Uithuisplaatsing 4 jarige vanuit Woonboot, Diemen

En toevallig

Ben ik/was ik nogal dol op mijn eigen vader. Waren alle mannen maar zo.
HIj leeft niet meer maar was in de tijd van de kinderbescherming mijn 'strength and stay' naast een geweldige pedagoog voor mijn kinderen.

Overigens heeft/had? (leeft de vader van Liza nog) Liza ook een hele goede relatie met haar vader met wie ze haar talige instelling gemeen heeft.

Waarom

verdenk je deze vader dan meteen van iets negatiefs, als hij een groter huis wil zoeken voor zijn gezin?

Tsjor

Alsjeblieft zeg

'Speculeren heeft niet zoveel zin' hear, hear. Alle bijdrages van jou in dit verhaal staan er bol van. Deze mag ook: 'Subjectieve flauwekul.'.

Tsjor

'Ik ben een vaderhater omdat ik denk dat hij meer motieven kan hebben dan puur uit liefde voor zijn kind?'

Ja, omdat je daarnaast alles wat moeders doen met de mantel der liefde bedekt.

Om even een objectief gegeven beet te pakken

Uit haar eigen verhaal: Lisa kreeg al de schrik om haar hart, nog voordat het kindje geboren was. In het postvak vindt ze een boek, een gratis boek, over hoe een kind op te voeden. Ze reageert daar op met: oh, nou denken ze dat ik een slechte moeder ben. Er was toen nog geen sprake van kinderbescherming of wat dan ook. Er was zelfs nog geen sprake van een kind.

Hier is de verwarring (of wellicht ernstiger) ontstaan.

Tsjor

Ja, en?

Daarom is het rechtmatig dat ze lastiggevallen wordt door de overheid?

In de war

Liza is duidelijk in de war. Wat heeft het nu voor zin om haar allerlei tips te geven om haar kind terug te krijgen. Dat gaat nu echt niet gebeuren, dat ziet iedereen toch wel?

Ze moet eerst hulp zoeken voor zichzelf en als ze graag haar kind uit de pleegzorg wil hebben is de vader mogelijk een optie. Maar daar weten we eigenlijk niks vanaf, dus daar valt geen zinnig woord over te zeggen.

Er is...

Nog veel meer te vinden over deze zaak. Een nieuwsuurachtig-item van bijna 20 minuten op de Estse tv. Ik spreek geen Ests, maar de lap tekst erbij kan ook in het Nederlands. Liza is heel goed in staat om een netwerk om zich heen te verzamelen en heeft dat ook gedaan, met crowdfunding bijvoorbeeld tot aan diplomatie toe. Probleem is ook de twee nationaliteiten van haar dochter. Liza komt in dit nieuwsitem over als een leuke en slimme vrouw, die echt wat in haar mars heeft. Ze is zeker de helft van de opnames in gesprek met de interviewer.
Een heel ander beeld in oktober jl. dan de verwarde vlogs op YouTube van nu.
Overigens zijn in dat nieuwsitem ook beelden van de boot, binnen-en buitenkant. Ze laat het zelf zien. Daar schrok ik wel van en dat gaat echt niet over een beetje vies of niet opgeruimd. Zonder veel geld is die boot niet bewoonbaar te maken en ook niet veilig. Zo moet je door het water waden om op de boot te komen. Niet ideaal is een understatement.
Ik denk een hele slechte keuze gemaakt vwb huisvestin plus de melding en dit is uiteindelijk het resultaat. Stuck
between a rock and a hard place. Enfin, met toch haar houding, hoe begrijpelijk ook, zal het lastig zijn om snel haar dochter weer bij zich te hebben. Het is niet helpend.

Helaas

Helaas. Ook Liza gaat het pad van jeugdzorg op: wie is de beste ouder?

Je denkt: als ik denk zoals deze beschermers dan kan ik mijzelf er uit redeneren want zij weten niet wat ik weet en als ik dat zeg dan weten ze dat.....

Diep, diep tragisch.

Liza: je moet nu toch weten dat dit soort argumenten er echt helemaal niet toe doen!
Je krijgt zo echt geen voet aan de grond. Geen rechter is gevoelig voor ziekten van ouders, dat wordt gezien als ressentiment, vijandige beschuldiging en niet geloofd.

