Tiener op z’n kamer
Ken je dat? De ene dag laat ik los, accepteer ik en geniet ik van die paar momenten per dag dat er leuk contact is met m’n puber (net 16).
De volgende dag maak ik me toch druk om het feit dat hij zoveel op z’n kamer is, vrijwel niks deelt over wat er in hem omgaat en zich afzondert.
‘Joh, laat los. Die van mij zit ook de hele dag boven, dat hoort erbij’. Dat hoor ik altijd om me heen. Vaak hoor ik dan ook dat die puber daarnaast toch van alles doet en onderneemt.
Mijn zoon heeft echter geen bijbaantje, geen sport of andere buiten de deur hobby en geen vriendengroep. Hij gaat naar school (wat goed gaat) en is thuis. Wat hem betreft een prima leven, hij lijkt ook lekker in z’n vel te zitten, is nog jong in gedrag en sociaal wat onhandig. Hij houdt het graag veilig en voorspelbaar en heeft geen behoefte aan iets anders. Zegt hij (ik denk dat dit te maken heeft met ‘angst voor het nieuwe’). Op z’n kamer doet hij schoolwerk, bouwt knikkerbanen en maakt daar edits van, kijkt filmpjes, heeft online contacten (die hij niet kent irl) en doet af en toe een game.
Ja, hij heeft een diagnose ass.
Af en toe neem ik hem mee om iets leuks te doen (bios, pretpark, oid) en dat vindt hij ook leuk, maar dat gebeurt zeker niet wekelijks.
Als ik het zo opschrijf, denk ik weer bij mezelf ‘accepteer dat dit het is en wees blij dat zoon zich oké lijkt te voelen, het fijn heeft op z’n kamer en naar school gaat’.
Toch zoek ik ook geruststelling ofzo. Dat het herkenbaar is. Of dat ik als ouder nog iets kan doen om hem te stimuleren iets buiten de deur te doen (wat ik al probeer en m’n zoon vindt dat heel irritant).
Ik kom er op omdat dit een weekend is zonder plan. Hij vindt het fijn en doet het liefst niks, behalve hangen. Ik krijg er jeuk van en trek m’n eigen plan.
Enige herkenning?
Kaassoufflee schreef op 05-04-2024 om 14:55:
Het voornaamste wat de kinderen bij mijn ex doen is gamen…
En kun jij dat loslaten? Of compenseer je als ze bij jou zijn door daar (extra) streng op te zijn?
vandaag denk ik al een paar keer aan @absor Het is zo lekker buiten en de puber zit maar binnen… heb het mezelf zelfs al horen zeggen: ‘ga eens lekker naar buiten joh, het is heerlijk’ 🙃 Hij is zowaar even buiten geweest voor een wandelingetje met oortjes in. Was na 20 minuten terug. Eigenlijk baal ik vervolgens dat ie weer naar z’n kamer gaat, op z’n bed ploft en de laptop weer openklapt… in plaats van dat ik blij ben dat hij tenminste even wat zuurstof heeft gepakt.
En het gehang gaat de rest van de dag door… ik adem in en uit. En trek mn eigen plan. Toch voelt dat zo grrrr.
Zonnig77 schreef op 06-04-2024 om 17:27:
[..]
En kun jij dat loslaten? Of compenseer je als ze bij jou zijn door daar (extra) streng op te zijn?
De structuur voor zover die ik thuis heb, mag ik dan van voren af aan weer opbouwen. Dat was vooral vervelend toen ze nog basisschool leeftijd hadden. Nu lijken de weekenden hier meer op daar, maar wij stimuleren toch om mee uit te gaan naar buiten of visite (of even bij komen zitten) en we doen meer aan spelletjes aan tafel of gezamenlijk een film zien of zo
Zonnig77 schreef op 06-04-2024 om 17:32:
vandaag denk ik al een paar keer aan @absor Het is zo lekker buiten en de puber zit maar binnen… heb het mezelf zelfs al horen zeggen: ‘ga eens lekker naar buiten joh, het is heerlijk’ 🙃 Hij is zowaar even buiten geweest voor een wandelingetje met oortjes in. Was na 20 minuten terug. Eigenlijk baal ik vervolgens dat ie weer naar z’n kamer gaat, op z’n bed ploft en de laptop weer openklapt… in plaats van dat ik blij ben dat hij tenminste even wat zuurstof heeft gepakt.
En het gehang gaat de rest van de dag door… ik adem in en uit. En trek mn eigen plan. Toch voelt dat zo grrrr.
