Woonurgentie psychisch lijden kind.
Hallo forummers. Ik zoek me al weken suf, maar ik kan er niks duidelijks over vinden, dus hoop hier info, ervaringen of iets te vinden.
Wij (mama en 2 kinderen van 13 en 15) hebben na jarenlange mishandeling+dreiging naar mij en kinderen in een blijf van mijn lijf huis gezeten. 2 jaar geleden huisje gekregen. Helaas ging het in de nieuwe woonplaats direct mis. Jongste kind werd gepest en school was te groot en massaal waardoor kind een onveilig gevoel had, niet gezien en gehoord werd en al snel is uitgevallen. In dit dorp is maar 1 andere school en hadden geen plek. Maandenlang thuis gezeten zonder sociale contacten. Nu zit kind op speciaal onderwijs, in een andere woonplaats en heeft daar wel vriendschappen opgebouwd. Door gevoel van onveiligheid door geschiedenis, dat er in dit dorp geen sociale voorzieningen zijn of dingen georganiseerd worden, blijft de situatie slecht en kind in sociale isolatie, somber en bestaan zijn dagen uit niets.. Het ging een hele tijd goed op school, maar nu helaas ook niet meer en gaat nu maar 2 dagen per week naar school. Hulpverleners zijn betrokken, en de situatie duurt inmiddels dus al bijna 2 jaar. Er zijn ernstige zorgen om de sociale en psychische ontwikkeling, deze zorgen delen hulpverleners samen met mij.
In ons vorige woonplaats had mijn kind zoveel vriendschappen, heel sociaal en ondanks de dreiging en onveiligheid was dit een uitlaat klep. Heeft jarenlang op dezelfde school gezeten zonder ooit thuis te hebben gezeten. Nu heeft kind vriendschappen in woonplaats waar school staat, en hulpverleners zijn het eens dat kind een veilige plek nodig heeft waar kind zich veilig voelt, welkom voelt en gezond kan opgroeien. Hulpverleners erkennen ernst van situatie en vinden dat verhuizen naar deze plek noodzakelijk is voor kind om veilig op te groeien. Deze plek is 17km van ons huis af maar wel in dezelfde regio mbt woonurgentie.
Iemand ervaring hiermee? Advies? Urgentie is aangevraagd, maar nog niks gehoord. Maak me zorgen over toekomst kind. Gaat na zomervakantie naar middelbare school en weer zal kind vriendschappen kwijtraken omdat kind vso advies heeft en vriendschappen regulier.
Niks interesseert kind meer. Ik gun mijn kind een veilige en gezonde groei na alles wat kind al meegemaakt heeft. Iemand ervaring?
Voor veiligheid van ons dit absoluut anoniem geplaatst en geschreven.
Lieve groet
Wanhopige mama.
Nickske, mag ik vragen in welke omgeving je dan zit?
Ik weet het, veel te veel kinderen zitten in schrijnende situaties 
hartverscheurend!
Ik zou heel graag willen dat er iets was, wat mogelijkheid en perspectief biedt hier. Maar helaas zitten we hier in een kleine plaats met alleen een sportclub. En dat is het. Ook geen andere sportclub in nagelezen buurten waar hij zelfstandig heen zou kunnen. We zullen moeten afwachten en hopen dat we hier toch een urgentie krijgen. Ik zie anders echt niet hoe dit goed moet komen, en ook de hulpverleners niet meer..
Bedankt in ieder geval voor je reactie. 🙏
Is er via de gemeente niet een maatje of coach te vinden die met je zoon naar een ander dorp kan gaan om te sporten of iets anders?
Goedemorgen,
Een maatje/coach heeft ie nu voor de 2e keer. Maar ook zij komen niet verder met hem, en geven hetzelfde advies. Voor een gezonde ontwikkeling en veilige ontwikkeling is het noodzakelijk om te verhuizen.. Ik grijp alles aan wat ook maar een beetje zou kunnen helpen, maar na 2 jaar, nog steeds zonder succes..
