17 jarige en genderhype
Laat ik voorop stellen dat ik hiermee niet de ouders voor het hoofd wil stoten die een kind hebben met genderidentiteitsproblemen. Wat ik vooral graag hoor is hoe andere ouders omgaan met een kind waarvan je vermoedt (niet weet) dat dit hele gender en/of seksuele identiteit gebeuren speelt omdat dit momenteel erg hot en happening is onder (bepaalde?) jongeren.
Mijn jongste heeft een aantal problemen al een aantal jaren, waarvoor wij hulp hebben. Deze problemen maken dat ze nu helemaal gepreocuppeerd is door het thema Gender en Seksualiteit. Dit zijn natuurlijk thema's waar veel pubers mee worstelen, zeker als je uberhaupt niet goed helder hebt wat je identiteit is. Laat ik voorop stellen dat ik het zoeken naar haar eigen identiteit toejuich. Dat vind ik een hele gezonde ontwikkeling en zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik merk wel dat ik veel moeite heb met een aantal uitingsvormen ervan. Ik krijg nu makkelijk ruzie met haar, omdat ik soms de aanspreekvorm verkeerd heb van vrienden (of soms zelfs mensen die ik amper ooit gezien heb en bijna niet eens beeld bij heb). Mijn dochter noemt zichzelf non binair en wil ook zelf zo aangesproken worden. Maar heeft bijv. ook aangegeven dat ze graag afbindmiddelen wil voor haar borsten, terwijl ik nooit (maar dan ook echt nooit) getwijfeld heb aan dat zij vraagtekens heeft over haar gender. Nu wil ik niet zeggen dat als je een prinsessenjurk droeg toen je 8 was, maakt dat je overtuigd meisje voelt. Maar tussen haar vriendinnetjes was mijn dochter altijd het bazige meisje dat alles uit de handen trok van de andere kinderen, omdat zij de prinses was en de jurk wilde. Ok, flauw om dat dan als voorbeeld te nemen. Maar laten we even zeggen dat ik never ever ooit opmerkingen of hints heb gezien dat ze niet blij was met zichzelf en haar lijf.
Ze zegt dat ze lesbisch is en ik heb gezegd dat dat net zo vanzelfsprekend is als wanneer ze hetero is. Dat daarin voor ons (maar ook haar omgeving) geen enkele zorg zit en dat we alleen maar hopen dat ze ooit iemand treft die leuk en lief is en ze niemand verantwoording hoeft uit te leggen daarover. Ze mag het delen met de wereld of niet.
Of ze lesbisch is of niet, ik weet het niet. Maar het maakt ook niet uit. Mijn dochter zegt dat dit zo is en dat is prima. Ik heb wel gezegd dat haar seksualiteit nog volop in ontwikkeling is en dat dit nog kan veranderen of niet en dat dit helemaal prima is. Dat ze zich niet hoeft vast te leggen, dat je ook verliefd kunt zijn op een mens en de ene keer kan dat een jongen zijn en de andere keer een meisje. Het maakt dus nogmaals niet uit (ik vond het belangrijk dat ze wist dat ze niet voor ons duidelijkheid moest geven. Maar ze gaf zelf aan dat ze die duidelijkheid wilde, want dat gaf rust. Prima meid, dan doe je wat goed voelt en spreek je dit uit).
Maar ik heb dus moeite met de uiting van het gendergebeuren voor haar. Ik ben blij dat ik hier met haar over kan praten. Maar rem haar ook af en heb ook verteld dat ik dat (de afbinders) niet ga kopen voor haar (met de uitleg zoals hierboven). Ik ben benieuwd hoe andere ouders omgaan met dit thema dat nu heel actueel is. Ga je erin mee en tot hoever of nee, waarom niet?
blauwevrouw schreef op 25-11-2021 om 17:34:
[..]
Mogelijk wil die daarom een binder? Omdat het naar voelt dat hun lichaam zegt: “ik ben een vrouw” terwijl die dat zelf niet zo voelt?
Wat vind ik non-binaire voornaamwoorden toch naar klinken in het Nederlands. 😬 Het Engelse they klinkt toch wat liever.
ik herken dat ik het een hype vind. Ik heb 2 kinderen die op een middelbare zitten met zo ontzettend bovengemiddeld veel non-binair, biseksueel, transgender. Als je het afzet tegen hoeveel procent van de mensheid het is dan kan de conclusie niet anders zijn dat een aantal het mss denken maar ba de puberteit niet blijken te zijn
Je houdt niet tegen. Straks heeft ze een baantje en koopt ze het zelf. Ik zou haar wel steunen in haar ontwikkeling en zoektocht, zelfs wanneer het een fase is.
aanvulling; in mijn puberteit waren er ook mensen punk en gothic en daar groeiden ze weer overheen
ik zal wel tegen politiek correcte been schoppen als ik dit zeg naar er zijn genders waar ik mijn twijfels bij heb. En dan heb ik het niet over transgender maar wel over genderfluid
Viva-amber schreef op 25-11-2021 om 17:43:
Je houdt niet tegen. Straks heeft ze een baantje en koopt ze het zelf. Ik zou haar wel steunen in haar ontwikkeling en zoektocht, zelfs wanneer het een fase is.