Ik weet nu dat dit bij oudste zoon niet vanzelf gaat gebeuren (naar buiten willen, bewegen) en dat gaat ie met ambulante hulp toch leren, is de bedoeling. Het hoort m.i. bij gezonde leefstijl om dagelijks plm half uur buitenbeweging te hebben, wat mij betreft 3x per week voor pubers maar ze moeten het toch wel leren
Oh ja, zo herkenbaar heel de dag binnen zitten. Idd Zonnig een blokje om van 20 min is al super!
Kaassoufflee schreef op 06-04-2024 om 20:34:
[..]
Ik weet nu dat dit bij oudste zoon niet vanzelf gaat gebeuren (naar buiten willen, bewegen) en dat gaat ie met ambulante hulp toch leren, is de bedoeling. Het hoort m.i. bij gezonde leefstijl om dagelijks plm half uur buitenbeweging te hebben, wat mij betreft 3x per week voor pubers maar ze moeten het toch wel leren
Staat jouw zoon open voor hulp? Die van mij heeft daar totaal geen behoefte aan.
En leuk dat ze nog wel eens een spelletje met je willen spelen of samen een film kijken? Dat krijg ik er hier echt niet meer in helaas…
Zonnig77 schreef op 06-04-2024 om 23:53:
[..]
Staat jouw zoon open voor hulp? Die van mij heeft daar totaal geen behoefte aan.
En leuk dat ze nog wel eens een spelletje met je willen spelen of samen een film kijken? Dat krijg ik er hier echt niet meer in helaas…
Hij heeft zelf hulp gezocht, tenminste: heeft zelf om onderzoek gevraagd. Hij staat er volgens mij wel positief tegenover, maar ik weet niet of het ambulante deel al met hem is besproken.
Spelletjes is meestal met jongste zoon, oudste doet alleen mee met Monopoly of Catan. Filmavond plannen we van te voren en dan laten we de kinderen iets uitzoeken, mits het geen jeugdsentiment van hen is (zoals Cars of Planes)
Zonnig77 schreef op 06-04-2024 om 17:27:
[..]
En kun jij dat loslaten? Of compenseer je als ze bij jou zijn door daar (extra) streng op te zijn?
Daar had ik dus last van: compenseergedrag. Dan kregen ze van mij geen patatdag omdat ze dat daar al kregen. Ik heb grenzen gesteld aan het meebrengen van snoep, dan kregen ze een voorraad mee voor de 12 dagen dat ze weer hier thuis waren. Dat heb ik tegengehouden. Maar verder heb ik het op een gegeven moment meer losgelaten want het is niet leuk als ze daar onbeperkt mogen gamen, rondhangen, iets uit het P-menu mogen kiezen en zoveel snoep als ze maar willen en bedtijden kennen we ook niet meer. Daar zit je dan mooi mee, op maandagochtend als school weer begint: onuitgeslapen kinderen met vierkante ogen volgestopt met ongezond eten.
Die ommetjes, al is het maar 20 minuten, zijn wel belangrijk en ook een onderdeel van zelfzorg. Even naar buiten, andere omgeving, bewegen. Het is eigenlijk net zoiets als tandenpoetsen of douchen. Niet altijd leuk of fijn, wel belangrijk om geregeld te doen.
MamaE schreef op 07-04-2024 om 13:11:
Die ommetjes, al is het maar 20 minuten, zijn wel belangrijk en ook een onderdeel van zelfzorg. Even naar buiten, andere omgeving, bewegen. Het is eigenlijk net zoiets als tandenpoetsen of douchen. Niet altijd leuk of fijn, wel belangrijk om geregeld te doen.
Helemaal mee eens. Mijn zoon gaat inmiddels op vrije dagen sowieso een ommetje maken als het droog is. Zonder opstand, dus ik denk dat ie het heus ook best fijn vindt 😇
Eerlijk gezegd weet ik niet wat ze anders buiten moeten doen dan een wandelingetje of fietstochtje. Als motivatie gaat de beweging dan vaak naar een ijsje (het is niet om af te vallen maar om te bewegen en het huis even uit te zijn….beide kinderen hebben gezond gewicht). Speeltuin zijn ze echt te groot voor en hebben ze zonder mij nooit naar toe gewild (contact met andere kinderen die hun wegjoegen of buitensloten). Schermpje werkt niet handig in het zonnetje in de tuin dus dan al wel eens even in de schaduw een paar minuten. Pokemon zoeken was een tijdje leuk, nu niet meer want ze hebben alles geloof ik al. Zwemmen zonder broertje of volwassene zit er bij mijn oudste niet in. Ik word daar best wel moe van. Ik lees zelf wel als ik buiten zit, misschien kan ik oudste daartoe verleiden want hij leest bepaalde boeken wel graag telkens opnieuw (behalve zijn boekenlijst voor school…) Verder ben ik zelf ook alleen maar buiten voor mijn dagelijkse wandeling of naar een doel zoals boodschappen of trein. Met mijn jongste (zonder diagnose) doe ik nog wel eens wat sportiefs zoals badminton-achtige dingen en hij doe zoiets ook wel eens zelf met een bal tegen een muurtje aan. Ik ben zelf fysiek beperkt in wat ik kan doen op een dag.