Ik was gelukkig tijdig gewaarschuwd door mijn advocaat in de echtscheidingszaak.

Doe het niet.

Helaas.

bedankt voor forumlezers voor alle tips!

Ik wou alleen met dit bericht aangeven dat de onderwerp is nog steeds helaas op de lucht. Hopelijk zijn jullie niet geconfroteerd met dergelijke belevenisen in eigene leven.

Voor alles

'Daarom is het rechtmatig dat ze lastiggevallen wordt door de overheid?' Nee hoor, ze werd toen nog door niemand lastig gevallen. Het kind was er nog niet eens. Maar aan de hand van een gratis boek dat in de brievenbus valt schiet ze in de modus van 'slechte ouder'. Daar is nog geen enkele instantie bij betrokken.
Ik ken het dossier verder niet en zelfs als ik het zou kennen zou ik nog geen uitspraak durven doen over de vraag of deze uithuisplaatsing wel of niet ter bescherming van het kind is. AnneJ, jij doet daar wel uitspraken over. Maar dat laat ik aan jou.

Tsjor

boek

De schuld is het boek? Wij, medemoeders, hebben allemaal die consultatiebureau foldertjes in handen gekregen. Je kan eruit halen wat je eruit wil halen. Het zijn adviezen, gestoeld op inzichten. Zo hebben ze tegenwoordig speciale autozitjes voor baby's en wordt aangeraden die andersom te bevestigen, zodat je kindje bij een aanrijding minder kans hebt op letsel. Vroeger was dat geen advies, maar gingen er meer kinderen dood. De chloor buiten bereik van kinderen bewaren. Deze waarschuwen komen ook omdat er teveel peuters overleden door vergiftiging.
Nu lijkt het net of Nederland een dictatuur is.
Het is denk ik helpend om de zorgen van jeugdzorg over het kind niet als vijand te zien. Met een woonboot, of een vijver in de tuin maakt iedere volwassene zich zorgen met kleine kinderen ivm verdrinkingsgevaar.
Maar ik snap wel dat na zoveel 'vechten voor je kind' je moe en dus verward over komt. We weten het gewoon niet, want we kennen Liza niet. Ik hoop gewoon dat ze lieve mensen om zich heen heeft, iemand die zijn hoofd koel kan houden. Niet weten waar je kind is en het niet mogen bezoeken, zo ontzettend lange tijd al, daar zouden wij allemaal moe en verward van worden

Liza

'Hopelijk zijn jullie niet geconfroteerd met dergelijke belevenisen in eigene leven.'
Ik heb wel ervaring met de jungle van jeugdzorg, raad voor de kinderbescherming etc. Maar ik ben er gelukkig goed doorheen gerold. Daarop waren mijn tips ook gebaseerd die ik je gaf toen je voor het eerst hier een bericht plaatste.
Ondertussen is bij jou een andere fase ingegaan. Ik zeg het even keihard: je hebt het gevecht met de instanties verloren. Je kind zit nu op een plek, die waarschijnlijk als 'perspectief-biedend' wordt beschouwd. Dat betekent dat iedereen (behalve jij) ervan uitgaat dat het kind daar blijft. Er zal nog een jaarlijks stressmoment komen, als de UHP moet worden verlengd. Dan kun je weer al je verzet laten zien. Maar ik vermoed dat het weinig effect meer zal hebben: de keuze wordt dan vooral gebaseerd op stabiliteit voor het kind. Dat betekent dat je kind in een pleeggezin zal opgroeien. Het blijft je kind. Maar de zorg voor je kind zal door het pleeggezin worden gedaan.
Ik hoop dat het goed gaat met je kind in het pleeggezin.
Het beste wat je nu kunt doen is: zorg dat je zelf stabiel wordt, emotioneel, financieel, wat betreft wonen en werk.
Een andere tip: overgiet de momenten waarop je wel contact hebt met je kind niet met venijn en verzet. Het gaat niet om jou, het gaat niet om jouw pijn, het gaat om je kind. Jij moet je kind nu helpen om verder te gaan met het leven en dat doe je het beste als je zelf de situatie accepteert en werkt aan de problemen die er waren/zijn.
Het is het moeilijkste wat je kunt vragen van een ouder, maar het is wel een offer als je je realiseert dat je het voor je kind doet.

