Speelafspraakjes en andere regels / opvoeding
Mijn dochter zit in groep 1 en heeft haar eerste speelafspraakjes achter de rug. Helaas was het een nare ervaring voor haar. Mijn dochter is een verlegen en gevoelig meisje, en wij zijn nogal gemakkelijk thuis. Ze is bijvoorbeeld gewend om zelf de (koel)kast open te doen als ze honger / dorst heeft en iets te pakken. Dat deed ze dus ook in haar totale onschuld bij een vriendje thuis, waarna ze terechtgewezen werd door de ouder van het vriendje. Ze was helemaal overstuur achteraf (mijn dochter is iemand die het heel graag "goed" doet) en ze durft nu niet meer bij andere kindjes thuis te spelen.
En ik zit ermee, want ik weet dat er meer dingen zijn die voor haar de normaalste zaak van de wereld zijn, maar bij andere huishoudens zouden opvallen, en ik weet ook dat ik zelf niet heel goed zicht heb op wat normaal is (ik heb zelf ook geen typische opvoeding gehad, ben niet van origine Nederlands en ook mijn man is buitenlander, dus er zijn ook cultuurverschillen). Ik heb weinig zin om mijn hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid, maar ik vind het ook heel naar hoe dit gelopen is. Ik ben ook een beetje boos op de ouder in kwestie, omdat zij het hele voorval afdeed als brutaliteit van mijn dochter, terwijl ze gewoon niet anders gewend is, en het niet bij haar op zou komen om brutaal te zijn: ze is juist een enorme pleaser.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Een lijst van regels die ik mijn dochter kan leren zodat ze bij andere mensen thuis niet op haar kop krijgt? Van tevoren met de ouders spreken? Ik wil ook geen aannames doen over hun opvoeding. Zijn er hier nog andere ouders die afwijken van de meerderheid wb regels en opvoeding, en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik trek het me misschien teveel aan, maar dochter was erg van streek, en we zijn hier nieuw in het dorp, en ik wil zo graag dat het past.
Agossie. Gewoonteverschillen houd je altijd maar het is inderdaad niet zo gebruikelijk dat vierjarigen zichzelf bedienen uit de koelkast, thuis of bij anderen. Dan nog kun je dat ook op een vriendelijke manier brengen (is misschien ook wel gedaan maar anders overgekomen).
Volgens mij heb ik mijn kinderen destijds verteld dat ze bij anderen moeten afwachten wat ze krijgen, maar als je dorst hebt mag je wel om drinken vragen. Je kunt bijvoorbeeld ook hebben dat mensen het brutaal vinden als een kind een duur ijsje kiest op een uitstapje, daarom kun je beter eerst kijken wat de rest doet.
Maar in het algemeen is het niet ‘normaal’ dat volwassenen horkerig doen tegen kleuters. Die doen nog te kort mee om precies te weten wat je wel en niet kunt doen.
Verschillen hou je natuurlijk altijd. Er komen hier ook regelmatig kinderen spelen met andere gewoontes. Ik blijf gewoon aardig en als het iets is wat ik echt niet wil dan leg ik gewoon even uit dat hier thuis we het iets anders doen. Gewoon op een aardige manier, niet boos of zo.
Voorbeelden zijn bijvoorbeeld dat bij sommige mensen je op de bank mag springen en bij andere mensen niet, dat je schoenen in huis aan mag houden of juist niet, of dat je alleen schoenen beneden mag dragen en niet boven, dat je bepaalde dingen (zoals fruit) wel zelf mag pakken of dat je niks zelf mag pakken, dat je speelgoed mee naar beneden/buiten/boven mag nemen of juist niet, dat je met alles tegelijk mag spelen of juist met 1 ding tegelijk, dat je na afloop van het spelen mee moet helpen met opruimen of juist niet mee moet helpen want de ouder heeft zijn eigen manier om dat te doen, dat je moet vragen voor je tv mag kijken, computer spelletjes spelen of juist niet hoeft te vragen, of er tijdens speelafspraakjes sowieso tv mag worden gekeken....
Die dingen verschillen vaak onderling. Kinderen leren dat vanzelf wel een beetje (bij Pietje thuis krijg je geen snoep, bij Jantje thuis mag je zoveel op de computer als je wil...)
