Zoon & sociale contacten
Beste allemaal,
Onze zoon zit in groep 7, is bijna 11 jaar.
Hij geeft aan graag wat vaker te willen spelen, maar in de praktijk zie ik dat dat er niet van komt. Hij gaat niet meer naar de NSO en is dus vaak na school thuis.
Hij doet aan teamsport, schaakt op 1 dag na school en heeft 1 keer per week in de avond zwemles.
Tot nu toe hebben mijn man en ik altijd geholpen met afspraken maken, maar dit lijkt lastig te gaan de laatste tijd:
- kinderen hebben elke dag een activiteit en dus geen tijd voor losse afspraken (dat geven ouders aan)
- kinderen zijn heel druk met bijles en huiswerk
- kinderen spelen met hem maar nog liever met iemand anders -hij vist voor mijn gevoel vaak net achter het net.
- hij is zelf ook erg kieskeurig in met wie hij wil spelen. Dat maakt het ook niet makkelijker.
We wonen in een dorp, in een gedeelte waar er geen vriendjes of leeftijdsgenoten om de hoek wonen. Ergens spontaan binnenlopen kan dus niet.
Verder heeft hij een leuke klas en sportteam, maar het lijkt alsof alle groepen al gevormd zijn - het is erg lastig voor hem en voor mijn man en mij om ertussen te komen.
Wat onze zoon betreft: hij vindt het lastig om zijn plek te vinden in een groep. Dat heeft echt tijd nodig. Ook is hij snel overprikkeld.
Een op een spelen gaat helemaal prima. Het lastige is alleen, dat het niet lukt om dat te regelen.
Wat ik hem gun is dus net wat meer sociale contacten. Een speelafspraak eens per twee weken is al genoeg, of anders een activiteit die zorgt voor wat sociale gezelligheid.
Ik weet alleen niet zo goed hoe dat te regelen, en of we daar uberhaupt iets aan kunnen doen, en we ervanuit moeten aagn dat het beter gaat als hij naar de middelbare school gaat -hopelijk vind hij daar net iets meer aansluiting.
Kortom: hebben jullie tips, een geruststellend woord, of is dit herkenbaar?
Hoot het graag, dank alvast voor jullie reacties.
als hij zelf kieskeurig is, zou ik daar aan werken. Hij vind het jammer om ‘achter het net te vissen’, dat is een rare combinatie met zelf kieskeurig zijn want dat betekent dat hij zelf ook anderen afwijst?
wellicht zit bij schaken een schaakmaatje die naderhand gezellig wil komen eten oid?
Wellicht helpt het om een speelafspraak te maken voor over 1 of 2 weken, en niet direct dezelfde dag? Wellicht zijn er dan wel opties om een speelafspraak in te plannen.
En misschien kan je nog aan de leerkracht vragen met wie hij goed contact heeft in de klas? Dat vergroot misschien voor hem het aantal kindjes om mee af te spreken.
absor schreef op 01-02-2023 om 11:58:
als hij zelf kieskeurig is, zou ik daar aan werken. Hij vind het jammer om ‘achter het net te vissen’, dat is een rare combinatie met zelf kieskeurig zijn want dat betekent dat hij zelf ook anderen afwijst?
wellicht zit bij schaken een schaakmaatje die naderhand gezellig wil komen eten oid?
Hoi Absor, ja dat is ook lastig. Aan de ene kant wil hij graag meer spelen maar dus ook niet met iedereen (op dit moment heeft hij maar 1 of twee jongens met wie hij graag wil spelen - en die kunnen en willen ook niet altijd).
En nee, geen kindjes in de schaakgroep met wie hij verder wil afspreken.
key_west schreef op 01-02-2023 om 12:09:
[..]
Hoi Absor, ja dat is ook lastig. Aan de ene kant wil hij graag meer spelen maar dus ook niet met iedereen (op dit moment heeft hij maar 1 of twee jongens met wie hij graag wil spelen - en die kunnen en willen ook niet altijd).
En nee, geen kindjes in de schaakgroep met wie hij verder wil afspreken.
Dat is dan zijn keuze toch?