Tsjor

Achteraf

'Uit haar eigen verhaal: Lisa kreeg al de schrik om haar hart, nog voordat het kindje geboren was. In het postvak vindt ze een boek, een gratis boek, over hoe een kind op te voeden. Ze reageert daar op met: oh, nou denken ze dat ik een slechte moeder ben. Er was toen nog geen sprake van kinderbescherming of wat dan ook.'

Achteraf kijk je een koe in de kont natuurlijk. Maar als Lisa hier al zo heftig op reageert, komt dat niet heel stabiel over.

nieuws

Misschien vele niet weten...
Pleegkinderen krijgen geen kans om kerst met ouders besteden. Er geldt zowiezo een "spullenverbod" ofwel ouder mag geen spullen geven aan kind. maar kers is geen uitzondering. Pas na zeuren krijg ik toestemming "3 cadeaus geven". Ik had een kerstboom meegebracht. Die was verdwijnen volgende keer al. Bezoeksmogelijkheid 1 uur per 2 weken. De ouder wordt niet gezien als ouder meer. De bezoek zelf ziet zo uit, dat begeleider zit achter de tafel en gluurt non stop naar richting mij en kind. Dat wordt bewaken benoemd. Als mogelijk, probeerd begeleider ook deel nemen in discussie, zodat kind zou godsnaam niet alleen met ouder kunnen communiceren. In gegin werd ik boos erover. Er is mogelijk om te wennen. Maar hele idee wat door media wordt gerepresenteerd dat "pleegkinderen zijn niet bij ouders omdat ouders of gek of junkies zijn" lijkt helemaal niet waar te zijn. Zelfs mijn moeder heeft poging gedaan om kind uit vragen. In begin was zij zelfs niet achter de tafel gelaten. Nog een vreemde, als er Veilig Thuis eenmaal heeft aangegeven "ouder is onschikkend" kan ouder bewijzen wat zij wilt, rechter gaat niet anders beslissen! De rechter van 3 maanden pas na afpak (hetselfde rechter die eerste beslissing maakte) zei zelfs: "kind leert goed nederlands ook als zij 12 of 15 is, daarvoor is jouw niet nodig". (Vrije citaat.)

Lieve Liza

Als ik je goed begrijp is je moeder bij jou? Ik lees dat ze mee geweest is op bezoek bij je kind bij VT.

Ik wens je hele goede feestdagen en de hoop dat je in 2021 je kind terugziet en je rechten volledig hersteld.

Het spijt me heel, heel, erg dat je dit moet meemaken. Wat je schrijft is allemaal bekend. Ouders tellen niet meer mee, ze doen er niet meer toe. Rechters geloven de beschuldigingen of ze waar zijn of niet, je kunt een eenmaal neergezet beeld zo goed als niet teniet doen.

Het idee dat het belangrijk is om Nederlands te leren, zonder jou, alsof dat goed is voor een kind, vergeleken met opgroeien bij de moeder.

Afijn, heel veel sterkte gewenst.

ketting-zorg

Wat ik ook vroeger niet wist.