Adviesgevraagd82 schreef op 23-01-2025 om 07:04:
Goedemorgen,
Een maatje/coach heeft ie nu voor de 2e keer. Maar ook zij komen niet verder met hem, en geven hetzelfde advies. Voor een gezonde ontwikkeling en veilige ontwikkeling is het noodzakelijk om te verhuizen.. Ik grijp alles aan wat ook maar een beetje zou kunnen helpen, maar na 2 jaar, nog steeds zonder succes..
zou een elektrische fiets/ scooter een goede tussenoplossing zijn? 17 km is goed te doen met zo’n ding. Kan ie zelf regelen om bij zijn vrienden te komen en is niet afhankelijk van vervoer van anderen.
dat is helaas geen optie. Scooter niet ivm leeftijd. Fietsen kan ie wel, maar zulke lange afstanden zonder toezicht is hij helaas nog (lang) niet klaar voor. Zijn psyche is vrij complex, en door constante dissociatie en gevoel van onveiligheid, is dat niet aan de orde. Daar zijn we heel hard mee aan het werk, maar het verloopt heel traag, omdat ie sinds zijn geboorte in onveiligheid geleefd heeft, dus hij blokkeert heel erg snel. Loslaten in die zin is dus echt nog lang niet aan de orde voor nu, en ook dat zijn alle hulpverleners met mij eens.. En de isolatie heeft daar ook niet aan meegeholpen. Het vertraagd de hele boel, waardoor alles verder van hem af komt te staan.
Wat me wel wat bekruipt is dat dit als DE oplossing gezien wordt. Terwijl hij dan naar een nieuwe vso gaat en het ondanks de blijkbaar warme contacten in de woonplaats 17 km verderop niet lukt om die contacten goed te onderhouden. Wat zorgt dat dat dan wel lukt op die plek?
En wat als ie na het verhuizen weer gepest wordt of gewoon niet geaccepteerd?
Hij heeft daar al vriendschappen opgebouwd op school in het afgelopen jaar, en dat zijn hele goede vrienden geworden. Dus er is geen sprake van gepest worden in die zin. Je kunt niet met iedereen vrienden zijn, er zullen altijd mensen zijn waarmee je niet klikt, dat weet hij ook.
En het is ook zeker niet DE oplossing voor alle problemen die hij heeft. Maar het draagt voor een groot deel wel bij aan een gezonde ontwikkeling en een veilig gevoel, waardoor hij andere dingen ook beter aan zal kunnen.
Kan iemand anders niet voor jou gaan polsen/rondbazuinen dat je woningruil wilt doen. (uiteraard jouw naam totaal niet noemend) of komt je ex-man daar dan ook achter?
Heel verdrietig maar hier in de regio is urgentie zo goed als onmogelijk. Er is nu eenmaal een landelijk tekort. En er zijn tal van groepen die voor gaan. Jullie zijn niet dakloos en dat is waar ze hier naar kijken. Die afstand is te overbruggen. Door hem zelf (met hulp van therapie) of met jouw hulp. Is het mogelijk een rijbewijs te halen? Nu ben je natuurlijk erg beperkt in je mobiliteit.
wat woningruil betreft heb ik wel onder een fake account, gereageerd bij woningen die aansluiten bij mijn wensen. Ben in deze anderhalf jaar tijd, nog niet 1 iemand tegen gekomen die graag hier wilt wonen, helaas. En nog maar te zwijgen over de berichten die niet beantwoord worden.
Een aantal buren waarmee ik af en toe praat, houden hun ogen en oren open, maar ook nog geen resultaat. Ex partner is heel gehaaid. Houdt letterlijk alles in de gaten. Is al tot 2x toe achter telefoonnummer gekomen. Gelukkig nog steeds niet achter adres, omdat wij alle contacten hebben moeten verbreken en niemand weet waar wij wonen, op mijn moeder na. Maar ook zij is verhuisd naar een andere plaats, vlak nadat wij uit ons vorige woonplaats zijn vertrokken, zodat hij haar ook niet zou kunnen volgen oid. Dat maakt actief zoeken vrij lastig. De onvoorspelbaarheid van ex partner en niet weten wat hij wel of niet weet of ik de gaten houdt, maakt dat ik weinig durf, op dat gebied..
