Jongvolwassen Jongvolwassen

Jongvolwassen

Lees ook op

Nestvlieder wil niet meer naar het oude nest


Ik bel maar zelden met mijn moeder of andere familieleden trouwens. Dat zegt niet zoveel over de band. Maar sinds mijn broer zijn eerste vriendin had zo'n 20 jaar geleden hebben we de regel dat iedereen op bepaalde dag mag komen eten. Die dag is welelijks hetzelfde en daar zie ik mijn broers/moeder/neefjes.  

Man belt dan wel weer bijna dagelijks met zijn vader en zus. Maar die delen meer ditjes en datjes. 

Chantal2022 schreef op 26-10-2024 om 13:41:

[..]

Moederkareltje zegt niet dat ze wil dat haar kinderen niet weerbaar en/of zelfstandig worden . Zelfstandig zijn kan ook prima samen gaan met regelmatig contact met je ouders als je uit huis bent

Uiteraard, ik refereerde met mijn post aan haar achttien jaar bloed, zweet en tranen.

Chantal2022 schreef op 26-10-2024 om 17:33:

[..]

Nou vreselijk zeg.....je zou toch eens boodschappen doen voor een ander.

Daar gaat het niet om. Ik heb zelf gemantelzorgd voor mijn schoonvader en ik weet dat dit veel tijd neemt, en energie. Ik wil mijn kinderen daar zo weinig mogelijk mee belasten. Waarom sla je zo'n onaangename toon aan?

En het gaat meestal niet om 'een keer boodschappen doen' . Als het eenmaal nodig is wordt het structureel en meestal steeds meer.

er wordt nu steeds gesproken over zorgen voor maar ik wil dat ze koffie komen drinken elke week voor mijn gezelschap met hun kinderen of alleen. Dat is soms niet eens zo als ik verhalen lees. Dat lijkt me het vreselijkste. Ze hoeven verder niks te doen behalve met me te praten en te vertellen. Sommige moeders zien hun eigen moeder amper of niet hoe kun je dan van je eigen kind verwachten dat hij wel dat doet. 

Moederkareltje schreef op 26-10-2024 om 18:49:

er wordt nu steeds gesproken over zorgen voor maar ik wil dat ze koffie komen drinken elke week voor mijn gezelschap met hun kinderen of alleen. Dat is soms niet eens zo als ik verhalen lees. Dat lijkt me het vreselijkste. Ze hoeven verder niks te doen behalve met me te praten en te vertellen. Sommige moeders zien hun eigen moeder amper of niet hoe kun je dan van je eigen kind verwachten dat hij wel dat doet.

Ja ik snap het hoor, ik had je verkeerd begrepen. Maar elke week is wel vaak voor een druk bezet kind.

En, Moederkareltje, het lijkt me verstandig om je levensgeluk niet zo op te hangen aan je kinderen. Zorg gewoon dat je mensen van je eigen leeftijd hebt waar je dingen mee doet en gezelschap aan hebt. Alles wat je kinderen je dan eventueel bieden is meegenomen.

Auwereel

Auwereel

26-10-2024 om 19:15 Topicstarter

Moederkareltje schreef op 26-10-2024 om 18:49:

er wordt nu steeds gesproken over zorgen voor maar ik wil dat ze koffie komen drinken elke week voor mijn gezelschap met hun kinderen of alleen. Dat is soms niet eens zo als ik verhalen lees. Dat lijkt me het vreselijkste. Ze hoeven verder niks te doen behalve met me te praten en te vertellen. Sommige moeders zien hun eigen moeder amper of niet hoe kun je dan van je eigen kind verwachten dat hij wel dat doet.

Ben bang dat mijn kinderen erg weinig van mijn ouders hebben meegekregen, maar dat gaat ook lastig, omdat ze al waren overleden voordat mijn kinderen geboren waren.

Herfstappeltaart schreef op 26-10-2024 om 18:56:

En, Moederkareltje, het lijkt me verstandig om je levensgeluk niet zo op te hangen aan je kinderen. Zorg gewoon dat je mensen van je eigen leeftijd hebt waar je dingen mee doet en gezelschap aan hebt. Alles wat je kinderen je dan eventueel bieden is meegenomen.

Het zijn vooral de jaren dat ik 70 tot 100 ben waar ik voor vrees. Als ik oud ben zijn mijn ouders dood en mijn broers en zussen ook oud of dood... Ik kom regelmatig in het verzorgingshuis en dan zie ik de mensen zitten.... en dan denk ik wat zou ik willen dat mijn kinderen zo vaak mogelijk kwamen. Zit je daar de hele dag voor de tv of tegen de andere ouwe dezelfde mensen aan te kijken heel de dag. De bewoners fleuren altijd al op als ik al langs kom lopen met mijn kinderen en ik kom niet eens voor hun. Moet je nagaan wat een saaie ellende denk ik dan... 

Moederkareltje schreef op 26-10-2024 om 20:02:

[..]

Het zijn vooral de jaren dat ik 70 tot 100 ben waar ik voor vrees. Als ik oud ben zijn mijn ouders dood en mijn broers en zussen ook oud of dood... Ik kom regelmatig in het verzorgingshuis en dan zie ik de mensen zitten.... en dan denk ik wat zou ik willen dat mijn kinderen zo vaak mogelijk kwamen. Zit je daar de hele dag voor de tv of tegen de andere ouwe dezelfde mensen aan te kijken heel de dag. De bewoners fleuren altijd al op als ik al langs kom lopen met mijn kinderen en ik kom niet eens voor hun. Moet je nagaan wat een saaie ellende denk ik dan...