Vergeet niet, dat het ook voor tieners zonder ASS 'normaal' is om zich af te zonderen en terug te trekken. Om niet naar buiten te willen etc. Dan is dat vooral gericht op het losmaken van de ouders. Buiten de deur, op school, op het sportveld zijn ze vaak wel sociaal. Maar ook voor heel veel pubers zonder diagnose is het leven niet de spreekwoordelijke bacardi-reclame.
En ouders van doorsnee pubers zijn misschien weer bezorgd om coma-zuipen, joyriden, graffity spuiten ofzo. Die zorg heb je dan weer niet als je kind op zolder zit te gamen.
Kaassoufflee schreef op 07-04-2024 om 17:41:
Eerlijk gezegd weet ik niet wat ze anders buiten moeten doen dan een wandelingetje of fietstochtje. Als motivatie gaat de beweging dan vaak naar een ijsje (het is niet om af te vallen maar om te bewegen en het huis even uit te zijn….beide kinderen hebben gezond gewicht). Speeltuin zijn ze echt te groot voor en hebben ze zonder mij nooit naar toe gewild (contact met andere kinderen die hun wegjoegen of buitensloten). Schermpje werkt niet handig in het zonnetje in de tuin dus dan al wel eens even in de schaduw een paar minuten. Pokemon zoeken was een tijdje leuk, nu niet meer want ze hebben alles geloof ik al. Zwemmen zonder broertje of volwassene zit er bij mijn oudste niet in. Ik word daar best wel moe van. Ik lees zelf wel als ik buiten zit, misschien kan ik oudste daartoe verleiden want hij leest bepaalde boeken wel graag telkens opnieuw (behalve zijn boekenlijst voor school…) Verder ben ik zelf ook alleen maar buiten voor mijn dagelijkse wandeling of naar een doel zoals boodschappen of trein. Met mijn jongste (zonder diagnose) doe ik nog wel eens wat sportiefs zoals badminton-achtige dingen en hij doe zoiets ook wel eens zelf met een bal tegen een muurtje aan. Ik ben zelf fysiek beperkt in wat ik kan doen op een dag.
Stuur ze naar de supermarkt om een boodschap. Zijn ze er even uit en doen ze ook nog wat nuttigs waarmee ze jou ontlasten.
MamaE schreef op 07-04-2024 om 20:13:
[..]
Stuur ze naar de supermarkt om een boodschap. Zijn ze er even uit en doen ze ook nog wat nuttigs waarmee ze jou ontlasten.
Was ik vergeten te noemen, maar dat doe ik inderdaad ook wel eens. Of alle lege flessen wegbrengen naar glasbak en emballage en dat ze dan het statiegeld mogen houden.
Ze kwamen vanavond terug van papa en ik vroeg of ze ook lekker buiten waren geweest. Nee dus, hè-le-maal niet. M’n ex haalde zijn schouders erover op…daar hoef ik echt niks van te verwachten helaas
Ik lees hier even mee, geen ervaring met ADD ed. Maar was getriggerd door die nadruk op 'lekker naar buiten'. Dat is toch een persoonlijke voorkeur? Ik en mijn vriend hebben niks met buiten, we zitten ook nooit 'lekker' in de tuin. Ik geniet wel van het geluid van vogeltjes, daarvoor doe ik het raam open.
Onze kinderen komen ook niet meer echt buiten sinds ze tiener zijn. Zij fietsen wel elke schooldag 25 minuten, fietsen naar hun activiteiten en hebben gym op school, beweging genoeg en zijn niks te dik. Mijn vriend en ik gaan regelmatig een stukje wandelen voor de gezondheid, niet omdat het zo lekker is (wel gezellig). Maar we gaan echt niet in het weekend 'lekker' naar het bos. Wel naar de film, de Ikea of een escaperoom. En binnen lekker hangen en gamen, we zijn allemaal al druk genoeg door de week.
Ik ken wel mensen die vinden dat ze naar buiten moeten zodra het mooi weer is. Terwijl ze dat eigenlijk niet willen, maar het hoort want 'het is zo lekker'. Lijkt me heel a relaxed als je dat gevoel hebt.
