Probleem nagelbijten

Zoon hier ook

Mijn zoon bijt eigenlijk ook al nagels sinds hij heel klein is. Vroeger inderdaad ook teennagels, totdat hij daar niet meer bij kon, toen moest ik ze eindelijk gaan knippen. Was ik gewoon niet gewend bij hem.
Vingernagels bijt hij nog steeds. Volgens mij is het een erfelijk trekje want man doet het ook. Nu levert het bij zoon niet echt grote problemen op. Soms bijt hij ze inderdaad te kort en heeft hij pijn aan zijn vinger. Vaak plak ik er dan een pleister op. Ontstekingen heeft hij nooit gehad gelukkig. Dat is dus ook de reden dat ik er nooit veel aan gedaan heb om het te veranderen. Ik heb ook weleens bytex of zoiets geprobeerd maar vond dat ook eigenlijk heel zielig. Zoon wilde er toen zelf graag vanaf, maar nu hoor ik hem er niet meer over.
Omdat het bij jouw zoon met stress te maken heeft kan je misschien proberen een ander middeltje te vinden om stress kwijt te raken: stressballetje, kneedgum e.d. en als je thuis ziet dat hij zit te bijten, hem afleiden. Ik denk dat de huisarts inderdaad ook niet meer weet te bedenken. Hopelijk wordt het na december ook weer minder.

toch byte-ex

Sorry, ik zou toch Byte-ex of Raylex (vergelijkbaar spul) aanraden. En dan daarnaast een stressballetje, of iets anders om aan te friemelen. Maar het punt is dat dat nagelbijten een gewoonte is geworden en die gewoonte moet je proberen te doorbreken. Dat is met die teennagels zo'n punt niet als hij schoenen aanheeft, maar die vingers, die zijn nou eenmaal de hele dag in gebruik. Inderdaad is dat spul vies, maar dat is nou eenmaal de bedoeling. Je kan m uitleggen dat het echt niet is om hem te pesten, maar om hem eraan te herinneren dat hij niet op zijn vingers mag kluiven.

Overigens helpt het bij mijn zoon maar matig, hij vervalt snel weer in zijn oude gewoonte. Ik moet dus binnenkort weer aan de slag.

Er schiet me ineens nog iets te binnen. Ik had vroeger een klasgenoot die vreselijke eczeem aan haar handen had, en soms waren haar handen ingepakt in zalf, en daaroverheen katoenen handschoenen. Als je dergelijke dunne katoenen handschoenen in kleutermaat kunt bemachtigen (ik zou de huisarts bellen of ze ergens te krijgen zijn) dan kan je dat ook nog proberen. Die kunnen bij het handenwassen uit en daarna weer aan. Ze zijn zo dun dat je er denk ik ook nog gewoon mee kunt schrijven etc. Hopelijk helpt dat ook om hem eraan te herinneren niet te kluiven. Je kan dan eventueel thuis alsnog pleisters plakken voor hij naar bed gaat, en die er dan de volgende ochtend weer afhalen.

Je zegt trouwens dat hij vooral in bed veel bijt. Kan hij niet aan het oor van een knuffelkonijn beginnen ofzo? Of aan een katoenen zakdoek? Niet ideaal, maar beter dan zijn nagels.

Groeten,

Temet

Maar wat is nu echt het probleem van nagelbijten?

Vraag ik me af. Oke, als je je nagels zo kort bijt dat het voortdurend pijn doet of gaat ontsteken, snap ik het. Maar bij zoon hier zie ik de noodzaak eigenlijk niet zo om het af te leren. Zal ook lastig worden want hij is al 12.

Tango

Alles is af te leren. Ik was 17 toen ik mijn stoppoging eigenhandig begon en na mijn 18e nooit meer gedaan. Ik ben op mijn 49e gestopt met roken.

Het verruineerd en beschadigd je nagelbed als je veel bijt en vooral als je ver bijt. Je nagels beschermen het kwetsbare nagelbed.
Je nagels groeien dan vervormd met deuken, bobbels, ribbels door en scheuren altijd op die plekken.
Daarnaast infectie, pijn zoals je noemde, maar ook je top raakt dikker door eelt waardoor je nagel hol moet groeien om er voorbij te kunnen komen.
Als laatste gebruik je je nagels ook om te krabbelen, peuteren, bv gitaarspelen en zijn bij veel beroepen je handen deel van het visitekaartje.

bijten

Je zal die vingertjes nu wel moeten inpakken, anders krijgt hij een ontsteking.Je kan idd iets van katoenen handschoentjes open (bij de apotheek als ze zijn maat hebben? of via internet?, zodat je z'n vingers dik in kan smeren met bv zinkzalf, of vraag de huisarts)
En geef hem iets om op te bijten, een ketting, bv http://www.senso-care.nl/chewlery.html evt met een chewnoodle eraan.
En ik zou een therapeut consulteren, gespecialiseerd in sensorische integratieproblemen, om hem te leren omgaan met zijn prikkelproblemen.
Sterkte met je mannetje.

Hoe kan dat?

Hier ook een nagelbijter, al van jongs af aan. Ik zie het nooit gebeuren dus denk dat ze het 's nachts doet. Het is wel een overactieve friemelaar, maar ik vermoed momenteel geen stress.
En hoe verzin je het überhaupt, om te gaan nagelbijten terwijl niemand in je gezin dat doet?

niet te makkelijk denken

Het is niet makkelijk af te leren, ik weet er alles van. Ik kan zonder bytex maandenlang niet bijten maar even iets spannends meemaken en het is er weer af. Ik probeer momenteel een nieuwe methode en dat is niet boos op mezelf worden als er 1 of 2 nagels afgaan, dat lijkt al wel wat beter te gaan want vroeger dacht ik: ach het is toch al verpest en dan ging de rest er ook vrij makkelijk af.

Probeer te kijken wanneer je kind het doet, bij mij is het voornamelijk als ik tv zit te kijken en dan gaat het ook bijna gedachteloos en zorg dan voor afleiding. Trek je kind inderdaad van die dunne handschoentjes aan tegen krabben bij eczeem en beloon het kind voor elke nagel die jij mag afknippen. Elke week dus weer. Kijk niet naar de afgekloven nagels maar besteed aandacht aan de nagels die je mag knippen. Houd de nagels ook heel erg kort, bij mij is een nagel die al een beetje buigbaar wordt een extra trigger. Een dun wit randje is iets waar je nu blij mee moet zijn, ga niet voor millimeters wit.