Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Dit soort gesprekken met je kind moeten voeren is meer dan verschrikkelijk 
ik kan niet meer dan haar hierin serieus nemen.
Ze zei ook in de auto dat ze het gevoel heeft dat niemand haar hoort in haar wens, niemand haar serieus neemt.
Dus ik, we, willen er echt voor haar zijn en laten weten dat we haar horen en serieus nemen hierin.
En tuurlijk zie ik liever dat ze de toekomst ingaat.
De woorden van Omnik zijn wel kloppend, dat ze hopelijk weer de liefde voor zichzelf gaat vinden. De liefde voor ons is er zeker wel, dat merken we aan alles.
Zo moeilijk en verdrietig dit soort gesprekken Ciska. Weet hoe het is helaas. Ik wens je veel kracht toe, leef met jullie mee. 
Ciska78 schreef op 16-01-2024 om 08:13:
ik kan niet meer dan haar hierin serieus nemen.
Ze zei ook in de auto dat ze het gevoel heeft dat niemand haar hoort in haar wens, niemand haar serieus neemt.
Dus ik, we, willen er echt voor haar zijn en laten weten dat we haar horen en serieus nemen hierin.
En tuurlijk zie ik liever dat ze de toekomst ingaat.
De woorden van Omnik zijn wel kloppend, dat ze hopelijk weer de liefde voor zichzelf gaat vinden. De liefde voor ons is er zeker wel, dat merken we aan alles.
Jullie doen het goed Ciska
Mijn hart breekt in duizend stukjes voor jullie, wat een verdriet.
Wat een ongelooflijk moeilijk gesprek Ciska. Het moet als ouder onbeschrijflijk veel pijn doen als je kind dit soort dingen zegt. Maar jullie bleven rustig, nemen haar serieus en zorgen dat ze zich gezien en gehoord voelt. Dat is zó ontzettend veel waard.
Ondanks dat je dit soort dingen niet wil horen van je kind. Tranen in mijn ogen. Ik denk aan jullie.
Gisteren weer de rechtbank gehad met de uitkomst van een half jaar verlening, wat we al wisten.
Dochter zat er op de heenweg wel ontspannen bij en ook na de rechtbank. Nog even centrum in geweest, impulsaankoop van een bril gedaan.
Op weg terug naar de groep wilde ze eerst nog wandelen, maar toen ging het lampje langzaam uit en de spanning toch wel omhoog. Dus terug naar de groep gebracht.
Vandaag pikken wij haar na school op, we zitten in een vakantiepark vlakbij en gaan kijken of ze even wil zwemmen. En anders samen eten en wat spelletjes doen.
Ciska78 schreef op 17-01-2024 om 10:03:
Gisteren weer de rechtbank gehad met de uitkomst van een half jaar verlening, wat we al wisten.
Dochter zat er op de heenweg wel ontspannen bij en ook na de rechtbank. Nog even centrum in geweest, impulsaankoop van een bril gedaan.
Op weg terug naar de groep wilde ze eerst nog wandelen, maar toen ging het lampje langzaam uit en de spanning toch wel omhoog. Dus terug naar de groep gebracht.
Vandaag pikken wij haar na school op, we zitten in een vakantiepark vlakbij en gaan kijken of ze even wil zwemmen. En anders samen eten en wat spelletjes doen.
Fijn dat jullie in de buurt zijn. Klinkt alsof de rechtbank goed verlopen is voor dochter.
Goed dat jullie de signalen zien wanneer het weer beter is om terug te gaan.
Knap dat jullie er zo kunnen zijn als ouders. Blijf aan jezelf denken en vraag ook voor jullie om hulp.
Gisteren weer overleg gehad met het CCE, nu met verslag. We hebben bijna 2 uur gezeten waarvan een groot deel van de tijd is opgegaan aan het bespreken van de wens van dochter, euthanasie, en hoe we haar daarin serieus gaan nemen. Stap 1 gaat worden dat ze samen met haar co mentor een afspraak gaat maken met de huisarts om daar haar wens kenbaar te en te kijken hoe dan verder.
We hopen dat, door haar serieus te nemen, dat er wat rust bij dochter komt en ook wat ruimte ontstaat om aan het pad van leven te werken.
Er is echt veel besproken wat dochter nodig heeft, maar het grootste wat ze nodig heeft is een andere groep, maar ja, we weten ondertussen dat die niet voor het oprapen zijn.
Dus hopen we volgende week als de gezinsvoogd terug is van vakantie meer te horen over hoe het staat met de 1 op 1 aanvraag, want die is nu wel heel belangrijk.
Mijn hoofd is alles nog aan het ordenen, we hadden pas om 16 uur gesprek en gingen pas na half 7 weg daar.
Dit weekend wordt het eerste weekend sinds haar weglopen dat dochter weer thuis komt slapen. We staan hier alledrie achter en hopen dat dit haar ook een beetje rust kan brengen.
❤️😘
Ik hoop vurig dat het serieus nemen van dochter in haar wens het leven ten goede gaat keren. Hoe verdrietig en heftig die wens ook is. Dat jullie dat kunnen en rustig blijven eronder vind ik enorm knap, echt heel bewonderenswaardig.
Ik hoop dat het weekend thuis jullie mooie dingen en waardevolle tijd samen gaat brengen.
Ik gun jullie een fijn weekend
❤️
♥️
Hoop dat jullie weekend goed verloopt (naar omstandigheden).