Mijn moeder kocht ook geen zwarte dramatische make up voor mij maar verbood het niet. Van je eigen geld iets betalen is ook prima
absor schreef op 25-11-2021 om 17:39:
ik herken dat ik het een hype vind. Ik heb 2 kinderen die op een middelbare zitten met zo ontzettend bovengemiddeld veel non-binair, biseksueel, transgender. Als je het afzet tegen hoeveel procent van de mensheid het is dan kan de conclusie niet anders zijn dat een aantal het mss denken maar ba de puberteit niet blijken te zijn
ja men kan het een hype noemen maar misschien is dat wel heel kortzichtig en ouderwets gedacht en is het juist een nieuwe fase in de mensheidsontwikkeling:
https://podcastluisteren.nl/ep/De-Correspondent-Laurens-Buijs-Wat-we-van-jagers-en-verzamelaars-over-mannelijkheid-en-vrouwelijkheid-kunnen-leren
absor schreef op 25-11-2021 om 17:39:
ik herken dat ik het een hype vind. Ik heb 2 kinderen die op een middelbare zitten met zo ontzettend bovengemiddeld veel non-binair, biseksueel, transgender. Als je het afzet tegen hoeveel procent van de mensheid het is dan kan de conclusie niet anders zijn dat een aantal het mss denken maar ba de puberteit niet blijken te zijn
Biseksueel? Wat heeft gender precies met seksualiteit te maken?
absor schreef op 25-11-2021 om 17:43:
aanvulling; in mijn puberteit waren er ook mensen punk en gothic en daar groeiden ze weer overheen
ik zal wel tegen politiek correcte been schoppen als ik dit zeg naar er zijn genders waar ik mijn twijfels bij heb. En dan heb ik het niet over transgender maar wel over genderfluid
Ik was geen punker of gothic wel hartstikke GQ
En dan voelt zo’n opmerking over GF voor mensen zoals ik erg persoonlijk
Zal je het fijn vinden als ik je bewust continu met het verkeerde geslacht aanspreek omdat ik vind dat je zo schrijft/overkomt? Of omdat je er zo uitziet?
Nee toch? Het gaat er niet om wat ik vind namelijk
Het gaat erom wat iemand voelt van binnen
Ik snap niet waarom je iets zou vinden van de gender-identiteit of seksuele voorkeur van een ander. Dat is zo bij uitstek iets wat iemand zelf ervaart en wat niet noodzakelijk aan de buitenkant zichtbaar is. De enige manier om te weten hoe iemand zichzelf ervaart en tot wie iemand zich aangetrokken voelt is als iemand je dat vertelt. Waarom zou je daar dan aan twijfelen?
Waarom maakt het uit of het een fase is of definitief? Dat kan niemand bij voorbaat weten en door te zeggen dat het een fase is, ontken je hoe iemand zichzelf op dit moment ervaart. Soms is iemand zoekende of verandert de ervaring op een later moment weer, maar dat doet toch niets af aan de ervaring van dit moment?
Wat maakt het uit of een ander man/vrouw/non-binair is of hetero/homo/bi? Wat maakt dat iemand er zoveel last van heeft dat een ander zich al dan niet tijdelijk als non-binair identificeert dat die liever ontkent wat iemand nu ervaart?
Piratenkoningin schreef op 25-11-2021 om 17:56:
Wat maakt het uit of een ander man/vrouw/non-binair is of hetero/homo/bi? Wat maakt dat iemand er zoveel last van heeft dat een ander zich al dan niet tijdelijk als non-binair identificeert dat die liever ontkent wat iemand nu ervaart?
precies, wat maakt het uit?
Piratenkoningin schreef op 25-11-2021 om 17:56:
Wat maakt het uit of een ander man/vrouw/non-binair is of hetero/homo/bi? Wat maakt dat iemand er zoveel last van heeft dat een ander zich al dan niet tijdelijk als non-binair identificeert dat die liever ontkent wat iemand nu ervaart?
Het wonderlijke voor mij is dat het onderwerp nu zo speelt. Althans bij mijn kind en haar omgeving. Het maakt me op zich niet uit hoe mijn kinderen zich identificeren, maar ik vind het opmerkelijk dat het zo’n issue is, ook al bij jonge tieners. De indeling lijkt in hele nauwe hokjes te gebeuren en af en toe lijkt het mij dat ze hun actieradius daarmee eerder begrenzen dan verruimen. Dat soort dingen bedoelde ik toen ik het over een generatiekloof had.
mijn dochter van net 13 kwam laatst thuis met het volgende: mam, ik ben geboren als meisje en voel mij ook zo en ik val op jongens. Maar daarmee ben ik dus wel heel afwijkend!