De ketting van kinderzorg werkt zo, dat in principe is voor elke kind, al voor geboorte een lijntje getrokken. En dat kan gevuld worden met signjalen en meldingen en raporten. En dat deze lijn en observaties, raar genoeg hebben niks met echte gezondheid van kind te maken! Bijvoorbeeld mijn kind is kerngezond. Dus zou denken dat als kind is gezond, is het kenmerk, dat zij is al goed verzorgd. Maar dus de ketting rekent met vele factoren en kinds gezondheid is helemaal niet pre. Er is ook "of ouders van kind werken of niet", of en hoe veel meldingen zijn in Veilig Thuis dossier binnen gekomen of of ouder heeft van ambtenaar een foto gemaakt of niet. (Ik maakte een foto van RvKB werkers en ze gaf later aan dat dit was zijn "laatste druppel" om beseffen dat ik slechte gestoorde mens ben.) Dus wat ik niet wist, zeer externe factoren vinden weg in raporten. En dat Jeugdzorg heeft 2 delen: vrijwillig en gedwongen kader. Wij zitten nu in gedwongen kader. Mar dat eigenlijk vrijwillig kader is ook gedwongen!!!! Omdat als ouder is niet mee eens, worden ze gewoon naar gedwongen deel gestuurd. Ofwel, ouder dus die een beetje hersenen heeft, blijft doen wat ze willen uit angst om niet op andere deel vallen. Wij zitten daar nu in. In Estland waarvan ik kom vandaan is geen Jeugdzorg. Niet met vrijwillig of gedwongen kader. Dus ik dacht, nou ik neem advokaat en ze geven kind terug. Maar so gaat het niet in Nederland. Het schijnde, dat ouder heeft bijna NUL data input. Ofwel, er wordt zeer intensief gewerkt in hele ketting. Maar vreemd genoeg ze hebben geen "deur" om informatie hebben van ouder! Ze werken met "keurig alles opgeschrijven wat ze zien" of met "beoordelende markers" ofwel kant en klare schattingen, zoals "taalachterstand, ontwikkelingstoornis". Wat ik ook nog had verwacht, dat ze ooit inhoudelijke vragen gaan stellen ofwel dat er ergens een realistische profiel wordt geformeerd. Maar so is het ook niet. Of als, misschien zon profiel wordt gemaakt maar dan zeer stiekem en pas na veel informatieaanvragen is mij niet gelukt om deze "echte dossier" krijgen te zien. Ook een foute schatting wat ik had, Veilig Thuis of Jeugdzorg heeft iets met sociale diensten te maken... En deel van zijn taak is wellzijn van kind-ouder verbeteren. Absoluut onzin... Wat ik niet wist als buitenlander, dit is streng externe instantie die alleen werkt gericht op kind. En ouder moet als goed gewoon ook eisen voldoen maar eerst bleef ze me eisen "huur normale 2 kamer woning in plaats van je woonboot en verkoop de boot", later begon ze ook eisen "laat je controleren bij gekkendokter". Ook raar genoeg, wat betreft wellzijn van kind in zijn systeem had ik illusies. Men zou denken, kinderen van jeugdzorg leven in plekken waar ze creatieve ontwikkeling krijgen, dat ze in aanraking komen met kunst, literatuur of muziek, of ze hebben in omgeving brede mogelikheid om eigene kennisen in handwerk, wat vakgebieden ontwikkeling. Ook dat merkte ik nergens. Toen ik kind ging bezoeken in Purmerend, zat de plek erger uit dan Siberische veeshuis... betkent... paar eenzame speelgoedstukken van jaren 80, aanwijzend dat er niet te veel geld vrij is voor omgevingen van kinderen. En IJZERE dicipline. Vooral dicipline. De hele idee, dat kinderen zou het fijn kunnen hebben en de sfeer zou leuk moeten zijn... was niet ergens te zien.Nogal was de sfeer naar richting jeugdgevangenis... In Oostblok zijn zon weeshuizen juist enorm warm, vol van speelgoed en aandacht en activiteiten... niet overal geweest, alleen paar, en meestal wordt geprobeerd zon omgevingen als informeel irichten juist om van dat gevangenies-sfeertje af krijgen... Wat nog... ik wist bijvoorbeeld niet dat als ouder bijvoorbeeld wettelijk gelijk heeft... (in onze geval bijvoorbeeld was 4 jarige beschuldigd in schoolverzuim, terwijl volgens leerwet schoolplicht in leeftijd 5 begint en ik bewijs had dat kind thuisonderwijs kreeg.) Dat er gewoon nul motivatie is te merken om ouder gelijk hebben. Dat lijkt gewoon niet voordelig zijn. Er lijkt gewoon algemene motivatietekort zijn om te bemoeien over ouder! Het was overal bij iedereen te zien. De gemeente betaalt ze voor zorgen nu voor dit kind. Wat voor nog met ouder rekening houden... Ook wist ik niet dat actuele Jeugdzorg wordt doorgevoerd door corporaties... De Bascule die mijn dochter vast houdt (of die paar mensen die dat doen eigenlijk), onder wel schulnaam Levvel maar wel, het is een corporatie. Ik dacht, jeugdzorg is staatsgeregeld, dan schijnde dat alleen systeem die kinderen in dit corporatieve systeem "in chekt" is wel staats geregeld maar actuele speelregels en gedoe met kinderen wordt doorgevoerd door corporatieve deel. Kinderen als een materiaal. Er is niet veel meer behoefte om rekening houden met ouder omdat de staats-systeem checkt kind in dit corporatieve deel en ouder is letterlijk "achter de balie gehouden". Ik dacht bijvoorbeeld dat Leger des Heils is een sociale hulp biedende instelling. Dan schijnde, het is gewoon een voordeur van De Bascule. Aan ouder wordt gewoon gebeld, "zet maar een handtekening, De Bascule wilt je kind behandelen". Maar dan houdt het ook op. Waarom heb een grote corporatie zon christelijke secretaresse nodig? Waarom vieren ze niet zelf dan hele traject zodat ouder zou het minst weten dat volgens de Jeugdwet "certificeerde instelling die nu voor kind op let is De Bascule"... Momenteel wordt beloofd, "dit is Leger des Heils die ondertoezichstelling doet", in praktijk is het De Bascule, dan waarom is daar nog die Leger des Heils nodig? Voogd in principe representeert corporatieve doelen en werkt volgens corporatieve richtlijnen, watvoord dan die gezicht trekken dat het "in belang van de kind is"? Dus alles wat ik dacht lijkt helemaal anders zijn en vooral was verrassing met doelstellingen. De jaarverslag van De Bascule stelt "meer kinderen in pleegzorg is beter voor corporatie" dan is het toch in tegenstrijd in samenleving- algemene doelstelling "minder kinderen naar deze corporatie sturen".

