Veel spanning in huis
Wij hebben twee zoons, bijna 21 en 17. Met de oudste loopt het al jaren stroef. Ik kan er eigenlijk wel een boek over schrijven. Tis lastig te omschrijven, hij doet geen foute dingen maar het is zn houding, gedrag waar we enorm tegen aan lopen en wat veel stress met zich meebrengt.
Het is altijd wel een jongen geweest die graag op zichzelf is wat helemaal prima is. Maar hij woont nu eenmaal nog thuis maar kan en wil geen rekening houden met een ander. Heeft last van de drukte, hij wil volledig zn eigen ding doen. Maar ook de manier waarop hij tegen ons praat, zo denigrerend, elle lange discussies, wordt er kost beroerd van. Mijn man kan verbaal al helemaal niet tegen hem op. Hij is constant aan het zuigen, reacties uitlokken.
Net drie weken vakantie achter de rug zonder hem en dat is zo fijn, ik weet dat dit niet leuk zeggen is maar zo ist.
Zodra we weer thuis zijn voel ik weer stress, oorsuizen, spanning. Op dit moment is mijn gevoel voor hem echt minimaal en ik besef dat dit heel erg zeggen is maar als je steeds zo naar beneden gehaald wordt.....Het beste is dat hij uit huis gaat ( al snapt hij zelf niet wat hij fout doet) hij wil zelf ook heel graag op zichzelf maar financieel lukt dat gewoon moeilijk.
Ik weet absoluut dat het niet zo is maar heb altijd het gevoel dat ik de enige ben. Het is niet de bedoeling om hier in dit forum een discussie over te starten maat ik zou graag persoonlijk ik contact komen met iemand of meerdere die zich in zo n zelfde soort situatie bevinden. Ik kan er wel een paar A-4 tjes over schrijven...
🌸🌸
duizel schreef op 25-08-2024 om 07:09:
[..]
Maar ik denk wel dat als zoon niet meewerkt je dit misschien op kunt starten voor jezelf maar niet voor zoon als hij dat niet wil. Hij is namelijk al 21. Of heb jij andere ervaringen hiermee?
Inderdaad. En zonder diagnose krijg je ook niet zomaar begeleiding vanuit de WMO.
duizel schreef op 25-08-2024 om 07:09:
[..]
Maar ik denk wel dat als zoon niet meewerkt je dit misschien op kunt starten voor jezelf maar niet voor zoon als hij dat niet wil. Hij is namelijk al 21. Of heb jij andere ervaringen hiermee?
Zoon moet inderdaad meewerken, en hoe je dat voor elkaar krijgt, daar is ook hulp voor.
Op papier klinkt het eenvoudig, maar de praktijk is heel veel weerbarstiger tootie toover. Er zijn niet voor niets ontzettend veel klachten over jeugd of jongeren hulpverlening. Zeker als het niet dringend is, want geen direct gevaar, kom je snel ergens op een stapel en blijkt de gemeente niet voldoende medewerkers te hebben en zo verder en zo verder.
Diyer schreef op 25-08-2024 om 12:20:
Op papier klinkt het eenvoudig, maar de praktijk is heel veel weerbarstiger tootie toover. Er zijn niet voor niets ontzettend veel klachten over jeugd of jongeren hulpverlening. Zeker als het niet dringend is, want geen direct gevaar, kom je snel ergens op een stapel en blijkt de gemeente niet voldoende medewerkers te hebben en zo verder en zo verder.
Dat weet ik, daarom heb ik de onafhankelijke cliëntondersteuner genoemd.
Ik wil niet direct een diagnose plakken, maar zie je kenmerken van autisme en dan zou ik denken richting PDA variant. Nog heel onbekend in Nederland dus kan zomaar over het hoofd gezien zijn. Maar heeft alles te maken met onzekerheid en vooral angst.
Denk ook dat hij overvraagd wordt. Hij wil op zichzelf wonen maar onderneemt geen stappen. Is er iemand die hem hierbij kan helpen? In onze gemeente is er een jongeren adviespunt. Mogelijk hebben jullie ook zoiets.