Echt ik verzin dit niet.
Ik vind dat iedereen moet kunnen en mogen zijn wat hij/zij/hen is. Maar er slaat wel iets een beetje door nu. Alle aandacht en begrip hiervoor is positief, maar of dat 'doorslaan' nu echt helpt... Ik weet het niet
Wednesday schreef op 25-11-2021 om 18:09:
[..]
Het wonderlijke voor mij is dat het onderwerp nu zo speelt. Althans bij mijn kind en haar omgeving. Het maakt me op zich niet uit hoe mijn kinderen zich identificeren, maar ik vind het opmerkelijk dat het zo’n issue is, ook al bij jonge tieners. De indeling lijkt in hele nauwe hokjes te gebeuren en af en toe lijkt het mij dat ze hun actieradius daarmee eerder begrenzen dan verruimen. Dat soort dingen bedoelde ik toen ik het over een generatiekloof had.
Ik vind het persoonlijk een goed teken dat mensen willen onderzoeken hoe zij zich willen identificeren, ik vind ook niet dat zij hun actieradius daarmee begrenzen (hoe bedoel je dat eigenlijk? dat ze geen verkering kunnen krijgen? valt reuze mee hoor) anders dan door een cis-heteronormering
Jippox schreef op 25-11-2021 om 18:16:
mijn dochter van net 13 kwam laatst thuis met het volgende: mam, ik ben geboren als meisje en voel mij ook zo en ik val op jongens. Maar daarmee ben ik dus wel heel afwijkend!
Echt ik verzin dit niet.
Ik vind dat iedereen moet kunnen en mogen zijn wat hij/zij/hen is. Maar er slaat wel iets een beetje door nu. Alle aandacht en begrip hiervoor is positief, maar of dat 'doorslaan' nu echt helpt... Ik weet het niet
Ja opmerkelijk maar ik denk dat er echt iets te zeggen valt voor intrinsieke en extrinsieke genderdysforie: kinderen (met name meisjes) willen niet meer vastgepind worden op een bepaald beeld in de buitenwereld van hoe je moet zijn met een bepaald lichaam
absor schreef op 25-11-2021 om 17:39:
ik herken dat ik het een hype vind. Ik heb 2 kinderen die op een middelbare zitten met zo ontzettend bovengemiddeld veel non-binair, biseksueel, transgender. Als je het afzet tegen hoeveel procent van de mensheid het is dan kan de conclusie niet anders zijn dat een aantal het mss denken maar ba de puberteit niet blijken te zijn
Is toch niet gek? In de puberteit onderzoek je je seksuele identiteit. Experimenteren deden de meeste pubers vroeger ook al hoor, er zijn nu alleen wat meer hokjes.
Accepteren en er niet te moeilijk over doen. Je merkt vanzelf of iets blijft hangen of niet.
Wednesday schreef op 25-11-2021 om 18:09:
[..]
Het wonderlijke voor mij is dat het onderwerp nu zo speelt. Althans bij mijn kind en haar omgeving. Het maakt me op zich niet uit hoe mijn kinderen zich identificeren, maar ik vind het opmerkelijk dat het zo’n issue is, ook al bij jonge tieners. De indeling lijkt in hele nauwe hokjes te gebeuren en af en toe lijkt het mij dat ze hun actieradius daarmee eerder begrenzen dan verruimen. Dat soort dingen bedoelde ik toen ik het over een generatiekloof had.
Als puber zoek je je identiteit en daar blijkt nu meer mogelijk dan je seksuele voorkeur en je peergroup (kakker, gothic, etc.). Ik begrijp wel dat pubers ook qua gender-identiteit op zoek gaan, de verschillende mogelijkheden verkennen. Pubers zijn over het algemeen vrij zwart-wit en goed in hokjes-denken, dus wel logisch dat ze ook hiermee vol in een hokje duiken en daarna misschien net zo vol in een volgend hokje.
Het probleem met dan maar bij iedereen er vanuit gaan dat het puberfratsen zijn (niet dat jij dat doet, maar zoiets lees ik hier wel af en toe), is dat het voor een deel van de pubers echt een heel essentieel deel van hun identiteit is en die wijs je daarmee keihard af. Als de standaardhokjes hetero en cis-gender je nooit echt lekker hebben gepast, dan kan het heel fijn zijn dat er ook hokjes zijn waar jouw ervaring wel precies in past. Van tevoren weet je niet wie dat zullen zijn. En misschien blijken er uiteindelijk wel veel meer mensen niet cis-gender te zijn dan we tot nu toe als gemiddelde kennen. Er is nu veel meer vrijheid om je gender-identiteit te ontdekken. Een beetje zoals er mensen pas ruim volwassen ontdekken dat ze eigenlijk homo zijn. Eerder was er bijvoorbeeld door de sterke afkeuring daarvan geen ruimte om dat te ervaren.