Speelafspraken: Hoe vaak per week in groep 7?

Groep 7

Moet een kind in groep 7 echt altijd nog naar de BSO? Hoe oud is ze? Wordt ze tijdens dit schooljaar 10 of 11?
Wij kunnen niet bepalen wat 'genoeg' en 'normaal' is. Ze zit met kinderen op de BSO, ze is met kinderen tijdens sport en ze is twee werkdagen in de gelegenheid om af te spreken. Ik neem aan dat ze zaterdag en zondag ook thuis is en kan afspreken?

Als ze het niet leuk meer vindt op de BSO, omdat er geen leeftijdsgenoten zijn, zou ik haar er af halen en iets anders regelen.

Verder komen je vragen me voor alsof je voor het eerst over het fenomeen 'spelen' nadenkt en over een fictief kind. Als je een kind in groep 7 hebt, ben je toch niet volslagen onwetend over wat gebruikelijk is? Of ben jij zo'n 'Wie is die vreemde man die alleen op zondag het vlees aansnijdt?

Geen regels

Er zijn geen regels voor en het heeft ook te maken met je eigen opvattingen daarover. Sommige mensen vinden het belangrijk dat kinderen veel (hoeveel is geen regel voor) met kinderen van hun leeftijd omgaan.
Ik weet eigenlijk niet goed waarom.
Als kinderen op de opvang al samen spelen of thuis een broertje of zusje hebben waar ze contact mee hebben (kun je niet in getallen duiden) lijkt mij dat genoeg. Ook hebben kinderen vanzelf al contact met hun ouders, met andere familieleden en met vrienden van hun ouders en hun kinderen of met de melkboer op de hoek. Wie het weet mag het zeggen.
Zolang je ze niet de hele dag opsluit maar ze de kans geeft om anderen te ontmoeten in een omgeving die uitnodigt tot sociaal contact lijkt het mij prima. Ze zijn de hele dag al sociaal op school bovendien. Sommige kinderen hoeven daarna geen sociaal contact meer, liever niet zelfs.
Sommigen regelen afspraakjes voor hun kinderen. Kun je doen, hoeft niet.
Het is handig als je aan je kind kunt zien wat het zelf wil en of het zelf meer of minder contact zou wensen.

Leeftijdgenoten op de bso?

Als er op de bso ook leeftijdgenoten zijn en ze vindt het er leuk zou ik me geen zorgen maken. Een kind is niet alleen afhankelijk van contacten met klasgenoten, sport enz zijn net zo leuk. Tenminste, als je kind dat ook vindt.

speelafspraak op BSO?

Onze meiden namen wel kinderen mee naar de BSO om te spelen (vonden die kinderen vaak heel interessant en leuk).

Onze meiden gingen ook 3 middagen naar de BSO (di, wo en do). Dus ook maar 2 middagen "over" om te spelen. Nooit gedacht dat dat een probleem zou kunnen zijn. Wat wel scheelde was dat er klasgenoten/vriendinnen op de BSO zaten.
Verder werd er ook wel op zaterdag gespeeld (en soms op zondag).
En sommige weken helemaal niet, vanwege sporten en andere afspraken ofzo.

In groep 7 ging er wel een BSO-middag af trouwens en in groep 8 twee. Vond de woensdagmiddag wat lang om alleen thuis te blijven.

Jongste heeft maar half jaartje in groep 8 op de BSO gezeten. Dat kwam ook vanwege een verhuizing en de buurt leren kennen.

Trouwens zaten meiden in klassen met veel werkende ouders, dus die kinderen konden toch ook vaak niet afspreken. Gingen naar BSO / oma's / buurvrouw / sport

ze zit in groep 7

dus ruim binnen twee jaar ziet ze deze klasgenoten niet meer. Ik geloof niet dat ik me met een kind in groep 7 nog met speelafspraken bezig hield. Je hoeft toch niet elk dagdeel te vullen met sociale contacten?