De organisatie

Het Leger des Heils heeft diverse vormen van jeugdzorg.
De vorm waar jij mee te maken hebt is gezinsvoogdij, geen 'voogd' tenminste dat hoop ik niet voor je, dan ben je je gezag definitief kwijt.

Luister je wel naar je advocaat? Die kun je deze vragen ook stellen.
Nou ja, dan weet je hoe het precies zit. Je hebt nog je ouderlijke gezag want anders hebben ze jou niet nodig voor een handtekening.

Dus houd dat apart. Je hebt een 'gezinsvoogd' geen voogd.

De Bascule is een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie. Die doen geen 'jeugdzorg' en die hebben ook geen 'gezinsvoogden'.

Gezinsvoogden verlenen zelf geen hulp maar kunnen adviseren of aanwijzen waar je kind wel hulp van nodig heeft.

Die gezinsvoogd houd je zolang de rechter oordeelt dat dat noodzakelijk is. Hulpverlening staat daar los van.

De Bascule heeft met name 'therapeutische pleegzorg' , zij begeleiden gezinnen die zich bezig houden met kinderen met een psychisch probleem.
Ook bijvoorbeeld als een kind een trauma heeft van de UHP. Maar daar krijg je dan toch de schuld van maar ze kunnen dan wel je kind aanmelden voor therapie om te leren omgaan met angst en trauma.

Geen van allen zijn ze te vertrouwen. En geen van allen hebben als doel het herenigen van jou gezin.

De Bascule was in mijn gezin de aanstichter van een zorgmelding met een verhaal waar de honden geen brood van lusten. Het is mij, door toevallig gunstige omstandigheden, gelukt om uit de handen van de gezinsvoogdij en de UHP te blijven. Toeval dus, ja kleine dingen die ik goed deed. Maar ik begreep in die tijd dat slechts 95 procent van de ouders de zaak winnen.

Bij ons waren daar ook meerdere zittingen voor nodig waarbij de 'jeugdbescherming' van de RvdK alles verzon om de uit de lucht gegrepen beschuldigingen van de medewerkers van de Bascule te onderbouwen met argumenten.

En ja, soms wat indirect te zien, maar deze organisaties moeten wel geld verdienen dus er is een perfide motivatie achter de 'hulpverlening'.

Je praat teveel tegen deze mensen, echt, het zijn je vrienden niet.

De ouder

Voor deze instellingen ben jij als ouder van nul en generlei betekenis, behalve om uitgemolken te worden en waar nodig handtekeningen te zetten en mee te werken aan hun plannetjes.

Plannetjes van medewerkers in de gezinsvoogdij die niet opgeleid zijn in kinder- en jeugdpsychiatrie en niet in ambtenarij of justitie. Dus dat gaan op twee fronten fout.

Ze houden zich niet aan de rechterlijke regels en ze kunnen niet met zekerheid goede hulpverlening adviseren.

Bovendien moet je dat dan nog zelf betalen of zelfs zelf regelen.

Ik hoop dat je een goede advocaat hebt. Want hier komt je voorlopig niet vanaf.

