17 jarige en genderhype
Laat ik voorop stellen dat ik hiermee niet de ouders voor het hoofd wil stoten die een kind hebben met genderidentiteitsproblemen. Wat ik vooral graag hoor is hoe andere ouders omgaan met een kind waarvan je vermoedt (niet weet) dat dit hele gender en/of seksuele identiteit gebeuren speelt omdat dit momenteel erg hot en happening is onder (bepaalde?) jongeren.
Mijn jongste heeft een aantal problemen al een aantal jaren, waarvoor wij hulp hebben. Deze problemen maken dat ze nu helemaal gepreocuppeerd is door het thema Gender en Seksualiteit. Dit zijn natuurlijk thema's waar veel pubers mee worstelen, zeker als je uberhaupt niet goed helder hebt wat je identiteit is. Laat ik voorop stellen dat ik het zoeken naar haar eigen identiteit toejuich. Dat vind ik een hele gezonde ontwikkeling en zo probeer ik er ook naar te kijken. Ik merk wel dat ik veel moeite heb met een aantal uitingsvormen ervan. Ik krijg nu makkelijk ruzie met haar, omdat ik soms de aanspreekvorm verkeerd heb van vrienden (of soms zelfs mensen die ik amper ooit gezien heb en bijna niet eens beeld bij heb). Mijn dochter noemt zichzelf non binair en wil ook zelf zo aangesproken worden. Maar heeft bijv. ook aangegeven dat ze graag afbindmiddelen wil voor haar borsten, terwijl ik nooit (maar dan ook echt nooit) getwijfeld heb aan dat zij vraagtekens heeft over haar gender. Nu wil ik niet zeggen dat als je een prinsessenjurk droeg toen je 8 was, maakt dat je overtuigd meisje voelt. Maar tussen haar vriendinnetjes was mijn dochter altijd het bazige meisje dat alles uit de handen trok van de andere kinderen, omdat zij de prinses was en de jurk wilde. Ok, flauw om dat dan als voorbeeld te nemen. Maar laten we even zeggen dat ik never ever ooit opmerkingen of hints heb gezien dat ze niet blij was met zichzelf en haar lijf.
Ze zegt dat ze lesbisch is en ik heb gezegd dat dat net zo vanzelfsprekend is als wanneer ze hetero is. Dat daarin voor ons (maar ook haar omgeving) geen enkele zorg zit en dat we alleen maar hopen dat ze ooit iemand treft die leuk en lief is en ze niemand verantwoording hoeft uit te leggen daarover. Ze mag het delen met de wereld of niet.
Of ze lesbisch is of niet, ik weet het niet. Maar het maakt ook niet uit. Mijn dochter zegt dat dit zo is en dat is prima. Ik heb wel gezegd dat haar seksualiteit nog volop in ontwikkeling is en dat dit nog kan veranderen of niet en dat dit helemaal prima is. Dat ze zich niet hoeft vast te leggen, dat je ook verliefd kunt zijn op een mens en de ene keer kan dat een jongen zijn en de andere keer een meisje. Het maakt dus nogmaals niet uit (ik vond het belangrijk dat ze wist dat ze niet voor ons duidelijkheid moest geven. Maar ze gaf zelf aan dat ze die duidelijkheid wilde, want dat gaf rust. Prima meid, dan doe je wat goed voelt en spreek je dit uit).
Maar ik heb dus moeite met de uiting van het gendergebeuren voor haar. Ik ben blij dat ik hier met haar over kan praten. Maar rem haar ook af en heb ook verteld dat ik dat (de afbinders) niet ga kopen voor haar (met de uitleg zoals hierboven). Ik ben benieuwd hoe andere ouders omgaan met dit thema dat nu heel actueel is. Ga je erin mee en tot hoever of nee, waarom niet?
Caramelzeezoutchocola schreef op 25-11-2021 om 19:47:
[..]
Maar een hype is iets wat “overwaait”, met als bijvoorbeeld een bepaalde rage (flippers, voetbalplaatjes etc, waar “iedereen” dan ineens “vol” van is.
Bedoel je niet eigenlijk ipv het woord “hype”, het woord “taboe”?
oprechte vraag hoor.
Persoonlijk denk ik ook dat dit overwaait. Nu is 't opeens een hype net zoals goth en punk hypes waren in de jaren 80.
Caramelzeezoutchocola schreef op 25-11-2021 om 19:47:
[..]
Maar een hype is iets wat “overwaait”, met als bijvoorbeeld een bepaalde rage (flippers, voetbalplaatjes etc, waar “iedereen” dan ineens “vol” van is.
