dochter gedraagt zich als echtgenote
Wij zijn nu een mislukte samengestelde gezin. Welnu, van de 2 kinderen houdt de oudste, dochter van 24 het meeste kontakt met haar vader. Echter de dochter gedraagt zich als mijn man zijn 2de vrouw. Dat blijkt uit haar gedrag als ze op bezoek bij ons is en gesprekken die ze heeft met haar vader. Na de scheiding zo'n 13 jaar geleden heeft de vader al toegegeven een ongezonde relatie te hebben met zijn dochter, ze was al erg emotioneel afhankelijk van hem, mama en ik waren slecht. Als ze bij ons is heeft ze altijd wel bijdehande opmerkingen klaar staan. Of wel tegen mij of tegen de vader. Hij vat het altijd met een lach op, en als ik iets terug wil zeggen neemt hij het voor haar op. Verder als wij ergens wegzijn moet hij zich verantworden waar hij is, wat hij gaat doen en waarom. Ze kan namelijk via mobiel zien waar hij is, 24/7. Hij heeft mij al 3x gecancelled afgelopen jaar en zijn dochter voorgetrokken ondanks onze afspraken. Als ik em hiermee confronteer dan zegt hij dat ik spoken zie en dat het niet zo is. Mijn beste ingeving is haar volledig te negeren, ik kan deze situatie toch niet veranderen. Wat is jullie Mening?
Fijn dat hij zijn dochter op 1 zet .
het probleem is niet de dochter. Het probleem is de vader.
Roos55 schreef op 13-03-2023 om 16:20:
Fijn dat hij zijn dochter op 1 zet .
inderdaad!! fijn dat hij zijn dochter zondermeer op 1 zet. Als kinderloze vrouw in een samengesteld gezin heb ik al 13 jaar geleden begrepen dat het zo is. Echter afspraken die je naderhand breekt om je dochter voort te trekken omdat je geen NEE kunt zeggen vind ik not done. Ik heb 13 jaar lang, op verzoek pas op de plaats gemaakt. En nu is het klaar.
Wat voor soort dingen zegt ze dan? Geef eens een voorbeeld?
Als je de dochter van je man volledig gaat negeren, los je in ieder geval wel snel het probleem op want dan wil je man waarschijnlijk gewoon van je af. Terecht.
je klinkt erg boos. Zijn dochter kan er niets aan doen dat hij die keuze maakt hè? Leg je frustratie neer waar die hoort, bij je man.
misschien eerst even nadenken wat je echt dwars zit. Ik gok dat het dieper zit dan 3 afgezegde afspraken? Voel je je voor lief genomen? Doen jullie nog genoeg je best voor elkaar?
Fiorah schreef op 13-03-2023 om 16:32:
Wat voor soort dingen zegt ze dan? Geef eens een voorbeeld?
Als je de dochter van je man volledig gaat negeren, los je in ieder geval wel snel het probleem op want dan wil je man waarschijnlijk gewoon van je af. Terecht.
voornamelijk sarcastische opmerkingen. Over eten, hoe het hier in huis is, dat we vegetariers zijn, en dat zij wel met papa vlees eet bij de mcdonalds. Oh dat kan heel snel geregeld worden hoor, als hij van mij af wil heb ik aan 1 woord genoeg. Aan andere kant ik ben toch zijn levenspartner en niet zijn dochter? Hij leeft met mij en niet met zijn dochter. Zij woont nog steeds bij haar moeder omdat ze vond dat er hier te weinig voor haar gedaan werd toen ze 22/23 was. Zijn dochter is 24, heeft een baan, een vaste vriend al jaren, is bijna klaar om haar vleugels uit te slaan. Ik wil weten of dat een stadium is van zo een jong iemand of is dit zo blijvend. Het internet zegt namelijk totaal andere dingen als het gaat om een biologische gezin.
Doemijdieglazenbol schreef op 13-03-2023 om 16:53:
je klinkt erg boos. Zijn dochter kan er niets aan doen dat hij die keuze maakt hè? Leg je frustratie neer waar die hoort, bij je man.
misschien eerst even nadenken wat je echt dwars zit. Ik gok dat het dieper zit dan 3 afgezegde afspraken? Voel je je voor lief genomen? Doen jullie nog genoeg je best voor elkaar?
daar zeg je mij wat. Ja, je hebt gelijk, speelt al jaren dit. Ik hield altijd mijn mond dicht omdat hij vond dat er altijd paas en vree in het huis moest zijn. Ik heb al die jaren mijn best gedaan zo goed en zo kwaad als kon voor die kinderen. Voornamlijk uit schuld gevoel. Zij zeiden namelijk dat ik hun gezin heb opgebroken, moeder sprak ook erg naar over mij. Ik voel mij vanzelfspreken genomen. Ik was er altijd om te wassen, koken, schoonmaken. Meer mocht ik niet doen want het waren zijn kinderen (dit waren zijn woorden). Ik hoopte jaar in jaar uit dat het beter werd. Toen ze jong waren was het een beetje te behouden en onder controle. Nu dat zij volwassen is is een ander verhaal. Ik weet niet of zij zich wil laten gelden of zo. Praten met haar heeft geen zin, de vader zal er (zoals altijd) tussen staan.
