Schoonouders geen tijd voor onze zoon.

Je schrijft dat je zoontje door begint te krijgen dat zijn schoonouders heel weinig aandacht voor hem hebben. Ik denk dat dat wel meevalt, of jij moet hier zelf een aandeel in hebben. Natuurlijk merkt hij dat hij z'n ene opa en oma meer ziet dan zijn andere opa en  oma maar daar zal een kind niet uit zichzelf een negatieve lading aan geven. Dit gebeurd heel vaak, vanwege afstand, wel of niet werken, wel of niet oppassen etc. Mijn  kinderen zagen mijn ouders veel minder dan mijn schoonouders omdat we in het zelfde dorp als schoonouders woonden en zij al met pensioen waren. Mijn ouders woonde verder weg en werkte nog. Die zagen we dus maar af en toe. Ik heb de kinderen nooit iets horen zeggen hierover. Kinderen nemen zulke dingen gewoon zo als ze zijn. Tenzij jij jouw gevoel hierover overbrengt op je zoon. Hij weet (als het goed is) namelijk niet dat je schoonouders meer aandacht hebben voor zijn neefjes en nichtjes.
Hij zal het accepteren zoals het is. Proberen niet jaloers te zijn. Dat heeft geen zin. En projecteer het niet op je zoon. Laat jouw man voornamelijk het contact onderhouden met zijn ouders. En laat het contact tussen jou en schoonzus geen invloed hebben op het contact tussen jou en je schoonouders. Jij hoeft geen mening of oordeel te hebben over hoe zij hun kinderen opvoeden. Ik snap sowieso niet waarom dit zorgt voor verstoring van jullie relatie. Laat dat lekker gaan. Is niet jouw zaak. En praat hier zeker niet over met je schoonouders. Dat is voor hen niet prettig. En ik snap dat dat niet bevorderlijk is voor jullie contact.

Je kan een relatie niet forceren. Ik zou een stapje terug doen en het initiatief bij hen laten. Laat het idee dat je kinderen per se een band met ze moeten hebben los. Een opa en oma die eigenlijk niet willen heeft voor je kinderen echt nul meerwaarde.
Misschien dat het over een tijdje beter gaat als zaken wat bekoeld zijn

Overigens grijp je in je laatste reactie weer terug naar schoonzus. Ze is dominant en haar kinderen zijn verwend.

Maar dat heeft niets te maken met jullie relatie met schoonouders. Haal schoonzus eens helemaal uit dit verhaal en kijk eens kritisch naar wat er dan tussen jullie in staat. 
Geven jullie veel commentaar op schoonzus? 
Leggen jullie opa en oma regels op?
Zijn jullie verwachtingen realistisch?
Misschien is er oprecht niets dat jullie verkeerd doen of aan kunnen passen, in dat geval ligt de bal bij schoonouders, want je kunt dat niet voor een ander oplossen, maar je focus ligt nu te veel op een externe oorzaak.

Ik ging met mijn kinderen bij opa en oma langs op een dag dat haar kinderen er niet zouden zijn zodat opa of oma tijd voor mijn kinderen konden opbrengen. Zo konden kinderen gezellig met opa naar de kinderboerderij of gingen ze met oma boodschappen doen.
Probeer eens deze tactiek; langs gaan wanneer het schikt, en negeren dat het zo moet. 

En idd de opmerking van kind oma eindelijk weer eens te zien, doen bij mij ook de wenkbrauwen optrekken. Pas op voor kleine kinderen met grote oren.

En de gigaveel snoep of chips was hier ook een punt van bespreking omdat mijn kinderen gauw wagenziek werden en ik de auto thuis weer kon schoonmaken. Ik vroeg of ze dan wat snoep in zakjes kon doen zodat ze die thuis konden eten. Dus wel ruimte voor verwennen bij hen thuis; schaaltje chips maar geen hele zakken. Mijn moeder snapte dit gelukkig en gaf de rest van de zak mee, voor thuis. Kinderen ook blij.

“Ze kennen bv. nauwelijks regels, worden niet gecorrigeerd, mogen ontzettend veel, zijn enorm verwend, krijgen giga veel snoepgoed, en op tafel staat meestal patat, chinees, enz. Mijn man en ik hebben echter gekozen voor een "traditionelere" opvoeding. Ja is ja en nee is nee, wij houden wel van regels, duidelijkheid, gezond eten, en correct opvoeden.”
Wat wil je horen? Dat jij perfect bent en je schoonzus een slechte moeder? Kan jou dat nou schelen wat je nichtjes eten. Wie weet worden je nichtjes met deze opvoeding wel heel leuke meiden en loopt je zoon op zijn zestiende van huis weg omdat jullie zo streng zijn. 
ga gewoon naar je eigen ouders en laat het rusten. Ze zijn niet verplicht precies evenveel aandacht aan jouw kind te geven. 

Jouw kind .... Dus het kind is alleen van TO en niet van haar man?

Tja, om het kort te houden: als je zo over mij sprak als over je schoonzus, als je mij zo benaderde als je schoonouders, dan was er maar 1 die me bij je weghield.
Je spreekt veroordelend, dat is niet uitnodigend of stimulerend. 