Zorg heel erg goed voor jezelf ook financieel en wat huisvesting en voeding betreft. Want je komt zo in een hele negatieve spiraal terecht, dit is heel erg slecht voor JOU geestelijke en lichamelijke gezondheid. En je dochter heeft jou nodig op welk moment dan ook dat jullie weer herenigd worden.

Binnenkort of pas als ze 18 jaar is. Of eerder als ze wegloopt.

Liza, waar is de interactie? +kritisch naar jezelf kijken

Hallo Liza, het lijkt me vreselijk om mee te maken.

Maar er valt me wel wat dingen op:

1. je reageert helemaal niet op de reacties hier! Er zitten ook veel helpende reacties tussen. Of meelevende. Veel tips. Maar er is geen interactie tussen jou en de mensen hier. Waarom eigenlijk niet? Je kunt toch ook iets hebben aan de tips of meelevende woorden? Het is toch ook aardig om even wat terug te zeggen?

2. Natuurlijk moet je geen medewerkers fotograferen! Dat is toch privacy-schending?
Misschien had je daar echt niet aan gedacht. Of kun je je niet voorstellen dat dat niet mag (en dat dat erg vervelend is voor de medewerker). Maar dan kun je nu toch wel schrijven: stom van me.
Ik hoop ook dat je je excuses hebt aangeboden en de foto hebt gewist.

3. Heb je alleen maar kritiek om alles om je heen? Of kun je ook kritisch naar jezelf kijken? Zijn er zaken die je eigenlijk wel terecht vindt? (bijvoorbeeld dat het niet goed is om in een half vergane woonboot te wonen met een jong kind). Natuurlijk ben je het niet eens met de uithuis-plaatsing. Maar even los daarvan, zijn er misschien best wel dingen die beter anders kunnen. Een deel is cultuurverschil, een deel misschien karakterverschil met de gemiddelde ouder. Een deel is ook misverstand van beide kanten. Maar een deel van de kritiek is misschien een beetje terecht?

4. Je denkt alles beter te weten. Natuurlijk kloppen er zaken niet hoe het in Nederland geregeld is, ik denk zelf dat je gelijk hebt dat er veel niet goed is. Dat zal in Estland, Rusland, Engeland, Amerika, Kenia of India ook zo zijn. De zorg voor kinderen (en bemoeienis door de staat) is overal anders en er is overal wel wat mis. Als ik jouw verhaal hoor, en eerder verhalen van AnneJ en ook anderen, kan het vaak heel erg traumatisch verlopen. Niet alleen voor de ouder(s), ook voor het kind of de kinderen.
Van de regen in de drup.
Maar toch. Ze doen alles verkeerd lijkt het wel. En jij? Deed jij het allemaal goed, doe jij het allemaal goed?

Ik hoop dat je open staat voor hulp. En dat je bereid bent om daarnaar te luisteren. Zo min mogelijk oordelen en zoeken naar andermans fouten. Ook kritisch naar jezelf kijken.
En natuurlijk hoop ik dat je je dochter terugkrijgt. En dat het weer goed met jullie gaat. Veel sterkte.

Gezinsvoogd

Iedereen, De Bascule, de huisarts, de buurvrouw, de school, je moeder, je familie, je exman. Iedereen rapporteert aan de 'gezinsvoogd'.
Meestal roddel. Je leert de mensen zo wel kennen.

En de gezinsvoogd rapporteert aan de rechter. En die beslist of je de gezinsvoogd nog houdt en bovendien of de UHP nog blijft.

Dus richt je niet op de hulpverlening en richt je niet op de gezinsvoogd. Maar vraag iedereen om je heen om hun mond te houden en alleen een paar algemene zinnen paraat te hebben als men naar jou vraagt. Liever weigeren ze om te spreken met de gezinsvoogd.

Vertel ze dat: wat je de gezinsvoogd vertelt komt in het dossier als roddel. Ze zetten het neer zoals zij dat kunnen gebruiken in hun onderbouwing dat ik niet deug en mijn kind niet meer moet zien.

Richt je in je verdediging op de rechter. Noem de punten waar jij logischerwijs in je recht staat en hoop er het beste van.