Als hij liever niet met iemand afspreekt als het niet specifiek die 2 kinderen zijn, ja dan niet
Meisjesmoeder schreef op 01-02-2023 om 12:08:
Wellicht helpt het om een speelafspraak te maken voor over 1 of 2 weken, en niet direct dezelfde dag? Wellicht zijn er dan wel opties om een speelafspraak in te plannen.
En misschien kan je nog aan de leerkracht vragen met wie hij goed contact heeft in de klas? Dat vergroot misschien voor hem het aantal kindjes om mee af te spreken.
We hebben het gedaan - gevraagd aan de leerkracht. Hij trekt heel erg toe naar 1 jongen. Maar die kan en wil ook niet altijd, en is erg druk met school. Ze hebben laatst gespeeld, maar daarna is het er niet meer van gekomen. Ik wil het ook niet nog een keer aan de ouders vragen, dat voelt te claimerig.
key_west schreef op 01-02-2023 om 12:12:
[..]
We hebben het gedaan - gevraagd aan de leerkracht. Hij trekt heel erg toe naar 1 jongen. Maar die kan en wil ook niet altijd, en is erg druk met school. Ze hebben laatst gespeeld, maar daarna is het er niet meer van gekomen. Ik wil het ook niet nog een keer aan de ouders vragen, dat voelt te claimerig. Het initiatief voor een afspraak komt vaak vanut onze kant, eigenlijk niet vanuit de andere kant. Als ze spelen, is het overigens wel gewoon gezellig. Dus ergens snap ik het ook niet helemaal.
Het is er nu niet echt het weer voor maar mijn zoon (11, groep 8) gaat vaak na school wat door de buurt fietsen. Speelpleintjes af. Zelf basketballen op het schoolplein van zijn oude school. Langs de BSO waar hij tot vorig jaar op zat en de speeltuin die er achter ligt...
Vaak komt hij dan wel bekenden tegen of hij haakt aan bij andere kinderen die al aan het spelen zijn.
Tegenwoordig spreekt hij vaak af om samen te gamen, ieder vanuit hun eigen huis en dan kletsen over de telefoon (z'n klasgenoten op deze school wonen verder verspreid).
Biebeltje schreef op 01-02-2023 om 12:38:
Het is er nu niet echt het weer voor maar mijn zoon (11, groep 8) gaat vaak na school wat door de buurt fietsen. Speelpleintjes af. Zelf basketballen op het schoolplein van zijn oude school. Langs de BSO waar hij tot vorig jaar op zat en de speeltuin die er achter ligt...
Vaak komt hij dan wel bekenden tegen of hij haakt aan bij andere kinderen die al aan het spelen zijn.
Tegenwoordig spreekt hij vaak af om samen te gamen, ieder vanuit hun eigen huis en dan kletsen over de telefoon (z'n klasgenoten op deze school wonen verder verspreid).
Dankjewel Biebeltje,
Als het beter weer wordt zou hij inderdaad de buurt eens kunnen verkennen.
Gamen en bellen ook een optie, dat doet hij nu ook wel eens, bijvoorbeeld samen robloxen.
Hier spreken kinderen vanaf groep 6 het meestal wel onderling af op school of ze appen elkaar en plannen een afspraak. Dat gaat niet meer via ouders op die leeftijd, hooguit om een datum en tijd te checken. Afspreken gelijk vanuit school is hier ook lastig, dat lukt zelden i.v.m. bso/ sport/ clubjes etc. Dus hier zijn speelafspraken in het weekend ook heel normaal en wordt het dus voor uit gepland.
Je schrijft dat je hem meer contacten gunt, maar heeft hij die behoefte ook? Je zegt dat heel heel kieskeurig is, waar zit hem dat in? Wellicht er aan werken om iets minder kieskeurig te zijn?
Je zegt dat alle groepen al gevormd zijn. Dat kan lastig zijn. Het kan ook helpen als hij zelf initiatief neemt en bv vrienden van sport / club/ school een keer te vragen te komen gamen, naar de bios te gaan etc. Het gaat twee kanten op. Als hij kieskeurig/ passief is hierin zullen anderen hem ook niet zo snel vragen.
geen tips maar van mij een geruststellend woord;
Het komt vast goed...