Ook bij af en toe op bezoek kun je paal en perk stellen aan snoep en koek. Ik heb dat bij mijn ouders ook moeten temperen, die sloegen ook door. Keer een snoepje of koekje of ijsje vind ik echt prima, maar vijf keer op een middag ging me te ver. Het is ook niet zo dat ze thuis nooit wat krijgt en het moet geen vervanging worden voor normaal eten.

Als je een goede band met je schoonfamilie wilt, zou ik toch wat tijd en ruimte in je hart maken om de goede kanten van je schoonzus te leren zien en waarderen. Je schiet er niets mee op om haar te veroordelen. Je hoeft niet hecht bevriend te zijn, maar ze is nou eenmaal een deel van je leven en je familie. Nu druipt de afkeer uit je berichten, en als je zo over mijn dochter en kleindochters zou praten, zou ik ook geen zin hebben in regelmatige bezoekjes, hoe lief ik mijn kleinzoon verder ook vind. 

Ik weet waar ik het over heb, want ook ik heb een schoonzus die ik nooit zelf had uitgekozen (en vice versa) waarmee ik in het verleden een paar keer knallende ruzie heb gehad. Nu zijn we in rustiger vaarwater beland en zie ik ook waarom mijn man en schoonouders haar toch zo lief hebben, en kan ik haar ook koesteren (maar niet te vaak, haha, daarvoor zijn we te verschillend).

Verder regels een beetje laten gaan bij opa en oma. Wij eten thuis ook nooit taart en frietjes, en zijn van de gezonde traktaties, maar opa en oma staan anders in het leven, dus daar gaat het ook anders. Kind krijgt echt niets van af en toe een dagje junkfood bunkeren (hoogstens buikpijn en een wijze les). 

pffff, als iemand spreekt over ‘mijn kind’, dan is dat puur om duidelijk te maken dat het niet gaat over de kinderen van haar zus.
Niet zo op de letter graag, zo dwalen we af van het onderwerp.

Als jij wil dat je kind even graag gezien wordt als de nichtjes, als jij wil dat de schoonouders ook met jouw kind optrekken, als jij wil dat je kind niet ziet dat de grootouders hem anders behandelen dan de nichtjes, dan zul JIJ je moeten aanpassen. Je kan je schoonouders geen regels opleggen, het is hun huis, hun idee, hun ..., ...
Maar dat wil jij doen. 

Je kan vragen of ze zus of zo, wel of niet willen doen, maar dat moet bij vragen blijven. En nu blijf jij mokken tot ze zich aanpassen.

Als jij niet bereid bent je te schikken naar hun normen, dan gaat de situatie voor altijd dezelfde blijven, namelijk dat iedereen op zijn standpunt blijft en de familieverhoudingen verstoord blijven.

JF1977 schreef op 26-01-2022 om 13:21:

Ook snap ik best dat ik misschien jaloers op mijn schoonzus overkom. Dat is ook allesbehalve het geval, ik zou voor geen goud met haar willen ruilen. Mijn schoonzus is erg dominant, en haar dochters zijn haar heilig, haar prinsessen, daar mag je niks van zeggen, niemand niet, want dat betekent slaande ruzie. Al meerdere malen meegemaakt.

...

Het enige wat ik graag zou zien, is dat mijn schoonouders meer naar hem omkijken. Maar zoals boven als reactie aangegeven, dat willen niet alle opa's en oma's.

Ik zie toch zeker jaloezie op schoonzus. Misschien zou je voor geen goud met haar leven willen ruilen, maar je bent hartstikke jaloers op de aandacht die zij krijgt (en jij en jouw zoon niet). Dat spreekt uit alles. Als je nou zelf ook een beetje een positievere houding aanneemt, minder kritisch bent op de keuzes die anderen maken, dan komt het met schoonouders echt wel goed. En wat betreft die schoonzus.. LAAT GAAN!!! 

Alleen als het gedrag van de schoonouders direct effect heeft op de gezondheid van je kind heb je recht om op je strepen te gaan staan. Een keer een snoepje meer dan anders of een stuk taart in plaats van een appel dat krijgt je kind niks van. 
Chocolademelk geven aan een kind met een koemelkallergie dat kan niet daar moet je wat van zeggen net zo lang tot ze het snappen. Of je 5 jarige leren dat het de verkeerde snoepjes, tijdens het spelen in jouw tas mag proppen.  Mijn kinderen kregen van oma gerust een kingsize mars wat veel te veel was op die leeftijd.  Vooral mijn oudste was er een ster in om dat ding te laten verdwijnen in mijn tas. 
Let wel: Als je kind die truc beheerst dan loop je de komende 5 jaar met een handtas die van binnen lijkt op een vuilnisbak maar ach,  alles voor de goede zaak!😁

Ik denk dat jouw schoonouders haarfijn aanvoelen dat jij geen zin in ze hebt. Dat zeg je ook letterlijk in je OP, dus dat zal voor hen ook echt zo voelen. Hoe stel je het je dan voor dat zij meer aandacht aan jullie zoontje moeten geven?
 
Ik zou als ik jou was eens beginnen met een andere houding naar jouw schoonouders. Stel je opener op, laat in het midden wat een ‘correcte’ opvoeding is en geniet van het contact dat jullie kind kan hebben met zijn opa en oma. De sleutel in dit verhaal ben jijzelf. Niet jouw schoonouders, niet jullie zoontje en al helemaal niet de schoonzus met de drie dochters. Jij bent de enige die het kan veranderen ten gunste van jouw kind.