Ach Liza

Ik heb helaas geen advies voor je. (behalve de dingen die al gezegd zijn, maar je vraagt ook geen advies)
Maar wil je wel ontzettend veel sterkte wensen. Wat een ongelofelijk drama. Ik hoop zo dat je sterk blijft, het goed gaat met je dochter en dat de toekomst jullie veel goeds brengt.

Iets gecompliceerder nog

https://www.skipr.nl/nieuws/spirit-en-de-bascule-verenigen-zich-in-levvel/

De kinder- en jeugdpsychiatrische instelling De Bascule gaat samen met de jeugdzorginstelling Spirit. Ze doen al jaren hun best om samen te werken en te gaan fuseren. Die fusie is inmiddels rond maar de verschillende functies bestaan nog naast elkaar, dat is niet zomaar naar elkaar toegegroeid.

Als je al een gezinsvoogd hebt van het Leger des Heils, afgesproken bij de rechter, dan ga je niet veranderen van gezinsvoogd als je een hulpverleningstraject aangaat bij een andere organisatie. Je houdt dezelfde gezinsvoogd.

En ja, in die fusie komt vast ook gezinsvoogdij aan de orde, vanuit 'Spirit' maar straks vanuit de fusieorganisatie 'Levvel'.

Inderdaad. Vrijwillig of gedwongen. Maakt niet uit.

het fenomeen

Het fenomeen wat mij verbaasde is...
De texten, ofwel raporten zijn in principe constructie. Er lijkt 2 soorten communicatie mogelijk met die JZ. 1. Ouder werkt mee en zeurt niet- nul raport. 2. Ouder heeft een mening- een raport. Optelsom van meerdere raporten betekent n. maatregel (bij onze geval dan dit OTS-UHP. Dat opzich is goed maar mogelijk mensen van buitenlandse achtergrond hoef helemaal niet snappen dat het so overdreven is.
Nogal, artsen hebben de eed van Hippcorates, soort van etisch morele guarantee, dat zijn daden en beslissingen ten goede van patient gaan. Ik kreeg strenge gevoel dat deze ambtenaren zon eer niet hebben of, dat de "fact check" tijdens het schrijven wordt niet geimplementeerd (zoals in journalistiek is redacteur bijvoorbeeld die elke stuk over kijkt voor publiceren.) Dus de texten worden uit gestuurd zonder fact check. Maar tijd later als de text is gebruikt om kind en ouder los koppelen wordt gezegd "ik weet niet, ik moet naar rapport bekijken" alsof hetselfde text wat doel heeft om los koppelen kan ineens iets bevatten wat kind en ouder nu helpen her-verenigen. Dat kan comisch-tragisch momenten creeren. Bijvoorbeeld, raport die stelt "kind kreeg geen gezonde voeding", nu in pleeggezin heeft idd. kind gewicht verloren drastisch en is te zien dat zij niet gezond eet of niet genoeg... maar volgende rechter leest wat staat in rapport, niet wat is huidige gewicht van kind en of dat normen voldoet. Kind was niet gewogen zowiezo, om deze stuk op schrijven. (De zin zat gewoon goed in het raport.)

Of "VT stuk van meldings beoordeling "kind is hyperactief" zou aanwijzen voor belang dat zij "hyperactiviteits-behandeling krijgt", ofwel, kind was te zelfverzekerd en te vrolijk voor een tijd van COVID-19, maar pas na afpak raakte kind juist in apathie en oorspronkelijke klacht van BS over "te beweeglijke kind" verdwijne van zelf maar veroorzaakte nieuwe klacht, apathie, ofwel "in belang van kind" hebben ze nu keuzen, of gaan diagnostiek doen voor hyperactiviteit of juist apathie of beide, tussendoor is kind al 1 jaar ouder geworden dus wel schoolrijp maar de raport van jaar terug beoordeelde zij juist onschikkend...Ook hoeven medewerkers die deze "magische beoordelingen schrijven" helemaal vakkundig opgeleid zijn of er staat nergens aangetoond dat ze dat zijn.

Er is dringend iets Hippocrates eed of journalistieke fact check nodig in dit systeem. Op basis wat ik nu heb gezien herken ik niet als betrouwbare wijze helaas.
Toen ik dat ondekte had ik sterke drang om te vluchten en heel erg erg snel. Ik vertrek nu binnenkort weer en mijn moeder doet een poging om kind op eigene naam halen.

een video

Heb wel geprobeerd om modelletjes bouwen op basis van onze dossier... (wetend hoe dit gebeurde verandert toch niks...)

