Tiener op z’n kamer
Ken je dat? De ene dag laat ik los, accepteer ik en geniet ik van die paar momenten per dag dat er leuk contact is met m’n puber (net 16).
De volgende dag maak ik me toch druk om het feit dat hij zoveel op z’n kamer is, vrijwel niks deelt over wat er in hem omgaat en zich afzondert.
‘Joh, laat los. Die van mij zit ook de hele dag boven, dat hoort erbij’. Dat hoor ik altijd om me heen. Vaak hoor ik dan ook dat die puber daarnaast toch van alles doet en onderneemt.
Mijn zoon heeft echter geen bijbaantje, geen sport of andere buiten de deur hobby en geen vriendengroep. Hij gaat naar school (wat goed gaat) en is thuis. Wat hem betreft een prima leven, hij lijkt ook lekker in z’n vel te zitten, is nog jong in gedrag en sociaal wat onhandig. Hij houdt het graag veilig en voorspelbaar en heeft geen behoefte aan iets anders. Zegt hij (ik denk dat dit te maken heeft met ‘angst voor het nieuwe’). Op z’n kamer doet hij schoolwerk, bouwt knikkerbanen en maakt daar edits van, kijkt filmpjes, heeft online contacten (die hij niet kent irl) en doet af en toe een game.
Ja, hij heeft een diagnose ass.
Af en toe neem ik hem mee om iets leuks te doen (bios, pretpark, oid) en dat vindt hij ook leuk, maar dat gebeurt zeker niet wekelijks.
Als ik het zo opschrijf, denk ik weer bij mezelf ‘accepteer dat dit het is en wees blij dat zoon zich oké lijkt te voelen, het fijn heeft op z’n kamer en naar school gaat’.
Toch zoek ik ook geruststelling ofzo. Dat het herkenbaar is. Of dat ik als ouder nog iets kan doen om hem te stimuleren iets buiten de deur te doen (wat ik al probeer en m’n zoon vindt dat heel irritant).
Ik kom er op omdat dit een weekend is zonder plan. Hij vindt het fijn en doet het liefst niks, behalve hangen. Ik krijg er jeuk van en trek m’n eigen plan.
Enige herkenning?
Bakblik schreef op 25-03-2024 om 17:13:
[..]
Is de shampoo dan niet op?
Hoorde ik ooit van een moeder met ASS kind. Kind kwam avond aan avond met nat haar uit de douche maar iedere ochtend was het vetter dan daarvoor. Toen de moeder vroeg of de puber niet teveel shampoo gebruikte was het weerwoord: Ik probeer het al 4 dagen schoon te krijgen met alleen water, want de shampoo is al sinds zaterdag helemaal op. Dat hij dat even moest melden voor op het boodschappenlijstje kwam niet in hem op. Moeder had zelf andere shampoo, want geen vet haar.
In ons geval niet. We gebruiken dezelfde shampoo en ik zet een nieuwe klaar zodra de oude begint op te raken (want anders oei geknoei als ie op de kop staat voor het laatste restje of te lang wachten als ie niet op de kop stond…)
En als de puber dan een aantal dagen niet doucht? Is dat heel erg? Zo erg, dat je dan als ouders niet op vakantie kunt? Als die puber toch alleen maar in zijn kamer zit te gamen/knikkerbanen bouwen/filmpjes kijken heeft toch niemand er last van?
Het is ook een kans om ze meer zelfstandigheid te geven. Ze zullen het toch een keer moeten leren, ook dat je een nieuwe fles shampoo pakt als die op is en nieuwe koopt als je door de voorraad heen bent. Nu hoeft dat laatste niet tijdens een vakantie van de ouders, maar stel dat hij een opleiding wil gaan doen die niet in de buurt is en op kamers moet, dan is enige zelfredzaamheid wel nodig. En omdat je op het moment dat je uit huis gaat sowieso al heel veel nieuwe dingen moet leren en routines moet inbouwen, zou ik op tijd beginnen met het aanleren van de basiszelfstandigheid.
