Was het maar altijd 'de jaren 80'.
Herkennen jullie dit.....
Dat je de 'tijd van nu' met al die 'vooruitgang qua technologie onder andere' en het 'snelle leven', dat je dan bij jezelf denkt dat je dit juist 'achteruitgang' vindt?
Dat je de tijdsgeest mist van de jaren 80 en vooruit, ook de jaren 90. De gezelligheid, de kneuterigheid, de kleding, de muziek, niet zo gehaast, de tv programma's, het buitenspelen, gezelschapsspellen. Eigenlijk het gehele sentiment. Opgroeien in die tijd was gewoon anders door de tijdsgeest van toen
Wat missen jullie uit deze tijd?
Mijn ouders hebben dat nooit gezegd. Dat betekent niet dat ik als afhankelijk mutsje ben opgevoed trouwens. Ik heb in een relatie weleens het verwijt gekregen daarbij héus niet alles alleen hoef te doen.
Ik vind het ook oneigenlijk pochen eigenlijk.
Ik vind het niet meer dan normaal dat je gewoon voor jezelf kunt zorgen. Dat hebben mijn ouders mij echt niet hoeven te leren.
Mevrouw75 schreef op 12-02-2024 om 09:50:
Mijn ouders hebben dat nooit gezegd. Dat betekent niet dat ik als afhankelijk mutsje ben opgevoed trouwens. Ik heb in een relatie weleens het verwijt gekregen daarbij héus niet alles alleen hoef te doen.
Ik vind het ook oneigenlijk pochen eigenlijk.
Pochen als je ouders je meegeven niet afhankelijk van iemand te worden?
Rockstar schreef op 12-02-2024 om 09:51:
Ik vind het niet meer dan normaal dat je gewoon voor jezelf kunt zorgen. Dat hebben mijn ouders mij echt niet hoeven te leren.
Voor vrouwen in de jaren 50/60 was het niet vanzelfsprekend.
Toen mijn moeder trouwde in 1965 mocht ze alleen haar baan behouden met toestemming van mijn vader. "Getrouwde vrouwen werkten niet".
even on topic:
Ik heb wel heimwee naar de jaren 80. Maar ja, toen was ik kind, was de wereld overzichtelijk zonder volwassen zorgen (ik moet niet alleen voor mijzelf zorgen, maar voor mijn hele gezin, voor nu én de toekomst), lachte het leven me toe in de verse groene woonwijk waar we op blote voeten naar het zwembad konden rennen. Mijn buurt voelde als camping.
Er zijn dingen van toen die ik wel in ons leven wil inbouwen, maar wat me niet lukt. Dat vind ik wel jammer.
En ja, deze sentimenten kunnen gewoon naast kennis over een ander jaren 80 bestaan.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 12-02-2024 om 10:00:
[..]
Pochen als je ouders je meegeven niet afhankelijk van iemand te worden?
Pochen als je dat hier tegenover anderen zo nodig moet roepen. Alsof die anderen afhankelijke tutjes zijn, of geleerd hebben afhankelijke tutjes te zijn omdat hun ouders dat niet hardop hebben geuit naar ze.
Mevrouw75 schreef op 12-02-2024 om 10:09:
[..]
Pochen als je dat hier tegenover anderen zo nodig moet roepen. Alsof die anderen afhankelijke tutjes zijn, of geleerd hebben afhankelijke tutjes te zijn omdat hun ouders dat niet hardop hebben geuit naar ze.
Ik vind dat geen pochen, en heb nooit gedacht dat die 44% van Nederlandse vrouwen die afhankelijk zijn van hun partner, tutjes zijn. Maar ik vind het percentage wel hoog.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 12-02-2024 om 10:03:
[..]
Voor vrouwen in de jaren 50/60 was het niet vanzelfsprekend.
Toen mijn moeder trouwde in 1965 mocht ze alleen haar baan behouden met toestemming van mijn vader. "Getrouwde vrouwen werkten niet".
Weet je wat gek is? Ook bij lesbische stellen zie je dat vouwen minder werken dan mannen. Ze werken beiden minder! Hoe zit dát?
Als je je uitgavenpatroon een beetje aanpast, kun je rondkomen met twee keer drie dagen werken.
Geen abonnementjes op van alles en nog wat, één of geen auto i.p.v. twee auto's. Zelf die wortel, ui en prei snijden i.p.v. voorgesneden soepgroente kopen...