Mijn zoon had weinig vrienden op de basisschool, helemaal geen op de middelbare.
Toen hij op kamers ging wonen en studeren veranderde dat heel snel! Nu is hij 26 en heeft hij enorm veel vrienden.
Hij heeft pdd-nos dus vroeger ging het niet vanzelf, nu blijkbaar wel.
Hij heeft trouwens vrienden en vriendinnen en ook een vriendin (hoop dat je snapt wat ik bedoel)
Ik zou de verantwoordelijkheid hiervan meer bij zoon leggen ipv via jullie. Onze kleuter is bijna 6 en daarvoor app ik al geen ouders om af te spreken, dus kan me dat in groep 7 helemaal niet voorstellen.
Zijn er eventueel in groep hoger of lager kinderen waar hij mee omgaat? Kan hij na sporten met een teamgenoot afspreken?
Gingergirl schreef op 01-02-2023 om 13:08:
Hier spreken kinderen vanaf groep 6 het meestal wel onderling af op school of ze appen elkaar en plannen een afspraak. Dat gaat niet meer via ouders op die leeftijd, hooguit om een datum en tijd te checken. Afspreken gelijk vanuit school is hier ook lastig, dat lukt zelden i.v.m. bso/ sport/ clubjes etc. Dus hier zijn speelafspraken in het weekend ook heel normaal en wordt het dus voor uit gepland.
Je schrijft dat je hem meer contacten gunt, maar heeft hij die behoefte ook? Je zegt dat heel heel kieskeurig is, waar zit hem dat in? Wellicht er aan werken om iets minder kieskeurig te zijn?
Je zegt dat alle groepen al gevormd zijn. Dat kan lastig zijn. Het kan ook helpen als hij zelf initiatief neemt en bv vrienden van sport / club/ school een keer te vragen te komen gamen, naar de bios te gaan etc. Het gaat twee kanten op. Als hij kieskeurig/ passief is hierin zullen anderen hem ook niet zo snel vragen.
Hoi Gingergirl,
Dat is inderdaad een dilemma. Hij is kieskeurig. Dat helpt niet mee om afspraken te maken. Hij heeft in zijn klas 1-2 kinderen met wie hij wil spelen. Maar ja, die kunnen en willen niet altijd, met als resultaat dat hij niet vaak speelt. Ik vrees dat daar niet veel aan te doen is. Hij ziet zelf nog niet goed dat er een verband is tussen met weinig kinderen willen spelen en dus minder kans op speelafspraken.
Dus ergens heb ik zoiets: het is zoals het is, we accepteren de situatie, en als hij naar de middelbare school gaat leert hij vast weer andere kinderen kennen en ligt de boel op sociaal vlak weer open.
Ook denk ik dat het over een paar weken alweer beter is: dan is er weer vaker training, in de sportkantine waar hij even kan blijven hangen en kletsen (is nu in sporthal waar geen voozieningen zijn, dus na afloop van training gaat iedereen direct naar huis), en vaker zwemles (gaat nu een paar weken niet door ivm diploma's/brevet zwemmen).
We spreken ook regelmatig af in het weekend met vrienden en familie met kinderen in dezelfde leeftijd, zo heeft hij ook sociale contacten. Maar als het aan mijn zoon lag deden we dat nog vaker, maar dat hoeft voor mij ook niet - de week is al druk genoeg en ik hou mijn weekend ook graag vrij.
Al met al denk ik dat we niet heel veel meer kunnen doen nu. Maar ik vind het erg lastig dat te accepteren en het los te laten, omdat ik me ook zorgen maak (is hij wel gelukkig, heeft hij wel vrienden, wie moet hij op zijn verjaardag vragen).
Widajo schreef op 01-02-2023 om 13:10:
geen tips maar van mij een geruststellend woord;
Het komt vast goed...
Mijn zoon had weinig vrienden op de basisschool, helemaal geen op de middelbare.
Toen hij op kamers ging wonen en studeren veranderde dat heel snel! Nu is hij 26 en heeft hij enorm veel vrienden.
Hij heeft pdd-nos dus vroeger ging het niet vanzelf, nu blijkbaar wel.