Praat met je dochter, wat wil zij graag? Heb je het gevoel dat ze iets mist?

Minder gaan werken om je dochter meer speeltijd te gunnen zou ik niet doen, ze heeft volop gelegenheid met leeftijdgenoten om te gaan toch?

Mijn dochters in groep 7 en 8 spreken bijna elke dag af

Althans, ze spreken vaak niet van te voren af maar blijven na school spelen/hangen op het schoolplein met vriendinnen, fietsen met 1 of meerdere vriendinnen dan weer naar de een, dan weer naar de ander, spreken af in de buurt, bij het zwembad, bij het voetbalveld etc. En soms komen ze echt met 1 vriendinnetje thuis spelen.
Wij zijn sinds dit jaar gestopt met de BSO. Daar hadden ze geen zin meer in. Mijn man en ik proberen om de beurt op tijd thuis te zijn (gelukkig zijn we beiden redelijk flexibel) en soms zijn de meiden even alleen thuis. Alleen als mijn man en ik allebei echt laat zijn regelen we oppas.
Ik zou niet minder werken zodat ze meer kan afspreken. Ik hoop dat ze bij de BSO ook vriendinnetjes heeft? Anders lijkt 3 dagen me wel veel op haar leeftijd. En mag ze ook niet bij een vriendinnetje spelen op een BSO dag? Mijn dochters deden dat wel of ze namen een vriendin mee naar de bso. En mag ze in het weekend niet spelen. Mijn meiden spreken ook in het weekend regelmatig af, vooral na de sport net sportvriendinnen maar ook wel met meiden van school . Mogelijkheden genoeg lijkt me. Wat vindt dochter zelf? Vindt zij het te weinig?

hoe druk moet een kind het hebben

hi Jv Aalderen.

Zo te zien heeft jouw kind het al druk genoeg me sociale contacten.( School, BSO en sport en 2 x per week speelafspraak )
Is er nog ruimte voor je kind om zich te vervelen Dat is geen overbodige luxe !
Daarbij, er zijn geen regels voor hoe frequent er gespeeld moet worden met een schoolmaatje.
Kijk naar je kind en wat de behoefte is.

Groep 7

Vanaf groep 7 mocht onze dochter best de opvang overslaan als ze een speelafspraak had, hetzij bij een ander, hetzij samen bij ons thuis. Zij kon dat laatste prima aan, maar dat hoeft niet voor iedereen te gelden.

Spelen op BSO dag

Ik heb nooit begrepen waarom kinderen niet mogen afspreken op een BSO dag. Als het zo uitkomt om een keer op zo'n dag naar een vriendinnetje te gaan, wat is dan het probleem? Hierdoor zag je bij ons op school dat sommige kinderen, die elke dag naar de BSO gaan, buiten de boot vielen met speelafspraken en partijtjes.

Niet spelen op bos-dagen

Onze meiden mochten van ons wel spelen op bos-middagen, maar soms maakten de andere ouders daar een probleem van.
De meiden waren meestal tot half zes op de bso, maar bij vriendinnetjes werd dan vaak al warm gegeten en mee-eten of ophalen om die tijd werd dan lastig gevonden en dan mocht het vaak niet.
Ook wel meegemaakt dat er op "korte" middagen niet gespeeld mocht worden, want "dat was de moeite niet", omdat ze om 17.00 uur al moesten eten (wij zaten nooit voor 18.30 aan tafel).

Precies wat Marie zegt

Speelafspraken duurden meestal tot uiterlijk 17.00 uur. Ik wilde kind best ophalen bij een andere ouder maar dat lukte niet zomaar om 17.00 uur. Wel rond 18.00 uur.
Voor een kinderfeestje kon ik dat wel regelen maar niet voor elke speelafspraak. Zoveel uren kon ik niet opnemen als verlof.
Dat is het voordeel van afspreken op de BSO, met een vriendje van school. Die ouders konden vriendje dan afhalen op elk gewenst tijdstip. En zij vonden het best leuk om een keer op de BSO te zijn.

