Zoon 12 extreem angstig in donker
De titel zegt het al, mijn zoon van ruim 12 is nog steeds bang wanneer hij alleen naar boven moet. Dit is alleen wanneer het donker is en hij alleen gaat. Net is het nogal geëscaleerd omdat hij om 19.00 naar boven moest om z'n pyama aan te trekken en tanden te poetsen. Hij is in blinde paniek als we zeggen dat we niet meelopen. Dus ik liep wat later naar boven en dan roept hij, laat maar je begrijpt het toch niet. Hij is overgevoelig dat weten we, wij hebben onlangs ons huis laten reinigen omdat hij dingen waarneemt die een ander niet ziet en hoort. Vorige week zei hij dat hij stemmen hoort in de badkamer, maar als wij boven zijn hoort hij ze niet. Ik wil best meegaan in wat hij eng vindt, zijn angst niet ontkennen. Maar als hij boven is en wij zijn er ook vindt hij het wel goed. Ik weet mezelf echt even geen raad op deze manier met hem. Hoort dit nu bij zijn leeftijd? Zien wij iets niet? Is dit een kwestie van een schop onder z'n kont.zei net al kregen mijn man dat hij anders naar een psycholoog moet, misschien dat er iets duidelijk wordt.
Hij kan trouwens wel alleen beneden zitten, terwijl wij beide boven zijn!
Wie helpt ons?
Ook gehad
ik had dat ook als kind. Doodsbang! En m'n oudste had het ook, en nu heeft m'n jongste van 13 het ook. Bij m'n oudste van 16 is het over en bij mij ook (gelukkig maar). Ik weet nog hoe erg ik het vond als ik toch alleen naar boven moest. Ik zou dat echt niemand aandoen, zeker m'n kind niet. Dus ik loop mee, ook al vindt man het zwaar overdreven. Ik ben nu zo ver dat, als het licht aan is, ik nog maar mee tot halverwege de trap hoef. Dat is al een hele vooruitgang.
Stemmen horen is natuurlijk in het algemeen geen goed teken, maar mijn zoon zegt het ook wel eens. Maar meer zo van: ik dacht echt dat ik stemmen hoorde op zolder. Ik heb niet het idee dat hij echt iets hoort, maar dat het meer is om z'n punt te maken, zeg maar. Misschien is dat bij jouw zoon ook zo?
En wat betreft die bedtijd: lijkt me helemaal prima als hij daar wel bij vaart. Net of het beter is als hij om half 11 zou gaan slapen! Mijn zoon gaat sinds hij in de brugklas zit om 9 uur naar bed maar ik merk dat het eigenlijk te laat is. Maar goed, een 13 jarige brugklasser laat zich niet alles meer zeggen qua bedtijden. Man en ik liggen ook om 10 uur meestal al te slapen dus het zal wel in de familie zitten.
nou
Ik schrok ook van die half 11 als bedtijd. Mijn zoon had eerst ook moeite met een training tot half 9 op die leeftijd. Nu is hij er wel aan gewend maar hij is 16 en gaat toch echt uiterlijk half 10 naar bed als hij de volgende dag naar school moet. Half 11 is echt heel laat voor mijn gevoel.
relaxt omgaan met angsten
Mijn dochter van nu 19 is al jaren panisch voor spinnen. Ooit heb ik het daar met een psycholoog over gehad en die zei me dat ik niet elke keer met haar de strijd moest aangaan. Daar maakte ik het alleen maar groter mee.
Sindsdien haal ik zonder verder iets erover te zeggen alle spinnen uit haar kamer als ze er om vraagt. Als haar fiets een tijdje in de schuur heeft gestaan ga ik nog steeds even met mijn handen over stuur en zadel heen zodat ze zeker weet dat er geen spinrag op zit.
Op deze manier blijft ze redelijk relaxt en ontspannen. De angst is langzamerhand wel wat minder geworden, ze durft nu in ieder geval naar de schuur toe te gaan, dat is al heel wat. En ze haalt af en toe zelf spinnen weg met de stofzuiger.
Als ik jou was zou ik dus gewoon met je zoon mee naar boven gaan. Geen drukte er om maken, hem ook niet bevestigen in zijn angst, maar gewoon even meelopen. Alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.
Maar dan wel in de gaten houden hoe dat zit met die stemmen, daar kan ik niets over zeggen.
Een vriend
Laura 2002, heb je wel eens overwogen een hond aan te schaffen? Misschien voelt je zoon zich beschermd als een hond naast zijn bed ligt.
Kamer beneden
Hebben jullie mesch 2 kamers beneden vrij zoja maak van een van de gekoze kamers door u zoon zijn slaap kamer en maak van de andere kamer een badkamer zodat hij niet bang is
Beste Sanne, het is al jaren geleden voor jou en mogelijk reageer je hier niet op maar ik ben heel benieuwd hoe het gegaan is met jouw zoon. Mijn dochter maakt nu bijna hetzelfde mee en is 11 jaar bijna 12.
Hopeljk krijg ik nog een reactie van jou.
Marie