Rijbewijs ligt zeker op lijst "to-do-list". Maar nogmaals, ik ben alleenstaand, ik heb wel een baan, maar minimum loon, al ben ik wel in opleiding via werkgever en hard aan het werk om alles te verbeteren, maar ook dit is niet in 2 maanden gerealiseerd.. Ook vanaf 0 alles moeten opbouwen, dus financieel is dat soms best lastig te bolwerken. Al begint er nu zeker langzaamaan meer ruimte te komen voor zaken als een rijbewijs. Daar moeten dan wel vakanties voor ingeleverd worden, wat ik ook zwaar vindt, aangezien ik de kinderen zo graag happy wil maken en zien. Maargoed, een rijbewijs is zeker belangrijk, dus ik wil daar niet al te lang meer mee wachten, nee.
Maar een verhuizing kost toch ook geld? Kan kind niet gewoon online contact onderhouden met die vrienden van school?
Je hebt natuurlijk 2 jaar terug al bemiddeling voor een woning gehad, dus ik vraag me af of je dat nog een keer krijgt.
Dat doet hij ook. Ze gamen online af en toe. Maar om mijn kind nu dag in dag uit achter een scherm te zetten lijkt mij ook niet gezond. Maar goed, ik was vooral benieuwd naar ervaringen van anderen. Inmiddels heb ik alle documenten van de afgelopen jaren bij elkaar, en komt heel duidelijk naar voren dat het vorig jaar 70% beter ging met hem, dus dat de situatie zoals nu, voor een heel groot deel echt aan de woonsituatie ligt, en wacht ik op uitnodiging gesprek. Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het meedenken, alle tips en adviezen mbt mogelijkheden in andere hoeken. Deze neem ik serieus ter harte, en ik zal de mogelijkheden nog eens kritisch onder een loep leggen om te zien wat we nog(maals) kunnen doen. 🙏
Adviesgevraagd82 schreef op 23-01-2025 om 14:26:
Hij heeft daar al vriendschappen opgebouwd op school in het afgelopen jaar, en dat zijn hele goede vrienden geworden. Dus er is geen sprake van gepest worden in die zin. Je kunt niet met iedereen vrienden zijn, er zullen altijd mensen zijn waarmee je niet klikt, dat weet hij ook.
En het is ook zeker niet DE oplossing voor alle problemen die hij heeft. Maar het draagt voor een groot deel wel bij aan een gezonde ontwikkeling en een veilig gevoel, waardoor hij andere dingen ook beter aan zal kunnen.
Nou, ik begrijp zeker wel hoe ontzettend belangrijk het is om in een fijne woonbuurt te wonen, waar moeder en kind zich gewoon prettig voelen en veilig. Waar het gewoon fijn wonen in is en bij vrienden in de buurt waar je tussendoor aan kan kloppen. Heel erg belangrijk, vooral voor een goede ontwikkeling. Waarom; omdat de simpele reden dat haar kind de ruimte voelt om erop uit te gaan en vandaaruit kan ontwikkelen en groeien. En natuurlijk met externe ondersteuning. Maar soms is de meest simpele voor de hand liggende oplossing de beste, ondanks alle problematiek die er verder speelt
BritgetJones007 schreef op 23-01-2025 om 16:15:
[..]
Nou, ik begrijp zeker wel hoe ontzettend belangrijk het is om in een fijne woonbuurt te wonen, waar moeder en kind zich gewoon prettig voelen en veilig. Waar het gewoon fijn wonen in is en bij vrienden in de buurt waar je tussendoor aan kan kloppen. Heel erg belangrijk, vooral voor een goede ontwikkeling. Waarom; omdat de simpele reden dat haar kind de ruimte voelt om erop uit te gaan en vandaaruit kan ontwikkelen en groeien. En natuurlijk met externe ondersteuning. Maar soms is de meest simpele voor de hand liggende oplossing de beste, ondanks alle problematiek die er verder speelt
De oplossing is dan iets kopen, bij huren heb je niet echt zeggenschap over waar je gaat wonen of wie je buren zijn, en daarbij heeft TO natuurlijk niet voor niks al een keer urgentie gekregen.