Wat te adviseren?

Hierboven wordt al genoemd dat advies moeilijk is omdat elk kind anders is. Onze kinderen zijn 7 en 10 (groep 7) maken heel weinig speelafspraken, ik denk gemiddeld 1 keer per maand. Ze gaan 2 keer per week naar de bso en spelen daar en op 2 andere dagen hebben ze aan het einde van de middag sport en ze vinden dat hun week al heel vol is. Op zaterdag ook sport en, als ze bij hun vader zijn, ook op zondag een druk programma.
Het zijn allebei kinderen die het heerlijk vinden om uren alleen te spelen en rust om zich heen te hebben.
Soms spelen ze net voor of na het eten buiten met buurkinderen maar eigenlijk ook vaker niet dan wel. Ik heb aan oudste gevraagd of ze ipv bso graag alleen, of samen met een vriendin, thuis wil zijn maar dat wil ze nog niet. Op de bso mogen er ook speelafspraken gemaakt worden maar in de praktijk doen ze dit niet.
Ik ben een tijd geleden een poos werkloos geweest dus toen was er geen bso nodig en in die tijd hadden ze gemiddeld zo'n 2 afspraken per week. Ik moet wel zeggen dat het aantal uitnodigingen voor verjaardagen hoger is als er ook meer speelafspraken zijn maar ach, zolang er nog gewoon uitnodigingen komen hebben ze er geen last van.

BSO

Mijn kinderen hebben ook vrienden op de BSO. De BSO is dus ook een deel van het sociale leven. Ze spelen daar ook volop met leeftijdsgenootjes en met vriendjes. Ze gaan ook wel eens bij een vriendje spelen ipv de BSO. Alleen inderdaad kan dat niet bij sommige kinderen omdat die ouders niet willen dat je de kinderen wat later ophaalt. Gelukkig zijn er ook flexibele ouders die daar geen moeite mee hebben. Andersom spelen er hier ook kinderen op de vrije middagen en dan halen de ouders ze wat later op als ze zelf moeten werken. Het is handig om wat flexibel naar elkaar toe te zijn.

Wat ik heb gemerkt is dat ze met sommige klasgenoten vaak spelen omdat die bijvoorbeeld in de buurt wonen, ook naar de BSO gaan of flexibele ouders hebben. Bij andere klasgenoten die ze op zich heel aardig vinden spelen ze minder vaak omdat het logistiek meer geregel is. Dat is jammer maar daar spelen ze dan wel weer op school mee.

Het verschilt ook per kind hoe vaak ze willen afspreken. Mijn ene zoon sprak op de basisschool eigenlijk elke dag af op de dagen dat hij geen BSO had. Hij genoot van het spelen met andere kinderen en vond alleen spelen altijd heel saai. Mijn andere zoon sprak veel beperkter af. Die speelde ook graag alleen of alleen met zijn zus en broer. Hij had ook veel minder vrienden. Hij sprak misschien 1x in de twee weken af. Hij had er gewoon niet zo'n behoefte aan. Mijn dochter is degene met de meeste buurtvrienden. Wij wonen wat afgelegen dus weinig andere kinderen hier maar zij heeft net het geluk wat leeftijdsgenoten te hebben met wie het ook goed klikt. Dus ze gaat vaak met hun om ipv afspraken te maken met klasgenoten. De jongste twee zijn dol op gezelschap en die spreken vaak af op dagen dat ze geen BSO hebben. Elke week wel 1 x en soms 2 x.

gelukkig?

'Gelukkig zijn er ook flexibele ouders die daar geen moeite mee hebben.'

Net of het een ontzettend positief karakterdingetje is als je flexibel bent en nergens moeite mee hebt. Nooit gedacht aan mensen die 's avonds nog werk te doen hebben of kinderen uit het gezin die 's avonds sporten of ouders die 's avonds sporten of gewoon vroege avondeters?

