Schoonouders geen tijd voor onze zoon.
Dag lieve lezers,
Ik zou heel graag jullie mening willen horen over het volgende :
We hebben een zoontje van bijna 5 jaar, die erg weinig aandacht van zijn opa en oma (mijn schoonouders) krijgt, en dat komt als volgt :
Mijn schoonouders hebben 4 kleinkinderen. Het zusje van mijn man, mijn schoonzusje, heeft 3 dochters, van 12, 8 en 7 jaar oud, en daarbij dus ons zoontje van bijna 5.
Mijn schoonmoeder en ik hebben een wisselende band. Dat komt omdat ik niet met mijn schoonzusje overweg kan. Wij staan in alles lijnrecht tegenover elkaar, zo ook met onze opvoedingen. Mijn schoonzusje is heel vrij met haar dochters. Ze kennen bv. nauwelijks regels, worden niet gecorrigeerd, mogen ontzettend veel, zijn enorm verwend, krijgen giga veel snoepgoed, en op tafel staat meestal patat, chinees, enz. Mijn man en ik hebben echter gekozen voor een "traditionelere" opvoeding. Ja is ja en nee is nee, wij houden wel van regels, duidelijkheid, gezond eten, en correct opvoeden.
Mijn schoonouders zijn er alleen voor hun kleindochters. Ze doen ontzettend veel met ze, van naar speeltuinen gaan, uit eten, oppassen en ga zo maar door. Voor mijn zoontje is nooit geen tijd! Ze komen bijna nooit bij ons, als wij ze niet af en toe opzoeken zien we ze niet. Als ik met mijn schoonmoeder een gesprek aan ga, gaat het ook bijna alleen over haar kleindochters.
Mijn zoontje begint dit nu echt op te vallen. Hij heeft mijn schoonmoeder laatst al voor het blok gezet, en gezegd dat hij ze nu wel heeeeel lang niet gezien had. Mijn schoonmoeder maakte zich er vanaf dat ze altijd druk zijn. Het liefst zou ik ze helemaal mijden, maar dat vind ik voor mijn man niet eerlijk en voor mijn zoontje niet leuk.
Ik heb hun hier al wel eens mee geconfronteerd, maar dan word ik echt keihard afgescheept! Krijg ik bv opmerkingen dat ik en mijn man zelf weinig initiatief tonen, en dat er van haar dochter tenminste wel veel uitgaat. En dat ze zelf ook graag dingen willen doen, want mijn schoonvader is nu ruim een jaar met pensioen en willen ze tijd voor zichzelf.
Mijn eigen ouders zijn wel heel gek op mijn zoontje, en geven hem wel veel aandacht. Zij hebben 3 kleinkinderen, 2 grotere jongens en mijn zoontje, en alle aandacht wordt eerlijk verdeeld.
Herkent iemand zich hierin? Of kan iemand mij tips geven hoe met mijn schoonouders om te gaan?
Fiorah schreef op 27-01-2022 om 16:10:
[..]
Goede vraag.
Als de relatie met schoonzus gevoelig ligt, en alle partijen weten dat, snap ik wel dat bijvoorbeeld oudejaarsavond gevoelig ligt. Tenminste, als je man weet dat er dan inderdaad altijd een afspraak met z'n zus staat. Dan is het dus net alsof je met het verzoek vraagt om te kiezen voor jullie in plaats van voor het jaarlijks ritueel.
Kan het zijn dat ze het gevoel hebben dat ze schoonzus bij jullie moeten promoten? Als een soort van tegengewicht voor jullie mening over haar?
Ik snap overigens oprecht niet waarom je die ene keer dat je ze wel ziet nog grenzen moet aangeven bv. ten aanzien van snoep. Als je kind er wekelijks komt, is het wat anders. Maar als je ze zelden ziet, waarom mogen ze die paar uurtjes dan niet gewoon doen wat ze willen zonder dat jullie er bovenop zitten?
Dat kan nodig zijn. Mijn schoonmoeder kon zover doorslaan in het verwennen dat de hele auto werd ondergespuugd.