Bedoel je niet eigenlijk ipv het woord “hype”, het woord “taboe”?
oprechte vraag hoor.
Huh?
het is het tegenovergestelde van taboe nu. Ik denk dat ze wel hype bedoelt, maar zo lees ik het.
Ik denk dat de massale aandacht ook overwaait trouwens.
redbulletje schreef op 25-11-2021 om 19:33:
[..]
Eens
Kan me niet herinneren dat er opeens een explosie aan homo's bijkwam toen dat breder geaccepteerd werd. Daarom zie ik het gendergedoe ook vooral als een hype.
dat denk ik wel maar alleen omdat men er toen voor uit durfde te komen. Dus dan lijkt het meteen veel meer.
En stel dat het een hype is. Waarom is het dan van belang om dat te benoemen? Terwijl voor een deel van de mensen geldt dat dit gewoon een staat van zijn is. Neem als voorbeeld Raven van Dorst die bovendien als hermafrodiet is geboren en dus feitelijk als non binair geboren is. Voor hen is het onnodig kwetsend om non binaire gevoelens een hype te noemen. En voor degene voor wie het wel een tijdelijke bevlieging is, heeft het toch ook geen toegevoegde waarde om het een hype te noemen? Dus waarom zou je dat dan doen?
Al zou elke puber even alle hokjes uit proberen om te zien waar hij/zij/hen zich het prettigst bij voelt. Daar worden ze toch niet slechter van?
Jillz schreef op 25-11-2021 om 20:02:
En stel dat het een hype is. Waarom is het dan van belang om dat te benoemen? Terwijl voor een deel van de mensen geldt dat dit gewoon een staat van zijn is. Neem als voorbeeld Raven van Dorst die bovendien als hermafrodiet is geboren en dus feitelijk als non binair geboren is. Voor hen is het onnodig kwetsend om non binaire gevoelens een hype te noemen. En voor degene voor wie het wel een tijdelijke bevlieging is, heeft het toch ook geen toegevoegde waarde om het een hype te noemen? Dus waarom zou je dat dan doen?
Al zou elke puber even alle hokjes uit proberen om te zien waar hij/zij/hen zich het prettigst bij voelt. Daar worden ze toch niet slechter van?
Soms noemen mensen iets gewoon. Daar zit niet meteen een nare bedoeling achter en ook niet iedereen is taalkunstenaar of ook maar met taal bezig. Dit is ook maar gewoon een moeder die opeens ergens mee moet dealen. Niet alleen degene die aan het stoeien is met de eigen gender identiteit is aan het stoeien, ook de ouders.
to, weet je waarom je kind binders wil dragen?
Mevrouw75 schreef op 25-11-2021 om 20:06:
[..]
Soms noemen mensen iets gewoon. Daar zit niet meteen een nare bedoeling achter. Dit is ook maar gewoon een moeder die opeens ergens mee moet dealen. Niet alleen degene die aan het stoeien is met de eigen gender identiteit is aan het stoeien, ook de ouders.
Ja dat begrijp ik. Het was ook verder niet naar bedoeld richting TO. Ik geloof ook dat TO het beste met haar dochter voor heeft en dat het lastig is om je dochter zo te zien worstelen.
Ik reageerde met name op de discussie die hier op de laatste pagina's ontstaat over de creatie van nieuwe hokjes, het grote aantal pubers dat hiermee worstelt en de tijdelijkheid daarvan.
Mevrouw75 schreef op 25-11-2021 om 19:53:
[..]
Huh?
het is het tegenovergestelde van taboe nu. Ik denk dat ze wel hype bedoelt, maar zo lees ik het.
Ik denk dat de massale aandacht ook overwaait trouwens.
Daarom vraag ik haar ook of ze ook echt “hype” bedoelt of dat ze het verward met een ander woord.
Jillz schreef op 25-11-2021 om 20:02:
En stel dat het een hype is. Waarom is het dan van belang om dat te benoemen? Terwijl voor een deel van de mensen geldt dat dit gewoon een staat van zijn is. Neem als voorbeeld Raven van Dorst die bovendien als hermafrodiet is geboren en dus feitelijk als non binair geboren is. Voor hen is het onnodig kwetsend om non binaire gevoelens een hype te noemen. En voor degene voor wie het wel een tijdelijke bevlieging is, heeft het toch ook geen toegevoegde waarde om het een hype te noemen? Dus waarom zou je dat dan doen?
Al zou elke puber even alle hokjes uit proberen om te zien waar hij/zij/hen zich het prettigst bij voelt. Daar worden ze toch niet slechter van?