Ik houd niet zo van spontane meeëters op de basisschoolleeftijd (lussiknie of schietnietop) en een kind op de bank laten wachten als wij aan het eten zijn is ook een beetje vreemd.

Als mijn kind graag met X speelt en als het goed klikt en als ik weet dat X geen mieper is met het avondeten zou ik best flexibeler kunnen zijn maar niet zomaar.

flexibel

Ik denk dat ouders niet perse flexibel zijn bij alle speelafspraken, volgens mij is dat vooral het geval als er een klik is met het vriendje en de ouders dat vriendje ook graag zien. Hier blijven alleen de echt leuke vriendjes eten bijvoorbeeld, en andersom idem dito. Afspraakjes waarvan ik denk "oef, komt die weer eens spelen", daarvan heb ik ook liever dat ze op tijd worden opgehaald en niet heel flexibel een uurtje later.

We hebben ook wel eens gehad dat een kind 'wat later' zou worden opgehaald op een kinderfeestje bij ons, omdat de ouders een verplichting hadden elders die dag. Was in het weekend, maar het vriendje in kwestie werd pas om 9 uur opgehaald (ging om 6-7-jarigen), ipv om half 7. Dat vind ik dan weer een beetje slordig, we hadden het kind maar te slapen gelegd bij ons want de kinderen waren echt heel moe (en wij hadden de volgende dag weer verplichtingen, dus ons kind moest gewoon naar bed). En die ouders hadden niet het idee dat ze heel laat kwamen opdagen Ik wil best een beetje flexibel zijn, maar dan moet het kind wel een beetje in ons ritme passen...

Trivia

Ja, ik vind flexibiliteit een prettige en positieve karakter eigenschap. Het maakt het leven een stuk makkelijker voor je omgeving (en ook voor jezelf). Met betrekking tot spelende kinderen is het prettig als er wat flexibiliteit is met ophalen/brengen. Ik vind het fijn voor mijn kinderen dat ze ook kunnen spelen bij andere kinderen op dagen dat we allebei laat thuis zijn. Als elke ouder er op zou staan dat je ze om 17h00 ophaalt dan kan er dus niet vaak gespeeld wordt.

Andersom zijn wij ook flexibel. Als een ouder moet overwerken dan kan een vriendje hier mee eten of als iemand vanuit werk nog even boodschappen wil doen en dus een half uurtje later is dan afgesproken dan is dat ook prima.

Overigens staan de meeste ouders die ik ken er net zo in als wij. Zij weten ook dat dingen niet altijd gaan als gepland en dat je niet altijd stip op tijd weg kan op je werk en dat enige flexibiliteit dan erg fijn is.

Met de kinderen van ouders die alles moeilijk vinden en speelafspraakjes alleen op hele beperkte tijden willen en kunnen houden wordt er gewoon minder afgesproken. Wat soms jammer is als het leuke vriendjes zijn maar gelukkig zien ze elkaar elke dag op school dus dan kunnen ze dan spelen.

ik vind het dubbel

Jij bent dus niet flexibel op dagen dat jullie allebei niet werken maar ik moet wel flexibel zijn mbt etenstijden. Je gaat dan volledig voorbij aan het feit dat er in een gezin ook andere avondafspraken zijn die net zo belangrijk kunnen zijn als jouw werktijden en ook al is dat niet zo, veel mensen vinden het gewoon prima dat er een vriendje over de vloer is maar wel met een normale eindtijd. Spelen samen duurt gewoon vaak te lang en dan wordt het oppassen. Visite en vis blijven drie dagen fris maar vriendjes gaan vaak maar 2 uur mee

Overigens was ik zeer flexibel als mijn vriendin in de problemen zat, ze schoof gewoon haar dochters naar binnen. Jammer dat ze zulke moeilijke eters waren maar dan gaf ik ze maar een boterham.