Wij zijn dichterbij het werk gaan wonen en hebben toen meteen een auto de deur uit gedaan.
De tering naar de nering zetten en meer tijd om leuke dingen te doen.
Poezenmeisje schreef op 12-02-2024 om 12:47:
Als je je uitgavenpatroon een beetje aanpast, kun je rondkomen met twee keer drie dagen werken.
Geen abonnementjes op van alles en nog wat, één of geen auto i.p.v. twee auto's. Zelf die wortel, ui en prei snijden i.p.v. voorgesneden soepgroente kopen...
Wij zijn dichterbij het werk gaan wonen en hebben toen meteen een auto de deur uit gedaan.
De tering naar de nering zetten en meer tijd om leuke dingen te doen.
Nou, dat is natuurlijk wel afhankelijk van je baan, woonsituatie en of je (en hoeveel) kinderen je hebt. Lijkt me niet dat dit voor iedere kassamedewerker en monteur haalbare kaart is. Ook zonder abonnementjes...
Gebruikersnaaminvullen schreef op 12-02-2024 om 10:12:
[..]
Ik vind dat geen pochen, en heb nooit gedacht dat die 44% van Nederlandse vrouwen die afhankelijk zijn van hun partner, tutjes zijn. Maar ik vind het percentage wel hoog.
Wat is afhankelijk? Ik vind totaal geen werkervaring opdoen je idd afhankelijk maken, maar als je kiest voor een deeltijdbaan kun je ervoor kiezen (elders) meer te gaan werken en hoef je niet afhankelijk (voor zover) te blijven. En die "afhankelijkheid" werkt natuurlijk ook de andere kant op. Ik werk 3 dagen. Als mijn man het plots allemaal alleen moet zien te rooien moet hij ook flink schakelen om kinderen op te vangen onder werktijd, koken op al zijn werkdagen, het huishouden bijhouden, de derde shift... En ook dat lukt hem heus wel.
Neemt niet weg dat we nu beiden metvwederzijdse instemming op bepaalde punten lekker afhankelijk zijn van elkaar.
JohnnyC. schreef op 12-02-2024 om 11:43:
[..]
Weet je wat gek is? Ook bij lesbische stellen zie je dat vouwen minder werken dan mannen. Ze werken beiden minder! Hoe zit dát?
Ga het vragen aan die lesbische stellen want ik heb geen idee.
Mijn man wilde dat ik bleef werken, anders begon hij niet eens aan kinderen.
Met die huilbaby was ik BLIJ dat ik na vier maanden het huis kon ontvluchten...
Mijn collega's komen vaak naar het werk 'om even bij te komen' van de kinderen.
😄
Poezenmeisje schreef op 12-02-2024 om 16:13:
Mijn man wilde dat ik bleef werken, anders begon hij niet eens aan kinderen.
Met die huilbaby was ik BLIJ dat ik na vier maanden het huis kon ontvluchten...
Mijn collega's komen vaak naar het werk 'om even bij te komen' van de kinderen.
😄
haha, ja in de tijd dat ik een klein neverending aandachtvragend kind had was ik jaloers op al die mensen die naar het werk konden om even bij te komen van de kinderen. ik had een grote zga fulltime-baan tussen de kinderen. Dat ging van de energieslurpers naar energieslurpers. Ik was ook jaloers op jaren 80 moeders die hun kinderen gewoon het park in konden sturen om te spelen (wij woonden aan zo'n speelpark waar kinderen al flink vroeg zelf konden spelen). Of zoals een nu gepensioneerd collega zei: 'wij legden een huilend kind gewoon op zolder, dat kan nu niet meer.' (even bezijden wat we daar van vinden trouwens).
Mevrouw75 schreef op 12-02-2024 om 16:42:
[..]
haha, ja in de tijd dat ik een klein neverending aandachtvragend kind had was ik jaloers op al die mensen die naar het werk konden om even bij te komen van de kinderen. ik had een grote zga fulltime-baan tussen de kinderen. Dat ging van de energieslurpers naar energieslurpers. Ik was ook jaloers op jaren 80 moeders die hun kinderen gewoon het park in konden sturen om te spelen (wij woonden aan zo'n speelpark waar kinderen al flink vroeg zelf konden spelen). Of zoals een nu gepensioneerd collega zei: 'wij legden een huilend kind gewoon op zolder, dat kan nu niet meer.' (even bezijden wat we daar van vinden trouwens).
Op zolder?! Hahahaha daar heb ik nu nog nooit van gehoord 
