Zoon overal bang voor
Mijn zoon van 14 is voor heel veel dingen bang (zoals een vrachtwagen die hem tegenkomt komt, de wapens van de politie of een soldaat, insekten, dat er een atoombom op ons wordt gegooid). Hij heeft nu zelf aangegeven daar vanaf te willen en heb ook een afspraak bij de huisarts gemaakt. Wie heeft dit ook meegemaakt bij zijn kind of zichzelf en hoe is dit minder geworden?
Oei wat een boel angsten, dat zal hem vast erg beperken...
Hier had zoon irrationele angsten voor honden en wespen. Wij zijn via de Jeugdzorg bij de jeugdpsychologie uitgekomen. Daar is de diagnose angststoornis gesteld. Daarna is hij een heel traject ingegaan met exposure therapie en EMDR. Dat heeft beide heel goed gewerkt en de angst is flink verminderd.
De fijne dingen bieden misschien niet genoeg tegenwicht? En dan gaan de negatieve dingen flink wegen.
mijn zoon (20) heeft ook angsten maar niet zo extreem dat het zijn leven direct beïnvloed! Bijv voor teken zal echt niet in het bos gaan lopen of door gras, vogels no wat dat wij naar een dierentuin gaan, schimmels met eten dat soort dingen! Maar wat goed dat jou zoon dit zelf mee aangeeft!! Dat geeft al aan dat hij het erkend en ermee aan de slag wil knap hoor.
De dingen die je noemt zijn daadwerkelijk gevaarlijk, en het is dus gezond daar bang voor te zijn.
Zeespiegel schreef op 22-01-2025 om 16:18:
De dingen die je noemt zijn daadwerkelijk gevaarlijk, en het is dus gezond daar bang voor te zijn.
Daar ben ik het niet mee eens. Wat er is eng aan de politie of een soldaat?
En ja er kan een atoombom op ons vallen, wat dan inderdaad gevaarlijk is, maar daar ga ik toch niet de hele dag over nadenken.
Mijn stiefzoon. We merkten wel dat ie angstig is maar niet dat het voor dit soort normale dingen. Kwam pas bij onderzoek naar mogelijke ass naar voren. Toen moest eerst aan de angststoornis gewerkt worden.
Zeespiegel schreef op 22-01-2025 om 16:18:
De dingen die je noemt zijn daadwerkelijk gevaarlijk, en het is dus gezond daar bang voor te zijn.
Serieus zeg, in hoeverre is jouw antwoord helpend voor TO? 
on-topic al diverse goede adviezen geschreven hier en begrijp dat je je zorgen maakt. Hoop dat jullie de juiste hulp kunnen vinden, zodat het leven voor je zoon wat makkelijker wordt en hij eea beter kan relativeren.
Wat goed dat hij hulp wil . Zijn veel mogelijkheden voor angst .
CGT . Exposure . Medicatie.
Succes. Komt vast goed!
Angsten hebben is op zich niet heel gek en ook niet heel problematisch, maar het moet je leven niet gaan beheersen. Als het dat wel doet, is het goed dat jullie hulp hebben gezocht.
Dit soort grote dingen zijn zaken waar je als individu nul invloed op hebt. Dus het heeft ook geen zin om je er hele dagen druk over te maken.
Ja hier een dochter die kampt met angsten. Oorlog, het donker, alleen slapen, inbrekers, iemand vreemds die belt. Ze kreeg er ook dwang door en loopt nu bij een psycholoog.
Anouk1234 schreef op 22-01-2025 om 16:24:
[..]
Daar ben ik het niet mee eens. Wat er is eng aan de politie of een soldaat?
En ja er kan een atoombom op ons vallen, wat dan inderdaad gevaarlijk is, maar daar ga ik toch niet de hele dag over nadenken.
Ze zegt niet politie of een soldaat, maar "de wapens van ...". Wapens zijn ontworpen om gevaarlijk te zijn. En ik vind bang zijn voor reële gevaren, (zelfs al is de kans dat jouw daar iets mee overkomt nihil,) iets heel anders dan overal bang voor zijn.
Angst voor irreële zaken kan je een heel eind bestrijden met faalangst training. Waarin je leert je angsten onder ogen te zien.
Ik was zelf vroeger bang voor bijna alles. Sommige kinderen worden kwaad in de puberteit, andere angstig. Overal bang voor zijn vergald je leven behoorlijk.
Dus zoek vooral de juiste hulp.
Ook als iets objectief gevaarlijk is, is er geen reëel gevaar als het risico dat je ermee in aanraking komt, verwaarloosbaar is.
Angst voor messengeweld is in bepaalde omstandigheden heel reëel, maar als ik, middelbare vrouw zonder criminele connecties of bekende vijanden, in mijn redelijk nette buurt op klaarlichte dag geen boodschappen zou durven doen uit angst om neergestoken te worden, dan is dat toch echt een irreële angst waardoor mijn leven onterecht wordt beperkt.
Ah, ik begrijp hoe eng het kan zijn om je kind bang te zien voor dit alles. Het is niet makkelijk, vooral niet op die leeftijd waarop angsten echt de overhand kunnen krijgen. Het feit dat ze er vanaf willen is al een goed teken, het laat zien dat ze willen veranderen en niet blijven hangen in deze angsten.
Ik heb geen directe ervaring met een kind in deze situatie, maar ik denk dat naar de dokter gaan een goed idee is. Soms kost het ook wat tijd en geduld om de angsten te laten verdwijnen. Technieken als ontspanning, ademhaling of zelfs gedragstherapie kunnen echt helpen om angsten te verminderen. In ieder geval heb je er goed aan gedaan om een afspraak te maken en ik weet zeker dat je je beter zult voelen met een beetje steun.