Zoals ik al zei: ik kan heel flexibel zijn als het om een kind gaat waar mijn kinderen graag en prettig mee spelen. Als ik (of andere gezinsleden) avondafspraken heb en ik op tijd moet eten en ik heb geen rekening gehouden met extra eters bij het boodschappen doen en als het dan ook nog een mieper is mbt het eten is mijn flexibiliteit op Jammer, dan maar een positieve eigenschap minder

Triva

Hoe bedoel je met dat wij niet flexibel zijn op dagen dat we allebei niet werken? Op die dagen kan ik best een kind eerder ophalen en dan ik dat ook beter plannen. Maar wij werken allebei vrij veel dus het is meestal maar 1 middag in de week dat een van ons beiden thuis is. Soms 2 middagen. Op die dagen wil ik best een kind eerder ophalen of later brengen. Maar dan moeten natuurlijk die kinderen ook maar net kunnen en als zij die middag al andere activiteiten hebben dan kan het dus niet. Er blijven dus gewoon niet zoveel middagen over om af te spreken en dan krijg je dus dat er maar 1x in de twee maanden of zo een speelafspraak ingepland kan worden. Geen probleem verder want er zijn genoeg andere kinderen om mee te spelen maar als het een close vriendje is dan is het wel eens jammer dat het allemaal zo moeizaam gaat.

Mee eten is hier nooit zo'n probleem. De meeste kinderen eten beter bij andere ouders dan thuis. Of ze durven minder goed te klagen En als ze het echt niet lekker vinden dan eten ze maar brood (dat mogen mijn eigen kinderen dan weer niet). En dat levert eigenlijk weinig problemen op verder. Zeker niet bij wat oudere kinderen.

Maar later ophalen = niet perse mee eten. Een van mijn kinderen speelt wel eens bij een vriendje waar ze vroeg eten maar mijn kind heeft dan nog geen honger. Dus die gaat dan tv kijken of zo terwijl het vriendje eet. Van die moeder mag hij best mee eten maar hij weigert dat meestal. Nou ja, ook best. Hij kan dan thuis eten uiteraard. Wij eten niet zo heel vroeg dus mijn kinderen zijn ook niet gewend om al om 17h00 aan tafel te gaan.

Hoe ouder de kinderen hoe makkelijker sowieso. Kleuters zijn vaak wat lastiger en dan zijn speelafspraakjes op een gegeven moment vaak ook wel echt 'op' . Dus dan zet ik ze voor de televsie omdat het anders ruzie wordt. Bij oudere kinderen speelt dat veel minderen. Die hebben minder aandacht nodig, spelen langer en beter met elkaar en zijn vaak geen moeilijke eters meer (of hebben genoeg manieren geleerd om niet te klagen over het eten).

Bij kleuters snap ik ook wel eerder dat ouders wat afhoudend zijn omdat die afspraakjes ook meer van de ouders vragen. Bij oudere kinderen gaat het eigenlijk allemaal vanzelf is mijn ervaring en merk je nauwelijks dat er een extra kind in huis is.

wat ik bedoel is

dat jij anderen ouders verwijt dat ze niet flexibel zijn dus blijkbaar zijn de afspraken van jou en je partner belangrijker dan die van een ander. Die ander moet maar schuiven want jij kan dat niet.

Een kind op de bank tv laten kijken als mijn gezin eet vind ik een vreemde manier van tonen dat je flexibel bent

Ik heb geen verwijt gelezen over de flexibiliteit

wel dat het fijn is er ook flexibele ouders zijn die daar geen moeite mee hebben.

Ik heb dat ook zo ervaren. Sommige mensen eten elke dag op een vaste tijd.
Wij niet. En ik ben blij dat er nog meer mensen zijn die flexibel omgaan met etenstijd of ophaaltijd.
En ja, soms kan het bij ons ook niet in verband met andere afspraken. Volgende keer beter.

