Regels en eigen wil

Mijn zoon was toen 17 18 19 en 20. Mét een relatie.

Het zou er voor mij enorm aan liggen hoe ze zich gedragen.
- Samen veel weg/op kamer, maar ook gezellig erbij kunnen zijn beneden. En normaal meehelpen in huis zoals je van een 18jarige mag verwachten, over en weer kunnen overleggen over wensen en behoeften. Prima, zou er geen enkel probleem mee hebben als relatie van kind er om het weekend of zelfs elk weekend is.
- Alleen maar met zn 2en samenklitten, hele dag in de badkamer vertoeven incl geluiden, niks uitvoeren in huis en als ik een verzoek zou hebben een grote mond...dan zou ik in gesprek gaan met kind en heldere afspraken maken met elkaar. Kan kind zich daar niet aan houden, is het snel klaar met de logeerpartijen.

Van een kind van 18 zou je mogen verwachten dat je daar goede afspraken mee kunt maken en dat je met elkaar kunt overleggen zonder respectloos gedrag van beide partijen. Maar als dat niet lukt, is dat vast geen opzichzelfstaand probleem. Dat is een patroon van jaren die je niet opeens doorbreekt nu. Ik zou kind de ruimte willen geven haar leven op te bouwen en te experimenteren met een relatie. Daar zou ik ook een deel van mijn privacy voor willen opofferen. Maar niet ten koste van alles. Ik zou ervoor passen om te fungeren als een hotel, ik moet me wel thuis blijven voelen in mijn eigen huis.

Als het echt niet lukt, zou ik toch de mogelijkheden van een kamer onderzoeken. Lastig in deze tijd, maar niet onmogelijk om een studentenkamer te vinden in een grote stad. Ik ging ook op kamers toen ik 18 was. Als het niet meer werkt samen in een huis zou dat voor iedereen een fijne stap kunnen zijn.

Diyer schreef op 01-12-2021 om 00:11:

[..]

Wat ik mij ook afvraag in dit soort reacties:

Ok, de kinderen zijn volwassen. Ze willen privacy (willen de ouders vast ook, maar soit). Maar aangezien je geen last hebt van die koters, want zitten alleen maar op hun kamers...wat zijn dan de verwachtingen mbt meehelpen thuis. Aangezien ze volwassen zijn, snappen ze vast ook dat in het weekend de boodschappen niet vanzelf naar binnen vliegen en die pan nasi niet door de kabouters wordt gemaakt. Of komen die "volwassenen" dan ook wel eens beneden om een borstel door de plee te halen? Of is het puur hotel Pa&Ma?

Wat ik merkte toen thuiswonend kind een relatie had, dat ze graag samen helpen. Obv afspraken; Pietje komt dit weekend, kunnen jullie dan voor zaterdag 11 uur de boodschappen doen? Vaak boden ze ook aan zelf te koken en zaken als opruimen na het eten zit er al zo ingebakken dat dat ook tijdens deze weekends gewoon door ging.

Ging dat elke keer geweldig? Nou nee. Maar dat heb je met kinderen, die doen wel eens iets minder handig. Maar daar voer je dan een gesprek over om te zien hoe het beter kan. Net zoals dat je op rustige momenten best kunt bespreken dat je even rust nodig hebt, zolang je maar uitlegt waarom en dat niet elk weekend is.

Aiden schreef op 01-12-2021 om 06:18:

[..]

Nou hier nog iemand. Vóór corona hadden we gemiddeld 1 of 2x per jaar logees maar dat is directe familie vanwege de afstand. Mijn oudste kind heeft een paar keer een vriendin gehad en die zijn een paar keer blijven slapen maar gewoon 2 nachtje en dan maanden niet. Om het weekend is mij te veel. Mijn partner heeft een zware baan en wil ook rust en privacy in het weekend. Eens per zes weken zou mijn max zijn. Slaapfeestjes? Nooit gehad. Ik heb ook geen dochters.

Bijzonder. Ik zie overigens niet waarom het van belang is of je dochters hebt, maar de zware baan van je man is dus het belangrijkste bij jullie thuis?

Even heel bot; een puber die op zijn 18e nog moet leren deel te nemen aan het huishouden, heeft misschien wat lessen gemist in de afgelopen jaren. Een ouder die 18 jaar lang een zware baan heeft en daar elk weekend altijd volkomen rust en privacy voor nodig heeft, had in die tijd echter ook iets kunnen leren over woon/werk balans en rust vinden gedurende de week, zodat hij in de weekenden wat meer mogelijkheden heeft voor zijn kinderen. Is voor haar-/hemzelf ook beter.