Na een gevulde koek, een mars, cola en chips trok ik meestal aan de rem. Dat er niet ook nog een handje schuimpjes en ijs werden gedeeld.
Fiorah schreef op 27-01-2022 om 16:10:
[..]
Maar als je ze zelden ziet, waarom mogen ze die paar uurtjes dan niet gewoon doen wat ze willen zonder dat jullie er bovenop zitten?
Omdat ze sowieso niet mogen 'doen wat ze willen' met het kind van een ander. Ook op andere vlakken, bv veiligheid.
Het is natuurlijk heel erg lastig reageren omdat we het verhaal maar van één kant horen. En ik weet uit ervaring dat relaties met schoonfamilies heel heel erg complex in elkaar kunnen steken.
Mijn ouders zijn het contact met hun oudste zoon/mijn oudste broer bijna kwijt geraakt. Op dit moment wel weer meer contact.
Ik denk dat het ook komt doordat je te maken hebt met verschillende gezinsculturen. Hoe verder die uit elkaar liggen hoe ingewikkelder het wordt.
Mijn schoonzus kwam uit een gezin waar veel nadruk werd gelegd op.. correct opvoeden ( inderdaad iets wat TO ook van zichzelf zegt,,,, het is dat mijn broer meer kinderen heeft) Maar ook op "als je op een sport gaat dan moet je er wel voor gaan en zo mogelijk ook bekers halen, in de selectie terecht komen etc. Je moet gaan voor het hoogste wat je kunt bereiken, desnoods met bijlessen naar het gymnasium etc.
Mijn ouders zijn mensen die niet veel zelfvertrouwen hebben, snel zeggen "gaat dat wel lukken?" maar ook ontzettende lieverds die iedereen omarmen en waar het heel vaak gezellig was en is.
Dat botste.. tel daarbij dat de moeder van mijn schoonzus ook een ongelooflijk aanwezig type is en mijn ouders klapten daar gewoon compleet van dicht als ze daar op verjaardag zaten. Wat weer werd geïnterpreteerd als onverschilligheid 
. Toen ik dat laatste eens vertelde tegen mijn vriendinnen zeiden die; "hé hoe kun je nu ruzie maken met jouw moeder en haar onverschillig noemen" Nou dat kon dus.
Tel daarbij op dat schoonzus ook nog een jaloerse inslag had/heeft en zelf ook moeite had met dingen uitspreken en het drama was compleet. ( ook nadelig voor haar! zo zijn broer en schoonzus jarenlang! chagrijnig geweest omdat ze dachten dat mijn ouders iets voor mij hadden betaald en dat was niet eens zo...dat hadden ze beter even kunnen navragen ipv jarenlang mokken echt 
)
Dus ja... ik krijg altijd lichtelijk de kriebels van dit soort vragen.
Is het echt zo dat die (klein)dochters bijna nooit tegengas krijgen er op de tafel bijna alleen maar patat en chinees staan ( serieus?? elke avond ??) Het kan hoor en dan zijn het waarschijnlijk vervelende draken. Maar ik krijg eerlijk gezegd ook een beetje de pip van mensen die hun eigen opvoeding zoveel beter en gezonder en consequenter vinden. Het klinkt alsof de schoonzus helemaal niets maar dan ook niets goed doet. Echt TO lees nog eens heel goed wat je zegt. Weet je, iedereen! heeft goede en slechte kanten. Weet je wel zeker dat je die negatieve houding niet uitstraalt? Benoem eens de goede kanten van je schoonzus, als je dat niet lukt dan weet ik honderd procent zeker dat je negativiteit uitstraalt.
En dan: Als het echt nare mensen zijn en je schoonzus is ook 100 procent een naarling tjsa waarom zou je dan nog naar ze toe willen?
Maar je stelt de vraag dus ik neem aan dat je er wel wat mee wil.
