Nieuw: Ontdek nu alle events en workshops bij jou in de buurt op het Ouders Eventplatform
Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Mijn kind wil niet naar school

mijn dochter weigert soms om naar school te gaan. Ze heeft leuke vrienden maar ze vertikt het soms gewoon.
We praten heel veel en ja ze word soms wel nageroepen maar ze vind het vooral druk. De school heeft haar een pasje gegeven om soms even de les uit te mogen. Ook heeft ze pitstops waar ze even mag tekenen in alle rust of praten met docent. Ik vind dit best moeilijk omdat ik niet weet of ze echt niet wil of het vertikt. Ik ben begripvol geweest streng geweest maar zit zo met mijn handen in het haar.

hoe oud is je dochter? Wat voor schooljaar? 

Op de middelbare had ik ook tijden waarop ik ging spijbelen. Vooral tijdens mijn meest favoriete ("makkelijkste") vak. Vaak kwam ik te laat en je mocht alleen gedurende een bepaalde tijd binnenkomen omdat dit de klas (dat heette daar "groep") stoorde. Als ik inschatte dat ik te laat zou zijn probeerde ik nieteens om het toch te halen.

Het leven buiten school was weer eens iets anders. Hoe V&D eruit zag als jij normaal op school zat, en dergelijke.

Kort voor het examen deed ik een alles-of-niets inhaalrace. Alle boeken die ik nog moest doornemen zette ik op een rij, berekende de hoeveelheid pagina's die ik moest lezen inclusief herhalingen, waste of kamde mezelf niet meer, belde of ontmoette niemand meer en ik slaagde daardoor voor mijn examen. Alles stond op papier en dat papier werd in een lijst genoemd. Dus wat je moest kennen was erg concreet en gelimiteerd. Dat maakte me zekerder dan dat ik nu geweest zou zijn.

Ik weet overigens niet veel van het moderne onderwijs dus ik weet niet waarin het verschilt. Ik denk dat het verschil vooral is dat kinderen tegenwoordig meer aan hun ouders vertellen. Dat deed ik echt nooit.

Nageroepen?

rionyriony schreef op 29-06-2024 om 06:35:



Ik weet overigens niet veel van het moderne onderwijs dus ik weet niet waarin het verschilt. Ik denk dat het verschil vooral is dat kinderen tegenwoordig meer aan hun ouders vertellen. Dat deed ik echt nooit.

Ze moeten wel, magister maakt alles op school direct zichtbaar voor ouders. Cijfers, boeken vergeten, te laat, absentie. Vreselijk. 

TO, je kind zegt “te druk” en ze wordt wel eens nageroepen? Hoe zit dat naroepen? Voor dat te druk zijn maatregelen genomen, maar is dat voldoende? Moet ze meer afkoppelen?



ik verveelde me kapot op school en een deel van het lerarencorps was wat vijandig naar me. Ik spijbelde ook regelmatig, maar dat gaat haast niet meer en dit klinkt anders. Met toestemming van mijn ouders thuisblijven zou echt geen optie zijn geweest, ondanks mijn hoge cijfers met minimale inspanning. 

ik zou echt uitzoeken wat er onder zit. Er speelt iets. Is het het naroepen? Of is het echt de overprikkeling en zich zo ellendig voelen dat het haar allemaal te veel wordt? 
Ik zou echt in gesprek gaan en diep gaan. Desnoods met een professioneel persoon erbij. Als dit nu speelt, zal het binnenkort niet weggaan en de schoolcarrière duurt denk ik nog lang. 
Als je weet wat het onderliggende is kan je passende actie ondernemen.

Je dochter geeft zelf aan dat ze moeite heeft met de drukte. Maar jij vraagt je af of ze 'echt niet wil of het vertikt'. 

Als iemand wordt overvraagd, is er geen sprake van onwil. Dan trekt iemand het gewoon niet. Door de aanpak van school leert je dochter om beter aan te geven wanneer het haar teveel wordt en om te verwoorden wat haar dwars zit. Op die manier proberen ze te voorkomen dat ze uiteindelijk helemaal vastloopt omdat er meer van haar wordt gevraagd dan ze aan kan. 

Streng zijn en denken in termen van 'niet willen', voert de druk alleen maar op. Probeer samen inzicht te krijgen in wàt er precies te druk is en welke hulp ze daarbij nodig heeft. 

Als je een team vormt met school, is er vaak vanalles mogelijk. 

Een van mijn kinderen trok het op een geven moment ook niet meer. In overleg is hij toen een periode halve dagen naar de les gegaan en werkte daarnaast zelfstandig aan taken. Dat laatste bleek hij ontzettend goed te doen. In de les ging het ook beter omdat hij die paar uur wèl aan kon. 