Als je tussen de 70 en 100 bent dan zijn je kinderen ook oude mensen😂

Bolmieke schreef op 26-10-2024 om 20:13:

[..]

Als je tussen de 70 en 100 bent dan zijn je kinderen ook oude mensen😂

Het ligt eraan op welke leeftijd ze kinderen kregen... 

Moederkareltje schreef op 26-10-2024 om 18:49:

er wordt nu steeds gesproken over zorgen voor maar ik wil dat ze koffie komen drinken elke week voor mijn gezelschap met hun kinderen of alleen. Dat is soms niet eens zo als ik verhalen lees. Dat lijkt me het vreselijkste. Ze hoeven verder niks te doen behalve met me te praten en te vertellen. Sommige moeders zien hun eigen moeder amper of niet hoe kun je dan van je eigen kind verwachten dat hij wel dat doet.

Ik vind de verplichting om wekelijks langs te komen best wel iets. Toen ik net mijn vriend ging samen wonen dachten zijn ouders dat wij vanaf dan ook elk weekend een keer zouden komen. Mijn vriend heeft al vlug verteld dat dat niet zo is. Wij gingen vroeger op zondag naar opa en oma. Dat was een soort van verplichting.  Ik zou mij er niet fijn bij voelen als die verplichting er voor mij was. 

Ik wil later deze verplichting ook niet voor mijn kinderen. Ik hoop wel op beter contact met mijn kinderen en doe dat mijn best voor. Als het anders uitpakt zal dat zeker pijn doen, ik hou van ze, ze staan voor mij op 1. Maar dat wordt niet goed gemaakt door een verplicht bezoekje per week. 


Ik vind trouwens dat contact ook wederkerig moet zijn. Je wil dat ze koffie komen drinken maar de kans is heel groot dat jij met je 70ste prima in staat bent om zelf naar je kinderen te gaan. Je hoeft niet thuis te gaan zitten wachten. 

Ik vind de situaties die hier besproken worden dat kinderen weinig tot geen contact op zoeken nadat ze uit huis gaan best dubbel. Ik begrijp dat ze los willen komen en dat het nodig is. Ik herken het ook, ik wilde echt weg uit het juk van mijn moeder. Als moeder zou ik dit ook heel lastig vinden. Hoe goed ik het ook kan begrijpen.


Ik wil helemaal niet dat mijn dochter elke week verplicht op de koffie komt want daar hebben ik en zij helemaal geen tijd voor. Ook niet als ik straks met pensioen ben. Het is gezellig als ze er is en dat houden we graag zo.
Gezien de wooncrisis is er een kans dat ze hier over een paar jaar (tijdelijk) weer intrekt. Daar zitten we allebei niet op te wachten.

Een paar pagina's hiervoor had iemand het over 'een keertje boodschappen doen' voor hulpbehoevende ouders. Ik stel me daar toch iets heel anders bij voor: dagelijks helpen met steunkousen, douchen, huishouden, koken, zorgen. 
Ik wil niet dat mijn dochter dat allemaal gaat doen. Maar dat wordt nog wat want tegen die tijd zal er geen zorgsector meer zijn. Die boodschappen laat je dan overigens  echt wel bezorgen hoor. 

EmmaT schreef op 27-10-2024 om 04:58:

Ik wil helemaal niet dat mijn dochter elke week verplicht op de koffie komt want daar hebben ik en zij helemaal geen tijd voor. Ook niet als ik straks met pensioen ben. Het is gezellig als ze er is en dat houden we graag zo.
Gezien de wooncrisis is er een kans dat ze hier over een paar jaar (tijdelijk) weer intrekt. Daar zitten we allebei niet op te wachten.

Een paar pagina's hiervoor had iemand het over 'een keertje boodschappen doen' voor hulpbehoevende ouders. Ik stel me daar toch iets heel anders bij voor: dagelijks helpen met steunkousen, douchen, huishouden, koken, zorgen.
Ik wil niet dat mijn dochter dat allemaal gaat doen. Maar dat wordt nog wat want tegen die tijd zal er geen zorgsector meer zijn. Die boodschappen laat je dan overigens echt wel bezorgen hoor.

Precies. Dat bedoelde ik ook. Dat keertje boodschappen doen is niet hoe het wordt. Het wordt structureel en steeds meer. De professionele zorg wordt steeds minder en ik hoop echt heel erg dat ik mijn kinderen dit soort dingen nooit hoef te vragen.

ik heb vaak ook niet zo een zin in koffie met moeder maar als ik mij bedenk hoeveel ik van mijn kinderen houdt en zij dat ook van mij doet als moeder zijnde ga ik toch weer. De liefde naar mijn kinderen is 100 keer meer dan naar mijn ouders. Ik denk dat dat normaal is en met dat besef ga ik als kind trouw naar mijn moeder. Dat ik geen zin heb is ondergeschikt aan wat het haar opleverd. Dat is ook liefde.

Moederkareltje schreef op 26-10-2024 om 12:35:

[..]

Ik heb mijn kinderen gemaakt met zeker in mijn achterhoofd dat het een investering is in mijn oude dag. Een verrijking van mijn leven nu en straks als bejaarde vrouw ook nog. Niet om ze na bloed, zweet en tranen na 18 jaar ze niet of nauwelijks meer te zien .

Gelukkig zit er nog een heel leven tussen 18 en je oude dag. Zo bezien zorgen kinderen nog meer jaren voor hun ouders dan de ouders voor hun kinderen.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.