Pesten stoppen

Naast zeggen dat het niet leuk is, zou ik er echt over hebben hoeveel impact het heeft op iemands leven als hij iemand pest. Dat er kinderen zijn die zelfmoord plegen door pesten enz. Laat hem zich maar diep schamen. 

Er zit vaak een heel systeem omheen wanneer het gaat om pesten. Naast het gesprek dat jullie zelf met je kind erover gaan voeren zou ik op school vragen of hier aandacht aan gegeven kan worden middels de ‘No Blame’ methode. 
https://diversiteitinactie.be/sites/default/files/0.01.%20De%20No%20Blame%20aanpak.pdf

Nick90 schreef op 25-10-2023 om 07:41:

[..]

Uiteraard heeft hij flink op z’n donder gekregen van z’n moeder

Oke, maar hem op z'n donder geven is niet wat ik bedoel. Ik bedoel dat jullie hem bewust moeten maken van de consequenties van zijn gedrag.

Ik denk ook dat je zoon excuus moet aanbieden aan de jongen die hij gepest heeft. Ook denk ik dat het belangrijk is om in de gaten te houden of het nu echt stopt of dat hij stiekem doorgaat omdat hij zijn positie niet wil verliezen. Hoe oud is je zoon.. dat maakt wel een beetje uit ivm de aanpak. 

Ik denk dat je als onzeker kind wil horen bij degenen die kunnen uitmaken wie in een groep erbij hoort en wie niet, en dat je, als je succes hebt, al snel bijval krijgt van de meelopers die zin hebben in een rel. Het is een normale dynamiek maar werkt niet meer goed in deze wereld waar heel andere dingen gewaardeerd worden dan alleen een grote mond. Er moet dus daadwerkelijk ingegrepen worden om iedereen tot zijn recht te laten komen en niet alleen degenen met de grootste smoel.

Nick90 schreef op 25-10-2023 om 07:41:

[..]

Uiteraard heeft hij flink op z’n donder gekregen van z’n moeder

Ik zeg niet dat het bij jullie zo is, maar dat kan ook oorzaak zijn van pestgedrag. Sommige kinderen die thuis in de knel zitten vanwege een scheiding of een dominante ouder, ventileren dat weer op school. Of ze passen het gedrag van de ouders (bijvoorbeeld bazig gedrag, kleineren, intimideren) toe op klasgenootjes. Naast een gesprek met hem over de ernst van pesten, moet je ook bedenken of jullie niet het slechte voorbeeld geven richting hem of elkaar. Ook ouders die niet respectvol met elkaar omgaan zijn een voorbeeld voor de kinderen, want de kinderen weten niet anders.

@Nick90, als je het gevoel hebt dat hij nog iets extra’s dient te doen, kan je overwegen hem een soort corvee op te dragen zoals op zaterdagmorgen alle rondslingerende papiertjes van schoolplein of in de straat oprapen of alle onkruid in de voortuin van een oudere buurvrouw wieden. Al was het maar als geheugensteuntje.
Verder vind ik het tof dat je het serieus neemt; regelmatig wilt een ouder zoiets bagatelliseren. Je zit er ook bovenop waardoor kans op herhaling kleiner wordt.

Goed dat je dit serieus neemt Nick. Wat zegt je zoontje er zelf over? Natuurlijk is er geen enkel excuus  maar er naar vragen kan een opening zijn een gesprek te beginnen. Bijvoorbeeld over stoer willen zijn, erbij willen horen, etc. 
Kinderen halen gekke motieven aan voor pesten, "hij praat stom, hij laat scheten' of zo. En ze zullen het zelf niet eens als pesten zien. Ik kan me voorstellen dat een beroep doen op het inlevingsvermogen van je zoontje (hoe zou jij het vinden als...) meer doet dan het gedrag alleen maar bestraffen. 

Een van mijn kinderen werd gepest en is later gaan pesten. Dat kwam ter sprake toen ik toevallig op school kwam voor iets heel anders. Net als bij jou was het een verrassing. Wij hebben geen straf gegeven omdat wij gesprekken wilde voeren over wat pesten is, de zogenaamde reden voor het pesten, welk effect dat op iemand heeft etc. Van straf gaan de oren niet open. Wij hebben daar heel veel kleine gesprekjes over gevoerd (kind was jong) waarbij we vooral geluisterd hebben en rare aannames of onlogische gedachtengangen (de gepeste vraagt erom) bewust zacht hebben bediscussieerd. Het ging om een verandering in gedrag, niet om onze gevoelens en gedachtes als ouders maar om inzicht te geven. Ondertussen in contact met de ouders gekomen, excuses gemaakt en gezegd dat wij er mee aan de slag gingen. Deze ouders hadden we ook nog nodig om ons te vertellen of het echt opgehouden was. 
Wij hebben na een aantal gesprekken wel gezegd, toen er een kentering in het denken over pesten kwam, dat dit niet het gedrag was waar wij trots op zijn (dat is misschien wel erger dan straf) en dat wij vonden dat excuses op zijn plaats waren. Dat laatste was voer voor slaande deuren. En elke keer als er weer een zogenaamde rede kwam om het pesten goed te praten moesten er drie goede en knappe kanten van de gepeste genoemd worden (en hoe zou je je voelen als zo tegen jou werd gedaan en waarom zou jij je zo voelen). Je hebt de neiging om als ouder je hand op tafel te slaan en te zeggen, zo, doen we dat niet! Maar dat brengt geen verandering in het gedrag voort of begrip waarom pesten niet ok is.
Achteraf hadden we misschien kind een brief moeten laten maken maar daar hebben we niet aan gedacht. 

als praten niet helpt kan je altijd als deze vader doen. 
Vader scheert dochter kaal als straf voor pesten van meisje met kanker