delen.

Geen ervaring hier, wij zijn een gezin met drie volwassenen en een stiefzoon in co-ouderschap. 
Wel hebben wij overwogen om ons aan te melden als pleeggezin, maar dan wel deeltijds (bv. crisisopvang in de weekenden). De stap nog niet genomen omdat we zelf al redelijk wat balletjes in de lucht moeten houden. 
Kans is groot dat we dit wel doen eens stiefzoon ouder is.
Vind het een nobel doel, maar als alleenstaande zou ik dit niet onderschatten. 
Heb je al enige ervaring met kinderen? Bedoel dit niet als kritiek, maar hoop dat je er wel bij stilstaat dat een kind opvangen niet alleen rozengeur en maneschijn is. 

Loezzie schreef op 30-07-2023 om 08:51:

Een tijdje geleden heeft iemand dezelfde vraag gesteld. ik kan het alleen niet vinden. Er stonden toen veel reacties in.

Dat was in April door dezelfde vraagstelster

Maria87 schreef op 30-07-2023 om 09:47:

[..]

Dat was in April door dezelfde vraagstelster

Oo echt

Waarom dan nu weer je vraag ?

Bij twijfel niet doen zei mijn oude vadertje altijd 😀