En ja, ik weet dat ASS'ers wat achterlopen en dat dingen heel lastig kunnen zijn, maar alles voor blijven doen en uit handen blijven nemen lijkt mij niet de oplossing.
Kaassoufflee schreef op 25-03-2024 om 17:50:
[..]
In ons geval niet. We gebruiken dezelfde shampoo en ik zet een nieuwe klaar zodra de oude begint op te raken (want anders oei geknoei als ie op de kop staat voor het laatste restje of te lang wachten als ie niet op de kop stond…)
Dat is mooi.
Ik dacht deel dat verhaal even met je. Soms denk je daar zelf niet aan. Dan is het prettig een tip te krijgen.
Ja ik herken dit zeer zeker. Mijn zoon (nu 23) was en is net zo. Het heeft ervoor gezorgd dat ik soms nachten wakker lag met de angst dat hij eenzaam zou zijn of gepest zou worden. Ja, hij is anders dan mijn man en ik. Wij houden van afspraken met vrienden, feestjes, concerten enz.
Ik heb hem jaren gestimuleerd om iets te ondernemen, maar dit is wie hij is. Hij spreekt op zijn tijd iets af met een vriend, maar liefst op de dag zelf (plannen vooraf vind hij lastig, als hij zin heeft wil hij gaan en anders niet).
Toen hij 16 was, zat hij ook veel op zijn kamer en gamede hij wel met jongens uit de klas. Deze jongens vormden samen een groep, maar hij hoorde er nooit echt bij….maar hij wilde dat ook niet. Wij hebben er wel op gestaan dat hij een baantje ging zoeken. Bij de supermarkt werkte hij in t weekend en stiekem hoopten wij dat hij daar weer vrienden zou leren kennen. Hij had er veel plezier, maar echte vriendschappen leverde t niet op.
Maar raad je wel aan om hem hierin te stimuleren, dit is ook voorbereiding op het leren omgaan met geld, een baas boven je hebben staan en omgaan met volwassenmensen en leeftijdgenoten.
De beste raad die ik je kan geven is, laat hem zijn wie hij is en stimuleer zaken die er toe doen. Geef hem niet t gevoel dat hij niet goed genoeg is. (Die ‘fout’ heb ik wel gemaakt)
Iedereen is anders en dat is oke. Geef hem de ruimte om zijn leven te leiden.
als ik nu kijk naar zoon is het een zelfstandige jongeman die attent is en sociaal op zijn manier en op zijn tempo. Hij is vorig jaar zelfs met een jongerenreis naar Amerika geweest, dat had ik nooit gedacht. Maar juist t zich niet moeten conformeren aan regels in vriendengroepen, maar allemaal onbekenden, maakte dat hij zo genoten heeft.
En nu denk ik wel eens, piekeren hierover heeft me zoveel energie gekost en uiteindelijk gaat t zoals t gaat en hoef je een karakter niet te veranderen
MamaE schreef op 25-03-2024 om 18:04:
En als de puber dan een aantal dagen niet doucht? Is dat heel erg? Zo erg, dat je dan als ouders niet op vakantie kunt? Als die puber toch alleen maar in zijn kamer zit te gamen/knikkerbanen bouwen/filmpjes kijken heeft toch niemand er last van?
Het is ook een kans om ze meer zelfstandigheid te geven. Ze zullen het toch een keer moeten leren, ook dat je een nieuwe fles shampoo pakt als die op is en nieuwe koopt als je door de voorraad heen bent. Nu hoeft dat laatste niet tijdens een vakantie van de ouders, maar stel dat hij een opleiding wil gaan doen die niet in de buurt is en op kamers moet, dan is enige zelfredzaamheid wel nodig. En omdat je op het moment dat je uit huis gaat sowieso al heel veel nieuwe dingen moet leren en routines moet inbouwen, zou ik op tijd beginnen met het aanleren van de basiszelfstandigheid.
En ja, ik weet dat ASS'ers wat achterlopen en dat dingen heel lastig kunnen zijn, maar alles voor blijven doen en uit handen blijven nemen lijkt mij niet de oplossing.