Lente

Het gaat mij er om dat flexibiliteit als een positieve eigenschap wordt gezien en dat er ook gezegd wordt: 'Gelukkig zijn er ook flexibele ouders die daar geen moeite mee hebben' en met daar wordt dan bedoelt: "Alleen inderdaad kan dat niet bij sommige kinderen omdat die ouders niet willen dat je de kinderen wat later ophaalt. '

Dus als je niet wil dat kinderen later worden opgehaald om welke reden dan ook (niet iedereen vertelt jou de echte reden) ben je opeens niet flexibel, mis je een positieve eigenschap en heb je blijkbaar 'ergens moeite mee'. Ik vind het vreemd dat dat gezegd wordt door iemand die maar 1 dag in de week de flexibele moeder kan uithangen terwijl een ander dus blijkbaar vijf dagen in de week flexibel moet zijn?

Oh zo

Oh zo bedoel je met flexibiliteit. Ja, ik kan inderdaad niet veel eerder van mijn werk gaan om vroeger op te halen. op dagen dat ik niet werk is dat geen probleem en wil ik best eerder komen.

en ik heb er inderdaad niet altijd zicht op waarom mensen niet tot later af willen spreken of moeilijk doen over een kwartier later komen. Soms geven mensen een reden, soms niet. Ook hun goed recht. Maar ik ken wel enkele ouders die gewoon wat star daarin zijn en alleen willen afspreken als aan alle voorwaarden wat betreft dag en tijdstip voldaan kan worden. ik heb ook wel eens ouders gehad die perse wilden dat speelafspraakjes op woensdagmiddag pas om 14h of 15h begonnen. Dan moet je dus eerst kind mee naar huis nemen en dan daarna nog eens daar heen brengen. Dat is prima als je allemaal op 5 minuten lopen van elkaar woont maar onze school heeft een regio functie dus dat werkt gewoon niet.

Niet mee laten eten is inderdaad niet erg gastvrij maar daar gaat het bij die ouders niet om. Mijn dochter mag daar best mee eten maar mijn dochter wil niet want ze heeft nog geen honger. Daar zijn die ouders dus ook flexibel mee. Ze mag mee eten maar als ze niet wil dan hoeft ze niet. Die ouders eten nu eenmaal vroeg en dat is ook prima maar ze laten mijn dochter daar wel regelmatig spelen ook al botst dat met hun eettijden. Dan vinden ze gewoon een oplossing daarvoor. Dochter gaat er soms ook gewoon gezellig aan tafel bijzitten maar ze eet niet mee. Die ouders eten gewoon op hun vaste tijdstip maar speelafspraakjes zijn wel mogelijk.

En nogmaals, ik heb er in de praktijk niet zo veel last van maar ik concludeer wel dat speelafspraakjes met die kinderen minder vaak voorkomen. Dat kan jammer zijn als het om goede vriendjes gaat. Het is verder ook geen verwijt maar het maakt het leven soms wat lastiger voor de kinderen die wel graag willen spelen. Maar goed dan doen ze dat maar op school.

