Tot welke leeftijd verjaardagen samen vieren voor familie?
Onze oudste twee schelen 10 dagen qua verjaardagsdatum.
Tot welke leeftijd zouden jullie familie uitnodigingen voor hun gezamenlijke verjaardag?
Familie komt van verder weg, minimaal 1 uur rijden. Voor feestjes boven de 18 nog gewoon uit blijven nodigen voor de gezamenlijke feestjes, oudste woont immers gewoon thuis? Of als oudste boven de 18 komt alleen nog voor de middelste op dat moment vieren?
Wat doen anderen als oudste 18 is geweest? Opa's en oma's zou ik sowieso uitnodigen, het gaat me vooral om ooms en tantes.
Gewoon
Zolang kind dat nog leuk vindt,
Zolang familie nog op komt dagen,
Zolang kind nog thuis woont?
Hier moest ik al toen ze nog vrij jong waren, 7 ofzo, leuren om viste en de kinderen hadden dat maar al te goed door dus die weigerden te vieren, maar daarna ook om nogte gaan.
Wij gingen dus zelf aan de slag met een leuke dag met hooguit opa's en oma's erbij. Maar als ze nog komen en kind waardeert het: doen.
Waarom niet?
Zijn de ooms en tantes opeens geen ooms en tantes meer als het kind boven de 18 jaar is geworden? Als ze voor die tijd kwamen is het toch wat vreemd om ze na hun 18de verjaardag niet meer uit te nodigen?
Als de jonge man of jonge vrouw zijn/haar eigen huishouden begint dan zal hij/zij uiteraard bij hem/haar thuis verjaardag vieren. Ook dan kunnen ooms en tantes toch nog worden uitgenodigd? Als die band er al was gaat die niet opeens weg omdat de jarige volwassen is geworden.
Zolang ze nog thuis wonen dan vieren ze het uiteraard thuis. Ik zou gewoon de ooms en tantes blijven uitnodigen. Als ze kwamen om de jarige te zien toen hij 16 werd en toen hij 17 werd is er geen enkele reden waarom ze niet zouden komen nu de jarige 18 is geworden.
Het blijft gewoon zijn familie.
En samen vieren met een broer/zus is handig en leuk in een situatie zoals jij die beschrijft.
PS samen vieren
Is niet leuk. Voor de kinderen, zeker als ze tussen jong en volwassen zitten niet.
Mijn broer en ik zijn 1 dag na elkaar jarig. In de praktijk kwam de familie, best logisch, maar 1 keer. Soms geen kadootje voor het ene kind als het op de dag van de ander werd gevierd, of geen felicitaties op je eigen verjaardag, nooit eens een speciale eigen dag hebben waarbij je eens in het middelpunt staat.
En toen ik op mezelf ging kwam er niemand meer en werden de wegen toch wat gescheiden.
Daarom: zolang het kan, lekker vieren en zeker niet maar voor 1 kind.
Het lijkt me dat je dat overlegt met je kinderen en niet met vreemden.
pubertijd
Toen onze kinderen op de middelbare school zaten, wilden ze zelf niet meer mee naaralle feestjes van familieleden. Tenminste als het hun uitkwam wel, anders niet. Wij hebben toen de feestjes met ooms en tantes afgeschaft. Opa's en oma's komen wel en vrienden en vriendinnen komen taart eten.
Wij vieren t wel samen
En de kinderen willen dat zelf ook graag. Bijna alle kleinkinderen zijn in weken jarig en anders blijft iedereen op en neer rijden. Ze worden allebei gefeliciteerd en hadden zelfs allebei hun eigen taart met kaarsjes. Nu zijn ze ouder. We vieren het dit jaar voor t laatst voor familie denk ik. Dochter gaat op kamers en dan is t wel over om ooms en tantes uit te nodigen. Als t volgend jaar anders blijkt te zijn... ook goed.
Eigen huishouden
Kyana: "Als de jonge man of jonge vrouw zijn/haar eigen huishouden begint dan zal hij/zij uiteraard bij hem/haar thuis verjaardag vieren. Ook dan kunnen ooms en tantes toch nog worden uitgenodigd? Als die band er al was gaat die niet opeens weg omdat de jarige volwassen is geworden."
Haha, toen ik op kamers ging (kamertje van 2 bij 3 meter) ging ik echt niet mijn tantes en ooms uitnodigen voor mijn verjaardag! 
De jarigen
Ik zou het overleggen met de jarigen. Wat maakt het uit hoe anderen het doen?
Wat een vreemde antwoorden
Je kunt op elke vraag wel antwoorden dat je dat niet aan vreemden hoeft te vragen of juist aan je kinderen moet vragen.
De vraag wordt hier gesteld omdat TS graag andere ervaringen/ideeën te horen. Juist slim om te doen. Dan heeft ze een bredere blik als ze met haar kinderen/familie gaat praten.