Raven van Dorst is dus ook biologisch gezien non-binair. Dat vind ik toch anders. Ik ben er ook voorstander van om kinderen met een onduidelijk geslacht of kenmerken van beide geslachten bij de geboorte als X te identificeren en hen later zelf laten beslissen wat ze willen/hoe ze zich voelen.
Ik kan me best voorstellen dat het voor ouders ook een heel proces is om te accepteren dat je kind toch anders in elkaar zit dan je altijd hebt gedacht.
Ik denk dat ook dat het een hype is. En dat betekent niet dat niemand zich echt zo voelt maar nu zijn er onder de jeugd gewoon veel die er bij willen horen en nu is dit in.
Ook word het meiden aangepraat. Want het vrouw voelen is toch heel abstract? Ik heb daar nooit zo over nagedacht, ik ben gewoon een vrouw. Dat is niet een gevoel. En daarvoor hoef je ook geen fan van rokjes en make-up te zijn. Maar zo word het nu wel gebracht.
ik denk dat er niet altijd een echt onderscheid is tussen ‘een serieuze worsteling’ en ‘puberstreken’. Bij de een gaan de ontwikkelingen heel stilletjes en subtiel. Bij de ander met een hoop bombarie.
Hoe dan ook is dit een fase: het boze gedoe over aanspreekvormen bijvoorbeeld en het ‘drama’. Ooit ontstaat rust en zie je wel wat er aan gender- en seksuele identiteit is overgebleven. Wat maakt het uit?
Maar waarom vind je dat je moet remmen? Ik lees geen enorm grote zorgen, vooral ergernis eigenlijk. Dat ze die binder niet zou mogen begrijp ik ook niet. Zelf hobbyen is erger. Kun je niet juist iets meer afstand nemen, op een liefdevolle manier? Het haar gewoon zelf laten uitzoeken, als de volwassene die ze bijna is? Proberen wat belangstelling te tonen, als het je niet te gespannen maakt? En als je er wel gespannen van wordt, over iets anders praten. Je hoeft ze met zeventien niet meer zo te sturen, toch?
nou enorm kwetsend voor Raven van dorst hier. Mensen stellen zomaar dat ze biologisch gezien non-binair is maar hermafrodiet is niet per definitie non-binair
dus foei voor alle openmindedpeople die haar zomaar in een hokje plaatsen
zo makkelijk is het tegenwoordig om om iemand alweer te kwetsen met al die hokjes
Wednesday schreef op 25-11-2021 om 18:09:
[..]
Het wonderlijke voor mij is dat het onderwerp nu zo speelt. Althans bij mijn kind en haar omgeving. Het maakt me op zich niet uit hoe mijn kinderen zich identificeren, maar ik vind het opmerkelijk dat het zo’n issue is, ook al bij jonge tieners. De indeling lijkt in hele nauwe hokjes te gebeuren en af en toe lijkt het mij dat ze hun actieradius daarmee eerder begrenzen dan verruimen. Dat soort dingen bedoelde ik toen ik het over een generatiekloof had.
Zo ervaar ik het ook. Elke identiteit incl. seksualiteit moet minutieus geïdentificeerd worden en een exact labeltje krijgen en zo moet men dan ook aangesproken worden. En wat maakt het in godsnaam uit of ik cis ben of niet. Ik vind het nl. niet relevant. Net zoals ik mij niet ook voorstel als zijnde moeder, dochter van, zzper en gescheiden. Want dat is alleen maar relevant als het onderwerp erom vraagt. Zoals de vraag: heb je kinderen? Ik begrijp de behoefte van anderen daarin dan denk ik ook niet zo goed om een soort mini handleiding te willen meegeven hoe uniek en bijzonder (en anders dan anderen) je bent naast anderen. Ja, je bent uniek en hebt je eigen identiteiten en rollen. Maar serieus, who cares? Het zou niet relevant hoeven zijn, tenzij het specifiek daarop neerkomt. Lijkt me bijv. handig als je date, dat je dan je identiteit omschrijft en je seksuele voorkeur. Maar verder?
absor schreef op 25-11-2021 om 19:28:
ik heb helemaal niet het gevoel dat er hokjes doorbroken worden. Enkel dat er heel veel hokjes bijgebouwd worden
Dit dus
Diyer schreef op 25-11-2021 om 22:49:
[..]
Dit dus
Ik begrijp deze redenering totaal niet. Want vind je dan dat de termen gay en lesbisch ook tot meer hokjes leiden? En dat gays maar in de kast hadden moeten blijven en iedereen maar had moeten blijven doen alsof die hetero was. Zo handig, dan heb je maar één hokje in plaats van meer... Ik begrijp het argument niet