Ik zou zelf.. desnoods met een mediator ( als het je echt heel erg dwars zit) het gesprek aangaan en dan ook echt goed luisteren. Begin met de minste te willen zijn en luister wat ze te zeggen hebben. Wellicht hangt het hele geval aan elkaar van "ik denk dat jij denkt dat" Misschien voelen zij zich echt afschuwelijk als ze bij jullie zijn en voelen zij zich continue veroordeeld. Zijn ze bang voor een lijst met geboden en verboden als ze kleinzoon op bezoek krijgen. Of afkeurende blikken. ( probeer echt eerlijk te zijn, afkeuring blijkt vaak uit blikken. Als je het oprecht geprobeerd hebt en het dan nog niet lukt dan kun je niets anders doen dan het maar wat leefbaar te houden.
Verder eens met andere reageerders: een kind van vijf zegt meestal niet uit zichzelf "wanneer mag ik nu eens een keertje komen" kleine potjes hebben grote oren inderdaad, dat is toch iets wat hij van jullie heeft opgevangen, daar maak je het niet beter mee.
Valeria schreef op 27-01-2022 om 16:49:
[..]
Omdat ze sowieso niet mogen 'doen wat ze willen' met het kind van een ander. Ook op andere vlakken, bv veiligheid.
Nee natuurlijk niet maar dit klinkt wel héél, héél negatief. Zouden opa's en oma's niet voorzichtig zijn met hun kleinkinderen. Mijn ouders zijn voorzichtiger met hun kleinkinderen dan met de kinderen.
Man man wat een negativiteit naar grootouders toe. Ik hoop dat ik niet zo'n zure afkeurende schoondochter krijg, lieve help zeg.
@Leene, jouw ouders zijn voorzichtiger met hun kleinkinderen. Maar dat geldt niet voor iedere opa/oma. Mijn vader liet kleinkind (2j) op vakantiepark bij een zandbak achter en liep weer naar het huisje. Hij dacht dat dat wel kon. Zandbak lag verraderlijk dicht naast vijver.
En als ik mijn schoonmoeder met de nichtjes op de snelweg zag rijden, was ik blij dat onze kinderen met ons mee reden. twee voorbeelden van onderschatting.
we kunnen niet op afstand oordelen over de bezorgdheid van een ander. Als ouder, vraag je iets om een reden. Dan is het fijn als opa/oma daar aan willen denken.
Niet omdat je je (schoon)-ouders niets gunt, maar omdat je genoodzaakt bent voor je kind te denken.
Leene schreef op 27-01-2022 om 16:53:
[..]
Nee natuurlijk niet maar dit klinkt wel héél, héél negatief. Zouden opa's en oma's niet voorzichtig zijn met hun kleinkinderen. Mijn ouders zijn voorzichtiger met hun kleinkinderen dan met de kinderen.
Man man wat een negativiteit naar grootouders toe. Ik hoop dat ik niet zo'n zure afkeurende schoondochter krijg, lieve help zeg.
Dat heb je natuurlijk, deels, zelf in de hand. Als je als schoonmoeder in spé tijdens de eerste kennismaking je al negatief uit over het meisje dat je zoon meebrengt dan kan het zomaar nooit meer gezellig worden.
Ik heb ervaring.
Met opmerkingen over:
- Een meisje uit het eigen dorp was beter geweest
- Dat dit meisje wel heel vrij opgevoed is
- Dat dit meisje minder leuk is dan de vorige vriendin
maak je je niet meteen geliefd.
Inmiddels zijn we 28 jaar verder en is er weinig veranderd.
Valeria schreef op 27-01-2022 om 16:49:
[..]
Omdat ze sowieso niet mogen 'doen wat ze willen' met het kind van een ander. Ook op andere vlakken, bv veiligheid.
Natuurlijk is veiligheid belangrijk en als je kind niet veilig is, grijp je in. Dat is echt iets anders dan meer koekjes dan je zelf zou geven. Zeker als je weet dat je zelf behoudend bent op dat vlak.
Fiorah, to is toch echt zelf de enige die die vraag kan beantwoorden. Wanneer zij meegaand is en begripvol zonder oordelen, dan springt die schoonzus toch niet steeds uit haar panty.