Ze zit jou te provoceren en jij gaat er lekker op in. Liggen jullie qua leeftijd misschien vrij dicht bij elkaar?
elastigirl schreef op 13-03-2023 om 16:28:
[..]
inderdaad!! fijn dat hij zijn dochter zondermeer op 1 zet. Als kinderloze vrouw in een samengesteld gezin heb ik al 13 jaar geleden begrepen dat het zo is. Echter afspraken die je naderhand breekt om je dochter voort te trekken omdat je geen NEE kunt zeggen vind ik not done. Ik heb 13 jaar lang, op verzoek pas op de plaats gemaakt. En nu is het klaar.
Je bent toch gewoon de nieuwe partner van haar vader en geen samengesteld gezin. Bij dat laatste heb je zelf ook kinderen.
Mijn 2 centen, ze zijn beide volwassen en hebben beide ongezond gedrag.
"als hij van mij af wil heb ik aan 1 woord genoeg"
Waarom laat je dit van hem afhangen? En een vrouw van 24 kun je best tegengas geven als ze commentaar heeft.
Poezie schreef op 13-03-2023 om 17:04:
Ze zit jou te provoceren en jij gaat er lekker op in. Liggen jullie qua leeftijd misschien vrij dicht bij elkaar?
euhm nee... ik ben 53 
ik ga er juist niet op in. Ik probeer hier mijn verhaal te halen en advies te winnen. Ik geef geen krimp bij de opmerkingen.
elastigirl schreef op 13-03-2023 om 17:08:
[..]
euhm nee... ik ben 53
Je laat je in ieder geval wel lekker op de kast jagen. Wees de volwassene en praat met je man en dien zijn dochter van repliek.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 13-03-2023 om 17:07:
[..]
Je bent toch gewoon de nieuwe partner van haar vader en geen samengesteld gezin. Bij dat laatste heb je zelf ook kinderen.
Mijn 2 centen, ze zijn beide volwassen en hebben beide ongezond gedrag.
"als hij van mij af wil heb ik aan 1 woord genoeg"Waarom laat je dit van hem afhangen? En een vrouw van 24 kun je best tegengas geven als ze commentaar heeft.
zo had ik er niet naar gekeken. en wat vind jij hoe mijn gedrag moet zijn? tot op heden probeer ik en doe mijn best om echt emotioneel volwassen te gedragen. Geen reactie is ook een reactie. Maar soms heb ik zo iets van.. HOU OP!! ga lekker samen wonen en laat je dochter voor je zorgen als je het zo graag wil.
Juist die tegengas... ik weet het niet hoe dit moet (klinkt stom) op mijn werk kan ik prima met deze leeftijden omgaan... maar hier niet.
Zie de dochter als wat ze is; visite die je niet leuk vindt. Dus ben je weg als ze komt. Of volsta met een ‘goh dit is echt geen aardige opmerking’.
Zoals eerder gezegd; de dochter is het symptoom, je man is het probleem. Hij vindt het blijkbaar prima dat zij mensen zo aanspreekt. Je zou hem nog een keer kunnen vertellen hoezeer jou dat kwetst. Volgens de regels der feedback dus ‘als jij mij zo wegzet voel ik me niet gewaardeerd. Dat maakt dat ik me niet thuis voel bij jou en je dochter’.
En dan is het aan jou. De kans dat jij de dochter gaat veranderen is bijna nul. De kans dat je man zichzelf gaat aanpassen aan wat jij prettig vind kan ik niet inschatten. Maar als hij dat niet doet, is het jouw keuze om daar geen genoegen mee te nemen en de man en zijn dochter het beste te wensen. Zonder jou.
Biebel schreef op 13-03-2023 om 17:27:
Zie de dochter als wat ze is; visite die je niet leuk vindt. Dus ben je weg als ze komt. Of volsta met een ‘goh dit is echt geen aardige opmerking’.
Zoals eerder gezegd; de dochter is het symptoom, je man is het probleem. Hij vindt het blijkbaar prima dat zij mensen zo aanspreekt. Je zou hem nog een keer kunnen vertellen hoezeer jou dat kwetst. Volgens de regels der feedback dus ‘als jij mij zo wegzet voel ik me niet gewaardeerd. Dat maakt dat ik me niet thuis voel bij jou en je dochter’.
En dan is het aan jou. De kans dat jij de dochter gaat veranderen is bijna nul. De kans dat je man zichzelf gaat aanpassen aan wat jij prettig vind kan ik niet inschatten. Maar als hij dat niet doet, is het jouw keuze om daar geen genoegen mee te nemen en de man en zijn dochter het beste te wensen. Zonder jou.
Dat is ook waar... zij doet hem na zonder te weten wat voor impact het op een ander heeft. Voor een deel zie ik dat kopieer gedrag, en hij weet ook dat het gedrag niet goed is maar tolereert het wel, hij vind het blijkbaar leuk dat ze op hem lijkt. zucht..
Hoe gaat het dan in een biologisch gezin? ouders om en nabij 50 en kinderen rond 25?