Eh ja, en dacht je dat we dat niet hebben gedaan? Het lukt alleen (nog steeds) niet. Ook niet als je het er op aan laat komen.
Bakblik schreef op 25-03-2024 om 18:06:
[..]
Dat is mooi.
Ik dacht deel dat verhaal even met je. Soms denk je daar zelf niet aan. Dan is het prettig een tip te krijgen.
😀
Zonnig, ja hier hetzelfde douche is "routine" inmiddels. Shampoo eet hij volgens mij 😂 daarin kan hij niet doseren. Volgens mij heb ik al ongeveer 100 keer gezegd dat hij zuiniger aan mag doen. Inmiddels maar losgelaten, voorheen goot ik het in kleine verpakkingen maar ging het net zo hard.
MamaE dat is juist het punt, één onderdeel daarvan is de verwerking van informatie verloopt geheel anders. Met een mooi woord auditieve verwerkingsproblemen zoals ze dat zo mooi zeggen. Het heet niet voor niets een stoornis en ja ze kunnen vaardigheden leren maar echt heel anders in mijn optiek.
Gegeven informatie herhalen we tot in den treuren en nog blijft veel niet hangen en is het geen onwil maar onkunde in zoons geval... en dat is dan één onderdeel.
Natuurlijk gaat dat met vallen en op staan daarom stuitte ik ook op zonnigs topic omdat ik dezelfde soort gelijke zorgen deel. Hij is dan wel iets jonger maar deze beperking zal hij mee blijven dragen en wij als ouders anticiperen daarop. Als de zeep op is zal hij geen nieuwe gaan kopen. Inmiddels gaat hij zelf deo kopen omdat hij dat als taakje krijgt. Dus ja de zelfredzaamheid stimuleren is enorm aanwezig maar heeft heel veel aansturing/begeleiding nodig.
Als ik zoon laat doen, eet, drinkt, poept en plast hij niet. Dat is geen grapje en echt niks minder geworden met 2 of 3 jaar geleden. Ik zie daar weinig groei in en heb al tig stappen terug gedaan. Sinds een paar mnd werkt hij in het weekend en dat kost bijv dubbel zoveel energie waardoor hij er in de weekenden niks meer bij kan hebben anders hangt hij spugend boven het toilet van oververmoeidheid... en zo kan ik nog 50 dingen delen.
Flanagan, dank voor je reactie, helaas is zoon nog te jong om alleen te blijven maar hij mag bij familie blijven alleen wil hij niet zonder mij zijn. Vanavond tijdens het eten zijn de vakantie plannen nog ter sprake gekomen en hij blijft erbij dat hij alles saai vind. Ondanks de tips hier. Volgens mij is het eerder de angst voor het onbekende. Toen ik met de doe-vakantie aankwam gaf hij iets minder weerstand, toen ik vooorstelde hem mee te laten kijken en uitzoeken wilde hij het nog steeds niet, toen ik zei dat ik dan maar iets leuks ga boeken zei hij ik weet het ook niet mam, dus word vervolgt.
Kaassoufflee schreef op 25-03-2024 om 16:39:
[..]
Douchen moet ik hem ook toe pushen, ik ben blij als hij 3x p/w doucht. Verder ook hetzelfde: als ie er eenmaal onder staat dan stopt ie niet meer omdat het zo fijn is….en ook hij vergeet regelmatig de shampoo 🫧
Dat doet hij dan toch helemaal perfect? Maxijaal 3 x per week douchen is geweldig! Want dat is duurzaam, bespaart energie, water en zeep, is beter voor huid en haar en het immuunsysteem. Topper!
MamaE schreef op 25-03-2024 om 18:04:
En als de puber dan een aantal dagen niet doucht? Is dat heel erg? Zo erg, dat je dan als ouders niet op vakantie kunt? Als die puber toch alleen maar in zijn kamer zit te gamen/knikkerbanen bouwen/filmpjes kijken heeft toch niemand er last van?