Athan schreef op 01-12-2021 om 05:07:

[..]

Echt? Dat vind ik heel bijzonder, ik ken echt niemand die zo is. Hadden je kinderen toen ze klein waren (of misschien zijn ze dat nog steeds?) dan ook nooit een vriendje of vriendinnetje te logeren? Geen slaapfeestjes? Heb je nooit bezoek dat zo gezellig is dat je uiteindelijk een bed opmaakt?

Ik krijg vijf keer per jaar bezoek en drie keer is dat voor een verjaardag. Verder ben ik best normaal hoor, ik houd gewoon niet zo van mensen over de vloer. Zelf ga ik wel op visite en mijn kinderen logeerden ook bij anderen.

Wat het ermee te maken heeft weet ik niet, maar beide kinderen kunnen in huishoudelijk opzicht prima voor zichzelf zorgen, ondanks dat ze geen vaste taken hebben/hadden.

MMcGonagall schreef op 30-11-2021 om 23:04:

Ik moet er niet aan denken om om de week een heel weekend een logé te hebben. Dat zou hier ook niet gebeuren.

Eigenlijk eens. Wij hebben drie à vier keer per jaar logees, telkens één van de petekinderen en daarmee is het wel genoeg. Misschien dat dat anders ligt eens ze achttien zijn, maar daar zitten we nog lang niet. 

Ik zie hier toch veel oordelen over mensen die niet op frequente logés zitten te wachten. Het is misschien voor extraverten wat lastig te begrijpen maar er zijn echt mensen die rust en stilte nodig hebben om op te kunnen laden en lekker in hun vel te zitten. Ze zijn alleen in de minderheid. Dan ben je nog niet meteen raar of zielig. Ik begrijp zelf niks van mensen die de hele dag gezelschap willen maar als mensen daar gelukkig van worden: prima. Iedereen is anders. 
Ik vind logés een behoorlijke inbreuk op mijn privacy, ook als ze niet de hele dag om je heen zijn. Ik gun het de kinderen en dus mag het bijna altijd als ze vragen of er iemand mag komen slapen. Maar bijna elk weekend, het hele weekend? Geen sprake van. Het argument “Het is ook haar huis” vind ik niet sterk. Het is niet haar huis, het is haar thuis. En thuis doe je dingen in overleg.

AlisonH schreef op 01-12-2021 om 09:22:

Ik zie hier toch veel oordelen over mensen die niet op frequente logés zitten te wachten. Het is misschien voor extraverten wat lastig te begrijpen maar er zijn echt mensen die rust en stilte nodig hebben om op te kunnen laden en lekker in hun vel te zitten. Ze zijn alleen in de minderheid. Dan ben je nog niet meteen raar of zielig. Ik begrijp zelf niks van mensen die de hele dag gezelschap willen maar als mensen daar gelukkig van worden: prima. Iedereen is anders.
Ik vind logés een behoorlijke inbreuk op mijn privacy, ook als ze niet de hele dag om je heen zijn. Ik gun het de kinderen en dus mag het bijna altijd als ze vragen of er iemand mag komen slapen. Maar bijna elk weekend, het hele weekend? Geen sprake van. Het argument “Het is ook haar huis” vind ik niet sterk. Het is niet haar huis, het is haar thuis. En thuis doe je dingen in overleg.

Heeft niets met extravert te maken.

Wat is dan een optie als je zo ver van elkaar woont?

Ik snap sws niet wat er anders is in je huis als er iemand blijft slapen.

De dichtbijwonende relaties hier bleven zowel door de week als in het weekend hier slapen.

Athan schreef op 01-12-2021 om 05:07:

[..]

Echt? Dat vind ik heel bijzonder, ik ken echt niemand die zo is. Hadden je kinderen toen ze klein waren (of misschien zijn ze dat nog steeds?) dan ook nooit een vriendje of vriendinnetje te logeren? Geen slaapfeestjes? Heb je nooit bezoek dat zo gezellig is dat je uiteindelijk een bed opmaakt?

Ik hield ook niet van logees, toen ik klein was lieten mijn ouders wel 'ns een nichtje logeren, maar die wilde ik niet op mijn kamer en zij durfde niet in de logeerkamer dus die is 's nachts nog opgehaald door mijn oom. 

Als puber/jong volwassene had ik uberhaupt geen logees. Ik ging wel vaak op de manege slapen. 

AlisonH schreef op 01-12-2021 om 09:22:

Ik zie hier toch veel oordelen over mensen die niet op frequente logés zitten te wachten. Het is misschien voor extraverten wat lastig te begrijpen maar er zijn echt mensen die rust en stilte nodig hebben om op te kunnen laden en lekker in hun vel te zitten. Ze zijn alleen in de minderheid. Dan ben je nog niet meteen raar of zielig. Ik begrijp zelf niks van mensen die de hele dag gezelschap willen maar als mensen daar gelukkig van worden: prima. Iedereen is anders.