Nur, je schrijft dat je zoon tv gaat kijken terwijl het gezin van zijn vriendje zit te eten. Dat zijn wel heel flexibele ouders dan. Ik zou dat niet goed vinden. Die tv leidt alleen maar af. Ik zou dan gewoon vragen of hij erbij komt zitten, of hij nou eet of niet.
Verder begrijp ik het niet zo goed als je je nog druk maakt over speelafspraken als ze in groep 7 zitten. Zoon hier zit ook in groep 7. Gaat niet meer naar de BSO. De ene week speelt hij wel 3 keer met een vriendje en de volgende week helemaal niet. Vind ik prima, zolang hij zich maar vermaakt. Als hij wekenlang niet afspreekt op woensdagmiddag en dan alleen maar rondhangt thuis, stel ik weleens voor dat hij weer eens afspreekt. Maar meestal gebeurt dit eigenlijk wel.
Flexibel zijn we ook wel. Er mag best wel eens iemand mee eten. Met ook een puber in huis moet dit haast wel, want die heeft regelmatig zo'n onverwachte actie, dat er opeens iemand mee eet. Zoon lift daar dus gewoon op mee. Ze eten dan gewoon wat de pot schaft en over het algemeen gaat dat goed. Zo had zoon een vriendje dat thuis nooit spinazie at omdat hij het niet lustte. Hier at hij het gewoon op, niet veel maar wel wat. Was hij achteraf ook nog heel trots op. Vind ik dan wel weer leuk.
En ja, af en toe zit er wel eens een vriendje tussen dat ik minder leuk vind. Verbieden doe ik niet gauw, maar begrenzen dan weer wel. Dochter had ooit een heel druk vriendje, dat hier echt niet langer dan 2 uur mocht blijven, want die moest je de hele tijd in de gaten houden. Zoon heeft nu weer een vriendje dat overal rommel achter zich laat slingeren en onlangs een goudvis van zoon om zeep heeft geholpen door een half potje voer in de kom te mikken. Dit was al eens eerder gebeurt, al was er toen geen vis dood gegaan. Zoon had het toen ook al gezegd, maar het ventje luisterde blijkbaar niet. Na dat voorval kwam zoon er zelf al mee dat hij dit vriendje een tijdje niet wilde laten komen. Ik hoefde het niet eens voor te stellen.

groep 6

Zoon zit in groep 6 en kan 2x in de week afspreken. De andere dagen is er training. Op woensdag zou eventueel kunnen, maar we moeten om 16:15 van huis dus om 16:00 moeten vriendjes opgehaald worden. [Ik heb liever niet woensdag want dan zijn ze hier te lang, en sommige andere ouders zouden liever tot 17:00 hun kind hier hebben, dus als speeldag komt het niet zo vaak voor.]

Hij spreekt dus 0 tot 3x af per week.

Wat mijn kind wil

Ik heb er nog eentje op de basisschool . In groep 8 nu. Van mij mag hij zoveel afspreken als hij wil. De ene week is dat iedere dag, dan twee keer en Soms helemaal niet. Hij geeft zelf wel aan wanneer hij wel of geen zin heeft. Moet wel zeggen dat hij topvriendjes heeft en deze kinderen vooral gezelligheid brengen en er nooit bonje is. Dan maakt t mij niet veel uit.
Als hij voetbaltraining op woensdag heeft komt hij uit zichzelf wat eerder naar huis omdat hij dan eerst nog even een half uurtje wil niksen. Nu ik mezelf dit zie typen denk ik,
Wat een ideaal kind is mij nummer drie!

Goh

Zonder enig waardeoordeel, voordat we daar een duscussie over krijgen, bij ons gaat het echt heel anders.
Er komt een kind mee naar huis die al in groep 7 zit -dus niet een kleintje- dan mag die wat mij betreft gewoon blijven. Als wij eten mogen ze mee eten en als ze dat niet willen/mogen niet. Dan zitten ze op de bank, of aan tafel en dan komen de ouders ze halen. Als wij om half zeven weg moeten, en ze worden om 7 uur opgehaald, dan gaan ze maar fijn even zelf wat doen.

Met kleintjes vond ik het anders, in groep 3 is vier uur spelen lang en waren ze om 6 uur ook kapot. Maar groep 7 gaat maar over en weer mee. We hebben nu twee klasgenootjes die op vaste dagen hier komen, omdat hun ouders dan werken. Harstikke gezellig. En als wij wat later thuiskomen of eerder weg moeten, dan moeten ze zichzelf maar even redden, het zijn allemaal tieners, ze weten waar het drinken staat en niemand hoeft hun billen meer af te vegen.

grappig

Flexibiliteit gaat blijkbaar maar 1 kant op: als je op tijd wilt eten ben je niet flexibel (hoewel daar misschien wel een heel goede reden voor is), maar pas laat op kunnen halen vanwege werk, dat heeft dan weer niets met flexibiliteit te maken.
Altijd grappig van die mensen die voor zichzelf heel andere maatstaven hanteren dan voor anderen…

werk gaat voor alles

Dat weet je toch, Jippox