Hier vierden de oudste neven/nichten het langst hun verjaardag omdat die van de jongere kinderen ook nog gevierd werden.
De feestjes van de jongste neven/nichten zijn niet zo druk bezocht. Dat komt doordat de oudere neven/nichten niet meer meekomen. En omdat blijkbaar ouders steeds meer eigen activiteiten hebben in het weekend, als ze het weekend niet om de kinderen heen hoeven te plannen.
Wel jammer, juist een grote groep kinderen/jongeren vonden wij altijd erg gezellig.
Overleg met de jarigen zelf
Kan best dat familie er dan voor kiest het ene jaar naar de ene, het andere jaar naar de andere verjaardag te komen. En op de dag van de jarige alvast / alsnog een cadeautje voor de niet- jarige mee te brengen.
maar wat heb je er aan?
Om te weten hoe het ergens anders gaat als je kinderen mogelijk iets heel anders willen? het gaat om hun verjaardagen tenslotte. Dan kun je er wel achter komen wat het vaakst ergens anders gedaan wordt, maar dat hoeft dan toch niet overeen te komen met wat je kinderen willen?
Een oudere tiener is toch prima in staat om te bepalen of hij/zij er ooms en tantes en zo bij wil, of dat het überhaupt gevierd moet worden?
Ik zou het verschrikkelijk suf gevonden hebben als mijn moeder had bepaald dat ik mijn 17e verjaardag moest vieren en met wie. En zodra mijn oudste van de lagere school af is, mag hij ook zelf bepalen of de familie nog komt of niet.
hangt ervan af
Mijn oudste woont nu samen, dus die regelt zelf wat hij wil met zijn verjaardag. Zijn broer wordt twintig binnenkort en die vindt het nog steeds prima als er familie komt.Zijn vrienden komen dan ook. En dat geldt ook voor onze jongste van zeventien.
reactie
Bedankt voor de snelle reacties!
Ik wilde inderdaad graag een beetje horen hoe het bij anderen aan toe gaat zoals Lente het omschreef.
De kinderen vinden het prima als ooms/tantes uitgenodigd worden, al gaan ze zelf niet altijd meer mee i.v.m. werk/kamp.Ze vinden het dan wel weer gezellig als er een oudere neef/nicht mee komt, maar ze snappen ook wel dat dat ook niet altijd kan,
De opa's en oma's laten we sowieso komen dus het is voor hen toch dat ze thuis "moeten" zijn op de dag dat het voor familie gevierd wordt, die datum gaat overigens natuurlijk altijd in overleg i.v.m. hun werk/kampen/andere bezigheden. Beide kinderen zijn nogal druk met bepaalde hobby.
We blijven het ook boven de 18 jaar maar gewoon doen zoals we altijd deden. Zoals Kyana schreef zou het inderdaad toch wel raar zijn om te gaan zeggen dat we het voortaan niet voor de oudste vieren.Als ze op zichzelf wonen kunnen ze zelf kiezen.
Tamdam: onze kinderen hadden als kind zijnde altijd een eigen kinderfeest, nu ze puber zijn natuurlijk ook hun eigen vriendenfeest. Het familiefeest is gecombineerd, ik maak er niemand blij mee om het ene weekend de ene verjaardag te vieren en een weekend later de andere verjaardag. Taart en cadeau kregen ze op hun eigen verjaardag van ons. Trakteren moest destijds ook afgesproken worden, veel jarig in de dezelfde week, maar ik heb nooit gehoord dat de kinderen hier problemen mee gehad hebben.
Afstanden...
Hier wonen de ooms en tantes respectievelijk 1, 2 1/2 en 4 uur rijden bij ons vandaan. Wij hebben alle verjaardagen voor familie al lang geleden afgeschaft om die reden. Oma komt trouw. Hartstikke leuk. Wij hangen natuurlijk slingers op, delen kadootjes uit en eten taart met het gezin. En ze geven zelf een kinderfeestje (vroeger) / hangen een avond rond met horde vrienden/ vriendinnen ( tegenwoordig)
Je moet ook een beetje praktisch blijven toch? Wij zien de familie als we in de buurt zijn / het kunnen combineren met iets anders, tijdens het jaarlijkse familieweekend, soms met kerst ( ligt aan wie wintersport) en bij speciale gelegenheden/ jubilea. That's it. Maar helemaal prima.
Als we allemaal in t zelfde dorp zouden wonen ( of desnoods dezelfde provincie) hadden we vast andere tradities ontwikkeld...