Het een is ook niet perse gewoner of beter maar gewoon anders.
Je mag verwachten van de ouder waar het speelafspraakje is dat die gewoon vriendelijk en rustig de regels uitlegt.
Dat van die koelkast open doen zou ik wel uitleggen aan je kind. Dat dat in de Nederlandse cultuur echt een ding is. Bij mij zou ze geen preek krijgen maar ik zou wel vriendelijk uitleggen dat ze dat zou moeten vragen en dat we meestal een gezamenlijk eetmoment plannen.
Mijn kinderen (nu 17 en 20) kregen altijd na school fruit en drinken en als er vriendjes waren kregen die dat ook.
Ik heb mijn kinderen altijd geleerd dat je niet om eten/snoep en drinken vraagt naar wacht tot je iets aangeboden wordt. Als je echt dorst hebt dan mag je wel om water vragen.
Mijn kinderen zaten op een multiculturele basisschool waardoor ik hier van Oost-Europees tot Aziatisch tot Marokkaans en Turks over de vloer gehad heb. Zoveel culturen, zoveel gebruiken. Mijn dochter werd als heel onverhoeds gezien, omdat ze sinaasappelsap weigerde op te drinken. Ze kon het niet verdragen door een probleem aan haar maag.
Vaak maakte ik even een praatje met de ouder voordat kind ging spelen of ik een kind meenam. Even zeggen wat kind wel of niet kon eten of wel of niet mocht doen qua spelen.
Je kunt niet regeren buiten je eigen huis maar dingen die jouw kind echt in gevaar brengen kun je wel verbieden. Spelen bij de sloot zonder zwemdiploma, sinaasappelsap drinken voor mijn dochter.
Het verschil in de culturen is machtig mooi en dat leren je kinderen van maar het blijft vaak wel moeilijk.
Ik zou er ook wel iets van gezegd hebben als een kind hier zo maar iets uit de koelkast zou pakken maar niet op een boze manier. Het is ook wel een beetje brutaal. Laat het een goede les zijn geweest want ze zal dat echt geen tweede keer meer doen. Ik heb als kind zijnde ook moeten leren dat er overal andere gewoontes zijn. Zo bleef ik tussen de middag eten bij een vriendin. De tafel was gedekt en ze hadden verschillende soorten vleeswaren op tafel. Ik pakte een plakje schouderham om zo uit het vuistje te eten. Dat mocht bij ons thuis en we deden dat allemaal. Die vader werd boos op mij en zei van wat doe jij nou? Ik was een jaar of 6 en erg geschrokken maar het was een goede les.
Kind uitleggen dat het bij andere mensen soms anders gaat dan thuis. Dat het niet goed of fout is, maar gewoon anders. En dat de papa/mama/verzorger van vriendje dat dan wel zeggen als ze iets anders verwachten. Dat is niet erg.
En dat ze als ze bij anderen iets wil doen dat eerst even moet vragen; eten/drinken pakken, naar buiten/boven, op de bank springen, hut bouwen met kussens, televisie aanzetten wat dan ook. Als ze iets wil, eerst vragen of het mag. Dan hoeft ze geen hele lijst met regels van buiten te leren.
Ik kan best begrijpen dat je dochter geschrokken is en het is aan een kind van die leeftijd ook best moeilijk uitleggen van wat ‘normaal’ thuis is, dit bij iemand anders niet zo vanzelfsprekend is.
Is het misschien een idee om je eigen handelen bij anderen voorlopig ook thuis te hanteren totdat dochter wat ouder is en echt begrijpt dat er bij anderen ook andere regels gelden? Ik neem hierbij gemakshalve even het voorbeeld van de koelkast, pak jij bij vreemden/kennissen ook zelfstandig iets uit de koelkast bijvoorbeeld? Lijkt mij van niet (eigen invulling), dus mss thuis je kind voorlopig ook leren dit te vragen?
ach wat sneu, maar eerlijk gezegd had het mij ook kunnen gebeuren, dat ik zo verbaasd zou zijn dat een kind zomaar iets uit de koelkast pakt (in mijn ogen brutaal), dat ik per ongeluk wat bozig over was gekomen. Bij sommige kinderen moest ik echt op duidelijke toon grenzen stellen, anders werd het hele huis overhoop gehaald bijvoorbeeld.