Het is ook een kans om ze meer zelfstandigheid te geven. Ze zullen het toch een keer moeten leren, ook dat je een nieuwe fles shampoo pakt als die op is en nieuwe koopt als je door de voorraad heen bent. Nu hoeft dat laatste niet tijdens een vakantie van de ouders, maar stel dat hij een opleiding wil gaan doen die niet in de buurt is en op kamers moet, dan is enige zelfredzaamheid wel nodig. En omdat je op het moment dat je uit huis gaat sowieso al heel veel nieuwe dingen moet leren en routines moet inbouwen, zou ik op tijd beginnen met het aanleren van de basiszelfstandigheid.
En ja, ik weet dat ASS'ers wat achterlopen en dat dingen heel lastig kunnen zijn, maar alles voor blijven doen en uit handen blijven nemen lijkt mij niet de oplossing.
Aanleren is zeker goed maar ASS is niet voor niets een stoornis die nooit overgaat; niet alles is daardoor aan te leren ook al steek je er nog zoveel tijd in. Het is niet " lastig" maar vaak ook simpelweg niet mogelijk. Mijn zoon heeft een hoge intelligentie maar ondanks alle energie en begeleiding heeft hij ook niet alles kunnen leren en ja dan blijft begeleiding soms toch nodig.
Wilmamaa schreef op 25-03-2024 om 22:33:
[..]
Dat doet hij dan toch helemaal perfect? Maxijaal 3 x per week douchen is geweldig! Want dat is duurzaam, bespaart energie, water en zeep, is beter voor huid en haar en het immuunsysteem. Topper!
Wij douchen zelf ook 3x per week, maar ik bedoelde dat ik blij was als dat bij hem óók lukt: als je het aan hem zelf over laat, doucht en wast hij zich namelijk nooit.
Ik vind het heel troostend om te merken dat ik niet de enige ben met "zo'n" kind. Dank jullie!
Ik vind die herkenning, tips en ervaringsverhalen ook superfijn om te lezen!
Ik geloof dat ik eergisteren onnodig hard en niet empatisch was in mijn reactie, dus mijn oprechte excuses mocht ik daarmee mensen pijn hebben gedaan of het gevoel hebben gegeven dat ze het niet goed doen als ouder van een zorgenkind. Dat was niet mijn bedoeling en ook zeker niet mijn boodschap. Blijkbaar projecteer ik mijn eigen onvermogen tot acceptatie weer eens op kwetsbare kinderen. Ik begrijp echt wel dat autisme een ontwikkelingsstoornis is en dat sommige dingen daardoor heel lastig of zelfs onmogelijk kunnen zijn, maar sommige dingen als dagenlang niet eten of naar de wc gaan, daar kan ik me gewoon niet in inleven. En dat is dan weer mijn gebrek. De meeste mensen komen uiteindelijk wel op hun manier op hun pootjes terecht.
MamaE schreef op 27-03-2024 om 12:59:
Ik geloof dat ik eergisteren onnodig hard en niet empatisch was in mijn reactie, dus mijn oprechte excuses mocht ik daarmee mensen pijn hebben gedaan of het gevoel hebben gegeven dat ze het niet goed doen als ouder van een zorgenkind. Dat was niet mijn bedoeling en ook zeker niet mijn boodschap. Blijkbaar projecteer ik mijn eigen onvermogen tot acceptatie weer eens op kwetsbare kinderen. Ik begrijp echt wel dat autisme een ontwikkelingsstoornis is en dat sommige dingen daardoor heel lastig of zelfs onmogelijk kunnen zijn, maar sommige dingen als dagenlang niet eten of naar de wc gaan, daar kan ik me gewoon niet in inleven. En dat is dan weer mijn gebrek. De meeste mensen komen uiteindelijk wel op hun manier op hun pootjes terecht.
Wat een fijne reactie, MamaE! Mooi, jouw (verlate) zelfinzicht. Ik hoop dat mijn zoon ook zo leert te denken.