En zette gecensureerd stukjes van onze leven uit zodat omdas- opas hebben het minst stukje van kind niet kwijt...

aan Anne J

Spirit IS de Bascule... De B. is de moeder instelling met vele namen...
De fusie tussen De B en Spirit om Levvel worden was, zoals ik begreep, zijn product Therapeutische pleegzorg was gewoon niet gemarketeerd worden door De B. anders zou De B vele boze ouders altijd achter de deur hebben en concern zou door imagologische problemen en zijn pleegzorg product onder andere naam voorkomt dat ze direcht door ouders zou belazerd zijn. Dat er verborgen structuur achter zit, was mogelijk ook al van eerste pleegzorg raport uit lezen, Spirit schreefde "wij gaan nog kijken van welke aannemer kopen wij diagnostiek en therapie" alsof mond weet niet waar komt de lepel. Niet begrepend iets over Kartelvodming Jurispudentie, viel ik gewoon als 5 jarige toen ik 3 maanden later ondekte dat het een monopolie is en Leger des Heils begon dringen dat "het is gedwongen trajce", nu geef je een handtekening dat je mee eens bent of wij brengen je naar de rechtbank en dan heb je ook rechten over je kind kwijt. (In Estland werkt het bijvoorbeeld niet so. Nauwelijks mogen grote corporaties persoon dwingen of bedreigen. Dat is zeer lokaal...)

Noor

Leuk dat jullie er zijn. Schrijven is soort van pijnstiller, en toen in eigene leven alles stabiel was, kwam ik toch hier soms te lezen wat andere mensen mee maken. Ofwel fijn dat deze forum nog bestaat...

Tuchtrecht

https://www.stichtingkog.info/media/KOG_H._Berndsen_KETENINFANTILITEIT_IN_DE_JEUGDZORG_v5_juni_18.pdf

Er is een kleine verbetering. Jeugdbeschermers hebben tegenwoordig ook een beroepsbeoordeling bij klachten: tuchtrecht.
Maar ook daar controleert men of het protocol gevolgd is en niet of ouder en kind goed geholpen zijn.

Door H. Berndsen, op verzoek van de stichting BVIKZ zijn honderden dossiers beoordeeld. BVIKZ zijn kinderen die zorg nodig hebben en om die reden hulpverlening hebben die zich dan vervolgens met roddels tegen hen keert.

En een melding doet.

Maar er zijn meer 'getuigen' dat het van de roddeldossiers aan elkaar hangt.

https://www.ftm.nl/tag/jeugdzorg
Journalistiek is er ook van alles verschenen aan boeken, literatuur, televisieprogramma's radioprogramma's promotieonderzoeken.

Er is geen kruid tegen gewassen.

Je kunt alleen maar voorzichtig zijn en doe je best om kalm en 'composed' over te komen. En praat met niemand, neem zonodig een getuige mee, houdt je teksten kort, concreet en duidelijk.

Doe je best om 'model' voorkomen te laten zien. Geen emoties.

En nee, dit is niet betrouwbaar. Jammer dat je, ondanks waarschuwingen!, toch helaas jezelf en je kind niet tijdig in veiligheid hebt kunnen brengen.

Je hebt het onderschat. Je kunt het niet geloven. Dat begrijp ik. Maar het is echt heel jammer. JIj gaat dit systeem niet kunnen opheffen.

Al jaren tijgen ouders naar demonstraties, naar kamerleden, naar petities, naar wetgeving, naar congressen (samen met de instellingen). Niets verandert er, niets.

Dat wordt uitgelegd in het promotieonderzoek van Rene Clarijs.
https://pure.uvt.nl/ws/portalfiles/portal/4596986/Clarijs_Tirannie_25_11_2013_emb_tot_25_11_2014.pdf

Er zijn ook diverse andere promoties en publicaties die aantonen wat een onjuiste indicatie een zorgmelding is en wat er daarna volgt. En wat de meldcode en justitie een schade oplevert. Al dat wantrouwen.

Allemaal bekend. En er verandert................niets.

Integendeel. Steeds meer 'normale' ouders en kinderen krijgen te maken met deze overheidsdwang uitgeoefend door commerciële instellingen.