Viva-amber schreef op 27-01-2022 om 18:53:
Fiorah, to is toch echt zelf de enige die die vraag kan beantwoorden. Wanneer zij meegaand is en begripvol zonder oordelen, dan springt die schoonzus toch niet steeds uit haar panty.
Daarom zeg ik ook dat het een goede vraag is. Die strijd moet getriggerd worden door iets. Als je weet wat dat is en je kunt daar iets mee (en dat wil je ook), heb je waarschijnlijk (een deel van) de oplossing te pakken.
Ik vind het voorbeeld van oudejaarsavond niet zo sterk to. Je doet alsof schoonouders moeilijk doen terwijl jullie hun de hand reiken. Maar als je weet dat ze ieder jaar bij schoonzus doorhouden is het toch onhandig om ze juist die avond te vragen? Iemand uitnodigen op een moment waarvan je weet dat diegene al plannen heeft is sowieso wat gek imo. Maar helemaal in jullie situatie; de relatie tussen jou en schoonzus is al gespannen en dan vraag je haar ouders om naar jou te komen op een dag waarvan je weet dat ze met haar hebben afgesproken. Als je schoonzus nu ook had gevraagd was het heel anders.
Voor de vakantie,of anderszins dagje oppassen op zoon zou je ook aan hun kunnen vragen of ze dat leuk vinden en zo ja wanneer het zou uitkomen. Als ze niks weten te noemen houdt het op. Maar wie weet leidt het wel ergens toe. Zou ook voor zoontjje fijn zijn nu hij het kennelijk door heeft. Want mss kies je echt steeds een ongelukkige dag, bijv vaste oppasdag, sportmiddag oid zonder het te weten (of wetend zoals oudejaarsdag, maar het belang voor hun missend).
En als zoon mag gaan, laat dan voor één dagje die opvoeding los!
Fiorah schreef op 27-01-2022 om 18:48:
[..]
Natuurlijk is veiligheid belangrijk en als je kind niet veilig is, grijp je in. Dat is echt iets anders dan meer koekjes dan je zelf zou geven. Zeker als je weet dat je zelf behoudend bent op dat vlak.
Maar ook bij koek en snoep houdt het ergens op. Ik neem aan dat de meeste mensen het best okee vinden als oma er 1 of 2 meer geeft dan normaal. Maar bij een continue stroom van koek, snoep, chips, chocola hoef je je als ouder niet te verschuilen achter 'oma's huis, oma"s regels'. Dan kun je gewoon ingrijpen. Ik vind het eerder gek dat iemand dat niet zou durven.
En als jij er rekening mee zou moeten houden dat oma minder behoudend is, kan oma er ook rekening mee houden dat jij meer behoudend bent.
Ik lees nu ook dat je schoonzusje graag een betere relatie met jou zou hebben, maar dat dat voor jou niet zo hoeft. Wat jammer. Nodig haar eens uit! Een leuke tante is net zo belangrijk als een leuke opa en oma.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 17:38:
@Leene, jouw ouders zijn voorzichtiger met hun kleinkinderen. Maar dat geldt niet voor iedere opa/oma. Mijn vader liet kleinkind (2j) op vakantiepark bij een zandbak achter en liep weer naar het huisje. Hij dacht dat dat wel kon. Zandbak lag verraderlijk dicht naast vijver.
En als ik mijn schoonmoeder met de nichtjes op de snelweg zag rijden, was ik blij dat onze kinderen met ons mee reden. twee voorbeelden van onderschatting.
we kunnen niet op afstand oordelen over de bezorgdheid van een ander. Als ouder, vraag je iets om een reden. Dan is het fijn als opa/oma daar aan willen denken.
Niet omdat je je (schoon)-ouders niets gunt, maar omdat je genoodzaakt bent voor je kind te denken.
Jup. Mijn moeder is zo bezorgd over de kleinkinderen dat ze overal gevaar ziet. Ook bij dingen die ze ons als kind makkelijk liet doen. Schoonnoeder boodt de kinderen een frikadel aan toen ze 6 maanden waren...
Het kan alle kanten op