Hij heeft trouwens vrienden en vriendinnen en ook een vriendin (hoop dat je snapt wat ik bedoel)
Wat fijn om te horen dat het goed is gekomen. Dat geeft inderdaad geruststelling. en ik ben blij voor je zoon.
Asl ik naar mezelf kijk, kon ik op de lagere school mijn draai ook niet vinden. Op de middelbare ging het beter, en het werd pas echt goed toen ik ging studeren. Ik heb inmiddels een fijne, hechte vriendenkring.
Dus ja, ook de eigen ervaring dat het wel goed komt.
Qua sociaal vlak heeft onze zoon het lastiger dan gemiddeld (hij zit wel ergens op het spectrum, zogezegd). Net als jouw zoon met PDD NOS gaat het ook niet vanzelf.
Het is dus zoeken wat goed is voor hem en wat we ook als ouder wel en niet kunnen doen en verwachten. Gelukkig denkt school goed mee.
key_west schreef op 01-02-2023 om 13:28:
[..]
Hoi Gingergirl,
Dat is inderdaad een dilemma. Hij is kieskeurig. Dat helpt niet mee om afspraken te maken. Hij heeft in zijn klas 1-2 kinderen met wie hij wil spelen. Maar ja, die kunnen en willen niet altijd, met als resultaat dat hij niet vaak speelt. Ik vrees dat daar niet veel aan te doen is. Hij ziet zelf nog niet goed dat er een verband is tussen met weinig kinderen willen spelen en dus minder kans op speelafspraken.
Dus ergens heb ik zoiets: het is zoals het is, we accepteren de situatie, en als hij naar de middelbare school gaat leert hij vast weer andere kinderen kennen en ligt de boel op sociaal vlak weer open.Ook denk ik dat het over een paar weken alweer beter is: dan is er weer vaker training, in de sportkantine waar hij even kan blijven hangen en kletsen (is nu in sporthal waar geen voozieningen zijn, dus na afloop van training gaat iedereen direct naar huis), en vaker zwemles (gaat nu een paar weken niet door ivm diploma's/brevet zwemmen).
We spreken ook regelmatig af in het weekend met vrienden en familie met kinderen in dezelfde leeftijd, zo heeft hij ook sociale contacten. Maar als het aan mijn zoon lag deden we dat nog vaker, maar dat hoeft voor mij ook niet - de week is al druk genoeg en ik hou mijn weekend ook graag vrij.
Al met al denk ik dat we niet heel veel meer kunnen doen nu. Maar ik vind het erg lastig dat te accepteren en het los te laten, omdat ik me ook zorgen maak (is hij wel gelukkig, heeft hij wel vrienden, wie moet hij op zijn verjaardag vragen).
Dat anderen niet altijd kunnen of willen dat hou je niet tegen. Je zou hem wellicht kunnen stimuleren om bv een afspraak vooruit te maken. " hee waarom app/ bel je Tom/ Linda niet even of hij/ zij het leuk vindt om zaterdag langs te komen, kunnen jullie gamen", zoiets. Voor zijn verjaardag kan hij bv ook 2 vrienden vragen en bv naar de bios gaan iov een feestje met een grote groep.
Weet je waarom hij kieskeurig is? Waarom vallen veel kinderen voor hem af?
Een vriendin van mij had dit probleem met haar dochter die erg kieskeurig was en daardoor weinig afspraken had. Wat bleek...veel kinderen hadden een hond en daar was ze bang voir en wilde daarom nooit afspreken. Mijn vriendin wist dat dus niet omdat zijzelf en hun familie geen honden hadden.
Kan er iets in die trant mee spelen?
Ja, als je alleen maar met Jantje en Pietje wil spelen, maar kunnen al niet elke dag vanwege bso/training/clubje/naar opa en oma en ze spelen ook wel eens met iemand anders, dan wordt het wel lastig ja.
Afspreken om bijvoorbeeld samen te gamen kan, maar dan moet die ander wel thuis zijn en niet op het voetbalveld.
Kinderen in groep 7 zouden zelf afspraakjes moeten kunnen regelen. Als het lastig wordt, kunnen ze dat ook vooruit plannen, bijvoorbeeld over een paar dagen of volgende week. Daardoor oefenen ze ook met plannen.