Ingrid
dit jaar laatste keer
Hoi,
Ik heb vorig jaar al aangekondigd dat het dit jaar de laatste keer wordt. Iedereen woont ver weg en is trouw geweest gedurende 21 jaar. Dit jaar wordt jongste 18 en daarna heffen we deze traditie op. Waarom? Ik wil het anders gaan doen. Geen talloze envelopjes met geld, vind ik echt niet meer nodig. We gaan lekker met zn vieren uiteten en ik vraag de kinderen om zelf bij de opa's en oma's langs te gaan. Ze worden al erg oud en vinden het ook leuk als de kleinkinderen bij hen komen. Bij ons in de familie is iedereen behoorlijk trouw met verjaardagen, en wij worden nu ook alweer uitgenodigd voor het kind van onze nicht. Dit gaat mij te ver, zitten we straks ook weer jaren aan vast. En alles ver weg. Binnenkort het tweede kind,het houdt niet op. Andere nicht is intussen 31 en nodigt ons ook nog steeds uit want woont nog thuis. Bijna niemand komt meer maar je voelt je toch een beetje schuldig.
Zoals je ziet is het dus ook gewoon mogelijk om tradities aan te passen in de loop van de tijd. Beter dan dat er de klad in komt en niemand meer zin heeft.
Jutta
Maar vinden jullie het dan niet leuk om je familie te zien? Ik vind het wat vreemd overkomen dat je 21 jaar lang samen verjaardagen viert en dan vanwege het bereiken van een zekere leeftijd niet meer.
Kwamen jullie dan altijd met tegenzin bij elkaar?
Ik snap dat niet zo goed.
Ik nodig op mijn verjaardag (als ik dat vier) mensen uit die ik leuk en aardig vind en die ik graag zie. Natuurlijk zit er wel eens een tante bij die je misschien net iets minder leuk vind maar die hoort er ook gewoon bij. Het blijft tenslotte familie 
En sowieso is het geheel van mensen samen leuk.
Ik heb er alle begrip voor als mensen niet komen vanwege de afstand of als ze daarom niet elkaar jaar komen. Mijn familie woont ook erg verspreid.
Zelf ga ik daarom ook niet overal heen. Ik maak ook keuzes om bijvoorbeeld bezoekjes te combineren en soms lukt het wel te gaan en soms ook niet.
Maar in principe vind ik het heel leuk om te worden uitgenodigd en vind ik het ook gezellig om naar die mensen toe te gaan.
Ik kan me niet voorstellen dat ik 21 jaar lang allerlei mensen uit zou nodigen en nu niet meer. Als ik het niet leuk zou vinden om ze te zien dan zou ik mijn verjaardag niet vieren en als ik het wel leuk vind ga ik er niet opeens mee stoppen.
Het is natuurlijk geen keurslijf. ik vier mijn verjaardag ook vaak helemaal niet. Als ik het echter vier dan nodig ik gewoon iedereen uit. Mijn man viert het bijvoorbeeld wel elk jaar en natuurlijk is dan de hele familie welkom.
kyana
Hoi,
ja, je zou kunnen lezen dat we onze familie niet graag zien ofzo. Dat is gelukkig niet waar hoor maar ik zit liefst niet elk weekend op een kinderverjaardag waarvoor we weer 3 uur totaal onderweg zijn. Er zijn ook andere dingen die ik in een weekend graag doe: wandelen, concertje, uiteten, boek lezen, winkelen, naar de markt, noem maar op. Zoals ik al schreef zijn de verjaardagen niet helemaal vrijblijvend, men verwacht toch wel een beetje dat je komt. Dus alles bij elkaar genomen hoeft het van mij niet meer te worden dan het nu is. Kleine kindjes van nicht: nee sorry. Grote nicht van 31: ze praat nooit met mij, ik heb niets met haar behalve dat ik een soort medelijden voor haar voel. Moet ik dan nog steeds naar haar "kinderverjaardag" ?
Wij vieren na dit jaar nog een groot feest per jaar voor iedereen: onze eigen verjaardagen in het begin van de zomer. Iedereen mag blijven eten, alles tip top. De kinderen gaan of zijn op kamers. Ze vieren hun eigen feesten, en komen door het jaar heen heus nog wel bij oma en opa en op een kerstfeest. Maar ooms en tantes raken wat verder weg misschien. Als ze dat niet willen kunnen ze ze ook zelf opzoeken of uitnodigen.
Familie graag zien
Nu de neven en nichten bijna allemaal volwassen zijn wil ik er ook wel vanaf. Terwijl ik erg gesteld ben op mijn familie. Vaak heeft degene om wie het draait de handen vol, en komt het er op neer dat je het halve land doorrijdt om het grootste deel van de tijd met vage bekenden over koetjes en kalfjes te babbelen. En omdat het zo ver weg is, zit je er ook nog uren aan vast. Ik probeer het om te buigen naar andere vormen, iets meer familiereunieachtigs, zodat je elkaar toch nog regelmatig ziet, maar geen gesprekken op gang moet zien te houden met de buurvrouw of de andere kant. En met koken voor de hele bups, heb ik het ook wel onderhand gehad.
