Dochter woont samen met vriend maar komt niet rond
Mijn dochter is op 18 jaar toen ze haar diploma had uit huis gegaan. Ze was schoolmoe en thuis was ze het beu. Ze had dus nog niet gewerkt toen ze ging samenwonen met haar vriend die toen al financiële problemen had. Ik stond niet echt achter die relatie maar heb die toch moeten aanvaarden. Sinds januari wonen ze samen in een studentenwoning maar ik heb de indruk dat ze financiële problemen hebben. Ze heeft haar domicilieadres hier nog thuis en vraagt mij omdat ze niet bij de deur woont om haar post open te doen. Dikwijls zijn het zaken die niet in orde zijn en facturen die niet betaald zijn. Ik constateer dat ze nogal slordig met haar administratie en betalingen omgaat en dat maakt mij ongerust. Soms vraagt ze me ook om zaken die moeten betaald worden al voor te schieten in afwachting van haar loon. Persoonlijk vind ik dat aangezien ze samenwoont, haar vriend hierin moet bijpassen. Het was zijn idee om zo vlug te gaan samenwonen. Het is toch niet aan de ouders om geregeld bij te passen?
Hoe jij dit regelt met je dochter moet je zelf weten. In Nederland ben je wel verplicht om bij te dragen totdat je kind 21 jaar is, met enige mitsen en maren. Geen idee hoe dat in België zit.
Als ik in de Nederlandse context lees over mensen die brieven krijgen over schulden van mensen die op hun adres staan ingeschreven dan geef ik altijd hetzelfde advies: zorg dat die persoon zich uitschrijft van jouw adres, anders staat de deurwaarder straks voor jouw deur. En Nederlandse deurwaarders schijnen nog wel eens uit te gaan van het idee dat alle goederen in huis (mede) eigendom zijn van de schuldenaar totdat het tegendeel bewezen is (en dat tegendeel is vaak niet te bewijzen). Dus in de Nederlandse situatie zou ik adviseren: zorg dat dochter niet langer op jouw adres staat ingeschreven voordat de deurwaarder beslag legt op jouw televisie. Maar dit soort praktische zaken kan in België heel anders liggen.
Groeten,
Temet
Nee dat is niet aan de ouders.
Maar ook niet per se aan haar vriend. Ze is zelf verantwoordelijk.
Vaak maken ouders en kinderen hier afspraken over. Bijvoorbeeld over bijdrage van ouders in studiekosten of voor boodschappen. Studeert je dochter en wil je haar daarin ondersteunen, dan kun je bijvoorbeeld een vast bedrag per maand overmaken. Daar moet ze het dan mee doen. Te pas en te onpas rekeningen en aanmaningen gaan betalen voor haar daar leert ze niet van en het is ook oneerlijk voor eventuele andere kinderen die wel zorgvuldig met geld en de administratie omgaan. Werkt ze dan zou ze in principe zelf in haar onderhoud moeten kunnen voorzien. Je bent als ouder wel tot 21 jaar verantwoordelijk voor het levensonderhoud van je kind, maar als je kind fulltime werkt vind ik dat persoonlijk niet per se nodig. En het betekent evenmin dat je alles maar moet betalen. Wel kun je een gesprek met haar voeren over haar financiën. Waar gaat het geld aan op? Is de huur te hoog? Koopt ze teveel dure spullen? Is er sprake van middelengebruik? Geef aan dat je je zorgen maakt en dat je haar wil helpen, maar enkel rekeningen betalen is geen hulp. Ook vind ik het raar dat ze nog bij jou thuis ingeschreven staat. Waarom kan ze zich niet gewoon op haar woonadres inschrijven?
'Soms vraagt ze me ook om zaken die moeten betaald worden al voor te schieten in afwachting van haar loon.' Dus dan werkt ze nu wel? En betaalt ze dat dan ook terug als haar loon er is? Dan heb je nog wel een probleem hoor, maar dan zou het veranderen van postadres minder problematisch zijn. Ze hebben dan nog geen kaas gegeten van het beheren van hun geld.
Tsjor
Inderdaad, ze had thuis al problemen om haar geld correct te beheren en nu ze samenwoont met iemand die nog schulden afbetaalt denkt ze dat ze ook bv. met een afbetalingsplan kan werken. Zet haar adres nog thuis omdat hij ook schulden afbetaalt. Het contract van de studentenwoning en het betalen van de huur staat op zijn naam. Zij betaalt de helft van de kosten.
Ze woont dus niet samen maar illegaal bij haar vriend in. Wat betekent dat ze er ieder moment uit gezet kan worden. Realiseert zij zich dat wel? Een kleinere bijdrage van haar kant zou daarom wel gepast zijn.
Jij bent niet verplicht om haar steeds te helpen met geld. Dat maakt ieder voor zichzelf uit. Vandaar dat het ook niet aan jou is om te verwachten dat haar vriend dat doet.
beter lijkt mij om het haar zelf te laten oplossen als het weer eens zo ver is. Laat haar haar maar bij de baas vragen om een voorschot op haar loon. Zo leert ze beter om het zelf te gaan regelen, omdat het moeilijker is en te gemakkelijk om jou steeds te vragen.