Ik ben zo'n introvert dus ik heb er verstandig aan gedaan geen kind te nemen. Die aanwezigheid had ik zeker niet getrokken, laat staan als dat kind ook nog dr hele sociale leven mee naar huis zou willen nemen. 

irmama schreef op 01-12-2021 om 09:33:

[..]

Heeft niets met extravert te maken.

Wat is dan een optie als je zo ver van elkaar woont?

Ik snap sws niet wat er anders is in je huis als er iemand blijft slapen.

De dichtbijwonende relaties hier bleven zowel door de week als in het weekend hier slapen.

Het heeft wel iets met extravert en introvert te maken. Na alle drukte van werk etc heb ik echt tijd in stilte nodig om op te laden. 

Geen tv, geen radio, geen pratende mensen in mijn buurt. Maar in mijn huidige huis is dat ook mogelijk als er een loge is. Een vaste die dan ook bij het meubilair hoort. Andere logees liever niet. 

Waren wij vorig jaar niet verhuisd was dat niet mogelijk. Een 18 jarige zit niet te wachten op een schoonmoeder in pyjama op de bank. Of die doucht en dan met slechts ondergoed aan dan weer naar een slaapkamer gaat omdat de douche te klein is om je om te kleden.

Introvert gaat echt veel verder dan wat minder druk in gezelschap zijn. 

irmama schreef op 01-12-2021 om 09:33:

[..]

Heeft niets met extravert te maken.

Wat is dan een optie als je zo ver van elkaar woont?

Ik snap sws niet wat er anders is in je huis als er iemand blijft slapen.

De dichtbijwonende relaties hier bleven zowel door de week als in het weekend hier slapen.

Dat je niet snapt wat er anders is als er iemand blijft slapen geeft niet. Maar waarom kun je niet aannemen dat dit voor sommige mensen wel degelijk verschil maakt? Ik voel me dan minder vrij. Sterker nog, ik vind het al niet prettig om nooit eens helemaal alleen te zijn. Dat is wel degelijk een kenmerk van introversie. Mijn kinderen weten dit en houden er rekening mee. Net zoals ik rekening houd met de wens van mijn kinderen om hun vrienden thuis te ontvangen en te laten logeren en dat eigenlijk altijd goed vind.
Ik hang geen waardeoordeel aan jouw “iedereen blijft slapen.” Moet je zelf weten. Maar andersom gebeurt het wel. Dat irriteert me maar dat was denk ik al wel duidelijk. 

Wat er dan een optie is? Om en om bij de één en dan bij de ander. 

Ik vind bijna elk weekend het hele weekend een logé over de vloer ook erg veel.
Hier blijft incidenteel wel eens iemand slapen, meestal neefjes/nichtjes of vriendinnetjes van dochter. Maar elk weekend, nee dat vind ik echt teveel. Mijn kind gaat overigens ook niet elk weekend ergens anders logeren.
Nu snap ik dat het met 18-jarigen met een relatie iets anders ligt. Maar ze kunnen bijvoorbeeld ook van vrijdagavond tot zaterdagavond samen zijn. Hoeft niet altijd het hele weekend te zijn. En ook vaker daar slapen. Waarom moet het altijd bij jullie?
Ik snap best dat jij ook privacy wil. 
Dat een kind ergens woont wil niet zeggen dat het dan ook alles te bepalen heeft over wat er wel en niet gebeurt thuis. 

MamaE schreef op 01-12-2021 om 09:57:

Ik vind bijna elk weekend het hele weekend een logé over de vloer ook erg veel.
Hier blijft incidenteel wel eens iemand slapen, meestal neefjes/nichtjes of vriendinnetjes van dochter. Maar elk weekend, nee dat vind ik echt teveel. Mijn kind gaat overigens ook niet elk weekend ergens anders logeren.
Nu snap ik dat het met 18-jarigen met een relatie iets anders ligt. Maar ze kunnen bijvoorbeeld ook van vrijdagavond tot zaterdagavond samen zijn. Hoeft niet altijd het hele weekend te zijn. En ook vaker daar slapen. Waarom moet het altijd bij jullie?
Ik snap best dat jij ook privacy wil.
Dat een kind ergens woont wil niet zeggen dat het dan ook alles te bepalen heeft over wat er wel en niet gebeurt thuis.

Dan is om en om toch een prima regeling. Hebben ouders van beide kinderen er evenveel "last" van.