Probeer er over te praten met je dochter, eventueel met de moeder waar ze was.
En ik zou haar leren dat vragen altijd mag (als je trek of dorst hebt), zeuren niet (nee = nee)
Wat hierboven is gezegd inderdaad. Ik denk dat je dochter het meeste er aan heeft als je haar begeleid in het "gast zijn". Ik weet niet hoe vaak je zelf bij Nederlandse mensen op visite komt maar wellicht kun je als je een keer samen ergens bent haar wat ongeschreven regels uitleggen? (Om drinken vragen mag, zelf pakken niet)
En je kunt haar ook gewoon uitleggen dat de ouder van het vriendje heus niet tot het einde der tijden boos op haar blijft en dat als ze er mee zit ze alnog sorry kan zeggen (hoeft niet overigens). Maar je doet nu een beetje alsof je dochter geen blaam heeft en je vindt dat je je opvoeding niet hoeft aan te passen. Maar op deze manier trekt ze op haar 12e nog steeds bij iedereen de kasten los en het lijkt me ook niet dat je wilt dat je dochter dan niet meer welkom is om haar gedrag.
Goede les dat het bij anderen anders is dan thuis. Niet zo'n punt van maken hoor, leert ze van.
Kind is hier ook gewend om zelf drinken te pakken als hij dorst heeft, maar hij weet ook dat hij dat bij een ander niet moet doen en hij dan iets netjes moet vragen.
Ik zou die moeder even vragen naar het koelkast'incident'. Best kans dat de moeder het niet zo zwaar opneemt, en jij je voor niets zorgen maakt dat je er niet tussen komt in het dorp. Zeg er ook even bij dat je dochter thuis aardig van streek was en dat ze niet doorhad dat ze iets verkeerd deed. Zo kun je gelijk inschatten of de moeder zelf misschien een beetje een hork is die kleuters al te bestraffend toespreekt, of dat je dochter erg gevoelig was.
Ik vind het niet netjes als een gast zelf van alles gaat pakken in mijn huis dus ik zou een kind daar zeker op aanspreken. Het maakt nogal een verschil of je ergens woont of niet.
Als je ergens te gast bent, wacht je af wat er aangeboden wordt en anders kun je het netjes vragen. Dit zou ik haar zeker wel leren. Ook dat het niet overal hetzelfde gaat.
Je kunt onmogelijk weten van alle andere kinderen wat overal thuis de gewoonte is. Daarom een beetje afwachten en als mensen iets aangeven over hoe het bij hun gaat, dan volg je dat gewoon op.
Je kunt haar zeker wel stimuleren om te blijven spelen bij anderen. Het is niet nodig om na één incident dat voortaan te vermijden.
TO sorry maar ik vind dat de blaam hier bij jou ligt. Dat jouw gewoontes en manier van opvoeden bij jullie helemaal oké is, is voor je dochter bekend, maar je had haar moeten leren dat bij andere mensen thuis de gewoontes en gebruiken anders kunnen zijn. Dan had ze afgewacht tot ze iets kreeg. Ik zou hier zeker iets mee doen.
Ik vraag me dan af, je bent toch al wel eerder ergens op bezoek geweest met een kind dat al 4 is? Dan weet het toch dat het ergens anders niet zomaar iets mag pakken? Nou gingen wij echt niet vaak ergens op bezoek, maar tegen de tijd dat de oudste 4 was, waren die paar keer per jaar echt wel voldoende geweest om niet eens zomaar iets van de tafel te pakken.
Ik zou ook verbaast zijn als een kind mijn koelkast opentrekt en zichzelf wat te drinken inschenkt of iets te eten pakt. Mede omdat mijn eigen kinderen dat ook niet mochten op die leeftijd. Water drinken zoveel als je wil, maar geen frisdrank. Als je honger hebt vraag je iets te eten, anders zou het zomaar kunnen dat we bijna gaan eten en ik voor niets sta te koken. Kortom ik wil weten wat mijn kind binnenkrijgt....
Edit: je zegt "ik heb geen zin mijn hele opvoedingsstijl aan te passen aan de meerderheid". Dat heeft hier toch niks mee te maken? Je moet je kinderen bijbrengen dat bij anderen thuis soms andere regels gelden. Dat moeten mensen van Nederlandse origine ook.