Het is inderdaad niet aan jou om bij te passen, maar het is ook niet aan jou om te oordelen dat haar vriend dan maar moet bijpassen. Dat het zijn idee was om te gaan samenwonen, heeft er ook niets mee te maken. Maar ik snap je zorgen wel. Ik denk dat jij en je dochter eens om de tafel moeten. Kan ze meer uren werken of goedkoper wonen? Wat vindt ze eigenlijk zelf van deze situatie, zowel het illegaal inwonen (want daar lijkt het inderdaad op), als van het niet kunnen rondkomen? Laat haar haar eigen verhaal eens doen en kijk met wat voor oplossingen zij zelf komt.
Hoeveel uur werkt je dochter en hoeveel verdient ze? Is meer uren werken een optie? Wat zijn haar vaste lasten en hoeveel geeft ze daarnaast nog uit? Waar kan er bespaard worden? Je hoeft dit uiteraard niet allemaal hier neer te zetten maar dit zijn wel vragen die ik haar zou stellen. Financiële stabiliteit begint met inzicht in inkomsten en uitgaven. Op het moment dat ze weet dat mama toch wel bijspringt indien nodig, leert ze niet dat haar uitgaven en inkomsten in balans moeten zijn.
Kleine uitgaven die je vaak doet kunnen alles bij elkaar behoorlijk in de papieren lopen. Denk aan koffie to go, iets te snacken in de pauze, eten bestellen, elke dag naar de supermarkt gaan en dan ook impulsaankopen doen. Dat lijken kleine bedragen en het is voor af en toe ook geen probleem maar als je dat heel vaak doet wordt het vanzelf een flink bedrag en mensen weten vaak niet waar dat geld gebleven is.
Dat haar post bij jou komt, maakt wel dat je een goede opening hebt om te beginnen over de zorgen die je over haar hebt. Ik vind de reacties best streng, aangezien ze het op haar 18e (of is ze inmiddels ouder) zelf doet. Het salaris wat ze met een eerste baantje verdient is vast geen vetpot. En ze wonen in een studentenwoning, dus haar vriend studeert? Misschien dat hij daarnaast ook nog werkt, maar wanneer hij schulden af moet betalen, is de kans groot dat hij maximaal leent en het ene gat met het andere dicht. De eerste vraag die bij mij opkomt, na het lezen van dit verhaal (en ook jouw toevoeging dat het samenwonen van hem uit ging): hoe oprecht is hij met je dochter? Is het niet meer een manier om zijn lasten omlaag te krijgen, door je dochter ook een deel van de huur te kunnen laten betalen?
Ik zou om die reden ook wel wat terughoudend zijn om je dochter financieel te steunen. Ik zou teveel het idee hebben dat ik in feite meer haar vriend steun. Maar ik zou wel aan je dochter vertellen dat er nog een weg terug is (als je dat ten minste zo voelt!!), dat je wilt helpen met een budget of iemand wil inschakelen als ze dat liever niet met haar moeder doet. Je bent inderdaad tot haar 21e verantwoordelijk, dat kun je als argument gebruiken en dan zal zij snappen dat aanmaningen je erg zenuwachtig maken! Misschien dat het vanzelf niet meer zo ‘volwassen’ voelt om het huis te hebben verlaten om met zo’n wankele basis te gaan samenwonen, en is zo’n opmerking genoeg om een eerlijk gesprek te voeren.
Het lijkt mij nuttig om je dochter (eventueel samen met vriend) te helpen budgetteren. Hoeveel geld komt er binnen, hoeveel hebben ze aan vaste en flexibele uitgaven, waarop kunnen ze nog bezuinigen?
Dat is wat ze net niet willen. Willen hun zaken zelf beheren maar veel zaken zijn niet in orde. Daarom dat ze haar domicilie adres hier thuis heeft. Dan gaat ze ervan uit dat ik haar zaken nog wat in het oog houd en dat ze wegens schulden van haar vriend haar bezittingen niet kunnen afnemen.
Ik denk dat ze haar adres bij jullie houdt omdat de verhuurder er anders achter komt dat zij er ook woont.
Kristel1 schreef op 05-06-2021 om 13:26:
Dat is wat ze net niet willen. Willen hun zaken zelf beheren maar veel zaken zijn niet in orde. Daarom dat ze haar domicilie adres hier thuis heeft. Dan gaat ze ervan uit dat ik haar zaken nog wat in het oog houd en dat ze wegens schulden van haar vriend haar bezittingen niet kunnen afnemen.
Ja dat snap ik, dat zij niet willen. Maar JIJ wilt nu iets aan de situatie doen toch? Dan zou ik toch maar even bij elkaar gaan zitten.
Ja inderdaad. Maar in communiceren met haar is niet zo eenvoudig. Ze zegt er weinig over.
dat maakt het lastig, dat ze niet makkelijk hierover communiceert. Maar omdat ze jou wel vraagt bedragen voor te schieten, zou ik het hierbij niet laten zitten maar in overleg gaan. Hoe zit het met toeslagen, krijgen ze (of een van beiden) die ook? Kunnen sommige vasten lasten omlaag? Dat soort dingen dus.