Hoi,
Hoe was je dochter op de basisschool?
Vond ze het toen ook druk?  Ervaarde ze veel prikkels?

rionyriony schreef op 29-06-2024 om 06:35:

Op de middelbare had ik ook tijden waarop ik ging spijbelen. Vooral tijdens mijn meest favoriete ("makkelijkste") vak. Vaak kwam ik te laat en je mocht alleen gedurende een bepaalde tijd binnenkomen omdat dit de klas (dat heette daar "groep") stoorde. Als ik inschatte dat ik te laat zou zijn probeerde ik nieteens om het toch te halen.

Het leven buiten school was weer eens iets anders. Hoe V&D eruit zag als jij normaal op school zat, en dergelijke.

Kort voor het examen deed ik een alles-of-niets inhaalrace. Alle boeken die ik nog moest doornemen zette ik op een rij, berekende de hoeveelheid pagina's die ik moest lezen inclusief herhalingen, waste of kamde mezelf niet meer, belde of ontmoette niemand meer en ik slaagde daardoor voor mijn examen. Alles stond op papier en dat papier werd in een lijst genoemd. Dus wat je moest kennen was erg concreet en gelimiteerd. Dat maakte me zekerder dan dat ik nu geweest zou zijn.

Ik weet overigens niet veel van het moderne onderwijs dus ik weet niet waarin het verschilt. Ik denk dat het verschil vooral is dat kinderen tegenwoordig meer aan hun ouders vertellen. Dat deed ik echt nooit.

Haha bij mij ging dat PRECIES hetzelfde op de middelbare school 😂

Heeft ze autisme, adhd, oid? 

Of ze het niet wil of dat ze het vertikt… Hm, ja, ik denk dat als iemand je dochter kent dat jij dat bent en dat je dat wel weet. Wij kennen jouw dochter niet en weten dit niet.

Mijn eigen dochter heeft adhd en vindt school ook af en toe te druk. Maar we kennen haar karakter. Als we 1x ad hoc zeggen dat ze thuis mag blijven ook al is ze niet ziek, dan zijn er daarna continu aanleidingen om thuis te blijven. Wij hebben daarom ervoor gekozen om met school afspraken te maken dat het programma wat lichter werd voor haar, door de niet verplichte vakken te schrappen. Daardoor kan ze vaak wat eerder naar huis en gaat het beter.

Ook mag ze een huiswerkbriefje inleveren als het huiswerk haar teveel is. Dat hebben we tot nu toe in 2 jaar 1x gedaan. Maar dat dat kan, geeft veel rust.

Ik weet niet of dit dingen zijn waar je iets aan hebt. Je hebt geen leeftijd genoemd en ook niet of ze spijbelt. Want dan is het weer een ander verhaal.

Wat fijn om te lezen dat middelbare scholen zo goed mee willen denken als de drukte op school te veel is.
Voor mijn dochter (groep 8) is school vaak ook teveel, al jaren, maar zo maar een dagje thuis blijven geeft onduidelijkheid, waardoor ze steeds vaker thuis wil blijven. Terwijl het af en toe fijn zou zijn voor haar.
Het wordt ook steeds duidelijker dat er autisme mee speelt. 
Volgend jaar op de middelbare hoop ik dat er meer mogelijk is.
Zou zo iets kunnen spelen bij je dochter? 
Hoe zijn haar resultaten? Kan ze het zich veroorloven om af en toe wat te missen? En stel ze kan het zich niet veroorloven, zou ze dan op het juiste niveau zitten?
Hoeveel duidelijkheid is er?
Weet je zeker dat ze alles verteld over het sociale aspect, hoe ligt ze in de groep en weer je zeker dan ze niet wordt gepest?

Ik zou wel gaan kijken wat hier achter zit, maar zeker niet zomaar mee gaan in thuisblijven zonder specifieke reden. Want dat werkt drempelverhogend om de volgende dag wel weer te gaan en je krijgt precedentwerking.
Wat bijvoorbeeld zou kunnen is samen met school kijken naar de knelpuntmomenten, vakken/uren die kind 'kan missen' en zo een aangepast rooster samenstellen.
Het hangt denk ik wel van de school af of ze daar in mee gaan. Zo te lezen denken ze wel al mee met het pasje om de les uit te mogen en te ontprikkelen op een rustig plekje.

Ik begrijp hoe moeilijk dit voor je moet zijn😔. Het is geweldig dat je naar je dochter luistert en dat de school aanpassingen voor haar maakt. Soms kan school, zelfs met goede vrienden en een ondersteunende omgeving, stressvol worden om redenen die ze misschien niet kan verwoorden.

U hebt al veel gedaan door zowel begripvol als streng te zijn. Misschien kan het raadplegen van een professional, zoals een schooldecaan of psycholoog, helpen om te begrijpen wat haar blokkeert. Soms kan een perspectief van buitenaf oplossingen bieden waar je nog niet aan had gedacht😉.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.